เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวเวียดนาม ตอนที่ 2
เทศกาลตรุษเวียดนาม หรือเต็ดเหงียนด๋าน
เทศกาลตรุษเวียดนาม หรือเต็ดเหงียนด๋าน (Tet Nguyen Dan)
นิยมเรียกกันสั้นๆว่า เต๊ด เทศกาลสี้จะเริ่มต้นขึ้น 1 สัปดาห์ก่อนถึงวันขึ้นปีใหม่ตามจันทรคติ คือระหว่างปลายเดือนมกราคมถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์ เป็นการเฉลิมฉลองและประเพณีที่สำคัญในเทศกาลนี้ ได้แก่ การเซ่นไหว้บรรพบุรุษ การไปเยี่ยมเยียนและขอพรจากผู้ใหญ่ การแจกเงินใส่ซองสีแดง จึงถือว่าเป็นเทศกาลสำคัญที่สมาชิกในครอบครัวจะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากัน
บ๋านจุง
อาหารประจำเทศกาลคือ บ๋านจุง (Banh Chung) หรือข้าวต้มมัดญวน มีลักษณะเป็นห่อสี่เหลี่ยมจัตุรัส ห่อด้วยใบตอง ภายในจะมีข้าวเหนียว ถั่วเหลือง หมูสามชั้น และหัวหมอแห้ง มีต้นกำเนิดในสมัยกษัตริย์หุ่งเวือง (Hung Vuong) ซึ่งเป็นกษัตริย์พระองค์แรกตามตำนานของชาวเวียดนาม
การเผากระดาษทองของชาวเวียดนามในเทศกาลเต๊ด ขณะที่เผากระดาษจะต้องเทเหล้าขาวหนึ่งแก้วเล็กๆ ลงไป เพราะเชื่อว่าจะทำให้กระดาษทองเหล่านั้นใช้ได้จริงในปรโลก
เทศกาลฤดูใบไม้ร่วง หรือ เต๊ดจุงทู
เทศกาลฤดูใบไม้ร่วง หรือ เต๊ดจุงทู (Tet Trung Thu)
คล้ายกับเทศกาลไหว้พระจันทร์ของจีน ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ตามปฏิทินจันทรคติ หรือในช่วงเดือนกันยายน มีการจัดประกวดขนมบั๋นจุงทู หรือ ขนมเปี๊ยะไหว้พระจันทร์รูปร่างกลม มีไส้ถั่วและไส้ผลไม้ แต่ละบ้านจะประดับโคมไฟเพื่อเฉลิมฉลอง พร้อมทั้งจัดขบวนแห่เชิดสิงโตและมังกง
เทศกาลลิม
เทศกาลลิม
เป็นเทศกาลสำคัญในภาคเหนือของเวียดนาม จัดขึ้นในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ที่หมู่บ้านลุงยาง จังหวัดบักนินห์ เพื่อเป็นการรำลึกถึงภิกษุณีบามุ (Bamu) แห่งวัดลิม (Lim Pagoda) ผู้ซึ่งชาวบ้านยกย่องให้เป็นผู้คุ้มครองจิตวิญญาณของหมู่บ้าน เทศกาลนี้มีจุดเด่นอยู่ที่การแสดงและประกวดขับร้องบทเพลงพื้นบ้านที่เรียกว่า กวานโฮ ซึ่งเป็นการละเล่นพื้นบ้านที่น่าสนใจอีกหลายอย่าง
ชุดประจำชาติ ประเทศเวียดนาม
ในการแต่งกายด้วยชุดประจำชาติ ผู้หญิงจะสวม อ่าวหญาย หรือ อ่าวซ่าย (Ao Dai) แปลงว่า ชุดยาว ซึ่งๆด้รับอิทธิพลมาจากชุดกี่เพ้าของจีน ประกอบด้วยเสื้อแขนยาวรัดพอดีตัว คอปกตั้งแบบจีนชายเสื้อยาวเกือบถึงข้อเท้า ผ่าด้านหน้าและด้านหลังออกจากกันตั้งแต่ช่วงเอวลงมา นุ่งกางเกงขายาวกรอมเท้า เนื้อผ้าบางเบา หากแต่งเต็มยศจะมุ่นมวยผมและมีผ้าโพกรอบศีรษะหลายๆ ชั้นจนเป็นทรงกลม หรือถ้าอยู่กลางแจ้งก็อาจจะใส่ หมวกนอนลา (Non La) ซึ่งเป็นหมากทรงกรวยที่สานด้วยสนใบจาก มีผ้ากันหลุดใต้คาง มีคุณสมบัติกันแดดกันฝนได้ดี
