จังหวะสว่างของชีวิต คือ การได้มาบวช

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผม พระธรรมทายาทพยุงฤทธิ์ พลยุตฺโต อายุ 33 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย วิหารคด คอร์ 6 ขอรายงานตัวครับ กระผมหลงใหลในเสียงดนตรีมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ถ้าได้ยินเสียงเพลงเมื่อไหร่เป็นต้องขยับๆเต้นไม่หยุด พออายุ 17 ปีก็ออกเดินตามความฝันด้วยการไปสมัครเป็นนักร้อง ร้องเพลงสไตล์ฮิบฮอบตามผับดังๆในกรุงเทพฯ เส้นทางสายดนตรีของกระผมถือว่ารุ่งมาก ร้องเพลงจนโกอินเตอร์ไปถึงเมืองนอกเมืองนา ทั้งประเทศจีน ไทเป มาเก๊า ทำให้มีรายได้ต่อเดือนกว่าครึ่งแสนบาทเลยครับ ชีวิตของกระผมก็คล้ายๆกับแวมไพร์หรือแดร็กคูล่านะครับ เพราะจะมีความสดใสซาบซ่านแต่เฉพาะในตอนกลางคืน ไม่ค่อยได้พบเจอกับแสงตะวันสักเท่าไหร่ ตอนนั้นกระผมก็ทั้งดื่ม ทั้งเที่ยว และด้วยความเป็นหนุ่มฮิบฮอบมาดเซอร์ ใช้ชีวิตอย่างอิสรเสรี ทำให้มีสาวๆมากรี๊ดมากมาย กระผมจึงมีคู่ควงไม่ซ้ำหน้ากันเลยครับ

 

 

 

        กระผมใช้ชีวิตสนุกๆแบบคนทางโลก ไม่เคยคิดที่จะเข้าวัดหรือสนใจศาสนาเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มาช่วงประมาณสี่ปีที่ผ่านมา กระผมย้ายไปร้องเพลงอยู่ที่ผับในเมืองพัทยา แล้วก็มีครอบครัวเป็นตัวเป็นตน อยู่ๆก็เกิดถามตัวเองขึ้นมาเสียเฉยๆว่า “เราเกิดมาแค่ใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ ทำงาน มีครอบครัว เท่านั้นเองหรือ” กระผมเริ่มเซ็งและเบื่อ รู้สึกว่าชีวิตกลางคืนไม่สนุกอีกแล้ว จึงไปหาซื้อหนังสือสวดมนต์มาหัดสวดครับ ตอนที่สวดคาถาชินบัญชร กระผมตื้นตันจนน้ำตาไหล เหมือนกับคุ้นเคยกับการสวดมนต์แบบนี้มานาน หลังจากนั้นก็ไปกว้านซื้อหนังสือธรรมะมานั่งอ่านอย่างจริงจัง แล้วยังเปิดอ่านธรรมะทางอินเทอร์เน็ตทุกวันอีกด้วยครับ กระผมว่าชีวิตแบบนี้มันมีความสุขมากๆเลยครับ วันหนึ่งขณะที่ดูเคเบิลทีวีอยู่ที่บ้าน ก็บังเอิญเปิดไปเจอช่องดีเอ็มซี (DMC) เห็นหลวงพ่อ เห็นวัดพระธรรมกาย แต่ตอนนั้นกระผมยังไม่รู้จักนะครับ รู้แต่ว่าดูช่องนี้แล้วรู้สึกดีมาก พอเห็นโฆษณาชวนบวชพระโครงการแสนรูป ก็รู้สึกว่าเป็นการบวชที่อลังการสุดๆเลย และคิดว่า “สักวันหนึ่ง เราจะต้องบวชแบบนี้ให้ได้” หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ข่าวว่าจะมีโครงการบวชเข้าพรรษา กระผมจึงจัดการเคลียร์งานทั้งหมด และถึงแม้จะมีงานร้องเพลงที่ต่างประเทศรออยู่ กระผมก็งดรับงานนั้นอย่างไม่ลังเล เพราะถึงเวลาแล้วที่กระผมจะบวชครับ

 

 

        ตอนที่เข้าโครงการมาใหม่ๆ กระผมก็ยังดื้อยังห้าวอยู่บ้าง เพราะไม่ค่อยเข้าใจ ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลยครับ แล้วสิ่งที่ยากที่สุด คือ ความพยายามสู้กับการตื่นเช้า หัดใช้ชีวิตแบบคนกลางวันครับ ตอนแรกท้อแท้มาก แต่กระผมก็โชคดีที่มีพระพี่เลี้ยงที่ใจดีคอยให้กำลังใจ และที่สำคัญที่สุด พอได้ยินหลวงพ่อพูดว่า “เรา คือ ผู้โชคดีที่ได้มาบวช” คำพูดประโยคนี้ทำให้กระผมหายอึดอัด มีกำลังใจในการอยู่ต่อครับ พอได้บวชห่มผ้าเหลืองแล้ว ก็รู้สึกปลื้มที่สุดในชีวิต โยมแม่ก็ปลื้ม โยมทางบ้านก็ปลื้มทุกคนเลยครับ

