ดวงใจพระพี่เลี้ยงสว่างไสวด้วยองค์พระภายใน

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาท สราวุธ ธมฺมทีโป อายุ 21 ปี กระผมได้มาบวชในโครงการอุปสมบทหมู่ รุ่นที่ 3 ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมหนองเจริญ อำเภอภูเพียง จังหวัดน่าน และตอนนี้กระผมกำลังปฏิบัติหน้าที่เป็นพระพี่เลี้ยงในโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นที่ 6 อยู่ที่ศูนย์อบรมวัดนวราษฎร์ อำเภอเมือง จังหวัดน่าน

 

 

 

        กระผมอยากบวชมาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กๆแล้วครับ เคยขอโยมพ่อโยมแม่บวช ท่านก็บอกว่า “ยังไม่มีเงิน เงินไม่พอ บวชไม่ได้หรอก” คือ ครอบครัวของกระผมไม่ได้ร่ำรวย มีฐานะแค่พอกินพอใช้ กระผมจึงเก็บความปรารถนาเอาไว้ และคิดในใจมาตลอดว่า “ถ้าโตขึ้นอายุครบบวชเมื่อไหร่ จะต้องบวชให้ได้” กระผมก็ไม่รู้นะครับว่าทำไม กระผมถึงอยากบวชมาก กระผมอยากห่มผ้าเหลืองมากกว่าอยากใส่กางเกงยีนส์เท่ๆเสียอีกครับ แล้วกระผมก็ฝึกนั่งสมาธิเอาเองตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก นั่งหลับตาภาวนาพุทธโธ ทำไปทั้งๆที่ไม่รู้อะไรเลยครับ

 

        ในช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา กระผมกลับไปเยี่ยมบ้านที่จังหวัดน่าน ไปบอกกับโยมพ่อโยมแม่ว่า “กระผมอายุ 21 ปีแล้ว พรรษานี้กระผมขอบวชนะ” ท่านก็ตอบเหมือนเดิมว่า “ยังไม่มีเงิน บวชไม่ได้หรอก” กระผมรู้สึกเสียใจนะครับ แต่ก็ทำใจได้ เพราะรู้ว่าบวชแต่ละทีต้องใช้เงินหลายหมื่นบาท ก็พอดีมีน้าที่รู้จักกันแวะมาที่บ้าน พอเห็นกระผมเท่านั้น เขาก็เข้ามาชวนกระผมบวช โดยบอกว่าเป็นโครงการหนึ่งแสนรูปของวัดพระธรรมกาย บวชฟรีจะบวชไหม โอ...หลวงพ่อครับ น้าคนนั้นอย่างกับเป็นเทวดามาโปรด กระผมก็ไม่ได้ตอบตกลงอะไรนะครับ แต่รีบเข้าไปในบ้านเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า แล้วกระโดดขึ้นรถไปศูนย์อบรมกับเขาทันที

 

        กระผมมาบวชด้วยความตั้งใจ แม้โครงการจะให้บวชแค่ 49 วัน แต่กระผมก็วางแผนเอาไว้แล้วว่า ถึงอย่างไรจะต้องบวชให้ได้อย่างน้อยหนึ่งพรรษา เพราะกระผมรอคอยช่วงเวลานี้มานานแสนนาน กว่าจะมีคนใจดีให้บวชฟรีแบบนี้ หาไม่ได้ง่ายๆ ดังนั้น ไม่ว่าพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงจะสอนอะไร แม้บางอย่างจะยังไม่เข้าใจว่าให้ทำไปทำไม แต่กระผมก็ทำตามทุกอย่าง แล้วกระผมก็ได้รู้จักวิธีนั่งสมาธิอย่างถูกต้อง ได้นั่งสมาธิทุกวัน จนได้พบกับประสบการณ์ที่แสนจะวิเศษครับ

 