ชุดอ่าวหญายได้ก้าวเข้าสู่วงการแฟชั่นระดับโลกโดย Tram Kim ซึ่งได้นำชุดนี้เข้าไปตัดเย็บในประเทศสหรัฐอเมริกา ประมาณปี พ.ศ. 2525 และเปิดร้านตัดเย็บเสื้อผ้าที่นั่น จนมีชื่อเสียง และคนทั่วไปรู้จักเขาในนามว่ามิสเตอร์อ่าวหญาย เมื่อชุดอ่าวหญายเป็นที่นิยมแล้วก็ได้มีการจัดการประกวดมิสอ่าวหญายในหาดที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งที่เมืองแคลิฟอร์เนีย เป็นเสน่ห์ดึงดูดผู้คนจากทั่วทุกสารทิศให้มาร่วมงานนี้ เพื่อที่จะได้ยลโฉมสาวงามในชุดอ่าวหญาบ
การประกวดมิสอ่าวหญาย ด้วยชุดอ่าวหญาย
ชุดผู้หญิงอีกชุดหนึ่งที่ลำลองมากกว่าอ่าวหญายและนิยมสวมใส่กันในชนบทก็คือ อ่าวบ่าบา (Ao Ba Ba) เป็นชุดที่ได้รับอิทธพลจากจีนเช่นเดียวกัน ประกอบด้วยเสื้อแขนยาวกับกางเกงขายาว เสื้อเป็นแบบผ่าหน้า ติดกะดุม มีกระเป๋าด้านหน้าทั้งสองข้าง
ส่วนผู้ชาย ถ้าเป็นชุดออกงานแบบเต็มยศจะเป็นชุดคล้ายจีนแบบเซี่ยงไฮ้ คือเป็นเสื่อแขนยาวคอปกตั้งตัวยาว ตัดด้วยผ้าไหมทอยกดอกเป็นลายสไตล์จีน นุ่งกับกางเกงขายาว ส่วนอีกแบบหนึ่งจะนุ่งกางเกงขายาวกับเสื้อแขนยาวคอจีน ชายเสื้อคลุมลงมาถึงใต้เข่า ตัดเย็บด้วยผ้าเรียบๆสีเข้ม และมีผ้าสีดำพันรอบศีรษะหลายรอบ
ทางรัฐบาลกำหนดให้นักเรียนหญิงชั้นมัธยมสวมชุดอ่าวหญายสีขาวเป็นเครื่องแบบนักเรียน
ชาวเวียดนามกินข้าวเป็นอาหารหลักเช่นเดียวกับชาติอื่นๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และทุกมื้ออาหารจะต้องมีผักสดหลากหลายชนิดในแทบทุกเมนู ส่วนเครื่องปรุงรสส่วนใหญ่เป็นแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น เครื่องปรุงรสเค็มส่วนใหญ่เป็นน้ำปลา น้ำกะปิ รองลงมาเป็นปลาร้า กุ้งจ่อม
แต่เนื่องจากจีนและฝรั่งเศสเคยปกครองมาก่อน จึงได้รับอิทธิพลจากทั้งสองชาติมาด้วย เช่น เฝอ (Pho) ที่ได้รับอิทธิพลจากก๋วยเตี๋ยวของจีน หรือ ปาเต้ (Pate- คล้ายตับบดของฝรั่งเศส แต่ทำจากเนื้อหมูผสมกับตับละเครื่องเทศ) และขนมปังบาแกตต์ (Bahuette)ของฝรั่งเศสที่สามารถหาซื้อได้ทั่วไปในตลาดข้างทาง
อาหารเวียดนามภาคเหนือ มีรสชาติอ่อนกว่าภาคอื่นๆ เนื่องจากภูมิอากาศที่หนาวเย็นทำให้มีพืชจำพวกเครื่องเทศไม่มากนัก และมีอิทธิพลของอาหารจีนปรากฏชัดกว่าภูมิภาคอื่นๆ
