Case Study พระเสริม พระสุก พระใส (เวินพระสุก)

Case Study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

พี่ชายของผม ตอนอายุ หนึ่งขวบ ได้เสียชีวิตขณะนั่งเล่น ต่อจากนั้น โยมแม่ก็ตั้งครรภ์ผม ช่วงตั้งครรภ์นั้น แม่ได้ฝันว่า ลูกชายที่เสียชีวิตไปแล้ว (คือพี่ชายของผม) มาขอเป็นลูกอีกครั้งหนึ่ง โยมแม่กลัวว่า ผมจะอายุสั้น เมื่อผมคลอดออกมาได้ไม่กี่วัน โยมแม่จึงนำผมไปถวายให้เป็นลูกพระครูซึ่งเป็นเจ้าอาวาส ของวัดแห่งหนึ่ง และเคยเป็นเพื่อนสนิทสมัยเรียนประถมของโยมแม่ด้วย หลวงพ่อพระครู ได้บอกให้โยมแม่ เป็นแม่นม และให้พูดจาเพราะๆ ไม่ดุด่า และให้นำดอกไม้ ธูปเทียน มาบูชา ในวันพระทั้ง แปดค่ำ และ สิบห้าค่ำ ผมจึงจะมีชีวิตรอด ด้วยเหตุนี้ ผมจึงมีคนมากราบไหว้ตั้งแต่ยังแบเบาะทุกๆวันพระ

พอผมอายุห้าขวบ ผมได้มาอยู่กับโยมยายที่บ้านหนองกุ้ง พออายุ สิบขวบ ได้บวชเป็นสามเณรที่วัดซึ่งโยมตาและโยมยายของผมเป็นคนสร้างไว้ ผมบวชตอนสองทุ่ม วันรุ่งขึ้น แปดโมงเช้า ก็ขึ้นธรรมาสน์เทศน์มหาชาติเลย โดยมี หลวงปู่เจ้าอาวาส เป็นผู้ฝึกให้เทศน์ พอขึ้นเทศน์ครั้งนั้นแล้วผมก็กลายเป็นสามเณรที่คนทั้งอำเภอรู้จักในนาม สามเณรนักเทศน์ ต่อมา ได้มีโยมมานิมนต์ไปเทศน์เรื่อยๆ โดยมีหลวงพ่อเจ้าอาวาสเป็นผู้นำไปตลอด ประมาณ 20 ธรรมาสน์ และได้นำปัจจัยทั้งหมด มาสร้างโบสถ์ ต่อมา เมื่อผมได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ ได้มีสิ่งที่ทำให้ได้เกี่ยวข้องกับวัดแห่งนี้ อีกครั้ง เรื่องมี ดังนี้

เมื่อหลวงปู่เจ้าอาวาส มรณภาพ (อายุ 113 ปี) ชาวบ้านจึงได้นิมนต์ผมให้ไปพบกับหม่อมสองท่าน เพราะผมเป็นลูกหลานของผู้สร้างวัด เมื่อได้มีโอกาสสนทนากับหม่อมทั้งสองท่าน ก็รู้สึกอัศจรรย์ใจในเรื่องราวความฝันของหม่อมทั้งสอง ท่านได้เล่าความฝันให้ฟังว่า ตนเองเป็นลูกสาวของกษัตริย์เมืองลาวชื่อ ไชยเชษฐาธิราช ซึ่งเจ้าเชษฐ์ ได้มาเข้าฝันและบอกในฝันว่า ให้ไปสร้างศาลาการเปรียญที่วัดซึ่งอยู่เยื้องๆกับปากแม่น้ำงึม (ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดของประเทศลาวที่ไหลลงสู่แม่น้ำโขง) ที่วัดแห่งนั้นจะพบกับพระรูปหนึ่งซึ่งมีอายุมาก มีอยู่รูปเดียวเท่านั้น ทั้งสองท่านมาตามหาวัดในฝันที่หมู่บ้านหนองกุ้ง ปรากฏว่าพอได้มาเห็นวัดที่ผมเคยบวชเป็นสามเณรแล้ว ก็บอกว่า “นี่แหละคือวัดที่อยู่ในฝัน” ปัจจุบันหม่อมทั้งสองท่านได้เป็นต้นบุญในการสร้างศาลาการเปรียญจนเสร็จ และยังช่วยสนับสนุนวัดแห่งนี้อยู่จนถึงปัจจุบัน