        วันหนึ่ง หลังจากที่บวชเป็นพระแล้ว กระผมนั่งสมาธิด้วยการทำใจเบาๆสบายๆ อธิษฐานจิตว่า “ขอให้กระผมได้เห็นองค์พระใสๆอย่างกับคนอื่นเขาบ้างเถิด ได้เห็นสักครั้งก็ยังดี” ด้วยใจที่อยากเห็นองค์พระ กระผมจึงรวบรวมสติและภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ใจมันจดจ่อแต่ที่กลางท้อง สักพักใหญ่ๆก็วูบเหมือนตกจากที่สูง ใจมันวาบ ตัวก็หายไปเหมือนจะเหลือแต่วิญญาณ และใจก็นิ่งมาก ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย อยู่ดีๆก็เห็นองค์พระใสๆลอยมาจากที่ไกลๆ ค่อยๆลอยเข้ามาใกล้ตรงหน้ากระผม แล้วท่านก็หมุนตัวหันหน้าไปทางเดียวกับกระผม ค่อยๆลอยต่ำลงมา และเข้าไปนั่งอยู่ตรงกลางท้องของกระผม กระผมเห็นท่านเป็นรูปเป็นร่างชัดมาก เป็นองค์เล็กๆประมาณนิ้วหัวแม่มือ มีผิวใสเหมือนแก้ว ตอนนั้นตกใจมาก เลยรีบลืมตา กระผมตื่นเต้นสุดๆ งงมากไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เหงื่อผุดเป็นเม็ดเต็มตัวเลยครับ

 

 

        วันต่อมา กระผมก็นึกทบทวนว่า วันนั้นกระผมนั่งอย่างไร พอจำได้ก็นั่งใหม่ ภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ รวมใจกับกายให้เป็นหนึ่งเดียวกัน และเอาสติไปไว้ที่กลางท้อง รู้สึกว่าใจนิ่งง่าย มีสมาธิเร็ว แล้วองค์พระก็ลอยมาข้างหน้า หมุนตัว เข้ามานั่งในกลางท้องของกระผมแบบเดิม กระผมก็มองเฉยๆ แค่ส่งจิตไปหาท่านอย่างเดียว มองแบบผ่านๆตามที่หลวงพ่อสอน แล้วก็เห็นท่านอยู่อย่างนั้น ตอนนั้น เหมือนกระผมกับท่านนั่งสมาธิไปด้วยกัน ทำให้กระผมรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ จิตใจมันโล่ง โปร่ง ไม่คิดอะไรเลย พอลืมตาขึ้นมาก็รู้สึกสบายเนื้อสบายตัว มองอะไรสดชื่นไปหมด แม้ตอนลืมตากระผมจะไม่เห็นท่าน แต่ก็รู้สึกว่าท่านอยู่ใกล้ๆกระผม คอยส่งพลังบางอย่างมาให้กระผมเสมอครับ แล้วบางครั้งที่นั่งดีก็จะรู้สึกว่าท่านยิ้มให้กระผมด้วย ซึ่งตอนนี้องค์พระก็ชัดขึ้น ใสมากครับ แล้วก็มีวงกลมๆใสๆล้อมองค์พระเอาไว้ด้วย นับได้สามวง ชัดเจนมากครับ

 

        ตั้งแต่เห็นองค์พระแล้ว กระผมรู้สึกว่าตัวเองมีสติมากขึ้น มีปัญญามากขึ้น รู้จักคิด มีอารมณ์ดีขึ้น แถมสุขภาพก็แข็งแรงขึ้นด้วย เหมือนกระผมตายแล้วเกิดใหม่ มีชีวิตที่ดีกว่าเดิม องค์พระให้ความรู้สึกที่อบอุ่น สบายใจ แล้วกระผมก็ไม่ลืมที่จะนึกเอาบุญไปฝากโยมพ่อโยมแม่ และญาติโยมที่สนับสนุนโครงการบวช ทำให้กระผมได้พบกับแสงสว่างในชีวิต

 

 

        กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่จัดโครงการนี้ขึ้นมา ตั้งแต่มาบวชกระผมก็มีความสุขทุกวัน เวลาเห็นหลวงพ่อ กระผมจะรู้สึกดีใจมาก หลวงพ่อสอนดีทุกอย่าง ยิ่งฟังก็ยิ่งชอบครับ ซึ่งกระผมก็ตั้งใจที่จะทำหน้าที่เป็นพระพี่เลี้ยงที่ดี จะนำประสบการณ์ดีๆ ธรรมะใสๆ แบ่งปันให้อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน และพระรุ่นเข้าพรรษา ให้ได้เข้าถึงความสุขภายในแบบกระผม สุดท้ายนี้ กระผมอยากฝากไปถึงญาติโยมทุกคนและอุบาสิกาแก้วทุกท่านว่า “เรายังมีภารกิจที่สำคัญ ที่จะไปช่วยกันตามชายแมนแมนให้มาบวชแสนเข้าพรรษา กระผมเชื่อว่า มีคนอีกมากมายที่อยากบวช แต่ยังไม่รู้ข่าวการบวช ขอให้ทุกคนลุยให้เต็มที่ จะได้มีคนดีล้นแผ่นดิน พระพุทธศาสนาจะได้รุ่งเรืองตลอดไปครับ”