อุบาสิกาแก้วจุฑามาศ พูลพันธ์

 

        ลูก...อายุ 52-ปี ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนจากศูนย์อบรมวัดเวฬุวนาราม (วัดไผ่เขียว)-ดอนเมือง กรุงเทพมหานคร ขอรายงานตัวเจ้าค่ะ ลูกมีอาชีพเสริม ที่ทำให้ผู้คนสวยๆเจ้าค่ะ คือ ลูกเป็นเจ้าของร้านเสริมสวยเล็กๆ แต่เมื่อลูกได้เข้ามาอบรมอุบาสิกาแก้ว ได้พบความสุขที่แท้จริงแล้ว ลูกอยากให้คนในโลกนี้ได้พบกับความสุขเหมือนกับที่ลูกได้พบบ้าง จบโครงการนี้ ลูกคงจะมีอาชีพหลักแน่นอนค่ะ คือ เสริมสร้างความสุขให้กับผู้คน โดยเป็นผู้นำบุญชักชวนให้ผู้คนได้มาปฏิบัติธรรมที่บ้านกัลยาณมิตรศูนย์ดอนเมืองกันเยอะๆ เพื่อที่เขาเหล่านั้นจะได้พบความสุขเช่นเดียวกับลูกบ้าง

 

 

 

        ตอนส่งใบสมัครอุบาสิกาแก้ว ลูกไม่แน่ใจว่าตัวเองจะถือศีลแปดได้หรือไม่ เพราะลูกเป็นโรคกระเพาะ ถ้าหากเลยเวลาอาหารแล้วไม่ได้ทานอาหารจะปวดท้องอย่างรุนแรง ลูกจึงอธิษฐานขอพรต่อหน้ารูปพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และรูปพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ว่า...ลูกอยากเป็นอุบาสิกาแก้ว อยากเอาบุญให้กับพ่อแม่และตัวเองบ้าง ขออย่าให้มีอาการเหล่านี้เกิดขึ้นกับลูกเลย และขอให้ลูกบวชได้จนครบโครงการ หลวงพ่อคะ...น่าอัศจรรย์จริงๆค่ะ ตั้งแต่เข้าโครงการมา ลูกไม่มีอาการเหล่านั้นเลย

 

        ในวันแรกของการนั่งสมาธิรอบค่ำ ลูกนั่งตามเสียงของหลวงพ่อในดีเอ็มซี หลวงพ่อบอกให้นึกถึงองค์พระ ลูกก็เห็นองค์พระแก้วใสอยู่ในท้องลูกเลยค่ะ หลวงพ่อบอกให้เอาเส้นด้ายมาขึงให้ตึง ขวาทะลุซ้าย หน้าทะลุหลัง ตรงกลางตัดกันเป็นกากบาท พอลูกนึกตรงกากบาท องค์พระก็ใหญ่...ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆจนคลุมตัวลูก ลูกมีความสุขมาก พอหลวงพ่อกล่าว...สัพเพฯ ลูกออกจากสมาธิแต่ใจยังนิ่งแน่น วันนั้นลูกนอนหลับอย่างมีความสุขมาก ลูกไม่กล้าเล่าผลการปฏิบัติธรรมนี้ให้ใครฟัง กลัวเขาจะว่าเราคิดมากไปเอง วันรุ่งขึ้นพอลูกนั่งสมาธิก็จะเห็นอย่างนี้อีก จนถึงวันที่สาม นอกจากจะเห็นองค์พระแล้ว ลูกยังเห็นตัวเองนั่งอยู่กลางองค์พระ แต่หน้าตาลูกจะสวยกว่าตัวจริงมาก สวยเหมือนเด็กแรกรุ่น ลูกชอบมองเธอมากเลยค่ะ...เธอสวยมาก

 

 

        พอออกจากสมาธิแล้ว ลูกจึงถามคุณป้าที่นั่งข้างๆว่า “ป้า...ป้า ที่เขาว่าเห็นดวงแก้ว องค์พระ เป็นอย่างไร”-คุณป้าตอบว่า “บางคนนั่งตั้งนานแล้ว ก็ยังไม่เห็นอะไรเลย”-ลูกจึงไม่กล้าถามอีก จนเมื่อวันที่ 24-ธันวาคม ที่ผ่านมา มีพี่ผู้นำบุญเข้ามาทักว่า “หน้าใสจังเลย นั่งธรรมะเป็นอย่างไรบ้าง”-ลูกก็บอกว่ามีคนทักว่าหน้าใสหลายคนเหมือนกัน ลูกจึงตัดสินใจเล่าให้พี่ผู้นำบุญฟัง ซึ่งขณะที่เล่าลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ในตัวลูก พี่ผู้นำบุญตื่นเต้นมาก บอกว่า...ลูกมีบุญมาก ลูกก็งงๆ...ทำไมง่ายจัง ลูกยังไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ทำใจตามเสียงหลวงพ่อเท่านั้นเอง เมื่อพระอาจารย์และพี่ผู้นำบุญยืนยันว่าของจริง ลูกก็เชื่อมั่นค่ะ และจะตั้งใจปฏิบัติให้ยิ่งๆขึ้นไป เพราะ ความสุขที่ลูกได้รับ เป็นความสุขที่เย็นสบาย อิ่มอกอิ่มใจ เกินกว่าที่จะบรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือได้ ลูกรู้แต่ว่าอยากให้ทุกคนในโลกนี้ได้พบกับความสุขเช่นนี้บ้างจริงๆค่ะ

