Case Study

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

น้องสาวคนที่ 4 เธอเป็นคนร่าเริง เบิกบาน เป็นผู้ให้ รักบุญ เธอเป็นต้นบุญให้กับลูกและพี่น้องทุกคน ให้ได้รู้จักวัดพระธรรมกาย เธอรักในการทำหน้าที่กัลยาณมิตรมาก ตั้งแต่ในช่วงแรกที่จังหวัดอุตรดิตถ์ ยังไม่ค่อยมีใครรู้จักวัดพระธรรมกาย เธอเริ่มต้นทำหน้าที่ด้วยการไปเยี่ยมเยียน พูดคุยเรื่องราวเกี่ยวกับวัด พูดซ้ำๆไม่รู้จักเบื่อ จากนั้นเธอก็เป็นแกนนำ จัดงานสัมมนารวมใจชาวอุตรดิตถ์ ในโครงการสถาปนามหาวิหารพระมงคลเทพมุนี ณ ห้องประชุมใหญ่ โรงพยาบาลอุตรดิตถ์ ชวนคนมาร่วมงานได้ประมาณ 500 กว่าคน

แต่ในช่วงวันที่เตรียมงานสัมมนา ก็เกิดเหตุการณ์ที่หน้าร้านขายดอกไม้กลางตลาดอุตรดิตถ์ เธอเกิดอาการปวดหัวมาก และก็มีอาการชัก โดยไม่ทราบสาเหตุ เธอถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลอุตรดิตถ์ ในที่ซึ่งเราจะจัดงานสัมมนากันนั่นเอง ผลของการตรวจ พบว่าเธอเป็นโรคเนื้องอกในสมอง เธอก็ได้รับการผ่าตัดทันที ในวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2539 เธอตกอยู่ในฐานะของผู้ป่วยที่ต้องนอนพักฟื้นอยู่บนเตียง แต่หัวใจของผู้นำบุญที่มีใจรักบุญอย่างเต็มเปี่ยม เธอขออนุญาตคุณหมอเข้ามาร่วมงานสัมมนาด้วย ต่อมาเธอก็หายเป็นปกติ และได้ลุยสร้างบารมีเรื่อยมา เช่น จัดอบรมพระวิทยากร จัดอบรมเรื่องสมาธิให้กับกลุ่มข้าราชการสาธารณสุขในจังหวัด เธอจะมีความสุขในการทำหน้าที่ผู้นำบุญ ผู้นำรถ จัดรถ ชวนคนมาร่วมงานบุญที่วัดพระธรรมกาย เป็นอย่างมาก

ต่อมาเมื่อวัดเป็นที่รู้จักแล้ว เธอและกลุ่มผู้นำบุญอุตรดิตถ์ก็รวมพลังจัดรถ พาคนมาร่วมงานฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ 60คัน งานสลายร่างคุณยายอาจารย์ 58คัน และได้ปวารณาให้ใช้บ้านที่เธออยู่อาศัยเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม, เป็นที่พักพระอาจารย์ และคอยอำนวยความสะดวกให้กับเจ้าหน้าที่ของวัดทุกอย่าง เธอมักจะพูดเสมอว่าที่เธอรอดชีวิตมาได้ถึงทุกวันนี้ ก็เพราะบุญเท่านั้น ถ้าไม่มีบุญเธอคงตายไปนานแล้ว เพราะคนที่เป็นโรคเดียวกันผ่าตัดพร้อมกัน 4-5 คน คุณหมอบอกว่า “ตายไปตั้งหลายปีแล้ว มีน้องสาวของลูกเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่อย่างปกติถึง 7 ปี”

