เด็ก Down

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

เด็ก Down

กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพสูงสุด

ลูก เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา คุณครูไม่ใหญ่ถามย้ำทุกวันว่า “ใครบ้างที่นั่งสมาธิไม่ได้” ลูกก็ท่องจนขึ้นใจว่า “คนตาย คนบ้า ปัญญาอ่อน” แต่มานึกเอะใจว่า เอ...หลานสาวของลูกคนหนึ่ง น่าจะมีอะไรพิเศษ เธอเป็นเด็ก Down (Down’s syndrome) ปัญญาอ่อน เธอบอกว่า นั่งสมาธิเห็นองค์พระด้วยเจ้าค่ะ

หลานของลูกชื่อ น้องข้าวโพด ชอบแต่งตัวสวย ชอบที่คาดผมสวยๆ พูดจาไพเราะ ชอบให้คุณพ่อคุณแม่พามาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ช่วงนี้ติดตามคุณพ่อคุณแม่ไปอยู่ประเทศพม่า ตามปกติเธอติดรายการคุยกันทางวิทยุ ฟังไปก็หัวเราะไปกับผู้จัดรายการ ตั้งแต่เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝัน เธอไม่ฟังรายการวิทยุอีกแล้ว ติดรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยามาก สวดมนต์ตามได้ทุกบท ร้องเพลงของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาได้ พอไปอยู่พม่า คุณพ่อจึงต้องให้ฟัง Mp3 แทน เธอจะรบเร้าให้คุณพ่อพาไปวัด คุณพ่อของเธอจะพาไปวัดชะเวดากอง เสมอๆ

เมื่อเป็นเด็กเล็กๆ อายุ 6-7 ขวบ คุณแม่พาน้องข้าวโพดมาถวายภัตตาหารที่สภาจาก (สภาธรรมกายสากลเดิม) มาถึงต้องนั่งหน้าใกล้ๆพระ นั่งเหยียดขา กางแขน สักพักก็จะจัดขาแขนของตัวเองในท่าเรียบร้อยได้ เธอนั่งท่าสมาธิได้ถูกต้องและน่ารัก

ลูกเห็นหลานชอบนั่งสมาธิก็เรียกมานั่งด้วยกัน แล้วเปิดเทปพระเดชพระคุณหลวงพ่อนำนั่งสมาธิให้ฟัง เธอก็นั่งตาม ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเด็ก Down (ปัญญาอ่อน) ซึ่งปกติเด็กประเภทนี้จะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง จะฟังอะไรยาวๆไม่ได้นาน และจะไม่นั่งสมาธิ แต่น้องข้าวโพด อายุ 7 ขวบ สามารถนั่งนิ่งๆได้ถึงครึ่งชั่วโมง เป็นปกติ พอทานอาหารเย็นเสร็จก็จะชวนพี่เลี้ยงเข้าห้อง ดับไฟ แล้วน้องข้าวโพดก็นั่งสมาธิ โดยให้พี่เลี้ยงนั่งด้วย จนพี่เลี้ยงบอกว่า “โอ๊ยไม่ไหว...ไม่ไหวแล้ว...เมื่อย ขอลุกออกไปนอกห้องก่อน” บ่อยๆเข้าทุกวัน พี่เลี้ยงจึงไม่นั่ง น้องข้าวโพดก็เลยไม่มีเพื่อน แต่เธอก็นั่งคนเดียวเป็นเวลา 10 นาที บ่อยๆ

วันหนึ่ง ลูกไปเยี่ยมน้องข้าวโพด ลูกพูดกับเธอว่า “ข้าวโพด มานั่งสมาธิกับยาย” พอเลิกนั่ง ลูกถามว่า “เห็นอะไร” ข้าวโพดบอกว่า “เห็นดวงแก้ว” ลูกก็ถามต่อว่า “เห็นดวงแก้วอยู่ที่ไหนจ๊ะ” น้องข้าวโพดก็เอามือตบตรงหัวใจ แล้วก็ยิ้มยืดอก

