เปิดใจให้ใสสว่าง ด้วยรหัสลับในกลางกาย

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        ผมชื่อ เจมส์ เอ็บดอน เป็นหนึ่งในทีมงานจัดปฏิบัติธรรมของวัดพระธรรมกายลอนดอน ประเทศอังกฤษ ขอกราบถวายรายงานแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ดังนี้ครับ

 

 

 

        วัดพระธรรมกายลอนดอนได้จัดโครงการปฏิบัติธรรม ภาคภาษาอังกฤษ มีชื่อว่า “The Inner Peace Meditation Retreat” มาแล้ว 3 ครั้ง โดยมีผู้สนใจเข้าปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากครั้งแรกมี 22 คน ครั้งที่ 2 เพิ่มเป็น 31 คน และล่าสุดครั้งที่ 3 ซึ่งจัดไปเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2554 มีผู้เข้าร่วมถึง 44 คน ทีมงานของเรามีสมาชิกเป็นผู้นำบุญทั้งชาวไทยและชาวอังกฤษจำนวนกว่า 20 คน มีการประชุมงานกันทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน และประชุมออนไลน์ผ่านระบบอินเทอร์เน็ต เพื่อสนองงานเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลกให้ครบ 208 ประเทศ พวกเราตั้งใจว่าจะเป็นเหมือนทีมงานดอกไม้บานภาคภาษาอังกฤษครับ ส่วนผู้ที่เข้าร่วม ต่างก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีกันทั้งนั้นเลยครับ แต่จะดีอย่างไรบ้างนั้น ผมขอนำคำพูดจากปากของเพื่อนชาวต่างชาติส่วนหนึ่งที่เข้าอบรมมาถวาย ดังนี้ครับ

 

 

 

คนที่ 1. เชอรี่ บ็อกซ์ออล วัย 55 ปี

 

 

        เชอรี่เล่าว่า “ดิฉันพักอาศัยอยู่ที่เวลส์ (Wales) ซึ่งเป็นแคว้นหนึ่งของสหราชอาณาจักร อยู่ทางตะวันออกของอังกฤษค่ะ ตัวของดิฉันอยู่ที่เวลส์มานานกว่าครึ่งชีวิต แต่หัวใจของดิฉันเพิ่งเรียนรู้ถึงคำว่า “well” ซึ่งแปลว่า “ดี” จากการอบรมครั้งนี้ กล่าวคือ เมื่อดิฉันหลับตาเบาๆ วางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย ทำความรู้สึกให้ผ่อนคลาย เมื่อเวลาผ่านไปสักครู่ ดิฉันรู้สึกเหมือนกับว่าในห้องนี้มีดิฉันอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่นาน ภาพดวงดาวเล็กๆก็ปรากฏขึ้นที่กลางกายของดิฉัน และภาพดวงดาวนั้นค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นภาพของดวงแก้วที่มีดอกไม้ล้อมรอบ ดิฉันนั่งสมาธิต่อไป สักครู่ดิฉันรู้สึกเหมือนตัวดิฉันดำดิ่งเข้าไปในอุโมงค์ที่สว่างไปเรื่อยๆ ขณะนั้นดิฉันรู้สึกสดชื่น เบิกบาน มีความสุข ดิฉันรู้สึกได้ว่าบนใบหน้าดิฉันมีรอยยิ้มเกิดขึ้นได้เอง และใจของดิฉันก็เย็นขึ้น นุ่มนวลขึ้น สิ่งที่ดิฉันได้เรียนรู้จากการเข้าอบรมครั้งนี้ คือ ดิฉันสามารถแยกการทำงานของใจและการทำงานของสมองว่าต่างกันอย่างไร และสิ่งนี้ คือ ประโยชน์อย่างยิ่งที่ดิฉันจะได้นำไปใช้ในชีวิตของดิฉัน การอบรมครั้งต่อไป ดิฉันจะมาอีกแน่นอนค่ะ”

 

คนที่ 2. เด็บบี้ มอร์ตัน วัย 52 ปี

 

 

        เด็บบี้เล่าว่า “ดิฉันเกิดที่ประเทศสิงคโปร์ แต่เป็นชาวอังกฤษแท้ๆ ดิฉันฝึกสมาธิและศึกษาพระพุทธศาสนาของวัดพระธรรมกายลอนดอนมา 3 ปีแล้ว ดิฉันรู้สึกซาบซึ้งในสิ่งที่ดีๆที่ได้รับจากทางวัด ดิฉันจึงตัดสินใจเข้ามาเป็นพี่เลี้ยงในโครงการครั้งนี้ เมื่อดิฉันนั่งในท่าที่สบาย หลับตาเบาๆ ทำใจให้สบาย สักครู่ดิฉันเห็นภาพดวงแก้วปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของดิฉัน ดิฉันรู้สึกได้ว่าดวงแก้วนั้นขยายออกได้รอบๆตัวของดิฉัน จนดิฉันรู้สึกว่าดิฉันเป็นจุดศูนย์กลางของดวงแก้วที่ขยายออกไป ในขณะนั้นดิฉันรู้สึกมีความสุขมาก ไม่อยากให้เวลาการนั่งสมาธิสิ้นสุดลงเลย เมื่อหมดช่วงเวลาของการฝึกสมาธิ ดิฉันก็ยังรู้สึกสบายผ่อนคลาย ดิฉันอยากกลับมาเข้าอบรมอีกในครั้งต่อๆไป และจะแนะนำเพื่อนๆของดิฉันทุกคนให้ได้มีโอกาสมาฝึกสมาธิอย่างนี้ ดิฉันมั่นใจมากว่าสิ่งนี้จะทำให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น ดิฉันมีความตั้งใจอยากเป็น MMC เพราะอยากอยู่ในสิ่งแวดล้อมของผู้รักการปฏิบัติธรรม ดิฉันอยากเป็นกัลยาณมิตรให้กับชาวโลก และเชื่อมั่นในวลีที่ว่า  World Peace Through Inner Peace ค่ะ”

 

 

        หลวงพ่อครับ จากผลการปฏิบัติธรรมของเพื่อนชาวต่างชาติ ทำให้คิดได้ว่าถึงแม้ผมจะไม่ได้เป็นเจมส์ คาเมรอน ผู้สร้างภาพยนตร์เรื่องไททานิค (Titanic) และอวตาร (Avatar) ที่โด่งดังไปทั่วโลก แต่ผมก็ภูมิใจที่เป็นเจมส์ เอ็บดอล ผู้มีส่วนในการสร้างฉากชีวิตอันงดงามให้กับผู้เข้าร่วมโครงการฯในครั้งนี้ โดยเฉพาะฉากชีวิตที่เกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดครับ