ดูสิว่าในตัวมีอะไรอยู่


[ 29 ม.ค. 2553 ] - [ 18272 ] LINE it!

ผลการปฏิบัติธรรม

ธรรมทายาท โครงการอุปสมบทหมู่หนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย
ดูสิว่าในตัวมีอะไรอยู่
 
 
 
ศูนย์อบรมวัดอินทะวิชัย
อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่
วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ.2553
กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
 
    กระผม นายเกรียงศักดิ์ สุริยะ อายุ 50ปี ธรรมทายาทในโครงการอุปสมบทหมู่หนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย กระผมเป็นคนเชียงใหม่ครับ ในอดีตกระผมเคยบวชเป็นพระมาแล้ว และเป็นเจ้าอาวาสที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ เป็นเวลาถึง 15พรรษาครับ แต่เมื่อสองปีที่แล้ว กระผมป่วยเป็นโรคหัวใจ คุณหมอบอกว่าต้องผ่าตัดหัวใจ ญาติพี่น้องเกรงว่าจะไม่มีใครดูแล จึงเป็นเหตุให้ต้องลาสิกขาจากมาใช้ชีวิตฆราวาส ซึ่งตอนนี้กระผมไม่ต้องผ่าตัดหัวใจแล้ว และรักษาตัวด้วยการรับประทานยาครับ และกระผมก็อยากกลับมาบวชเป็นพระมากๆครับ
 
    และแล้วฝันของกระผมก็เป็นจริง วันหนึ่งขณะที่กระผมไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลลำพูน กระผมเห็นป้ายโปสเตอร์ชวนบวชฟรีในโครงการอุปสมบทหมู่หนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย ตอนนั้นกระผมตื่นเต้นมาก จนลืมความเจ็บป่วย ลืมทุกอย่างในชีวิต เหมือนกับมีอะไรมาดลใจกระผม พอเห็นเบอร์โทรศัพท์ กระผมก็กดโทรศัพท์ สมัครบวชทันทีแบบไม่มีลังเลเลยครับ เพราะตรงใจกับคำว่า บวชฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย และก็ไม่นึกว่าเราจะมีบุญได้บวชฟรีๆ และมีคนมาช่วยจัดงานบวชให้ แถมบวชทีเดียวตั้งแสนกว่าคน นึกถึงทีไรก็ขนลุกครับ
 
    กระผมประทับใจการบวชในครั้งนี้มาก แม้ว่าวันนี้จะเข้าสู่วันที่สี่ของการอบรม แต่สิ่งที่กระผมได้เรียนรู้จากพระอาจารย์ ได้ฝึกเสขิยวัตร ฝึกทุกอย่างเพื่อความเป็นพระแท้ในวันบวช “สุขา สังฆัสสะ สามัคคี ความพร้อมเพรียงของหมู่ ให้เกิดสุข” คำปฏิญาณตนเพื่อสร้างความเป็นทีมของเหล่าธรรมทายาททำให้กระผมประทับใจมาก เพราะตอนที่กระผมเป็นเจ้าอาวาสก็ไม่เคยมีใครมาสอนกระผมละเอียดลึกซึ้งขนาดนี้ และแล้วสิ่งที่กระผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้พบและเป็นสิ่งที่กระผมรอคอยมาตลอด 15พรรษาของการบวชในครั้งแรก ก็ได้เกิดขึ้นกับตัวของกระผม
 
    ช่วงเช้าเมื่อวานนี้ ในขณะที่กระผมรับบุญกวาดลานวัดกับเพื่อนๆเหล่าธรรมทายาท เนื่องจากมีฝุ่นมาก และกระผมแพ้ฝุ่น กระผมจึงเกิดอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก พระพี่เลี้ยงท่านจึงนำกระผมส่งโรงพยาบาล คุณหมอให้กระผมรับประทานยาและนอนพัก เวลาสองทุ่มครึ่ง กระผมนอนหลับไป ในขณะที่กระผมนอนอยู่บนเตียงคนไข้อยู่นั้น กระผมได้ยินเสียงที่ดังก้องกังวานขึ้นพร้อมกับภาพของพระสงฆ์องค์หนึ่ง เสียงนั้นดังขึ้นมาว่า “อาตมาจันทสโร ภิกขุ ไม่มีอะไรแล้ว แข็งแรงแล้ว ให้กลับวัดได้แล้ว ให้สัมมา อะระหัง เข้าไว้ อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ แล้วลองออกมาดูสิว่าในตัวมีอะไรอยู่”
 
