แม่จะเป็นอะไรก็ห่วงใยลูกเสมอ


[ 2 ก.พ. 2550 ] - [ 18285 ] LINE it!
View this page in: English

CASE STUDY
แม่จะเป็นอะไรก็ห่วงใยลูกเสมอ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 
  
กราบนมัสการพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง

    การไม่รู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต เป็นสิ่งอันตรายอย่างยิ่ง เพราะความไม่รู้ทำให้ชีวิตที่ผ่านมาของลูก ก่อนที่จะได้มาพบกับวัดพระธรรมกายต้องทำผิดพลาดไปหลายอย่าง พระคุณของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ทำให้มี DMC_ทำให้ลูกๆทั้งหลายได้รับรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต เป็นพระคุณอันสุดประมาณ เพราะการยังมีลมหายใจแต่ใช้ชีวิตผิดพลาด มันทุกข์ทรมานยิ่งกว่าการขาดลมหายใจอีกค่ะ
 
    ตอนนี้ ลูกจึงตั้งใจสร้างบารมีในทุกๆบุญทั้งของวัดพระธรรมกาย และวัดพุทธเอ้าสบวร์ก ประเทศเยอรมัน สวดมนต์ และทำสมาธิอย่างสม่ำเสมอ หวังตามติดพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่และหมู่คณะ สร้างบารมีไปจนถึงที่สุดแห่งธรรมค่ะ ลูกกราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ฝันในฝันให้ครอบครัวของลูกด้วยเถิดเจ้าค่ะ

    ลูก เป็นคนกรุงเทพฯ คุณพ่อ อพยพมาจากเมืองจีน ส่วน คุณแม่ มีเชื้อสายจีน เกิดในเมืองไทยค่ะ ท่านทั้งสองมีพยานรักทั้งหมด 6คน โดยลูกเป็นคนโตค่ะ คุณแม่เสียชีวิตตั้งแต่ตัวลูกอายุ 11ปี

    หลังจากนั้น 3ปีต่อมา คุณพ่อได้แต่งงานใหม่กับสาวสวย อายุห่างกันถึง 33ปี และมีลูกอีก 4คน นับแต่มี แม่เลี้ยง ภายในบ้านจะมีการกระทบกระทั่งกันบ่อยๆ เนื่องจากคุณพ่อมักเอาใจแม่เลี้ยงซึ่งอายุมากกว่าตัวลูกเพียง 5-6ปีเท่านั้น ทำให้ลูกรู้สึกว่าไม่เท่าเทียม แม้คุณพ่อจะบอกว่ารักเท่ากันก็ตาม ด้วยความที่ลูกเป็นหญิงไทยใจแกร่งไม่ยอมใคร จึงมักจะเป็นตั้วโผนำน้องๆลูกแม่เดียวกัน มีเรื่องกับแม่เลี้ยงเป็นประจำ จนคุณพ่อต้องพูดกับลูกตรงๆว่า "หากลูกทำอะไรที่ไม่ดีลงไปนั่นคือ จงใจทำกับพ่อ ไม่ได้ทำกับแม่เลี้ยง"
 
    คำขอร้องของคุณพ่อ ทำให้ลูกต้องอดทน และพยายามไม่ให้เกิดปัญหากับแม่เลี้ยงอีก เนื่องจากคุณพ่อและแม่เลี้ยงไม่มีเวลามาเอาใจใส่ลูกและน้องๆ ลูกจึงรับภาระดูแลน้องๆซึ่งเกิดจากแม่เดียวกันตลอดมา

    เมื่อลูกอายุได้ 25ปี เรียนจบโรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่ชั้น ม.5_และน้องๆโตจนช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ช่วงนั้นลูกรู้สึกเบื่อชีวิตมาก รู้สึกหมดภาระหน้าที่แล้ว จึงคิดอยากตาย แต่ไม่ใช่ฆ่าตัวตายนะคะ อยากตายโดยบังเอิญ เช่น เดินบนถนนไม่ยอมหลบรถเพื่อจะให้รถชน แต่คันไหนๆก็หลีกให้ ไม่ยอมชนลูกเลย ลูกจึงไม่ตาย
 
