ลูกทำไร่สับปะรด อยู่จังหวัดราชบุรี ชื่อ วีนัส พลสี หรือจะเรียกลูกว่า เม้าท์ ก็ได้ค่ะ ถึงลูกจะชื่อเม้าท์ แต่เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ก็ไม่ได้โม้นะคะ คือ ก่อนลูกจะมาบวชในโครงการอุบาสิกาแก้ว รุ่นห้าแสนคนที่ผ่านมา มีคนมาดูดวงว่า ลูกต้องตายภายในปีนี้ เพราะอายุขัยหมดแล้ว ทั้งๆที่ลูกอายุก็แค่ 27-ปีเองค่ะ ต่อมาลูกก็เลยขออนุญาตพ่อกับแม่มาบวชต่ออายุ ซึ่งท่านก็ให้แค่สามวันเท่านั้น เพราะไม่มีคนช่วยทำไร่เนื้อที่เกือบ 60-ไร่ เนื่องจากพ่อกับแม่แก่แล้ว ซึ่งพอลูกไปบวชจนครบสามวัน ขณะที่กำลังคิดว่าจะลาศีลเพื่อกลับบ้าน ทันใดนั้นเอง จู่ๆลูกก็เกิดอาการจุกแน่น หายใจไม่ออก แล้วก็ทรุดลงกองกับพื้นทันที ตัวชักแข็งเกร็ง สลบหมดสติ ต้องรีบหามส่งโรงพยาบาลด่วน จากนั้น หมอก็ฉีดยากระตุ้นหัวใจ ทำ MRI-เยียวยารักษาทุกวิถีทาง แต่ทำอย่างไรก็ไม่ฟื้นค่ะ แถมมีอาการซีดลงเรื่อยๆ จนทุกคนคิดว่า...ตายแน่นอน

 

 

 

        แต่ระหว่างที่ลูกสลบโดยไม่มีกำหนดฟื้นนั้น มันแปลกค่ะ อยู่ๆภาพพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯก็เกิดขึ้นในภวังค์อย่างบัดดล แล้วท่านก็จ้องเขม็งมาที่ลูก สายตาของท่านดุจนลูกตกใจสะดุ้งเฮือก กำซาบออกมาถึงกายเนื้อ ซึ่งเป็นเหตุให้ลูกฟื้นขึ้นทันที พอฟื้น พระอาจารย์มาพูด ลูกก็คิดได้ว่า...หากบวชจนครบ 14-วัน ตามที่โครงการกำหนด บุญตรงนี้อาจต่ออายุขัยให้ลูกได้ ลูกจึงตัดสินใจบวชต่อ ทั้งๆที่สภาพร่างกายไม่สู้ดีนัก แต่ลูกก็พยายามทำใจให้อยู่ในบุญ อีกทั้งยังทำเป็นแข็งแรง ท่ามกลางความอ้อแอ้ของตัวเอง และในที่สุด ลูกก็ชนะค่ะ คือ พอผ่านไปอีกสามวัน ลูกนั่งสมาธิเห็นองค์พระ สลับกับเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จนรู้สึกมีความสุขมากอย่างไม่เคยเป็น แถมอารมณ์ดียิ้มทั้งวี่ทั้งวัน จนเพื่อนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนด้วยกันต่างพูดถึงลูกว่า...มันเป็นบ้าอะไรของมัน เมื่อ 2-3-วันก่อน มันยังชักเกือบตายอยู่เลย ซึ่งลูกก็อยากจะบอกว่า พอเห็นองค์พระแล้วมันสุขจนลืมป่วย อีกทั้งโรคภัยมันมลายหายเป็นปลิดทิ้ง เหมือนกับลูกได้มีชีวิตใหม่ กลับคืนมาอีกครั้งที่ดีกว่าเดิมเลยค่ะ

 

 

        หลังจากบวชครบ 14-วันแล้ว ลูกก็โลดแล่นเริงร่ากลับไร่ด้วยความเบิกบาน ไปตะโกนบอกว่า สับปะรดที่รักทั้งหลาย...เอาบุญบวชมาฝากนะ เพราะลูกคิดว่า เทวดาที่เฝ้าไร่ เขาต้องการบุญ เมื่อเขาได้บุญ ก็จะได้ช่วยทำให้ผลผลิตออกเยอะๆ แถมลูกยังตะโกนบอกเหล่าต้นหญ้าที่ขึ้นรกเต็มไร่ว่า อย่ารกนะ และนับจากนั้น ลูกก็ผันชีวิตมาทำหน้าที่ผู้นำบุญควบคู่ไปกับการทำไร่ค่ะ บุญแรกที่รับมาก็คือ ชวนชายแมนแมนบวชพระรุ่นแสนเข้าพรรษาที่ผ่านมา ซึ่งงานนี้ ทำให้ลูกรู้ความจริงบางอย่าง อย่างแจ่มแจ้ง กล่าวคือ พอลูกลุยลงพื้นที่ชวนบวช ต่างศาสนาเขาก็ลงพื้นที่เหมือนกันค่ะ ลงพื้นที่ไปดักปล่อยข่าวลบเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ให้คนเสื่อมศรัทธาเกี่ยวกับพระ เกี่ยวกับวัด กันให้เซ็งแซ่ไปหมด จนทีมงานตามแก้ข่าวกันไม่หวาดไม่ไหว หนำซ้ำยังตามรังควานทีมงานชวนบวชทุกวิถีทาง เพื่อให้เราชวนคนบวชไม่ได้ เช่น ดักปาหิน แต่ลูกก็ไม่ท้อค่ะ เมื่อไม่ท้อก็ไม่แพ้ค่ะ ลูกจึงสามารถชวนคนบวชในครั้งนั้นได้มากถึง 40-คนเลยค่ะ

