ลูกชื่อ เครือวัลย์ แสนปัญญา อายุ 49-ปี หรือที่ใครๆในหมู่บ้านเรียกลูกว่า “ครูยก”-เนื่องจากลูกเคยเป็นคุณครูมาก่อนค่ะ ลูกได้รู้จักวัดพระธรรมกายจากการได้เข้าอบรมบวชอุบาสิกาแก้วรุ่นหนึ่งล้านที่ผ่านมา พอลูกรู้ข่าวการบวชปุ๊บ ลูกก็เขียนใบสมัครทันทีเลยค่ะ แล้วลูกก็ไม่ได้บวชคนเดียวนะเจ้าคะ ลูกยังได้ออกทำหน้าที่เชิญชวนเพื่อนบ้าน และคนรู้จัก มาเข้าร่วมอบรมด้วยกันได้แค่นิดหน่อย ประมาณสามสิบคนเองค่ะ ลูกดีใจและปลื้มมากๆเลยค่ะ พอจบโครงการบวชอุบาสิกาแก้วปุ๊บ ลูกก็เปิดบ้านกัลยาณมิตรปั๊บเลยค่ะ ลูกเป็นคนคิดเร็วทำเร็ว และทำจริงค่ะ

 

 

 

        ลูกรีบออกประชาสัมพันธ์ เชิญชวนคนในหมู่บ้านทั้งกลุ่มอสม. แม่บ้าน ครูประจำชั้น นักเรียน ผู้ใหญ่บ้าน กำนัน นายกเทศมนตรี รวมถึงคณะสงฆ์ในวัดใกล้บ้านอีกด้วยค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยค่ะว่า...ทุกที่ทุกย่างก้าวที่ลูกเดินออกไปทำหน้าที่ ล้วนได้รับการต้อนรับที่ดีและยินดีจะให้ความร่วมมือกับลูกทุกอย่างเลยค่ะ หลังจากประชาสัมพันธ์เสร็จ ลูกก็ได้ทำพิธีเปิดบ้านกัลยาณมิตรอย่างเป็นทางการ พร้อมกับเพื่อนๆในหมู่บ้านอีกห้าหลังค่ะ

 

        บ้านของลูกจะมีการเปิดบ้านกัลยาณมิตรทุกวันพฤหัสบดี โดยจะมีเด็กๆนักเรียนในหมู่บ้านมาร่วมสวดมนต์ นั่งสมาธิ เป็นประจำ จำนวน 19-คนค่ะ นอกจากนั้นยังมีคุณครู ผู้ปกครอง และเพื่อนบ้าน มาร่วมสวดมนต์นั่งสมาธิเป็นประจำ รวมแล้วกว่า 30-คนค่ะ โอ...หลวงพ่อเจ้าคะ มันไม่น่าเชื่อเลยค่ะ เพียงแค่เราเปิดบ้านกัลยาณมิตร ชวนคนมาสวนมนต์นั่งสมาธิ แล้วมันจะมีความสุขได้มากขนาดนี้ เป็นความสุขที่บอกไม่ถูกเลยค่ะ หัวใจมันผ่องโตมากๆเลยค่ะ ยิ่งได้ยินเสียงสวดมนต์ของเด็กๆ ได้เห็นเด็กๆนั่งสมาธิอย่างตั้งใจ ในฐานะที่ลูกเป็นคุณครูคนหนึ่ง มันเป็นความรู้สึกที่ปลื้มปีติใจมากๆเลยค่ะ

 

 

 