อาหารเวียดนามภาคกลาง ศูนย์กลางของภาคกลางอยู่ที่เมืองเว้ อดีตเมืองหลวง อิทธิพลของอาหารในวังจึงปรากฏชัดเจนมาก และมีรสเผ็ดมากกว่าอาหารภาคอื่นๆ
อาหารเวียดนามภาคใต้ ได้รับอิทธิพลจากอาหารอินเดียและอาหารกัมพูชา นิยมใช้กะทิในการปรุงอาหาร ใช้ผัก ผลไม้ และเนื้อสัตว์ที่หลากหลายกว่าภาคอื่นๆ รวมถึงอาหารทะเล
เฝอ
เฝอ
หรือก๋วยเตี๋ยว เป็นอาหารยอดนิยม ราคาถูก มีขายเกือบทุกถนน ที่นิยมทำคือเฝอเนื้อหรือเฝอไก่ แต่ละท้องถิ่นจะมีสูตรของเฝอแตกต่างกัน ภาคเหนือจะนิยมเฝอเนื้อมากที่สุด สำหรับชาวเว้จะมีสูตรน้ำซุปของเฝอเป็นพิเศษที่เรียกว่าแก่งห็จัว ทำมาจากปลา สับปะรด มะเฟือง กระเจี๊ยบ และผักสด ส่วนภาคใต้จะมีซุปที่เรียกว่า หู่เตี๊ยว ทำมาจากกุ้งหรือปูและเนื้อหมู
แหนมเนือง
แหนมเนือง
ทำจากเนื้อหมูบดปรุงรส ปั้นเป็นก้อนกลมๆ เล็กๆ เสียบไม้ย่างไฟ พร้อมกับพรมน้ำกะทิขณะย่าง เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มและเครื่องเคียงที่เป็นผักสดหลายชนิด เช่น มะเฟือง สับปะรด แตงกวา กล้ายน้ำว้าดิบ กระเทียม พริกขี้หนู ห่อเป็นคำๆ ด้วยแผ่นแป้งเปาะเปี๊ยะ
จ่าหย่อ
จ่าหย่อ
หรือเปาะเปี๊ยะทอด ใช้แผ่นแป้งเปาะเปี๊ยะห่อไส้หมูบด วุ้นเส้น และผักต่างๆ ม้วนให้เป็นท่อนกลม นำไปทอดแล้วหันเป็นชิ้นๆ พอคำ เสิร์ฟคู่กับผักสดและน้ำจิ้ม
ก๋อยก้วน
ก๋อยก้วน
หรือเปาะเปี๊ยะสด ใช้แผ่นแป้งเปาะเปี๊ยะแผ่นบางๆที่ทำมาจากข้าว นำไปแช่น้ำร้อนให้นุ่ม วางเนื้อสัตว์และผักต่างๆ แล้วม้วนให้เป็นท่อนกลมๆ รับประทานคู่กับน้ำจิ้มรสเปรี้ยวหวาน
บั๊นแส่ว
บั๊นแส่ว
หรือขนมเบื้ยงญวน มีลักษณะคล้ายแพนเค้กที่ทำจากแป้งข้าวเจ้า ผงขมิ้น และน้ำหรือกะทิ แล้วนำมาทอดในกระทะ ไส้ทำจากมันหมู กุ้ง หอมหัวใหญ่ และถั่วงอกผัดรวมกัน กินคู่กับจิ้มรสหวาน
บุ๋นบ่อ
บุ๋นบ่อ
มีลักษณะคล้ายเฝอ แต่น้ำซุปจะค่อนข้างมันและมีรสจัด เนื่องจากเป็นซุปของทางภาคกลางรับประทานพร้อมกับใบสะระแหน่ ผักชี ถั่วงอก หอมซอยชิ้นบางๆ เล็กๆ และมะนาว
แบ๋งห์หมี่
แบ๋งห์หมี่
ขนมปังบาแกตต์แบบฝรั่งเศสผ่าครึ่งใส่ไส้หมูยอ แตงกวา หัวหอมเล็ก หัวหอมใหญ่ผักชี และพริกซอย ปรุงรสด้วยซอส ถั่วเหลือง และพริกไทย
บทความที่เกี่ยวข้องกับเป็น อยู่ คือ...วิถีชาวเวียดนาม ตอนที่ 2
อาเซียน 10 ประเทศ
เวียดนามหนึ่งในประชาคมอาเซียน
ทำเลที่ตั้ง ประเทศเวียดนาม
ปกบ้านครองเมือง ประเทศเวียดนาม
ทำมาค้าขาย ประเทศเวียดนาม
เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวเวียดนาม
Desktop Version
