คำถามข้อที่ 1.ก่อนที่น้องสาวของลูกจะเสียชีวิต เธอมีสติระลึกถึงบุญได้หรือไม่ ตายแล้วไปไหน ได้ทำตามหลักวิชชาหรือไม่ มีอะไรฝากบอกมาถึงพ่อแม่และพี่ๆหรือไม่คะ

 

        ในขณะที่น้องสาวของลูกใกล้จะเสียชีวิต เธอก็มีอาการเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นสลับกับไม่มีสติและไม่รู้สึกตัว แต่ถ้าช่วงไหนที่เธอรู้สึกตัวและมีสติกลับคืนมา เธอก็พอจะนึกถึงบุญและองค์พระได้ ซึ่งก็มีบ่อยครั้งที่น้องสาวของลูกสามารถนึกถึงองค์พระ และนึกถึงบุญต่างๆที่ตัวเธอได้เคยกระทำไว้ได้อย่างชัดเจน ยกตัวอย่างเช่น บุญซื้อที่ดิน 2,000-ไร่ บุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว บุญสร้างมหารัตนวิหารคด บุญสร้างลานธรรม-มหาธรรมกายเจดีย์ และบุญสร้างอาคาร 100-ปีคุณยายอาจารย์ เป็นต้น

 

 

        จนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตของเธอได้มาถึง ด้วยความที่น้องสาวของลูกสามารถตรึกระลึกนึกถึงบุญต่างๆในช่วงท้ายของชีวิตได้อย่างชัดเจน ใจของเธอจึงมีความผ่องใสและสว่างไสวเป็นอย่างมาก ดังนั้น ทันทีที่กายละเอียดของน้องสาวของลูกหลุดออกจากกายหยาบ กายละเอียดของเธอก็ได้แปรเปลี่ยนเป็นกายของเทพธิดาในทันที และในตอนนั้นเอง น้องสาวของลูกก็ได้เห็นเทวรถ และขบวนต้อนรับของเหล่าบริวารอันเป็นทิพย์มายืนรอต้อนรับเธอ ด้วยความเบิกบานใจ ซึ่งเหล่าบริวารทั้งหลายได้มาเฝ้ารอผู้เป็นนาย ตั้งแต่ช่วงที่เธอใกล้จะสังขาร

 

 

 

        เมื่อเทพธิดาใหม่ได้เห็นเหล่าบริวารและเทวรถมารอรับเธอแล้ว เทพธิดาใหม่ก็เดินไปแบบลอยๆขึ้นสู่เทวรถของเธอซึ่งจอดรอรับเธออยู่ ด้วยความเบิกบานใจอย่างสุดๆ เมื่อเทพธิดาใหม่ขึ้นสู่เทวรถแล้ว เทพธิดาใหม่ก็ไม่รอช้า รีบทำตามหลักวิชชาที่ได้ศึกษามาจากโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ด้วยการนำเทวรถของเธอตรงดิ่งมาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ในทันที และในระหว่างที่เทพธิดาใหม่กำลังเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์อยู่นั้นเอง เทพธิดาใหม่ก็ได้มองดูองค์พระที่ประดิษฐานอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์ที่เธอได้มีส่วนร่วมสร้างเอาไว้ ด้วยความปลื้มปีติใจอย่างสุดล้นพ้นประมาณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเทพธิดาใหม่ได้เห็นเสาเชื่อมฟ้า (เสาสี่ต้นที่ตั้งอยู่กลางลานธรรม)-ที่เธอได้ร่วมบุญสร้างเอาไว้หนึ่งต้น เทพธิดาใหม่ก็ยิ่งรู้สึกปลื้มปีติในบุญที่เธอได้ทำมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิมอีก เพราะเสาเชื่อมฟ้าที่มีอยู่เพียงแค่สี่ต้นนี้ ถือเป็นบุญพิเศษที่เธอได้ทำในช่วงที่วัดกำลังเจอวิกฤต บุญนี้จึงเป็นบุญใหญ่ทำให้เธอปลื้มปีติใจมากที่สุดบุญหนึ่ง 

 