 

        ลูกกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้จัดโครงการบวชอุบาสิกาแก้ว ทำให้ลูกที่เคยมีความทุกข์สุดๆ ได้มีโอกาสพบกับความสุขสุดๆ จนไม่อาจจะพรรณนาได้ ขอบุญบารมีขององค์พระแก้วใสที่อยู่ในตัวลูก ทำให้อุบาสิกาแก้วทุกๆท่าน ได้พบกับความสุขเช่นเดียวกับลูกค่ะ

 

อุบาสิกาแก้วศศิวกาญจน์ รัตนรินทร์

 

        ลูกเป็นตัวแทนอุบาสิกาแก้วจากศูนย์วัดพระธรรมกาย ระเบียงแปด ลูกมีอาชีพขายกล้วยทอดอยู่ที่หน้าวัดพระธรรมกายนี่เองค่ะ ลูกเริ่มเข้าวัดพระธรรมกายเมื่อปี พ.ศ.2549-โดยการชักนำของกัลฯเพียรใจ ขัติยศ เจ้าของกล้วยทอดพันล้าน ก่อนเข้าวัดชีวิตของลูกลำบาก แม่ก็ป่วยหนัก ฐานะทางการเงินก็ไม่ดี จนเมื่อลูกได้เข้าวัดและดูดีเอ็มซี ทำให้เข้าใจเรื่องบุญและบาปมากขึ้น ลูกจึงหันมาศึกษาธรรมะและสร้างพระธรรมกายให้กับตนเองและคุณแม่ สามีของลูกก็ได้เข้ามาบวชเป็นพระพี่เลี้ยงในโครงการต่างๆของหลวงพ่อถึงสามครั้งแล้วค่ะ ตอนนี้ครอบครัวของลูกดีขึ้นมาก ฐานะทางการเงินก็ดีขึ้นค่ะ เราอยู่ด้วยกันด้วยความรักและความเข้าใจ

 

 

        ลูกมาบวชอุบาสิกาแก้วในรุ่นนี้ วันหนึ่งลูกนั่งสมาธิทำใจเฉยๆไม่คิดอะไร ใจก็หยุด สงบ นิ่ง และดิ่งลงไปตามโพรงลึกที่ปลายทางมีแสงสว่างเหมือนแสงจันทร์เดือนหงาย แล้วแสงนั้นก็สว่างขึ้น...สว่างขึ้น และรวมเป็นดวงกลมๆ ใจก็เริ่มมีความสุขแบบพิเศษ ลูกนั่งมองเฉยๆแบบสุขๆ รู้สึกตัวเบา ขยายใหญ่ มองไปเรื่อยๆก็เห็นดวงแก้วผุดซ้อนมาเป็นสาย จนดวงสุดท้ายกลายเป็นเกศดอกบัวตูมขององค์พระ และมีองค์พระผุดออกมาเป็นสายจากกลางท้องขององค์พระที่ขยายนั้น ถึงแม้จะมองจากเกศดอกบัวตูม แต่ก็รู้สึกว่าองค์พระผุดมาจากกึ่งกลางท้องขององค์พระที่ขยายขึ้น องค์พระใสมีแสงสว่างเหมือนเพชรที่นุ่มนวลไม่มีเหลี่ยม ลูกนั่งมองเฉยๆใจก็มีความสุขขึ้น จนมองเห็นตัวเองเป็นกายแก้วใส ผุดมาจากกลางองค์พระ และในกลางท้องของกายลูกที่เป็นแก้วก็มีดวงแก้วใสมีองค์พระซ้อนไปเรื่อยๆ ลูกมีความสุขมาก ลูกมีความรู้สึกว่าในวันพระใหญ่ ลูกจะนั่งสมาธิได้ดีกว่าวันปกติ สามารถรวมใจได้เร็วค่ะ ลูกขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่ทำให้ลูกมีวันที่ดีขึ้น และรู้ว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร จะดำเนินชีวิตอย่างไรค่ะ

 

************************