ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท สำรอง สุขกิตฺติโก

ทบทวนฝันในฝันวันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ.2555
ผลการปฏิบัติธรรมของว่าที่พระพี่เลี้ยง โครงการ 1 แสนรูป

ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท สำรอง สุขกิตฺติโก

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา   

 

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

        กระผมพระธรรมทายาท สำรอง  สุขกิตฺติโก อายุ 24 ปี ปัจจุบันกำลังฝึกฝนอบรมตนเองให้ดียิ่งขึ้น เพื่อรองรับทุกภารกิจในพระพุทธศาสนาครับ

 

 

พระธรรมทายาท สำรอง  สุขกิตฺติโก 

ว่าที่พระพี่เลี้ยง ผู้เป็นแสงสว่างของโลกและจักรวาล

 

        ตอนอายุ 20 ปี ผมเคยบวชแล้ว 1 พรรษา ที่วัดในจังหวัดสกลนครครับ พอลาสิกขาก็ไปทำงานเป็นช่างประกอบ ที่โรงงานเหล็กแห่งหนึ่ง และถึงแม้ว่าผมจะเคยบวชศึกษาธรรมะมาบ้าง แต่ผมก็ยังชอบนัดสังสรรค์ดื่มเหล้ากับเพื่อนๆเป็นประจำทุกวันเลยครับ

 

        โยมป้าของผมชอบมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ซึ่งท่านก็จะชวนโยมแม่ของผมให้ไปทำบุญด้วย โยมแม่ก็เลยได้มาวัดพระธรรมกายแล้ว 2-3 ครั้ง แต่ผมไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ครับ เพราะได้ยินข่าวลือไม่ดีมาเยอะว่าวัดพระธรรมกายเป็นวัดของมหาเศรษฐีเขาเข้ากัน พอมีโครงการบวชแสนภาคฤดูร้อน โยมป้าและโยมแม่ก็มาชวนผมบวชครับ แต่ผมปฏิเสธท่าเดียว เพราะมีอคติกับวัด ดังนั้นโยมแม่จะขอร้องแทบตายยังไง ผมก็ไม่ยอมบวชครับ

 

        วันหนึ่งหลังจากท่องราตรี กลับมาถึงบ้านประมาณตี 2 ว่าจะนอนยังไงก็นอนไม่หลับ อยู่ๆก็คิดขึ้นมาว่าทำไมชีวิตคนเราถึงน่าเบื่อหน่ายจังเลย ตอนนั้นไม่ว่าจะคิดถึงเรื่องอะไร ก็ดูจะน่าเบื่อไปซะหมด แล้วก็มีความรู้สึกเกิดขึ้นมาเองเลยครับ ว่าอยากบวช ใจมันก็ย้ำๆกับตัวเองอยู่อย่างนั้นว่าอยากบวช ผมอยากบวชมาก จนรอให้ถึงตอนเช้าไม่ไหว ต้องไปปลุกโยมแม่ บอกให้โยมแม่ช่วยโทรไปบอกโยมป้าว่าผมจะบวช  แล้วโยมป้าก็นัดให้ไปพบกันที่วัดพระธรรมกายครับ หลวงพ่อครับ หลังจากนั้นแค่ 3 วัน ผมก็เอาตัวมาบวชในโครงการของหลวงพ่อ มาแบบไม่คิดไม่ฝันเลยจริงๆครับ

 

        ตอนแรกที่เข้าอบรม ใจมันก็ยังไม่เต็มร้อยนะครับ ผมเลยคิดเอาง่ายๆว่าเขาให้ทำอะไร ก็ทำ เดี๋ยวก็จบ เดี๋ยวก็สึกแล้ว ยิ่งตอนได้ฝึกนั่งสมาธิ นั่งไปตอนแรกๆมันก็มืด พอมืดแล้วก็เมื่อย ปวดแข้ง ปวดขา แล้วก็ฟุ้งซ่าน ต่อมาก็ชักจะอยู่ไม่ได้ ต้องขยับ ต้องออกจากสมาธิทุกทีเลย แต่พระพี่เลี้ยงสอนว่า เราต้องอดทน ถ้าทนได้มันก็จะพ้นไปได้เอง ผมเลยลองทำตาม ทีนี้พอมันเริ่มปวด ผมก็ทนไปทีละนิดๆ มันก็ชาไปเองครับ แล้วผมก็นั่งได้นานจาก 10 นาที เป็น 20 นาที แล้วก็นั่งได้เป็นชั่วโมงๆ จนพระอาจารย์เลิกนั่งเลยครับ