    จนเช้าวันหนึ่ง ลูกได้ยินเสียงพระรูปหนึ่งเทศน์ทางวิทยุ ซึ่งคำสอนตรงใจลูกทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับชีวิตว่า ทำอย่างไรชีวิตจึงจะมีค่า ลูกจึงได้แสวงหาท่านจนพบ ได้ฟังเทศน์เรื่องความกตัญญูต่อพ่อ-แม่ว่า ถ้าพ่อ-แม่ตายแล้วก็ให้นั่งสมาธิส่งบุญไปให้ ลูกสะดุดใจเข้าอย่างจัง กับคำว่า สมาธิ จึงทำให้แสวงหาคำสอนไปเรื่อยๆ หลายวัด หลายจังหวัด แต่ไม่ถูกใจ บางครั้งก็ฟังไม่รู้เรื่อง เคยอ่านหนังสือ ฝึกนั่งสมาธิแบบพุทโธ ก็อึดอัด หายใจไม่ออก จึงเลิกทำ

    ตั้งแต่คุณแม่เสียชีวิต ลูกมีคำถามอยู่ในใจตลอดมาว่า ชีวิตคืออะไร ทำไมคนเราจึงมีชีวิตแตกต่างกัน ซึ่งลูกก็ไม่รู้ว่าจะต้องถามใคร จนเมื่อได้แต่งงานกับสามีชาวเยอรมัน และได้ย้ายมาอยู่ที่เยอรมันแล้ว ในปลายเดือนมิถุนายน พ.ศ.2548_ลูกได้มีโอกาสไปบ้านเพื่อนที่เมืองเด็กเก้นด๊อฟ เธอนำปฏิทินของวัดพระธรรมกายมาให้ลูกดู ทันทีที่ลูกเห็นภาพของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกประทับใจมาก และบอกกับตัวเองว่า "นี่แหล่ะใช่เลย" จึงขอเธอไปไว้ที่บ้าน แต่เมื่อดูรูปวัดใหญ่โต มีผู้คนมากมาย ใจกลับต่อต้านและตำหนิว่า วัดอะไรใหญ่โต ทำไมต้องสร้างใหญ่ เป็นวัตถุนิยมแน่ๆ ภายหลังลูกตกงาน จึงมีเวลาว่างไปบ้านเพื่อนคนนี้บ่อยๆ
 
    แล้ววันหนึ่ง ลูกได้ดู DMC_อีกครั้ง วันนั้น ลูกได้ฟังเรื่องนรก-สวรรค์ ที่ลูกเชื่อว่ามีจริง แต่ถามผู้รู้ท่านไหน ก็จะมักตอบว่าสิ่งเหล่านี้ห้ามเอามาถาม เป็นสิ่งต้องห้าม จะรู้ได้เฉพาะผู้ปฏิบัติขั้นสูงเท่านั้น แต่วันนี้คุณครูไม่ใหญ่ตอบตรง ไม่มีข้อห้าม โดยเฉพาะ Case_Study_เป็นคำสอนที่ถูกหมด ชัดเจน เมื่อกลับไปถึงบ้านลูกก็รีบกราบขอขมาต่อหน้ารูปคุณครูไม่ใหญ่ นั่งสมาธิบอกกับตัวเองว่า เราพบครูบาอาจารย์ที่แสวงหามานานแล้ว ยังจะดื้อถือดีอยู่ทำไม ถ้าปล่อยโอกาสนี้ไปก็โง่เง่ามาก

    ตั้งแต่นั้น ลูกจึงได้เดินทางไปวัดพุทธเอ้าสบวร์ก ตามคำชวนของกัลยาณมิตร เมื่อไปเห็นพระประธาน ลูกตกตะลึง รู้สึกตื้นตันใจจนน้ำตาไหล บอกกับตัวเองว่า "โอ...เราเคยได้เห็นพระประธานมามาก ไม่เคยรู้สึกชุ่มเย็น อิ่มเอมใจเช่นวันนี้เลย ท่านงามสง่า ตรงใจมาก"_ลูกจึงได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และรับผ้าไตรกฐินปี พ.ศ.2548_มาอธิษฐานทันที และขอเป็นลูกพระธัมฯไปชั่วชีวิต ทุกภพทุกชาติตราบถึงที่สุดแห่งธรรมค่ะ