    แล้วกายของกระผมก็ออกมายืนใกล้ๆท่าน แล้วก็เห็นตัวเองใส่ชุดขาว มีดวงแก้วอยู่ที่เหนือสะดือสองนิ้วมือ แล้วกระผมก็รู้สึกตัว ลืมตามาอีกทีก็ตีสอง ตอนนั้นกระผมรู้สึกอัศจรรย์ใจมากๆ ซึ่งทุกอย่างเหมือนเกิดขึ้นจริง กระผมจึงภาวนาสัมมา อะระหัง ตลอด และนึกถึงดวงแก้วที่กระผมเห็น แม้ในขณะนี้กระผมก็ยังเห็นดวงแก้วใสอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่ากระผมจะยืน เดิน นั่ง นอน กระผมก็จะเห็นองค์พระอยู่ในกลางดวงแก้ว ในขณะที่กระผมรับบุญ ฝึกวัฒนธรรมชาวพุทธ ล้วงโถ ทำความสะอาดห้องน้ำ ดวงแก้วก็ยิ่งใสมากยิ่งขึ้น เหมือนกระผมได้ล้างโถ โดยล้างจากข้างในดวงแก้วของกระผมออกมาข้างนอก
 
    จนถึงวินาทีนี้ กระผมมีความสุขทุกๆอนุวินาที กระผมปลาบปลื้มใจมากๆกับการบวชในครั้งนี้ กระผมเคยฝึกปฏิบัติสมาธิมาก่อน ซึ่งตอนนั้นก็ได้แต่ความนิ่ง ความเฉย ความสงบ แต่ก็ไม่มีความก้าวหน้าครับ แต่นี่...กระผมเพิ่งผ่านชีวิตของการเป็นธรรมทายาทมาได้เพียงสี่วันเท่านั้น แต่ความรู้และความสุขที่กระผมได้รับมันมากมาย จนพูดได้เลยว่า ตลอด 15พรรษาที่ผ่านมาในการบวชครั้งแรกของกระผม มันช่างเทียบกันไม่ได้เลย
 
    ซึ่งแม้ว่า กระผมจะเคยเป็นเจ้าอาวาส เคยศึกษาพระธรรมวินัยมาแล้ว แต่กระผมกลับรู้สึกว่าเรายังไม่รู้อะไรเลย คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังมีอะไรให้เราเรียนรู้อีกมากมาย  และมิจฉาทิฐิในตัวของกระผมได้มลายหมดสิ้นไป เหลือไว้แต่สัมมาทิฐิครับ
 
    ท้ายที่สุดนี้ กระผมขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างสูงครับ ซึ่งแม้ว่ากระผมจะยังไม่เคยไปที่วัดพระธรรมกาย และเพิ่งจะได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อทาง DMC เป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 19 มกราคม ที่ผ่านมา แต่ก็ทำให้กระผมรู้ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นพระที่สุภาพ สำรวม น่าเลื่อมใสมากๆ ทำให้กระผมอยากเป็นพระแท้ให้ได้อย่างพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ถึงแม้ไม่ได้เต็มส่วน กระผมก็ขอให้ได้สักเศษเสี้ยวก็ยังดี
 
    กระผมตั้งใจว่า กระผมจะนำความรู้ที่ได้รับไปถ่ายทอดให้กับคนรุ่นหลัง และกระผมตั้งใจว่า การบวชครั้งนี้จะเป็นการบวชครั้งสุดท้ายในชีวิตของกระผม เพราะมีพระเดชพระคุณหลวงพ่อจึงทำให้เกิดโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป ทำให้กระผมได้มีชีวิตใหม่ในเพศสมณะ ได้เห็นดวงแก้ว ได้พบพระในตัว ได้พบแสงสว่างแห่งธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ชนิดที่ว่า ไม่มีวิจิกิจฉา คือ ไม่มีความลังเลสงสัยใดๆอีกเลยครับ
 
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
 
ธรรมทายาท เกรียงศักดิ์ สุริยะ
 ศูนย์อบรมพระแสนรูป วัดอินทะวิชัย
อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ 


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
สมาธิบนโลกออนไลน์สมาธิบนโลกออนไลน์

จุดเปลี่ยนชีวิตนักแม่นปืนสู่ชีวิตสมณะจุดเปลี่ยนชีวิตนักแม่นปืนสู่ชีวิตสมณะ

ผมมาบวชได้เพราะเกมส์ออนไลน์ผมมาบวชได้เพราะเกมส์ออนไลน์



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