บ้านหนองกุ้งที่ผมอยู่นี้ มีบริเวณที่พระพุทธรูปองค์หนึ่ง ชื่อ “พระสุก” จมอยู่ใต้ลำน้ำโขง บริเวณนั้นเรียกกันว่า “เวินพระสุก” (เวิน หมายถึง คุ้งน้ำวน) ซึ่งพระสุกนี้ เป็นพระพุทธรูปที่สร้างขึ้นสมัยเจ้าเชษฐ์ ซึ่งสร้างขึ้นพร้อมกันสามองค์ คือ

1. พระสุก ซึ่งยังอยู่ใต้ลำน้ำโขง ที่ บริเวณเวินพระสุก

2. พระใส ประดิษฐานอยู่ที่วัดโพธิ์ชัย จังหวัดหนองคาย

3. พระเสริม ประดิษฐานอยู่ที่วัด ปทุมวนาราม กรุงเทพฯ

พระครูที่โยมแม่นำผมไปฝากเป็นลูกของท่าน ได้เคยทำพิธีอันเชิญพระสุกขึ้นจากน้ำ โดยมีชาวบ้าน เละผมได้เห็นเหตุการณ์นี้กับตาตนเอง พออัญเชิญพระสุกขึ้นมาพ้นน้ำได้ประมาณหน้าอกขององค์พระ องค์พระก็จมลงไป ต่อมา ได้มีความพยายามจะทำพิธีอัญเชิญอีก แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ ปัจจุบันชาวบ้านคิดว่า พระสุกจมอยู่ที่นั้น

ท่านเจ้าคณะอำเภอโพนพิสัยองค์ปัจจุบัน (พระครูพิสัยกิจจาทร) ท่านมีความตั้งใจที่จะอัญเชิญพระสุกขึ้นมา และอยากจะสร้างวัดพระสุกคู่กับพิพิธภัณฑ์เจ้าเชษฐ์ที่ท่านสร้างไว้ เพื่อให้เป็นสถานที่สำคัญให้คนได้มาสักการบูชาต่อไป แต่ขณะนี้ยังไม่สามารถทำได้ อีกทั้งขณะนี้ท่านเริ่มมีอาการขาล้าไม่มีแรงเดิน ต้องให้ลูกวัดช่วยกันพยุง

ผมขอกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ครับ

1.ผมมีบุพกรรมอะไรจึงถูกยกให้เป็นลูกพระครู และมีคนมากราบไหว้ทุกๆวันพระตั้งแต่ยังแบเบาะครับ

2.หม่อมทั้งสองท่านนี้ เกี่ยวข้องกับเจ้าไชยเชษฐ์อย่างไร ทำไมจึงมาอุปถัมภ์ และสร้างศาลาการเปรียญ ณ วัดที่ผมเคยบวชเป็นสามเณรครับ

3.ทำไมการอัญเชิญพระสุกขึ้นมาจึงทำไม่สำเร็จ แม้ขึ้นมาได้แค่อก แต่ท่านก็จมลงไปอีก เป็นเพราะสาเหตุใด “พระสุก” จึงต้องจมน้ำที่ “เวินพระสุก” จะมีโอกาสอัญเชิญท่านขึ้นมาได้หรือไม่ครับ

4.พระสุก และ เวินพระสุก เกี่ยวข้องกับผม และครอบครัวของผม หรือไม่ อย่างไรครับ เพราะตั้งแต่เป็นเด็กๆ ผมรู้สึกว่า มีความผูกพันกับเวินพระสุก และอำเภอโพนพิสัยมากครับ