    คุณแม่ของลูก มีชีวิตลำบากตั้งแต่เด็ก ตา-ยายไม่รัก ตา-ยายเคยจะบังคับให้คุณแม่แต่งงานแบบคลุมถุงชน คุณแม่จึงหนีมาอยู่กินกับคุณพ่อ คุณแม่เป็นคนอัธยาศัยดี พูดจาไพเราะ เวลาคลอดลูก คุณแม่มักจะดื่มยาดองเหล้าบ้างแต่ไม่มาก ลูกเคยเห็นท่านตักบาตรบ้าง
 
    ครั้งสุดท้ายก่อนเสียชีวิต คุณแม่ได้ตักบาตรในวันเกิดถึง 33รูปเท่าอายุของท่านพอดี ช่วงนั้นคุณแม่ท้องลูกคนที่7ได้ 10เดือน แต่ยังไม่ยอมคลอด หมอจึงให้คุณแม่ไปนอนที่โรงพยาบาลเพื่อผ่าตัด วันออกจากบ้าน คุณแม่สั่งลูกว่า "ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วให้ลูกดูแลน้องๆให้หมดนะ เพราะลูกเป็นคนโต" และบอกว่า "ไม่รู้แม่จะได้กลับมาบ้านอีกหรือเปล่า"
 
    ตอนแรก ลูกไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เมื่อมองหน้าคุณแม่ เห็นท่านน้ำตาไหล เพื่อแม่ลูกจึงรีบรับคำทันที และแล้ววันรุ่งขึ้นคุณแม่ก็ตายทั้งกลมที่โรงพยาบาล แพทย์ลงความเห็นว่า เสียชีวิตเพราะความดันสูงและหัวใจวายค่ะ

    หลังจากคุณแม่เสียชีวิต ครึ่งปีแรก ท่านได้มาหาลูกจะๆ ถึง 3ครั้งค่ะ ครั้งแรก ลูกเห็นคุณแม่เดินมาที่หน้าบ้านตอนกลางวัน ลูกก็ตกใจวิ่งหนี ครั้งที่สอง ลูกซักผ้าที่คลองเสร็จแล้วตั้งใจจะลงเล่นน้ำ แต่พอมองไปฝั่งตรงข้ามเห็นคุณแม่ยืนทำหน้าดุอยู่ ลูกก็ตกใจวิ่งหนีอีก ท่านคงรู้ว่าลูกว่ายน้ำไม่เป็น จึงห้ามไว้ค่ะ ครั้งที่สาม ขณะทำกับข้าวอยู่ ลูกก็นึกถึงคุณแม่ว่า ต้องใส่อันนั้น ใส่อันนี้ พอเงยหน้าขึ้นมองไปนอกหน้าต่าง เห็นคุณแม่ยืนยิ้มอยู่บ้านตรงข้าม ลูกตกใจทิ้งกระทะ วิ่งเข้าบ้านเลยค่ะ

    คุณพ่อของลูก ปกติเป็นคนอารมณ์ดี ชอบเล่าประวัติศาสตร์และเอาเรื่องสามก๊กมาสอนลูกบ่อยๆ คุณพ่อสูบซิการ์และ ดื่มเหล้าบ้างเมื่อเข้าสังคม หลังจากคุณแม่เสียชีวิตไปได้ 3ปี คุณพ่อก็เลิกอาชีพซักรีด เปลี่ยนมาขายข้าวมันไก่ โดยคุณพ่อจะฆ่าไก่เอง และจะไม่ให้ลูกๆ เข้ามายุ่งด้วย เมื่อคุณพ่อมีลูกกับแม่เลี้ยงอีก 4คน จึงมีภาระมากขึ้น ท่านเริ่มเครียด โมโหร้าย และดุลูกๆบ่อย ตัวลูกและน้องๆแม่เดียวกัน เมื่อโตขึ้นช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว จึงแยกย้ายออกจากบ้านไป แต่ทุกคนก็ยังส่งเสียเงินทองให้คุณพ่อใช้จ่ายอยู่

