บวช เส้นทางสวรรค์ของพ่อและแม่

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

                กระผม พระอนุวัฒน์ ชโยภาโส อายุ 23 ปี ปัจจุบันเป็นพระธรรมทายาทอยู่ ณ ศูนย์อบรมวัดพระธรรมกาย ระเบียง 3 ขอรายงานตัวครับ กระผมเป็นบัณฑิตใหม่แกะกล่องจากคณะรัฐศาสตร์ สาขาการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และกระผมยังเป็นคนที่รักบุญมากชนิดเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอมครับ เพราะขณะที่กระผมกำลังบวชอยู่นี้ก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่กระผมต้องไปรับปริญญาบัตรที่มหาวิทยาลัย แต่เผอิญว่ากระผมให้ความสำคัญกับการบวชมากกว่า และเหนือสิ่งอื่นใด...กระผมอยากได้ปริญญาภายในจากการฝึกสมาธิ ซึ่งเป็นความสุขที่แท้จริงมากกว่าครับ เพราะกระผมคิดว่า “ถึงแม้ว่าเราจะได้รับปริญญาอันทรงเกียรติจากทางโลก แต่หากเราไม่มีบุญ ชีวิตก็คงจะประสบความสำเร็จได้ยาก” กระผมจึงเลือกมาเอาบุญก่อนสิ่งอื่นใดครับ

 

 

 

        ความคิดดีๆเช่นนี้ กระผมได้มาจากวัดพระธรรมกายของหลวงพ่อนั่นเองครับ เนื่องจากกระผมได้มารู้จักวัดตั้งแต่ตอนที่กระผมยังเป็นเฟรชชี่ เรียนมหาวิทยาลัยปี 1 ครับ พอถึงช่วงปิดภาคเรียนก่อนขึ้นปี 2 ได้มีรุ่นพี่มาชวนกระผมให้บวชพระธรรมทายาท รุ่นที่ 36 ครับ หลวงพ่อครับ...กระผมกราบเรียนตามตรงนะครับว่า หลังจากที่จบโครงการบวชแล้ว กระผมอยากจะศึกษาธรรมะมากกว่าไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเสียอีกครับ ทุกครั้งที่กระผมต้องกลับไปเรียน กระผมก็รู้สึกโหยหาและคิดอยากจะบวช, อยากนั่งสมาธิอยู่ตลอด

 

        หลวงพ่อครับ การที่กระผมได้กลับมาบวชในโครงการบวชพระแสนรูป รุ่นเข้าพรรษาครั้งนี้ กระผมสมปรารถนาแล้วครับ กระผมรู้สึกว่าเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่และมีคุณค่ามากๆ เพราะการบวชครั้งนี้ได้ชักนำให้พ่อกับแม่ของกระผมซึ่งก่อนหน้านี้ท่านไม่ค่อยได้มาวัดปฏิบัติธรรม แต่พอกระผมมาบวช แม่ก็ให้ความสนใจขึ้นปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่ ส่วนพ่อซึ่งปกติเป็นผู้ชายที่ใจแข็งมากๆ แต่พอถึงวันขอขมา กระผมก็ได้เห็นน้ำตาของพ่อไหลออกมาด้วยความปลาบปลื้ม และยังทำให้ท่านชอบมาวัดมากขึ้นด้วยครับ ซึ่งทำให้กระผมยิ่งมีความสุขใจมากๆครับ

 

 

        ในช่วงที่เข้าโครงการแรกๆ กระผมขอกราบเรียนตามตรงนะครับว่า กระผมปรับตัวยากมาก ไม่ว่าจะเป็นสิ่งแวดล้อมหรือผู้คนที่มาจากต่างที่ในแบบที่ไม่ใช่มองตาแล้วรู้ใจ แต่ถึงกระนั้นการมาบวชที่วัดพระธรรมกายท่ามกลางคนแปลกหน้า กระผมก็รู้สึกว่าสามารถอยู่ที่นี่ได้อย่างมีความสุข เพราะกระผมมีธรรมะภายในเป็นที่พึ่งครับ และตั้งแต่วันแรกที่ได้นั่งสมาธิ กระผมจะรู้สึกว่าร่างกายหายไปเหลือแต่ความโล่งว่าง และพอปล่อยใจเข้ากลางไปเรื่อยๆ จนกระทั่งใจละเอียดมากขึ้นๆ อยู่ๆก็เห็นองค์พระผุดซ้อนขึ้นมาชัดและใสมากๆ องค์พระสง่างามและคมชัดมากครับ ตอนนั้นกระผมเห็นรายละเอียดของท่านครบทุกส่วน ตั้งแต่เศียร, บ่า, ไหล่, แขนทั้งสอง และฝ่ามือไปจนถึงหน้าตัก กระผมจะรู้สึกว่าทั้งเนื้อทั้งตัวของเราเป็นองค์พระ กระผมจะเห็นองค์พระที่ใสสว่างผุดขึ้นจากกลางท้อง แล้วขยายใหญ่ต่อกันไปเรื่อยๆ ยิ่งเข้ากลางไปเรื่อยๆใจของกระผมก็จะละเอียดมากขึ้น ยิ่งใจละเอียด จิตใจก็จะยิ่งเบิกบาน เหมือนได้เข้าไปในแหล่งแห่งความบริสุทธิ์ สดชื่นแบบที่ไม่มีที่ไหนในโลกมาเทียบได้ กระผมมีความสุขมากจนวันๆไม่อยากจะทำอะไรเลยครับ เพราะอยากจะอยู่แต่ตรงนี้ คือ ที่ศูนย์กลางกายเรื่อยๆไปเลยครับ

 

 

        หลวงพ่อครับ สิ่งที่หลวงพ่อให้กับกระผมและทุกคนเป็นอะไรที่จะนับจะประมาณไม่ได้ว่า หลวงพ่อมีพระคุณมากขนาดไหน ยิ่งกระผมได้เข้าถึงความสุขภายใน กระผมก็ยิ่งคิดว่า จะตอบแทนพระคุณของหลวงพ่ออย่างไรก็คงตอบแทนไม่หมดครับ หลวงพ่อเป็นเสมือนดวงตะวันที่ช่วยชี้นำแสงสว่างให้แก่ชาวโลกและสรรพสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้บุพการีที่กระผมรักได้เข้าวัดปฏิบัติธรรม กระผมรู้สึกซาบซึ้งมากครับ และตั้งแต่มาเจอวัดพระธรรมกาย กระผมก็รู้ทันทีว่า ตอนนี้ชีวิตของกระผมได้เปลี่ยนไปแล้ว คือ เปลี่ยนมาอยู่บนเส้นทางบุญ มาอยู่กับหลวงพ่อ ซึ่งกระผมอยากจะขอติดตามหลวงพ่อสร้างบารมีเรื่อยไปแบบชาติต่อชาติ เพราะที่นี่ คือ บ้านของกระผมครับ

 

กราบคารวะด้วยความเคารพอย่างสูง

 

พระอนุวัฒน์ ชโยภาโส