ต่อมาปลายปี พ.ศ.2546 น้องสาวของลูกก็มีอาการชักเกร็ง ไม่มีแรง เป็นเหตุให้เธอต้องทำการผ่าตัดสมองเป็นครั้งที่ 2 ขณะที่พักรักษาตัวอยู่นั้น ก็เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น และในขณะเดียวกันก็ทำบุญไม่เว้นแต่ละวัน งานบุญก็ไม่ขาด มาร่วมงานตลอด มาตั้งแต่เดินมาเอง จนกระทั่งนั่งรถเข็นมา แต่เธอก็ปีติเบิกบานในบุญตลอด และยังเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาที่ดีของคุณครูไม่ใหญ่ผ่านจานดาวธรรมอีกด้วย เธอมีชีวิตอยู่ได้ด้วยบุญจริงๆค่ะ อาการเธอดีขึ้นช่วงหนึ่ง แล้วก็กลับทรุดหนักลง เป็นเหตุทำให้เธอต้องเข้ารับการผ่าตัดอีกเป็นครั้งที่ 3 หลังจากผ่าตัดครั้งนี้แล้ว สมองของเธอไม่สั่งงาน ทำให้ช่วยตัวเองไม่ได้อยู่หลายเดือน และในที่สุดวันที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2547 เธอก็จากทุกคนไปด้วยอาการสงบ

พ่อของลูก มีอาชีพรับราชการครู พ่อเป็นคนขี้บ่น ชอบดื่มเหล้า บางครั้งเมามากก็นอนข้างถนน และทะเลาะกับแม่เป็นประจำ แต่พ่อจะเป็นคนรักเพื่อนฝูง เพื่อนชวนไปไหนก็ไป บางทีหายไปหลายวันโดยไม่ห่วงครอบครัวเลย ก่อนหน้าจะเสียชีวิตพ่อเป็นโรคหอบหืด และเป็นโรคเลือดต้องเข้าโรงพยาบาลหลายครั้ง พ่อดื่มเหล้าอยู่ 3 วัน 3 คืน จนเสียชีวิต ด้วยโรคเส้นโลหิตแตกในสมอง ขณะอายุได้ 42 ปี ลูกไม่เคยเห็นพ่อทำบุญเลย แต่พ่อจะดูแลคุณย่าอย่างดี

แม่ของลูก ก็มีอาชีพรับราชการครู แม่เป็นคนใจร้อน โมโหง่าย มีอยู่วันหนึ่งลูกจำได้อย่างแม่นยำว่า แม่โมโหพ่อมาก เพราะพ่อบ่นไม่หยุดสักที แม่ไม่รู้จะทำอย่างไรให้พ่อหยุดบ่น ก็เลยวิ่งเอาหัวตัวเองชนฝาบ้านชะเลย ปรากฏว่า พ่อหยุดบ่น เพราะตกใจและลูกๆทุกคนก็ตกใจค่ะ

แม่จะเป็นที่รักของคนในชุมชนมาก ชอบช่วยงานในชุมชน เช่น งานบวช งานแต่ง ไปหมดทุกที่ที่เขาเชิญ แม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ขณะอายุได้ 55 ปี โดยรถจักรยานยนต์ ซึ่งผู้ขับขี่เป็นลูกศิษย์แม่เอง เมาสุราแล้วขับรถมาชนท่าน ทำให้ท่านเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ แม่ไม่ค่อยได้ทำบุญให้กับตัวเองเท่าไรเลยค่ะ แต่แม่จะดูแลคุณตาอย่างดี

คำถามมีดังต่อไปนี้ค่ะ

1.น้องสาวคนที่ 4 ของลูก ทำกรรมอะไรมา จึงได้ป่วยเป็นเนื้องอกในสมอง และมีอายุสั้นคะ และช่วง 7 วันแรกที่เสียชีวิต เธอเป็นอย่างไร มาเอาบุญที่วัดหรือไม่ ตอนนี้ภพภูมิไหน เธอฝากข้อความอะไรมาถึงสามี, พี่, น้อง บ้างหรือไม่คะ

2.ก่อนเสียชีวิตน้องสาวของลูกไม่รู้สึกตัว ใจของเธอใส และนึกถึงบุญได้หรือไม่คะ และตอนละโลกไปแล้ว เธอทำถูกหลักวิชชาหรือไม่คะ ทำบุญสามแสนปลื้ม และทุกๆบุญไปให้ เธอได้รับหรือไม่คะ และมีวิมานเป็นอย่างไร มีการเปลี่ยนแปลงหรือไม่ เธอมองจากวิมานลงมาเห็นพวกเราหรือไม่คะ