    ลูกชายคนหนึ่งของแม่เลี้ยง ขณะนี้อายุ 38ปี ตั้งแต่เด็กๆ เขามีนิสัยเกเรมาก ติดกาว มักจะมาขอเงินจากคุณพ่อ หากคุณพ่อไม่ให้ก็จะทำร้ายทุบตีเป็นประจำ จนกระทั่งชาวบ้านทนดูไม่ได้ แต่ทำได้เพียงโทรศัพท์เรียกรถพยาบาลมารับเวลาที่คุณพ่อถูกซ้อมจนสลบ ลูกคนอื่นๆไม่มีใครรู้เพราะคุณพ่อมักจะปิดบัง และลูกคนนี้มักจะทุบตีตรงที่มีเสื้อผ้าปิด ครั้งสุดท้ายที่ลูกพบคุณพ่อ สังเกตเห็นเพียงแค่ท่านผอมลงแต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จนเมื่อในวันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ.2533 คุณพ่อก็เสียชีวิต เพราะถูกลูกชายคนนี้ทำร้ายค่ะ 
 
    ความจริงจึงได้เปิดเผยขึ้น เพราะตามตัวของคุณพ่อ มีแผลฟกช้ำเต็มไปหมด แพทย์วินิจฉัยว่าหัวใจช้ำ ปอดช้ำ ตับแตก ทั้งมีคำยืนยันจากชาวบ้านว่าคุณพ่อถูกซ้อม ลูกชายคนดังกล่าวจึงถูกดำเนินคดี แต่ปัจจุบันได้รับการอภัยโทษแล้ว ถึงตอนนี้ถ้าเขากลับตัวกลับใจได้ อยากจะขอขมาต่อคุณพ่อ แต่ก็สายไปแล้วค่ะ
 
    น้องชายของลูกที่เกิดจากแม่เดียวกัน ขณะเป็นวัยรุ่นเกเรมาก ชอบคบเพื่อนไม่ดี ดื่มแอลกอฮอล์ เที่ยวกลางคืน ค้ายาเสพติด จนมีเรื่องทะเลาะวิวาทกันเป็นประจำ และลูกต้องเป็นคนแก้ปัญหาให้ทุกครั้ง น้องชายไม่ติดยาค่ะ แต่จะลองทุกอย่าง ที่ลูกเห็นชัดๆ คือ กัญชา โดยสถานที่ที่เขาเสพไม่อันตราย ไม่ต้องวิ่งหนีตำรวจ คือ มาดูดกัญชาที่ห้องพักของลูกเองค่ะ เขาบอกว่า เพราะไม่มีอะไรทำจึงมาดูดกัญชาค่ะ
 
    ครั้งหนึ่ง เขาเกิดเรื่องทะเลาะวิวาทแทงกับคู่อริจนต้องติดคุก เมื่อออกจากคุก ลูกได้โอกาสจึงชักชวนให้บวชที่วัดต่างจังหวัดค่ะ น้องชายก็สัญญาว่าจะบวชตลอดชีวิต ทำให้ลูกปลื้มปีติใจมาก แต่บวชได้เพียง 7พรรษาก็สึกออกมามีครอบครัวค่ะ สาเหตุเพราะหลังบวชไม่นาน ก็ได้รับมอบหมายให้ไปสร้างวัดสาขาแห่งใหม่ ต้องเป็นตัวตั้งตัวตี ทั้งเรื่องคนมาทำงาน เรื่องวัสดุก่อสร้างมากมาย อีกทั้งพระที่ติดตามก็แอบทำผิดพระวินัย ฉันมื้อเย็น จนท่านกลายเป็นที่รวมของภาระหนักอึ้ง ไม่มีเวลาปฏิบัติธรรม สุดท้ายก็แก้ปัญหาด้วยการสละเพศสมณะ เพื่อให้พ้นจากหน้าที่ที่รับผิดชอบ แล้วก็ไปมีครอบครัวค่ะ