ตอนนี้ น้องข้าวโพดอายุ 12 ปีแล้ว ผิวสวย ผ่องใสสีชมพู หน้ากลม เบ่งบานอย่างเด็ก Downได้เข้ารับการบำบัดด้วยการนวดหน้า หน้าของหนูข้าวโพดยาวขึ้นดูน่ารัก แต่ก็ยังมองออกว่า เธอเป็นเด็ก Downแต่เธอพูดได้ชัดเจนขึ้น

เธอจะมีสัญชาติญาณพิเศษ คือ ชอบนั่งสมาธิ และมักเห็นคนตาย ยกตัวอย่างเช่น เมื่อวันที่คุณตาเสียชีวิตใหม่ๆ เธอบอกว่า เห็นคุณตาตรงนั้น ตรงนี้ ในบ้าน แต่ต่อมาตอนหลังไม่เห็นคุณตาแล้ว แต่ว่าเมื่อตอนที่คุณป้าซึ่งเธอสนิทกันมากเสียชีวิต เธอกลับไม่เห็นคุณป้า แสดงว่าเด็กพูดจริง เห็นก็ว่าเห็น ไม่เห็นก็ว่าไม่เห็น

วันหนึ่ง หลังจากคุณตาเสียชีวิต พวกผู้ใหญ่ก็นำอัฐิของคุณตาไปลอยที่วัดเขาอิติ สุคโต เขาตะเกียบ อำเภอหัวหิน ที่นั่นมีแม่ชีคนหนึ่ง ซึ่งน้องข้าวโพดจะมีความผูกพันมาก ต้องให้คุณพ่อคุณแม่พาไปหาทุกปี พอไปถึงที่วัดนั้น น้องข้าวโพดจะรีบเดิน ทิ้งทุกคนไว้ ตัวเองจะไปนั่งขัดสมาธิคนเดียวต่อหน้าพระ ที่ศาลากลางแจ้ง ทำเช่นนี้ทุกครั้งที่ครอบครัวพาไปเยี่ยมแม่ชี ครั้งหนึ่งเธอรบเร้าให้พาไปไหว้พระสีแดง เธอบอกว่า “เห็นพระสีแดงอยู่ในวัดนี้” ซึ่งถามใครๆแถวนั้น ก็ไม่เคยมีใครเห็นพระสีแดง น้องข้าวโพดก็บอกว่า “มี” คุณพ่อได้เที่ยวเดินหาพระสีแดง ค้นหากันจนเจอว่ามีจริง เป็นพระพุทธรูปสีแดงซ่อนอยู่ลับตาคน ไม่สังเกตจะไม่เห็น

ข้อที่น่าสังเกตคือ

เธอทำถูกหลักวิชชา กล่าวคือ ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องนั่งสมาธิก่อน ตอน 11 ขวบก็นั่งประเดี๋ยวประด๋าว ดูฝันในฝัน เธอชี้ศูนย์กลางกายได้ถูก ไม่มีคนสอน ชี้ได้เอง คุณยายถามว่า “ลูกนั่งสมาธิเห็นดวงแก้วไหม” เธอตอบว่า “เห็นค่ะ” คุณยายถามต่อ ว่า “แล้วเห็นอะไรอีก” น้องข้าวโพดบอกว่า “เห็นองค์พระ” คุณยายถามว่า “เห็นที่ไหน” คราวนี้เธอเอามือชี้ที่ท้อง ยิ้มเบ่งบาน แล้วบอกว่า “ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ” (คุณยายบอกว่าไม่ได้ชี้นำเลย แต่เธอพูดเอง) เธอเป็นเด็กปัญญาอ่อนที่พัฒนา ความจำดี พูดโต้ตอบได้ แม้เขียนหนังสือไม่ได้ แต่เธอนั่งสมาธิเห็นองค์พระ
เธอนั่งสมาธิสม่ำเสมอ แม้เป็นเด็ก Down ก่อนจะทำบุญหรือทำสิ่งใดก็ต้องนั่งสมาธิก่อนโดยไม่ต้องให้ใครเตือน
เธอมีจิตใจจดจ่ออยู่กับวัด แม้ไปอยู่พม่า ยังรบเร้าให้คุณพ่อคุณแม่พาไปวัด
คุณแม่ทำบุญให้ทุกบุญไม่เคยขาดเลย ใส่ชื่อน้องข้าวโพดด้วย
น้องข้าวโพดฝักใฝ่ในบุญ ชอบสวดมนต์มากกว่าอ่านเขียน แต่ถึงไม่ชอบอ่านเขียนก็ไปโรงเรียนทุกวัน