        เมื่อเทพธิดาใหม่เวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์เสร็จเรียบร้อยแล้ว เทพธิดาใหม่ก็ได้นำเทวรถของเธอไปจอดอยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อรอกราบพระมหาเถระผู้เป็นที่รักและเคารพอย่างสูงสุด และในระหว่างที่เทพธิดาใหม่กำลังรอเวลาที่จะกราบพระมหาเถระที่เธอรักและเคารพอย่างสูงสุดอยู่นั้นเอง ในใจของเทพธิดาใหม่ก็มีแต่ภาพของการสร้างบารมีที่ตัวเธอได้ทุ่มเททำมาอย่างเต็มที่เต็มกำลังและเอาชีวิตเป็นเดิมพัน มาปรากฏฉายให้ตัวเธอได้ปลื้มปีติและเบิกบานใจอยู่ตลอดเวลา

 

 

 

        แต่อย่างไรก็ตาม แม้ในตอนนี้เทพธิดาใหม่จะกำลังรู้สึกปลื้มปีติในบุญทุกๆบุญที่เธอได้ทำอยู่ก็ตาม แต่ก็มีบ้างในบางช่วงที่เทพธิดาใหม่ยังแอบเผลอใจและอดไม่ได้ที่จะคิดถึงและเป็นห่วงพี่สาว (ซึ่งก็คือตัวลูก)-และครอบครัวของเธอ แต่เมื่อเทพธิดาใหม่นึกถึงบุญมากเข้า...มากเข้า ใจของเทพธิดาใหม่ก็ค่อยๆคลายจากความผูกพันและความห่วงใยในพี่สาวและครอบครัวของเธอได้ในที่สุด และด้วยความที่ใจของเทพธิดาใหม่คลายจากความผูกพันได้นี้เอง ดวงบุญของเทพธิดาใหม่จึงมีความสว่างไสวมากขึ้น มากขึ้น...แล้วก็มากขึ้น ซึ่งก็เป็นผลทำให้รูปกายของเทพธิดาใหม่มีความผ่องใสละเอียดประณีตงดงาม อีกทั้งรัศมีกายยังสว่างไสวมากยิ่งๆขึ้นไปกว่าเดิมอีกด้วย

 

 

 

        เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้เทพธิดาใหม่ยิ่งนึกถึงคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ที่เคยสอนเอาไว้ ทำให้เทพธิดาใหม่รู้สึกปลื้มปีติในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่เป็นอย่างมาก เพราะในตอนนี้ตัวเธอได้มาประจักษ์ชัดในผลแห่งบุญด้วยตาของเธอเองแบบจะๆแล้ว และเมื่อเทพธิดาใหม่ได้อนุโมทนาในบุญทุกๆบุญที่ตัวลูกและหมู่ญาติของเธอได้ทำแล้วอุทิศส่งมาให้ ก็ยิ่งทำให้กายของเทพธิดาใหม่พลันสว่างไสวและมีรัศมีสีสันเป็นประกายระยิบระยับน่าดูน่าชมมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิมอีก ทำให้เทพธิดาใหม่มีความปลื้มปีติเบิกบานใจเป็นอย่างมาก

 

 

 

        หลังจากนั้น เทพธิดาก็ได้นั่งทบทวนบุญต่างๆไปเรื่อยๆ อยู่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อรอเวลาไปร่วมงานสวดพระอภิธรรมของตัวเอง หลังจากที่เทพธิดาใหม่ได้ไปร่วมฟังสวดพระอภิธรรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ได้กลับมากราบพระมหาเถระผู้เป็นที่เธอรักและเคารพอย่างสูงสุดที่ในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ซึ่งเทพธิดาใหม่ก็ได้ทำเช่นนี้ทุกๆวัน จนกระทั่งเสร็จสิ้นพิธีบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรมสรีระของเธอ และก่อนที่เธอจะเดินทางกลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง เธอก็ได้นำเทวรถมาจอดอยู่ที่บริเวณด้านหน้ามหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อรอที่จะกราบพระมหาเถระและร่วมงานบูชาข้าวพระ ในวันอาทิตย์ต้นเดือนเป็นครั้งสุดท้าย

 

 

 