ลูกกราบขอความเมตตาเรียนถามคำถามดังนี้ค่ะ

1.คุณแม่ลำบากตั้งแต่เด็ก ตา-ยายไม่รัก และเกือบถูกจับคลุมถุงชนแต่หนีรอดมาได้เพราะเหตุใด คุณแม่ทำกรรมอะไรมา จึงตายทั้งกลม ตอนนี้อยู่ภพภูมิใด ท่านมาหาลูกทั้ง 3ครั้งจริงหรือไม่ เพราะเหตุใดคะ

2.คุณพ่อมีบุพกรรมใดกับลูกชายที่เกิดจากแม่เลี้ยง ถูกทำร้ายจนสุดท้ายต้องมาเสียชีวิต คุณพ่อตายแล้วไปไหนคะ

3.ลูกชายที่เกิดจากแม่เลี้ยง เมื่อฆ่าคุณพ่อแล้ว หากตายไปจะตกนรกขุมอเวจีหรือไม่คะ แล้วบุญจากการเข้าถึงพระธรรมกาย สามารถช่วยเหลือหมู่ญาติในนรกได้ทุกขุมรวมถึงอเวจีและโลกันตนรกด้วย ใช่หรือไม่ อย่างไรคะ

4.ลูกกับน้องชายแม่เดียวกัน มีบุพกรรมใดต่อกัน ลูกจึงต้องคอยแก้ปัญหาให้เขาทุกเรื่อง การที่น้องชายเสพยาแต่ไม่ติด จะมีผลกรรมต่างจากการติดยาอย่างไรคะ

5.หลังจากบวชแล้ว พระน้องชายได้เป็นผู้นำสร้างวัดแห่งใหม่แต่ไม่เสร็จ จะมีอานิสงส์อย่างไรคะ เมื่อเขาสัญญาว่าจะบวชตลอดชีวิตแต่กลับสึกก่อนจะบาปหรือไม่คะ เขามีผังการบวชมาอย่างไรจึงบวชอยู่ได้เพียง 7พรรษาคะ

6.กรรมใด ทำให้ลูกต้องกำพร้าแม่ และรับภาระดูแลปกป้องน้องๆอีก 5คนตั้งแต่เล็กๆ ช่วงที่ลูกเบื่อชีวิต เดินให้รถชนแต่ทำไมถึงไม่ถูกชน บุญใดที่ทำให้ลูกสนใจพระพุทธศาสนาตั้งแต่เด็ก และสะดุดใจคำว่า "สมาธิ" คะ

7.บุพกรรมใด เมื่อลูกได้ฟังคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่ จึงเข้าใจและเปลี่ยนพฤติกรรมได้อย่างรวดเร็วคะ ทั้งๆที่ตอนแรกนึกต่อต้าน ทำให้สามีและน้องสาวแปลกใจคิดว่า ลูกโดนล้างสมองค่ะ

8.ลูกและสามีเคยทำบุญร่วมกับหมู่คณะ ในอดีตมาอย่างไร เหตุใดจึงมาพบคุณครูไม่ใหญ่และหมู่คณะ เมื่อล่วงเข้าวัย 53ปีแล้วคะ ลูกเคยท้องและแท้งถึง 2ครั้ง และไม่ตั้งท้องอีกเลย เป็นเพราะกรรมใดคะ

9.ลูกเป็นพยาบาลที่ต้องดูแลคนชรา บางคนก็เลอะเลือน ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ บางคนก็ดุ และทุบตีลูก ลูกต้องเจอสภาพเช่นนี้ เพราะบุพกรรมเกี่ยวกับสุราหรือไม่ เหตุใดจึงต้องมาดูแลบุคคลกลุ่มนี้คะ