 

 

        หลวงพ่อครับ พอมาบวชที่วัดพระธรรมกาย กระผมก็ได้นั่งสมาธิทุกวัน ตอนแรกกระผมนั่งไม่ค่อยนิ่ง เพราะกระผมเป็นคนสมาธิสั้น นั่งได้ 15 นาทีก็ไม่ไหวแล้ว แต่พอนั่งบ่อยๆก็เริ่มชิน ยิ่งได้นั่งสมาธิตามเสียงของหลวงพ่อก็ชอบมาก ทำให้นั่งได้เป็นชั่วโมงๆเลยครับ วันหนึ่งกระผมนั่งหลับตาเบาๆ ทำตัวสบายๆตามที่หลวงพ่อสอน ปล่อยวางทุกอย่าง โดยตั้งจิตอย่างแน่วแน่ แล้วภาวนา “สัมมาอะระหัง” ไล่ความรู้สึกไปตามฐานที่ 1 ถึงฐานที่ 7 สักพักใหญ่ๆใจก็เริ่มสงบ กระผมรู้สึกว่าข้างในมันสดชื่นมาก แล้วก็เห็นองค์พระอยู่ตรงหน้ากระผม ท่านหมุนรอบตัวเองเหมือนนั่งสมาธิอยู่บนสแตนโชว์ครับ กระผมก็มองนิ่งๆไม่คิดอะไร อยู่ๆท่านก็เข้ามาหมุนอยู่ในท้องของกระผมครับ องค์พระเป็นองค์ใสๆเหมือนจะดึงกระผมให้ดิ่งลึกเข้าไป...ลึกเข้าไป ทำให้ไม่อยากออกจากสมาธิเลยครับ การได้เห็นองค์พระถือเป็นมงคลกับกระผมมาก และเพียงแค่หลับตานิ่งๆใช้ใจสัมผัส เราก็เห็นองค์พระได้ครับ

 

        พอได้ยินหลวงพ่อย้ำในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาว่า “ถ้าเห็นองค์พระแล้ว อย่าให้หายนะลูก” กระผมก็พยายามทำสบายๆ ทำใจให้เป็นสมาธิ แล้วกระผมก็เห็นองค์พระหมุนอยู่ในท้องของกระผมเป็นประจำเลยครับ จนเมื่อไม่นานมานี้ ท่านก็หยุดหมุนและนั่งนิ่งๆครับ ตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไร กระผมจะรู้สึกว่ามีองค์พระอยู่ด้วยตลอดเวลา บางวันก็เป็นองค์เล็กๆ บางวันท่านก็ใหญ่มากจนกระผมเข้าไปนั่งอยู่ในองค์พระได้ องค์พระที่กระผมเห็นมีมิติ เป็นผลึกใสกว่าแก้ว สว่างจ้าแต่นวลตา สวยงามมากจนไม่รู้จะเทียบกับอะไรครับ แล้วทุกครั้งที่นั่งสมาธิกระผมจะมีความสุขมากจนบรรยายไม่ถูกเลยครับ กระผมอยากให้พระธรรมทายาททุกรูปขยันนั่งสมาธิ เคล็ดลับมันอยู่ที่เราแค่ทำตามที่หลวงพ่อสอนเท่านั้นเองครับ ถ้าทำได้ เราก็จะเห็นได้ แล้วของแบบนี้มันต้องพิสูจน์ด้วยตัวเองถึงจะลึกซึ้งครับ 

 

        การมาบวชในโครงการของหลวงพ่อ ทำให้กระผมเปลี่ยนแปลงทั้งร่างกายและจิตใจ ตอนนี้ พยุงฤทธิ์-หนุ่มฮิบฮอบ ได้ตายไปแล้วครับ เหลือแต่พระพยุงฤทธิ์-คนใหม่ ที่จะขอเดินตามหลวงพ่อ ช่วยหลวงพ่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนาแบบชาติต่อชาติครับ สุดท้ายนี้กระผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง อยู่เป็นพระแท้ต้นแบบให้กับกระผมและทุกๆคนตลอดไปนะครับ

 

กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระพยุงฤทธิ์ พลยุตฺโต