3.วันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2547 นี้ ลูกและทีมผู้นำบุญอุตรดิตถ์มีความตั้งใจจะจัดรถ พาสาธุชนมาร่วมงาน 50 คัน ในฐานะที่เธอเป็นต้นบุญให้กับลูก เธอจะได้บุญด้วยหรือไม่คะ

4.บ้านที่เธอปวารณาให้ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม เวลาทุกคนนั่งสมาธิจะได้ยินเหมือนมีใครเดินไปเดินมาอยู่บนบ้าน ทั้งๆที่ไม่มีคน บางทีก็เหมือนมีคนเดินผ่านไปผ่านมาเวลานั่งสมาธิกัน เป็นเหตุให้หลายคนกลัวไม่กล้ามานั่งสมาธิ เป็นเพราะเหตุอะไรคะ

5.คุณพ่อและคุณแม่ตอนนี้อยู่ภพภูมิไหน และท่านทั้งสองทำกรรมอะไรมาจึงอายุสั้น ลูกทำบุญอุทิศไปให้ ท่านทั้งสองได้รับหรือไม่คะ

6.ครอบครัวของลูก มีพี่น้อง 5 คน เป็นผู้หญิงล้วนๆ แถมยังเป็นโรคหอบหืดเหมือนกันอีก ลูกและน้องๆทำกรรมอะไรคะ จึงได้เป็นโรคหอบหืดเหมือนกันและ จะมีวิธีแก้ไขให้หายได้อย่างไรคะ

7.ลูกเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่คะ สามีของลูกไม่ค่อยเห็นด้วยกับการสร้างบารมี และการทำหน้าที่ของลูก ลูกควรทำอย่างไรคะ และเขาเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหรือไม่คะ

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.น้องสาวของลูกป่วยเป็นเนื้องอกในสมอง และอายุสั้น เพราะกรรมในอดีต 2 ชาติมารวมกัน กล่าวคือ

ชาติหนึ่ง เธอได้เกิดเป็นชายหนุ่มรูปงาม และเป็นทหารของพระราชา มีสาวๆมาติดพันมาก ทำให้ทำผิดศีลกาเม ส่งผลให้มาเป็นผู้หญิงในชาตินี้ ในชาตินั้นได้ออกรบสังหารข้าศึกตายเป็นจำนวนมาก จึงทำให้ชาตินี้อายุสั้น

อีกชาติหนึ่งก่อนที่จะมาเกิดเป็นทหาร เธอได้เกิดเป็นพ่อค้าขายปลา ได้เคยใช้เหล็กแหลมทิ่มแทงหัวปลา เพื่อให้ปลาไม่ดิ้น แต่ไม่ถึงกับทำให้ตาย กรรมนี้ทำให้ชาตินี้ ต้องมาเป็นเนื้องอกในสมอง

2.ตอนเสียชีวิตในช่วง 3 วันแรก เธอยังงงๆอยู่ เพราะโรคภัยไข้เจ็บด้วยอาการเนื้องอกในสมองดังกล่าวบังคับเอาไว้ แต่ใจของเธอนั้นใสมาก เพราะผูกพันกับบุญและหลักวิชชา

พอวันที่สาม บุญจึงได้ช่อง กายละเอียดสว่างไสว และมีสติสมบูรณ์ขึ้น ทำให้นึกถึงบุญได้ทุกบุญ

เธอได้เห็นบริวารนำราชรถทองประดับรัตนชาติมารอรับ และได้มาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ตามหลักวิชชา

จากนั้นจึงไปที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษเขตเสบียง โดยเป็นเทพธิดามีวิมานทองใหญ่พอสมควร มีบริวารเป็นจำนวนมาก เพราะบุญที่เธอได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร

ขณะนี้ กำลังตรวจตราดูทิพยสมบัติ เนื่องจากเพิ่งจะขึ้นไปใหม่ๆ ได้มองมายังเมืองมนุษย์ด้วยความเสียดาย เพราะอยากจะสร้างบารมีนานๆ
และได้รับแจ้งจากมหาปฏิสันถารเทวบุตรให้เตรียมตัวไปประชุมพร้อมกัน
ได้ฝากข้อความมาถึงทุกคนว่า ตอนนี้ เธอได้มาอยู่วงบุญพิเศษแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง ให้ช่วยกันสร้างบุญแทนเธอด้วย ให้สร้างบุญให้มากๆ ต่อไปจะได้มาอยู่ด้วยกัน
เธอได้รับบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้