 

 

        พี่น้องชาวพุทธที่รักทั้งหลาย เราจะนิ่งดูดายอยู่ได้อย่างไรคะ ศาสนาอื่น เขายังรักศาสนาของตัวเอง เข้มแข็งและทำงานเป็นทีมกว่าที่เราคิดไว้มาก ซึ่งถ้าลูกไม่เจอกับตัวเองจะๆ ก็แทบจะไม่เชื่อหรอกค่ะ อีกทั้งเขายังลุยลงพื้นที่ห้ามคนบวชกันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ถึงเวลาแล้วค่ะที่ชาวพุทธอย่างเรา จะต้องลุกขึ้นมาลุยชวนคนบวชได้แล้ว มาช่วยกันฟื้นฟูพระพุทธศาสนา ก่อนที่จะไม่มีศาสนาพุทธให้ฟื้นฟูค่ะ

 

        หลวงพ่อคะ ขอบอกตรงๆเถอะค่ะ พอลูกมาอยู่ตรงนี้แล้ว หัวใจมันสูบฉีด ลุยทำหน้าที่อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อย คือ ปาดเหงื่อไปและก็ต้องปาดน้ำตาแห่งความปีติไปพร้อมๆกัน แม้ตากแดดทำหน้าที่จนตัวดำ แต่ใจใสแจ๋ว อย่าบอกใครเชียว ที่ลูกทำทุกอย่างก็เพื่อพระพุทธศาสนา และก็อยากให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อหายเหนื่อยเจ้าค่ะ และที่สำคัญ พอลูกไปชวนคนบวชเสร็จ ก็รีบกลับไปตะโกนบอกสับปะรดในไร่ทุกวันว่า เอาบุญใหญ่มาฝากนะ แล้วหญ้าก็อย่าขึ้นรก อีกทั้งสวดสรรเสริญพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯให้สับปะรดฟังด้วยค่ะ จนคนแถวนี้เขาพูดว่า มันเพี้ยนไปรึเปล่าวะ อะไรมันจะศรัทธาหนักขนาดนั้น

 

 

        แต่พอผ่านไปได้ไม่นาน ลูกก็ค่อยๆพบกับเหตุการณ์ที่ทำให้ลูกตะลึงรายวัน คือ หญ้ามันไม่ค่อยขึ้น หรือบางจุดที่ขึ้น มันก็รีบตายแบบรู้หน้าที่ แถมสับปะรดปีนี้หัวใหญ่ได้มาตรฐาน แตกต่างจากทุกปีที่ผ่านมา แต่เดิมน้ำหนักหัวหนึ่งไม่ถึงสองกิโลกรัม เดี๋ยวนี้หัวหนึ่งหนักถึง 3-4-กิโลกรัม จนรู้สึกอัศจรรย์มากค่ะ เพราะตั้งแต่ทำไร่สับปะรดมาสิบ ปี ไม่เคยได้ผลผลิตดีขนาดนี้มาก่อน ทั้งๆที่ปุ๋ยก็ไม่ค่อยได้ใส่ เนื่องจากไม่มีเวลา เพราะต้องไปทำหน้าที่ชวนบวชถึงครึ่งวัน จึงเหลือเวลาทำไร่แค่เพียงครึ่งวัน แต่พอทำอย่างนี้ ไม่ทราบว่า สับปะรดเป็นอะไรไปค่ะ แย่งกันออกหัวขนาดใหญ่เรียงกันสลอนเลยค่ะ ผิดกับเมื่อก่อนที่ทำไร่ตั้งแต่หกโมงเช้าจนถึงหกโมงเย็น ก็ยังไม่ได้ขนาดนี้เลยค่ะ ทำให้ปีนี้ลูกจึงได้เงินจากการขายสับปะรดมากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จนขอสรุปด้วยประโยคที่ว่า “ทุกปีบ่จี๊...แต่ปีนี้จี๊เต็มบ่อค่ะ”-อุบาสิกาหน่ออ่อนรุ่นเก๋าที่รักทั้งหลาย จะช้าอยู่ไยคะ พร้อมที่จะมาบวช และชวนชายแมนแมนมาบวชพระกันหรือยังค่ะ ส่วนลูกพร้อมแล้วค่ะ ตอนนี้มีคนจะมาบวชเกือบ 20 คนแล้วค่ะ

 

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กัลฯวีนัส พลสี

 

************************