กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผมชื่อ วิชะยะ ศากยะ กระผมเป็นหนึ่งใน 111-รูป ของโครงการบรรพชาครั้งประวัติศาสตร์ ณ ประเทศเนปาล ที่จัดไปแล้วเมื่อวันที่ 19-มกราคม ถึง 5-กุมภาพันธ์ พ.ศ.2554-ครับ กระผมมีความประทับใจในการบรรพชาครั้งนี้เป็นอย่างมาก กระผมว่ากิจกรรมในครั้งนี้ ถือเป็นการบรรพชาครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศเนปาล และเป็นสิ่งที่ชาวพุทธเนปาลทุกคนเฝ้ารอคอยมานานแสนนานครับ สิ่งที่กระผมประทับใจที่สุด คือ ความทุ่มเทของพุทธบริษัทสี่ทั้งไทยและเนปาล ที่จัดโครงการดีๆอย่างนี้ขึ้น นับตั้งแต่เริ่มโครงการ ทุกคนต่างช่วยกันจัดเตรียมสถานที่ด้วยความปีติเบิกบาน มีแววตาที่เต็มไปด้วยความสุข เพราะทุกคนต่างเฝ้ารอคอยที่จะให้ถึงวันนี้ ดังนั้น ทุกคนจึงตั้งใจช่วยกันเตรียมสถานที่เหมือนเป็นเจ้าของงานครับ

 

 

 

        ในท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ ไม่ถึง 10-องศาเซลเซียส ซึ่งบางคืนอุณหภูมิลดต่ำลงถึง 0-องศาเซลเซียส แต่ทุกคนก็ไม่ย่อท้อ ยังคงมุ่งมั่นที่จะทำทุกๆกิจกรรมให้ดีที่สุด ให้สมกับการรอคอยพิธีบวชมาอย่างยาวนาน กระผมและเพื่อนๆนาคธรรมทายาทต่างมีความตั้งใจในการประกอบพิธีตัดปอยผม ขอขมา และรับผ้าไตร ในวันนั้นหมู่ญาติได้นำภาพบรรพบุรุษ และภาพพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาถือไว้ ให้พวกเราได้กราบขอขมา ทำให้การกล่าวคำขอขมามีความศักดิ์สิทธิ์ เหมือนเราได้ความบริสุทธิ์มาสู่ใจจริงๆครับ และไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็จะเห็นแต่แววตาที่ปลาบปลื้มใจ

 

 

 

 

 

        ภาพที่ชาวเนปาลไม่เคยเห็นมาก่อน คือ พิธีแห่นาคที่ยิ่งใหญ่ จำนวนมากถึง 111-รูป ขบวนแห่นาคทำให้เกิดความตื่นตาตื่นใจของผู้คนตลอดสองข้างทาง กระผมเห็นชาวเนปาลพาบุตรหลานมาพนมมืออนุโมทนา ทำให้นาคธรรมทายาททุกรูปมีความตั้งใจที่จะรักษาศรัทธาของทุกคน จึงเดินด้วยความสงบเสงี่ยมสง่างาม ต่างก้าวเดินด้วยความองอาจ เหมือนได้เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่จะนำแสงสว่างไปสู่ใจของผู้คน ทุกคนปลื้มใจ จนลืมความเหนื่อยล้า แม้ต้องประนมมือประคองผ้าไตรเป็นระยะทางไกลก็ตามครับ

 

 

 

        การบรรพชาครั้งนี้เป็นครั้งที่พิเศษที่สุดเท่าที่กระผมเคยสัมผัสมา เพราะพวกเราได้ไปบรรพชา ณ สวนลุมพินี สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นที่ประสูติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมีพระเดชพระคุณพระราชรัตนรังษี เจ้าอาวาสวัดไทยลุมพินี หัวหน้าพระธรรมทูตสายอินเดีย เป็นพระอุปัชฌาย์ ในขณะที่ท่านคล้องอังสะให้กับกระผม กระผมได้น้อมใจระลึกว่า พระอุปัชฌาย์เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทำการบรรพชาให้แก่กระผมและเพื่อนๆอีก 111-รูป ภาพการบวชในวันนี้ จึงเป็นประวัติศาสตร์ที่ชาวเนปาลต้องจารึกไว้ ขนาดหนังสือพิมพ์ชื่อดังยังพาดหัวข่าวว่า “นี่เป็นครั้งแรกของการบวช ในครั้งเดียวที่มีจำนวนมากถึง 111-รูป ณ สถานที่สำคัญแห่งนี้”

 

 

 

 

 