3.ในฐานะที่เธอเป็นต้นบุญในการนำรถพาสาธุชนมาวัดในวันที่ 22 เมษายน เธอรวมทั้งทุกๆคน (ลูกและทีมผู้นำบุญอุตรดิตถ์) ก็จะได้บุญนี้ด้วย

4.บ้านที่เธอยกให้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม เมื่อทุกคนนั่งสมาธิจะได้ยินเสียงคนเดินอยู่บนบ้านบ้าง, ผ่านไปผ่านมา ผ่านตัวคนไปบ้าง ทำให้กลัว ทำให้ไม่มีใครมีอารมณ์มานั่งสมาธิอีก เพราะคุณแม่ของลูก ตายไปแล้ว ได้ไปเป็นภุมมเทวาสายยักษ์ มักจะไปเยี่ยมเยียนลูกๆทุกคน ตอนที่ท่านว่างจากภารกิจ

ที่ใครๆได้ยินเสียงเหมือนคนเดินดังกล่าว เพราะท่านได้มาเพื่อหวังจะเยี่ยมลูกสาวคือน้องสาวของลูก เนื่องจากคุณแม่ไม่ทราบว่าน้องสาวของลูกเสียชีวิตแล้ว เพราะในเวลานั้นท่านปฏิบัติภารกิจรับใช้หัวหน้ายักษ์อยู่ กอปรกับน้องสาวของลูกได้ไปอยู่ในภพภูมิที่สูงกว่าท่าน จึงเดินวนเวียนหาลูกสาวไปทั่วบ้าน

5.คุณพ่อตายแล้ว คตินิมิตดำมืด ทำให้ไปเกิดในมหานรกขุม 5 เพราะกรรมสุรา ที่มีอายุสั้น เพราะกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร ขณะนี้ท่านกำลังถูกลงทัณฑ์ มีความทุกข์ทรมานมาก

บุญที่อุทิศไปให้ท่าน จะไปคอยท่านอยู่ที่ยมโลก
ต้องอุทิศบุญไปให้ท่านด้วยวิธีพิเศษ โดยลูกต้องปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายแบบคุณยายอาจารย์จึงจะช่วยท่านได้

คุณแม่ตายแล้วไปเป็นภุมมเทวาสายยักษ์ดังกล่าว ด้วยกรรมมักโกรธ และบุญที่ได้ทำตามประเพณี

6.ครอบครัวของลูก ที่ได้มาเกิดเป็นพี่น้องกัน และเป็นโรคหอบหืด เพราะมีกรรมทรมานสัตว์คล้ายๆกัน แต่ต่างวาระ ต่างคนต่างทำ กล่าวคือ บางคนก็เคยไปเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ใช้แรงงานสัตว์ เช่น วัว ควาย จนมันเหนื่อยมาก

บางคนได้เคยเกิดเป็นทหาร ควบม้าข้ามเมืองทั้งเพื่อออกรบและส่งข่าว จนม้าเหนื่อย
บางคนก็ไปเกิดในตระกูลเศรษฐี ได้ใช้แรงงานทาสมากเกินไป เป็นต้น
จะแก้ไข ต้องให้ทุกๆคนทำบุญทุกบุญ แล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้คู่เวรที่เราได้เคยไปเบียดเบียนเขาเอาไว้

7.ลูกและสามี เคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะ ลูกสร้างบารมีมามากกว่าสามี ให้ลูกบริหารเวลาชีวิตของการครองเรือนให้ดี ให้เวลากับครอบครัวให้มากขึ้น และค่อยๆชวนให้สามีปฏิบัติธรรม เช่น ชวนขึ้นพนาวัฒน์ จะได้ลบข้อมูลที่ผิดๆในใจของสามีให้หมดไป

ให้อดทนทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา จะได้ไปอยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ด้วยกัน