เป็นไปได้ด้วยบุญ

 

คำถามข้อที่ 1.เตี่ยของลูกตอนนี้อยู่ที่ไหน ได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้หรือไม่

 

        ภายหลังจากที่เตี่ยของลูกเสียชีวิตไปแล้ว ด้วยบุญที่ท่านได้ทำตามประเพณีอยู่เป็นประจำ เช่น บุญตักบาตร บุญถวายสังฆทาน เป็นต้น รวมทั้งบุญที่ลูกสาวของท่านได้เข้ามาสร้างบารมีเป็นอุบาสิกาเขตใน จึงส่งผลทำให้ท่านได้ไปบังเกิดเป็นภุมมเทวาระดับสูง อยู่ที่บริเวณชายป่าหิมพานต์ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา

 

 

        ในช่วงที่เตี่ยของลูกไปบังเกิดเป็นเทพบุตรภุมมเทวาใหม่ๆนั้น ท่านก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ในสังคมใหม่ และตลอดระยะเวลาที่ผ่านๆมา ท่านก็ได้รับบุญทุกๆบุญที่ลูกได้ทำแล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้ท่าน ซึ่งได้ส่งผลทำให้ท่านมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และมีทิพยสมบัติเพิ่มมากขึ้นไปกว่าเดิม ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ท่านมีความสุขและปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก

 

 

 

        ในเวลาต่อมา ด้วยความที่ตัวลูกได้สละชีวิตทางโลก เข้ามาสร้างบารมีเป็นอุบาสิกาเขตในตั้งแต่ปี พ.ศ.2529 และตั้งใจรับบุญทุกๆบุญที่หมู่คณะมอบหมายให้ อย่างเต็มที่เต็มกำลังมาโดยตลอด ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้พระธรรมกายได้ไปโปรดเทพบุตรภุมมเทวา ซึ่งในขณะนั้น เทพบุตรภุมมเทวาก็กำลังเพลิดเพลินกับการตรวจตราทิพยสมบัติของตัวท่านอยู่ในสวนสวรรค์ เมื่อเทพบุตรภุมมเทวาได้เห็นพระธรรมกายที่มีความสว่างไสวมากๆมาหาท่านแล้ว ท่านก็เกิดความรู้สึกปีติเบิกบาน ดีอกดีใจเป็นอย่างมาก แล้วก็ได้ก้มลงกราบพระธรรมกายในทันทีที่ท่านได้เห็น

 

 

 

        หลังจากนั้น พระธรรมกายก็ได้บอกกับเทพบุตรภุมมเทวาว่า “ที่เรามาหาท่านเทพบุตรในวันนี้ ก็เพราะลูกสาวของท่านได้ตั้งใจรับบุญช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย เป็นอย่างดี แล้วเวลาที่ลูกสาวของท่านได้ทำบุญ เธอก็จะอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอยู่เสมอ เพราะเธอต้องการให้เตี่ยของเธอ มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีบนสุคติโลกสวรรค์” ภายหลังจากที่พระธรรมกายพูดจบ พระธรรมกายก็ได้สอนให้เทพบุตรภุมมเทวานั่งสมาธิ พร้อมกับบอกให้ท่านนึกถึงบุญทุกๆบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ รวมทั้งบุญที่ลูกสาวของท่านได้ทุ่มเทสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาโดยตลอด

 

 

 

        เมื่อเทพบุตรภุมมเทวาได้ทำตามที่พระธรรมกายได้บอกแล้ว พระธรรมกายก็ได้ประมวลรวมเอาบุญทุกๆบุญ และภาพการสร้างบารมีที่ตัวลูกได้ทำ (ซึ่งถือเป็นบุญหลัก) มารวมกับบุญที่ตัวท่านได้เคยกระทำเอาไว้ทั้งในอดีตชาติและในปัจจุบันชาติ ซึ่งบุญที่เทพบุตรภุมมเทวาได้สั่งสมเอาไว้ในภพชาติปัจจุบัน ก็คือ บุญจากการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และบุญที่ท่านได้ทำตามประเพณีอยู่เป็นประจำ เช่น บุญตักบาตร บุญถวายสังฆทาน เป็นต้น

 

 

 