คุณแม่ใช้วิชาสันนิษฐานวิทยาว่า ในอดีต สงสัยคุณแม่เคยเลี้ยงเหล้าคนมามาก จึงต้องมาเลี้ยงลูกปัญญาอ่อน และในอดีตน้องข้าวโพด คงจะกินทั้งเหล้า เข้าทั้งวัด

กราบขอความเมตตา เรียนถามคุณครูไม่ใหญ่ ดังนี้ค่ะ

1.การที่น้องข้าวโพดหลาน เป็นเด็ก Down เธอทำกรรมอะไรมาคะ

2.คุณพ่อคุณแม่ของเธอทำกรรมอะไร จึงมาเกิดร่วมกัน

3.การที่เธอเห็นดวงแก้วตอนอายุ 7 ขวบ เธอเห็นจริงหรือไม่คะ และตอนอายุ 11 ปี เธอเห็นองค์พระธรรมกาย ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 จริงหรือไม่คะ

4.เธอเห็นคุณตาซึ่งตายไปแล้ว มายืนอยู่ในบ้านจริงหรือไม่คะ

5.ทำไมเธอจึงผูกพันกับแม่ชีท่านนั้นมาก ต้องให้พาไปหาทุกปี เพราะความคิดถึง

6.ความจำของเธอดีเป็นเลิศ แต่ไม่ยอมอ่านเขียนหนังสือ จะแก้กรรมอย่างไรดีคะ

กราบขอบพระคุณคุณคุณครูไม่ใหญ่อย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.การที่หลานของลูกเป็นเด็ก Down ก็เพราะกรรมสุรา

เรื่องมีอยู่ว่า ชาติในอดีตเธอได้เกิดเป็นผู้หญิง มักมีเพื่อนผู้หญิงด้วยกันได้ชวนกันไปดื่มเหล้า ดื่มจนเมามาย ทำให้ติดเหล้ามาจนถึงบั้นปลายของชีวิต

พอบั้นปลายชีวิตได้มาเจอหมู่คณะ รู้จักการสร้างบารมี ได้พยายามที่จะเลิกเหล้า โดยตอนแรก เธอก็เลิกได้บ้าง ไม่ได้บ้าง

ต่อมาก็พยายามหาวิธีให้เลิกให้ได้เด็ดขาด จะหักดิบให้ได้ จึงไปบวชเป็นแม่ชีจนตลอดชีวิต เพื่อหนีสังคมเดิมๆ ไม่เช่นนั้นก็จะวนเวียนอยู่กับสังคมเดิมๆ แล้วก็อธิษฐานว่า “ขอให้ได้มาเจอหมู่คณะตั้งแต่เยาว์วัย อย่าได้มาเจอตอนปลายชีวิต” เพราะชีวิตมีข้อผิดพลาดมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ชีวิตของเธอเข้าทำนองต้นคดปลายตรง และระหว่างเป็นแม่ชี เธอก็ทำหน้าที่สอนคน ดังนั้นมาในชาตินี้จึงได้มามีโอกาสมาอยู่กับพ่อแม่ ที่เป็นสัมมาทิฐิ เข้าวัดฟังธรรมตั้งแต่เยาว์วัย