 

 

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ พระธรรมทายาท สำรอง  สุขกิตฺติโก

 

        วันหนึ่ง ในขณะที่ผมกำลังนั่งตามเสียงของหลวงพ่อ ผมก็ชักจะเคลิ้มๆ ง่วงนอน แต่ผมก็พยายามตั้งสติคืน แล้วก็ภาวนาสัมมาอะระหัง จนถึงช่วงหนึ่ง ใจมันก็หยุด ผมก็วางตัวเฉยๆ ทำตัวเบาๆให้เหมือนนุ่น แล้วจากที่มืดๆ ก็เริ่มสว่างขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็เหมือนมีอะไรวูบๆดึงดูดคล้ายพลังแม่เหล็ก ดูดผมให้ตกไปเหมือนตกเหว สักพักผมก็เห็นแสงสีทองเป็นประกายทั่วตัวผมเลยครับ แล้วก็โล่งเหมือนนั่งอยู่คนเดียว แต่ผมก็ตั้งสติ นั่งไปเรื่อยๆ สักพักก็ ปึ๊บ มีองค์พระสีทองขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ตอนแรกท่านสูงจนถึงระดับหน้าอกของผม ต่อมาท่านก็ย่อเล็กลง จนเหลือประมาณเท่ากำปั้น นั่งสมาธิอยู่ตรงช่วงเหนือสะดือของผมครับ แล้วก็มีประกายแสงเป็นวงกลมล้อมรอบแบบละมุนละไม องค์พระมีลักษณะเหมือนกับองค์พระที่อยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์ เห็นได้ชัดเจนมากครับ หลังจากนั้นมา ผมก็นั่งสมาธิได้ดีขึ้น องค์พระก็ใสขึ้น ตอนนี้ท่านใสสว่างมีประกายแสงตลอดเวลา แล้วไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตา ผมก็ยังเห็นท่านได้เสมอในศูนย์กลางกายครับ องค์พระทำให้ผมรู้สึกปีติแบบประมาณไม่ได้ ในใจมีแต่ความเบิกบาน อยากจะหัวเราะ และอยากจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาเลยครับ

 

        ตอนนี้ผมมีความเชื่อมั่นในการสร้างบารมี แบบเกินร้อย ไม่สงสัยอะไรอีกแล้ว ผมคิดแต่ว่าจะทำอย่างไรให้การสร้างบารมีก้าวหน้ายิ่งขึ้น จะทำอย่างไรที่จะช่วยหลวงพ่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้ ซึ่งผมก็มีเป้าหมายที่จะออกไปทำหน้าที่ชวนชายแมนแมน ให้มาบวชในรุ่นเข้าพรรษาให้ได้เยอะๆ ผมก็ขอเชิญชวนให้ญาติโยมลุกขึ้นออกไปทำหน้าที่ชวนบวชได้แล้วนะครับ ทำก่อนได้บุญก่อน ชวนบวชทุกวันได้บุญทุกวันครับ

 

 

พระธรรมทายาท สำรอง  สุขกิตฺติโก   ในท่า Peace  Position

 

        สุดท้ายนี้ผมอยากบอกว่า ผมรักหลวงพ่อครับ เวลาที่ผมได้เห็นหลวงพ่อ ผมจะรู้สึกดีใจ ยิ่งถ้าได้เห็นตัวเป็นๆแบบใกล้ๆก็ดีใจจนแทบจะร้องไห้เลย คำสอนของหลวงพ่อ คือแรงบันดาลใจของผม ถ้าไม่มีหลวงพ่อก็คงจะไม่มีผมในวันนี้ ผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมและชาวโลก ได้ทำความดีตลอดไปนะครับ ส่วนตัวผม ก็จะขอบวชไปนานๆ จะขออยู่ในเพศสมณะนี้ไปจนหมดลมหายใจ จะใช้ทุกลมหายใจให้เป็นไปเพื่อทุกภารกิจในพระพุทธศาสนาและหลวงพ่อครับ