        ในระหว่างที่เทพธิดาใหม่ได้นำเทวรถมาจอดรออยู่ที่หน้ามหาธรรมกายเจดีย์นั้น ก็ได้มีพระธรรมกายไปหาเทพธิดาใหม่ที่เทวรถ เมื่อเทพธิดาใหม่ได้เห็นพระธรรมกาย เธอก็เกิดความรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก และได้กราบพระธรรมกายในทันทีที่เธอได้เห็น จากนั้น พระธรรมกายก็ได้สอนให้เธอนึกถึงองค์พระให้ชัด ใส สว่าง อยู่ที่ศูนย์กลางกาย และให้นึกทบทวนบุญทุกๆบุญที่ตัวเธอได้เคยกระทำเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิต

 

 

 

        หลังจากนั้น พระธรรมกายก็ถามเธอว่ามีข้อความอะไรที่จะฝากถึงหมู่ญาติบ้างหรือไม่ เทพธิดาใหม่ก็ได้กราบเรียนพระธรรมกายว่า เธอขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ได้ชี้แนะแนวทางในการดำเนินชีวิตให้กับเธอมาโดยตลอด เพราะในตอนนี้เธอได้เห็นผลแห่งบุญด้วยตาของตัวเองแล้วว่า...เป็นของจริงมีผลจริง และส่งผลให้เธอมีความสุขจริงๆ ขอให้ทุกๆ คนในครอบครัวไม่ต้องเป็นห่วงเธอ และอยากฝากให้พี่สาว (ซึ่งก็คือตัวลูก)-ช่วยเก็บรักษาดวงแก้วที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อมอบให้ไว้ให้ดี แล้วให้นำดวงแก้วของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาร่วมงานบูชาข้าวพระที่วัดทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน รวมทั้งให้พี่สาวหมั่นอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้เธอบ่อยๆด้วย...

 

 

 

        และที่สำคัญ เธออยากให้พี่สาว (ซึ่งก็คือตัวลูก)-พยายามใจเย็น ค่อยๆทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับคุณพ่อคุณแม่ ให้ท่านเข้าใจในเรื่องของการสั่งสมบุญสร้างบารมี โดยให้พี่สาวทำเป็นตัวอย่างแล้วทุกคนก็จะเข้าใจ ให้พี่สาวเข้มแข็งในการสร้างบารมี เพราะท้ายที่สุดของชีวิตแล้ว ก็ไม่มีอะไรที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกให้กับตัวเราได้นอกจากบุญ ที่สำคัญอย่าห่างจากการนั่งสมาธิหาพระธรรมกายภายในตัวให้เจอ จะได้หายสงสัยและเข้าใจในเรื่องราวต่างๆอย่างชัดเจน และในทุกๆครั้งที่พี่สาวได้ทำบุญ ก็ให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งมาเธอด้วย

 

 

 

        ในเวลาต่อมา ภายหลังจากที่เทพธิดาใหม่ได้ร่วมพิธีบูชาข้าวพระ และกราบพระมหาเถระที่เธอรักและเคารพอย่างสูงสุด ในวันอาทิตย์ต้นเดือนเสร็จแล้ว เทพธิดาใหม่ก็ได้นำเทวรถของเธอออกเดินทางจากโลกมนุษย์ ไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง ในทันที

 

 

 

        เมื่อเทพธิดาใหม่ได้เดินทางไปถึงที่วิมานของเธอแล้ว เธอก็ได้เห็นเหล่าบริวารมารอต้อนรับเธออยู่ที่วิมาน ซึ่งวิมานของเธอก็มีลักษณะเป็นวิมานทองประดับด้วยรัตนชาติขนาดใหญ่โตอลังการ มีสวน มีสระ และมีประติมากรรมต่างๆอย่างมากมาย อีกทั้งบริวารของเธอก็ยังมีเป็นจำนวนมากอีกด้วย ซึ่งเหล่าบริวารของเธอก็รอคอยการกลับมาของเธอด้วยใจที่จดจ่อ เมื่อเธอได้เห็นเหล่าบริวาร เห็นวิมาน เห็นสวน เห็นสระ และเห็นประติมากรรมต่างๆที่เกิดขึ้นจากผลแห่งบุญที่เธอได้กระทำเอาไว้ในสมัยที่เธอยังมีชีวิตอยู่แล้ว เธอก็ยิ่งรู้สึกปลื้มปีติใจในผลแห่งบุญเป็นอย่างมาก

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไป ปรโลกนิวส์...อุทาหรณ์ของชายเจ้าชู้