5.พระครูที่เคยรับผมเป็นลูกบุญธรรม และ หลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดที่ผมบวชเป็นสามเณร ซึ่งทั้งสองท่านได้มรณภาพไปแล้ว มีความเกี่ยวข้องกับผม และครอบครัว ในอดีตชาติ หรือไม่อย่างไรครับ ทำไมผม และครอบครัว จึงมีความผูกพันกับท่านทั้งสองมาก ขณะนี้ท่านทั้งสองอยู่ภพภูมิใด ได้รับบุญที่ผมอุทิศไปให้ หรือไม่ครับ

6.ผมเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรบ้างครับ

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.ลูก ในอดีตเคยเกิดเป็นทหาร และได้ ออกรบกับกองทัพของพระราชา และได้สังหารข้าศึกตายเป็นจำนวนมาก

ต่อมาภายหลังได้ออกบวชตามพระราชา และปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกาย ได้เป็นกำลังในการเผยแผ่ธรรมะจนตลอดชีวิต

ด้วยกรรมที่ได้เคยฆ่าคนเอาไว้ จึงทำให้ชาตินี้อายุสั้นและตายตั้งแต่ยังเป็นเด็กอายุ 1 ขวบ ซึ่งก็คือพี่ชายที่ได้เสียชีวิตไปเมื่ออายุ 1 ขวบนั่นเอง และได้กลับมาเกิดใหม่เป็นลูกชาย (เจ้าของ Case) ในปัจจุบัน

ที่มีชีวิตรอดมาก็ด้วยบุญที่ได้เคยออกบวชตามพระราชา และเข้าถึงธรรมดังกล่าว

อีกทั้งได้อธิษฐานจิตว่า “ขอให้ได้บวชตั้งแต่เยาว์วัย และได้สร้างบารมีกับหมู่คณะ” จึงทำให้ถูกยกให้เป็นลูกของพระครู และได้บวชตั้งแต่เยาว์วัย

เหตุที่ได้รับการกราบไหว้จากผู้คนตั้งแต่แบเบาะในทุกๆวันพระ เพราะบุญที่ได้ชวนญาติโยมเป็นจำนวนมาก ให้มารักษาอุโบสถศีลในทุกวันพระ ในชาติที่ได้ออกบวชดังกล่าว บุญนี้ได้ตามมาส่งผล

2.หม่อมทั้งสอง ในอดีตชาติได้เคยเป็นราชธิดาของเจ้าเชษฐ์ และมีพี่น้อง 3 คน โดยทุกคนได้ขอสร้างพระประจำตัวจากเจ้าเชษฐ์

คือ พระเสริม (ปัจจุบันประดิษฐาน ณ วัดปทุมวนาราม กรุงเทพฯ) เป็นของราชธิดาองค์โต
พระสุก (ซึ่งยังอยู่ใต้ลำนำโขงที่บริเวณเวินพระสุก) เป็นของราชธิดาองค์กลาง
และ พระใส (ปัจจุบันประดิษฐาน ณ วัดโพธิ์ชัย จังหวัดหนองคาย) เป็นของราชธิดาองค์เล็ก

ภายหลังเมื่อราชธิดาทั้งสามสิ้นพระชนม์แล้ว ราชธิดาองค์โต และราชธิดาองค์เล็ก ได้มาเกิดเป็นหม่อมทั้งสองคน
ส่วนองค์กลางได้ไปเกิดเป็นมเหสีของพญานาค ซึ่งพระสวามีของท่านเป็นพญานาคที่มีศรัทธาต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และได้พ่นบั้งไฟเป็นพุทธบูชาในวันออกพรรษา

ก่อนนั้น พระทั้งสามองค์ประดิษฐานอยู่ที่ประเทศลาว ต่อมา ได้ถูกอัญเชิญให้มาอยู่ในประเทศไทย