10.ตอนนี้ลูกตั้งใจจะทำธุรกิจอาหารและนวดแผนไทย กับกัลยาณมิตรท่านเดิมนี้ เราทั้งสองเคยสร้างบุญร่วมกันมาหรือไม่ อย่างไร และจะมีโอกาสประสบความสำเร็จในธุรกิจนี้หรือไม่คะ ลูกและกัลยาณมิตรกำลังคิดริเริ่มสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมหรือวัดสาขา เพิ่มในดินแดนแถบนี้ จะเป็นผลสำเร็จหรือไม่คะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.คุณแม่ลำบากตั้งแต่เด็ก ตา-ยายไม่รัก และเกือบถูกคลุมถุงชนแต่รอดมาได้ เพราะกรรมในอดีตได้มีความตระหนี่ จึงต้องทำให้มาเกิดในสังคมเกษตรกรรมที่มีชีวิตลำบาก และมีประเพณีคลุมถุงชน แต่ท่านไม่ถูกคลุมถุงชนเพราะไม่มีกรรมทางนี้ กอปรกับขาดบุญสงเคราะห์ญาติ จึงทำให้ตา-ยายไม่รัก
 
 
 
ตายท้องกลม เพราะในอดีตได้เคยเกิดในสังคมเกษตร ได้ฆ่าสัตว์ท้อง เช่น วัวท้อง มาทำเป็นอาหาร จึงดึงดูดให้ลูกที่มีกรรมแบบเดียวกันนี้มาเกิด แล้วตายไปพร้อมกันทั้งแม่ลูกในท้อง
 
ตายแล้ว ก็ได้วนเวียนอยู่พักหนึ่งใกล้ๆลูกด้วยความเป็นห่วง และด้วยใจที่ผูกพันเนื่องกัน จึงทำให้ลูกเห็นคุณแม่ทั้ง 3ครั้งจริงๆ
 
เมื่อลูกๆโตแล้ว ท่านก็หมดห่วง ได้ไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์แล้ว
 
 
2.คุณพ่อถูกลูกชายที่เกิดจากแม่เลี้ยงทำร้ายจนสุดท้ายต้องมาเสียชีวิต เพราะเป็นคู่เวรกันมาในอดีต
 
เรื่องมีอยู่ว่า เคยเป็นคู่อริกัน โดยเป็นนักเลง 2กลุ่ม ที่มีเรื่องบาดหมางอาฆาตกัน และทะเลาะกันเรื่อยมาในหลายๆชาติ จนกระทั่งหนึ่งในกลุ่มนักเลงนั้นได้มาเกิดเป็นไก่ในปัจจุบัน และถูกพ่อเชือด ฆ่าทำเป็นอาหาร
 
 
ก่อนตายได้ผูกอาฆาตเอาไว้ และได้มาเข้าท้องภรรยา (แม่เลี้ยงของลูก)
 
เมื่อมาเกิดเป็นลูกของคุณพ่อ ก็มีนิสัยคบคนพาลติดมา และได้ไปคบอันธพาลจนติดยา แล้วก็กลับมาทำร้ายคุณพ่อจนตาย ด้วยกรรมที่ผูกอาฆาตกันมา
 
 
คุณพ่อตายแล้ว ด้วยจิตเศร้าหมอง คตินิมิตดำมืด จึงทำให้กรรมปาณาติบาตส่งผล ให้ไปอยู่มหานรกขุมปาณาติบาต กำลังถูกนายนิรยบาลจับเชือดในร่างสัตว์นรกครึ่งคนครึ่งไก่ ตายเกิดนับครั้งไม่ถ้วน ทุกข์ทรมานมาก ไม่อาจรับบุญได้ แต่ให้ทำบุญอุทิศไปให้บ่อยๆ บุญจะได้ไปคอยที่ยมโลก
 
 
3.ลูกชายที่เกิดจากแม่เลี้ยง ฆ่าพ่อแล้ว หากตายไปก็จะไปตกมหานรกอเวจีด้วยกรรมอนันตริยกรรม ยกเว้นได้ทำบุญใหญ่ๆเหมือนพระเจ้าอชาตศัตรู ที่ทำอนันตริยกรรม แต่ต่อมาได้สนับสนุนงานพระพุทธศาสนา จึงทำให้ผ่อนหนักเป็นเบา แต่อย่างน้อยก็ยมโลกของมหานรกอเวจีอยู่ดี
 