        เมื่อกระผมได้เป็นสามเณรแล้ว กระผมได้มีโอกาสปฏิบัติธรรม ฟังธรรมจากพระอาจารย์ จิตใจของกระผมก็เย็นขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และสิ่งที่ประทับใจที่สุด คือ การที่สามเณรทุกรูปได้พร้อมใจกันไปพัฒนาวัด 2-3-แห่งรอบสวนลุมพินี พระอาจารย์จะสอนพวกกระผมว่า ให้ทำความสะอาดศาลา ประหนึ่งว่ากำลังทำความสะอาดพระคันธกุฎีของพระพุทธเจ้า ให้ล้างห้องน้ำของวัด ประหนึ่งทำถวายแด่พระพุทธองค์ พวกกระผมจึงตั้งใจช่วยกันพัฒนาวัดอย่างสุดกำลัง เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาครับ จนเจ้าอาวาสและสาธุชนถึงกับตื่นตะลึงว่า ทำไมพวกเราถึงตั้งใจทำความสะอาดขนาดนี้ ทำให้สาธุชนบางส่วนมาร่วมทำความสะอาดด้วยครับ

 

 

 

        ด้วยอานิสงส์ที่พวกเราตั้งใจทำความสะอาดเสนาสนะ ทำให้ในช่วงนั่งสมาธิ ณ สวนลุมพินี ใจของเราพลอยสะอาดบริสุทธิ์ไปด้วย พอพระอาจารย์ให้นึกเอาเทียนมาไว้ในกลางท้อง ไม่นานตัวก็หายไป เปลวเทียนก็กลายเป็นความสว่างเกิดขึ้นในกลางท้อง แล้วก็สว่างขึ้น สว่างยิ่งขึ้นครับ

 

 

 

        ยังมีอีกเรื่องที่พิเศษอย่างมากที่กระผมอยากจะแบ่งปัน นั่นคือประสบการณ์ที่ได้บิณฑบาตหน้าพระราชวังปาตัน ท่ามกลางพี่น้องชาวพุทธจำนวนมากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ทุกคนใส่บาตรด้วยความเบิกบานใจ กระผมเห็นบางคนถึงกับน้ำตาไหล พระอาจารย์ได้เล่าให้กระผมฟังว่า “ขนาดหลวงพ่อพระครูโสภณธรรมบาล ประธานสงฆ์ ยังถึงกับกล่าวว่า ตอนที่ท่านเดินนำบิณฑบาต ท่านน้ำตาจะไหลที่ได้เห็นภาพเหมือนได้ย้อนไปสู่สมัยพุทธกาลอีกครั้งหนึ่ง”

 

 

 

        ช่วงเวลาที่บวช พวกเรามีความสุขมาก ไม่มีใครอยากลาสิกขาเลย แต่เมื่อถึงวันลาสิกขา พอกล่าวคำลาสิกขาเสร็จ พระอุปัชฌาย์และคณะสงฆ์ได้ดึงจีวรลง หลายรูปไม่อาจกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้ บางท่านก้มลงกราบที่เข่าของพระอาจารย์ทั้งสองข้าง มีน้ำตาอาบแก้ม แต่พวกเราก็ตั้งใจว่า จะต้องกลับมาบวชอีกครั้งหนึ่งให้ได้ และในครั้งนี้มีสามเณรขอบวชอยู่ต่อจำนวนหกรูปครับ หลังจากลาสิกขาแล้ว กระผมได้เปิดบ้านกัลยาณมิตรชักชวนญาติๆให้มาสวดมนต์นั่งสมาธิ และตั้งใจที่จะนำสื่อที่ออกในรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ไปแปลเป็นภาษาเนปาล เพื่อนำมาออกอากาศในสถานีโทรทัศน์ของประเทศเนปาลครับ ส่วนเพื่อนๆบางคนก็จะนำโครงการวีสตาร์ไปใช้ในสองโรงเรียนที่อยู่ในความดูแล และทุกคนมีความตั้งใจที่จะจัดให้มีการบรรพชาแบบนี้ขึ้นอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2554-โดยจะไปตามคนมาบวชให้ได้มากกว่าเดิม เพื่อให้พระพุทธศาสนากลับมาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้งให้ได้ครับ

 

        กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง กระผมอยากกราบนิมนต์หลวงพ่อให้ไปเป็นแสงสว่างแก่ชาวเนปาล กระผมอยากให้ชาวเนปาลได้รู้จักโครงการดีๆของหลวงพ่อ และรู้จักการนั่งสมาธิ แล้วกระผมจะอุปัฏฐากหลวงพ่ออย่างใกล้ชิด โดยจะถวายเทวรถและวิมานให้หลวงพ่ออยู่อย่างสุขสบายที่สุดครับ สุดท้ายนี้ กระผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง แล้วกระผมจะรอคอยวันนั้น วันที่หลวงพ่อมาเป็นแสงสว่างให้ชาวเนปาลนะครับ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

วิชะยะ ศากยะ

 

************************