แต่พระสุกนั้น มเหสีของพญานาคมีความปรารถนาว่า จะดูแลเอง เพราะเป็นพระประจำตัวของท่าน จึงบันดาลให้เกิดพายุฝน จนทำให้เรือที่อัญเชิญพระสุกมานั้นล่มลง

และได้นำเอาไปดูแลเองที่เมืองบาดาลใต้พิภพ ที่ลำน้ำโขง

เจ้าเชษฐ์ได้ไปเข้าฝันหม่อมทั้งสอง เพราะท่านมีศรัทธาในปฏิปทาของหลวงปู่ (เจ้าอาวาสของวัดที่ลูกได้บวชเป็นสามเณร)
ข้อวัตรปฏิบัติของหลวงปู่อยู่ในสายตาของเจ้าเชษฐ์
หลวงปู่มีพรรษามาก มีศีลจริยาวัตร และธรรมะปฏิบัติที่ดี เจ้าเชษฐ์อยากได้บุญ จึงได้ไปเข้าฝันอดีตราชธิดาทั้งสองของท่านให้มาอุปถัมภ์สร้างศาลาการเปรียญที่วัดดังกล่าว

3.การอัญเชิญพระสุกขึ้นมาจากแม่น้ำโขงไม่สำเร็จ เพราะมเหสีของพญานาค ซึ่งเป็นอดีตราชธิดาองค์กลางของเจ้าเชษฐ์ ผู้เป็นเจ้าของพระสุก ไม่อนุญาต หากเมื่อใดท่านอนุญาตก็จะอัญเชิญพระสุกขึ้นมาได้

4.ลูกผูกพันกับพระสุก และเวินพระสุก เพราะในปัจจุบันชาติ ลูกเกิดที่นี่ ไม่ได้มีอดีตเกี่ยวข้องกับพระสุก และเวินพระสุกแต่อย่างใด อย่าไปให้ความสนใจมากนัก

การที่ได้มาเกิดที่นี่เป็นเพียงทางผ่านของการมาเกิดเป็นมนุษย์ในชาตินี้ เพื่อจะได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ
ชาตินี้ให้ลูกตั้งใจสร้างบารมีกับหมู่คณะให้ดีเป็นหลัก จะได้มีบารมีกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษได้

5.พระครูที่รับลูกเป็นบุตรบุญธรรม และหลวงปู่เจ้าอาวาสวัดที่ลูกบวชเป็นสามเณร ที่มีความผูกพันกับลูกนั้น เป็นเพียงความผูกพันกันในปัจจุบันเป็นหลัก

ส่วนในอดีตชาตินั้น นานมาแล้ว (นานมากเหลือเกิน) ได้เคยเกิดเป็นศิษย์-อาจารย์กันมาบ้าง

พระครู เมื่อมรณภาพแล้ว ไปเกิดเป็นเทวาสายวิทยาธรชั้นสูง ณ สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
ส่วนหลวงปู่เจ้าอาวาส มรณภาพแล้ว ไปเกิดเป็นเทพบุตร มีวิมานทอง ณ สวรรค์ชั้นยามา
ทั้งสองท่านได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ทำให้ท่านทั้งสองมีสภาวะที่ดีขึ้นไปอีก

6.ลูกเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะ เคยได้บวชตลอดชีวิต และปฏิบัติธรรมจนได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้เป็นกำลังในการเผยแผ่วิชชาธรรมกาย

ในชาตินี้ที่มาเกิด แค่เป็นเพียงทางผ่านให้มาถึงหมู่คณะดังที่กล่าวมาแล้ว และมาทำหน้าที่เผยแผ่วิชชาธรรมกายกันต่อไปเท่านั้น
ให้ใจมุ่งไปที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ด้วยการสร้างบารมีให้เต็มที่ เอาชีวิตเป็นเดิมพัน และบวชให้ได้ตลอดชีวิต จะได้ไปอยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษด้วยกัน