2.ส่วนคุณพ่อคุแม่ ก็เป็นสามีภรรยากันในชาติที่ผ่านมา ชาตินั้นทั้งคุณพ่อคุณแม่เป็นเศรษฐี และมักจะชอบจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ เลี้ยงสุรา อาหาร หมู่เพื่อนฝูงเป็นเนืองนิตย์ หรือบางทีก็ชอบให้ของกำนัลด้วยสุราแก่เพื่อนฝูงบ่อยๆ ด้วยวิบากกรรมนี้จึงต้องมาเลี้ยงลูกที่ปัญญาอ่อน

3.การที่เธอบอกว่า เห็นดวงแก้วตอนอายุ 7 ขวบนั้น เธอเห็นจริง แต่เห็นในระดับที่เป็นนิมิต (บริกรรมนิมิต) ซึ่งเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง

ต่อมา เมื่ออายุได้ 11 ปี บอกว่า “ได้เห็นองค์พระธรรมกาย ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7” ก็เห็นจริง แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่เป็นนิมิตอยู่ ยังไม่ได้เข้าถึงพระธรรมกายจริงๆ

ที่เห็นอย่างนี้เพราะบุญเก่าที่เคยบวชชีจนตาย และได้ประพฤติธรรมจึงทำให้กรรมสุราเบาบางลง

กอปรกับในอดีตเคยเลี้ยงดูบิดามารดา และทำทานมา จึงทำให้มาเกิดกับครอบครัวที่ดี มีฐานะ เลี้ยงดูอย่างดี ให้ความอบอุ่น ไม่ทอดทิ้ง ศีลที่เธอรักษาในช่วงเป็นชี ในบั้นปลายของชีวิต จึงทำให้มีผิวพรรณที่สวยงาม

4.น้องข้าวโพดได้เห็นคุณตาจริงๆ ตอนคุณตาตายใหม่ๆ เพราะคุณตายังวนเวียนอยู่ในครอบครัว ที่เห็นได้เพราะบุญที่เคยบวชชีประพฤติธรรม และปัจจุบันยังเป็นเด็กจิตยัง Innocent จึงทำให้เห็นได้ ต่อมาภายหลังไม่เห็นคุณตา ก็เพราะคุณตาไม่ได้มาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ ครอบครัวแล้ว

ส่วนที่ไม่เห็นคุณป้า ก็เพราะคุณป้าตายแล้วก็ไปทันที ไม่ได้มาอยู่วนเวียน

5.น้องข้าวโพดผูกพันกับแม่ชีมาก และมักจะไปหาบ่อยๆในทุกๆปี เพราะเป็นสัญญาเก่าๆที่เธอเคยบวชเป็นชี ประกอบกับแม่ชีในปัจจุบันได้เอ็นดูเธอ

6.ความจำที่ยังดีอยู่ เพราะมีบุญได้ประพฤติธรรม ในช่วงท้ายของชีวิตในชาติอดีตตามมา แต่ที่ไม่ชอบอ่านเขียนหนังสือ เพราะกรรมสุรายังบังอยู่ จึงทำให้สมาธิสั้น

จะแก้ไขได้ต้องสร้างปัญญาบารมีมากๆ เช่น ให้ทุนการศึกษาภิกษุ สามเณร ให้ทุนพิมพ์หนังสือธรรมะ เป็นต้น
ประกอบกับพ่อแม่ก็จะต้องอดทน อดทน อดทน ให้มีความตั้งใจที่จะเอาบุญปัจจุบันแก้วิบากกรรมให้ได้ และจะต้องหาครูที่มีความเชี่ยวชาญ และมีศิลปะจูงใจในการเรียน รักเด็ก มาสอนเธอ ก็พอจะแก้ไขได้บ้าง และที่สำคัญให้เธอทำบุญทุกๆบุญให้สม่ำเสมอ