       หลังจากนั่งสมาธิเสร็จ ลูกก็จะให้เด็กๆดูสื่อธรรมะ ให้รู้จัก บาปบุญ คุณโทษ และยังสอนพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องวัฒนธรรมชาวพุทธ ไม่ว่าจะเป็นการกราบ การไหว้ และเรื่องง่ายๆที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น สอนให้พวกเขารู้จักการลดปริมาณการทิ้งขยะ เช่น พับกล่องนมก่อนทิ้ง สอนให้พวกเขารู้จักการรักษาความสะอาดของร่างกาย เพราะทุกครั้งก่อนที่จะขึ้นบ้านไปสวดมนต์ ลูกก็จะมีการตรวจเล็บมือเล็บเท้า และอื่นๆอีกมากมาย ตอนนี้มีเด็กหลายๆคนเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นเป็นอย่างมาก จากเด็กบางคนที่ชอบเถียงพ่อเถียงแม่ ชอบด่าพ่อด่าแม่ แต่ตอนนี้เด็กๆเปลี่ยนไป ไม่เถียงพ่อเถียงแม่อีกแล้ว เป็นเด็กที่น่ารัก ว่านอนสอนง่ายขึ้นมาก และเด็กๆยังรู้จักการทิ้งขยะให้เป็นที่ ไม่ทิ้งข้าวของโดยเปล่าประโยชน์เหมือนเมื่อก่อน พ่อแม่ของเด็กทุกคนที่มาส่งลูกที่บ้านของลูก ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “สุดยอด โครงการนี้ดีจริงๆ”-ลูกได้ยินแล้วก็มีความสุข ปลื้มมากๆ รู้สึกว่า...สิ่งที่เราทำนั้นมันไม่ได้สูญเปล่า แต่มันกลับสร้างคนดีให้กับสังคม

 

 

        ลูกมีความสุขมากๆกับชีวิตที่เป็นอยู่ในตอนนี้ จากเมื่อก่อนที่ลูกเป็นครู ลูกก็เหมือนกับครูทั่วๆไป คือ วันๆหนึ่งก็สอนอย่างเดียว เช้าก็ไปสอน เย็นก็กลับมาบ้าน ทำอย่างนี้ทุกวัน ทำไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าคุณค่าของชีวิตของคำว่า “ครู”-ที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร แต่พอลูกเข้าอบรมอุบาสิกาแก้ว รุ่นล้านที่ผ่านมา ทำให้ลูกรู้คุณค่าของชีวิต ลูกว่าชีวิตมันไม่ใช่แค่ให้มันผ่านไปวันๆ แต่ทำอย่างไรให้แต่ละวันที่ผ่านไป เป็นวันเวลาที่มีคุณค่า ตอนนี้ลูกมีความสุข ความสบายใจ ไม่มีเรื่องร้อนใจอะไรเลย ชีวิตครอบครัวก็ดีขึ้น พ่อบ้านก็ดีขึ้น มันมีแต่สิ่งที่ดีดีเกิดขึ้นตลอดเวลาเลยค่ะ ตอนนี้แทบจะเรียกได้ว่า...ทุกลมหายใจของลูก คือ การสร้างบารมีค่ะ

 

 

        ตอนนี้เวลาที่ลูกเจอใคร หรือมีใครมาสวดมนต์-นั่งสมาธิที่บ้าน ลูกก็จะทำหน้าที่กัลยาณมิตรเชิญชวนพวกเขาให้มาอบรมอุบาสิกาแก้ว ในวันที่ 27-กุมภาพันธ์ ถึง-6-มีนาคม พ.ศ.2554-หลวงพ่อคะ...ตอนนี้ลูกขอบอกว่า ลูกชวนคนมาเขียนใบสมัครกับลูกได้แล้วสิบคนค่ะ และไม่ใช่แค่อบรมอุบาสิกาแก้วอย่างเดียวนะคะ ตอนนี้ลูกได้ชวนผู้ชายมาบวชได้ถึงเจ็ดคนแล้ว ลูกดีใจมากเลยค่ะ แต่ลูกจะไม่หยุดเพียงเท่านี้นะคะ ลูกจะชวนต่อไปทุกวันให้ได้มากกว่านี้อีกค่ะ เพราะลูกอยากให้คนอื่นๆได้มีโอกาสได้มาสัมผัสสิ่งที่ดีๆจากการบวช ลูกอยากให้เขาได้รับความสุขเหมือนอย่างที่ลูกได้รับมา ลูกจะขออุทิศเวลาของชีวิตที่เหลือนี้ ทำงานทุกๆโครงการของหลวงพ่อโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เพื่อสร้างบารมี เผยแผ่วิชชาธรรมกาย ในการพัฒนาคนในชุมชนของลูกให้เป็นคนดี มีศีล สมาธิและปัญญา เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์

 

        สุดท้ายนี้ ลูกขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นเนื้อนาบุญให้กับลูกๆเป็นหมื่นๆปีเลยนะเจ้าคะ หลวงพ่อเจ้าคะ...ลูกอยากบอกหลวงพ่อว่า ลูกรักและเคารพหลวงพ่อมากๆเลยนะเจ้าคะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลฯเครือวัลย์ แสนปัญญา