 
บุญที่เกิดจากการเข้าถึงพระธรรมกาย ยังไม่เพียงพอที่จะช่วยหมู่ญาติในนรกได้ทุกขุม
 
ต้องเข้าถึง วิชชาธรรมกาย และขึ้นอยู่ที่ว่า มีความละเอียดระดับไหน มีบารมีแก่อ่อนมากน้อยเพียงใด
 
แต่ถ้าเข้าถึงวิชชาธรรมกายได้ละเอียด และมีบารมีแก่กล้าดังเช่น คุณยายอาจารย์ ก็จะสามารถช่วยได้ทุกขุม
 
 
4.ลูกต้องคอยแก้ปัญหาให้น้องชายที่เกิดจากแม่เดียวกันทุกเรื่อง เพราะเคยเป็นญาติ เป็นเพื่อน และพี่น้อง ที่เคยเกื้อกูลกันมาในอดีต ดังนั้น ในชาตินี้จึงต้องมาเกื้อกูลกันอีก
 
 
การที่น้องชายเสพยาแต่ไม่ติดนั้น จะมีวิบากกรรมเหมือนกัน แต่จะเบาบางกว่าผู้ติดยาเสพติด เช่น ถ้าตอนใกล้ตาย มีภาพมาให้เห็นเป็นกรรมนิมิต ผู้เสพยาแต่ไม่ติดก็จะไปแค่ยมโลก ส่วนผู้ที่ติดยาเสพติด ก็จะไปมหานรก
 
 
5.หลังจากบวชแล้ว น้องชายได้เป็นผู้นำสร้างวัดใหม่แต่ไม่สำเร็จ จะมีอานิสงส์โดยย่อ คือ ชีวิตก็จะดีอยู่ช่วงหนึ่งแล้วก็จะตกลงมา เพราะทำงานได้แค่ครึ่งๆกลางๆ ไม่สำเร็จดังที่ตั้งใจไว้ แต่คนละเรื่องกับทำยังไม่สำเร็จแต่ตายก่อน คือ เมื่อบุญส่งผลก็เป็นไปตามกำลังบุญ คือ รุ่งเรืองได้ไม่ถึงขีดสุดก็ต้องตายก่อน ซึ่งดีกว่าประเด็นแรก
 
 
เมื่อเขาสัญญาว่าจะบวชไม่สึก แต่ภายหลังสึกออกมานั้นก็ไม่บาป แต่จะมีผังทำอะไรครึ่งๆกลางๆติดตัวไป
 
ที่น้องชายบวชได้แค่ 7พรรษา เพราะเขามีผังบวชช่วงสั้น และกำลังบุญไม่พอที่จะสร้างวัดให้สำเร็จได้ อีกทั้งไม่ได้คบกับบัณฑิตนักปราชญ์หรือพระที่เป็นกัลยาณมิตร ชีวิตจึงเป็นอย่างนี้
 
 
6.ตัวลูกกำพร้าแม่และต้องรับภาระดูแลปกป้องน้องๆอีก 5คนตั้งแต่เล็กๆนั้น เพราะในอดีตได้เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้มีจิตยินดีกับมารดาที่ฆ่าสัตว์ท้อง เช่น วัวท้อง มาทำอาหารเลี้ยงคนในครอบครัว รวมทั้งตัวลูกด้วย มาส่งผลให้กำพร้าแม่
 
ส่วนการดูแลปกป้องน้องๆในปัจจุบันก็เป็นบุญสงเคราะห์ญาติ
 
 
ช่วงที่ลูกเบื่อชีวิตแล้วเดินให้รถชน แต่ไม่ถูกชน เพราะไม่มีกรรมในการฆ่าตัวตาย อีกทั้งมีบุญที่ทำมากับหมู่คณะเชื่อมเอาไว้อยู่
 
 
ลูกสนใจพระพุทธศาสนาตั้งแต่เด็ก และมาสะดุดใจกับคำว่า สมาธิ นั้น เพราะบุญที่เคยสร้างมาในพระพุทธศาสนา และหมู่คณะ ได้สอนเตือนตัวลูกทั้ง ทาน ศีล ภาวนา ดังนั้น ก็จะมีคำใดคำหนึ่งที่จะทำให้สะดุดใจ
 