        ส่วนบุญใหญ่ๆที่ตัวท่านได้สั่งสมเอาไว้ในอดีตชาติ ก็คือ บุญที่ท่านได้เคยบวชเรียนธรรมะอยู่ช่วงหนึ่ง ในหลายพุทธันดรก่อนๆโน้น เรื่องก็มีอยู่ว่า ในภพชาติดังกล่าว เตี่ยของลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง เมื่อท่านเริ่มโตเป็นหนุ่ม ท่านก็มีความสนใจในพระพุทธศาสนา ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ท่านได้ตัดสินใจมาอยู่วัด รักษาศีล และอุปัฏฐากพระภิกษุในวัด (พูดง่ายๆก็คือ มาเป็นเด็กวัดนั่นเอง) เมื่อท่านอยู่วัดได้ระยะหนึ่งแล้ว ท่านก็ได้ขอบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เมื่อบวชแล้ว ท่านก็ได้ตั้งใจศึกษาพระธรรมวินัยเป็นอย่างดีอยู่หลายพรรษา

 

 

        ครั้นเทพบุตรภุมมเทวาได้เห็นภาพการสร้างบารมีที่ตัวลูกได้ทุ่มเททำอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาโดยตลอด รวมทั้งภาพการสั่งสมบุญที่ตัวท่านได้กระทำเอาไว้ทั้งในอดีตชาติและในภพชาติปัจจุบันแล้ว ท่านก็เกิดความรู้สึกปลื้มปีติใจอย่างสุดประมาณ ซึ่งเป็นผลทำให้ใจและกายของท่านสว่างไสวขึ้นเป็นอันมาก เมื่อพระธรรมกายเห็นว่า กำลังบุญของท่านเพียงพอที่จะทำการเปลี่ยนภพภูมิให้ท่านแล้ว พระธรรมกายจึงได้พาท่านไปบังเกิดเป็นเทพบุตรคนธรรพ์ระดับสูง อยู่ในวิมานทองหลังใหญ่ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เฟสหนึ่ง ในทันที

 

 

 

        หลังจากนั้น พระธรรมกายก็ได้ให้โอวาทกับเทพบุตรใหม่ว่า “ท่านจงอย่าประมาท ให้หมั่นนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ และคอยอนุโมทนาบุญกับบุญทุกๆบุญที่ลูกสาวของท่านได้ทำและอุทิศส่งมาให้ด้วย เพราะที่ท่านมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ได้ ก็เพราะบุญของลูกสาวของท่านเป็นหลัก ถ้าหากวันใดที่ท่านประมาท และเพลิดเพลินกับทิพยสมบัติมากจนเกินไป ท่านก็อาจจะพลัดตกลงไปอยู่บริเวณชายป่าหิมพานต์ ซึ่งเป็นที่ที่ตัวท่านเพิ่งจากมา”

 

 

 

        ก่อนที่พระธรรมกายจะกลับ เทพบุตรใหม่ก็ได้ฝากสาส์นแห่งความรักและความคิดถึงมายังลูกสาวของท่านด้วยว่า ท่านรู้สึกซาบซึ้งและอยากขอบใจตัวลูกมากๆที่ได้ทำบุญแล้วอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอยู่เสมอ ก็เป็นเพราะบุญของตัวลูกนี้เอง จึงทำให้ในตอนนี้ท่านมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นและก็มีความสุขมากกว่าเดิม และจากเหตุการณ์ที่พระธรรมกายมาช่วยท่านในวันนี้ ทำให้ท่านได้เห็นอานุภาพบุญด้วยตัวท่านเองมากยิ่งขึ้นว่า “บุญที่เราทำ มันให้ผลมากมายจริงๆ” และท่านก็ได้รับบุญทุกๆบุญที่ตัวลูกได้ทำและอุทิศส่งมาให้ท่านแล้ว ขอให้ลูกตั้งใจรับบุญช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาต่อไป เมื่อทำบุญแล้วก็ให้หมั่นอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาให้ท่านอีกบ่อยๆ เพราะบุญจะทำให้ท่านมีความสุขและมีทิพยสมบัติที่มากยิ่งๆขึ้นไป

 

 

 

        สำหรับบุพกรรมที่ทำให้เตี่ยของลูกต้องมาป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง และเป็นโรคอัมพฤกษ์ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะเศษกรรมปาณาติบาตที่ตัวท่านได้เคยฆ่าสัตว์ทำอาหารในภพชาติก่อนๆโน้น ได้ช่องตามมาส่งผล และเมื่อกาลเวลาล่วงเลยจนมาถึงวันที่เตี่ยของลูกหมดอายุขัย (อายุประมาณ 75 ปี) ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้เตี่ยของลูกเสียชีวิตลงในที่สุด

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป ...เป็นไปได้ด้วยบุญ ตอนที่ 2