 
7.เมื่อลูกได้ฟังคำสอนของครูไม่ใหญ่แล้ว สามารถเข้าใจและทำให้เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมได้อย่างรวดเร็ว ทั้งๆที่ตอนแรกลูกต่อต้าน จนสามีและน้องสาวแปลกใจคิดว่า ลูกถูกล้างสมองนั้น
 
เพราะในอดีตได้เคยทำบุญมากับหมู่คณะ แต่ได้เคยกระทบกระทั่งกับบางคนในหมู่คณะ จึงได้คิดน้อยใจอยากจะออกจากหมู่คณะ แต่ก็ไม่ได้ออกไป แต่เชื้อนี้ก็ทำให้คิดต่อต้านหมู่คณะในช่วงแรก จึงทำให้มาถึงหมู่คณะช้า และมาเข้าใจได้ในภายหลังเมื่อบุญเก่าที่ทำมากับหมู่คณะส่งผล
 
 
8.ลูกและสามีเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเป็นกองเสบียง ประเภทเต็มที่บ้าง ตามกำลังบ้าง ตามอารมณ์บ้าง และที่มาถึงหมู่คณะช้า ก็ด้วยการกระทบกระทั่งกับบางคนในหมู่คณะ และคิดจะออกจากหมู่คณะ แต่ก็ไม่ได้จากไปดังกล่าว อีกทั้งเมื่อทำบุญแล้วก็ไม่ได้อธิษฐานกำกับว่า ให้มาเจอหมู่คณะโดยเร็ว ผังนี้จึงยังไม่หนาแน่น
 
 
ลูกเคยท้องและแท้งถึง 2ครั้ง และไม่ตั้งท้องอีกเลย เพราะกรรมในอดีต ในสมัยที่เกิดในสังคมเกษตรกรรมดังกล่าว ได้มีจิตยินดีที่มารดาฆ่าสัตว์ท้องมาทำเป็นอาหารเลี้ยงครอบครัว มาส่งผล
 
 
9.ลูกเป็นพยาบาลต้องคอยดูแลคนชรา บางคนก็เลอะเลือนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ บางคนก็ดุและทุบตีลูกนั้น เพราะกรรมในอดีต ได้เคยทุบตีข้าทาสบริวาร ด้วยความโกรธเพื่อระบายอารมณ์บ่อยครั้ง วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผล ให้ต้องมาประกอบอาชีพ ที่จะต้องมาเจอคนที่มาระบายอารมณ์ใส่ตัวบ้าง ด้วยความรู้สึกที่เห็นตัวลูกเป็นข้าทาสบริวาร (คล้ายเป็นเมท มากกว่าความเป็นพยาบาล)
 
 
10.ตัวลูกและกัลยาณมิตรท่านเดิม ก็เคยทำบุญร่วมกันมา เมื่อมาทำงานธุรกิจร่วมกันก็ต้องรักกัน อย่าทะเลาะกัน ให้จับดีใส่กัน และตกลงเรื่องผลประโยชน์ให้ชัดเจน ก็จะสำเร็จได้ แต่ถ้าทะเลาะกันก็บรรลัย
 
ส่วนการที่คิดจะสร้างวัดหรือศูนย์ปฏิบัติธรรมนั้น ก็ต้องร่วมแรง ร่วมกาย ร่วมใจ ร่วมปัจจัย ไม่ทะเลาะกัน แล้วอธิษฐานจิตตามผู้มีบุญมาร่วมสร้าง กันทุกวัน ก็จะสำเร็จได้
 
 
ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
เจ้าเมืองไปเกิดเป็นพญานาคเจ้าเมืองไปเกิดเป็นพญานาค

นักบุญ - นักธุรกิจนักบุญ - นักธุรกิจ

สังขารดับ แต่ใจยังอาวรณ์สังขารดับ แต่ใจยังอาวรณ์



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม