1 นาที เพื่อชีวิต
ไฟสุมอก
เรที่ผูกกันไว้ มิใช้นำความทุกข์มาให้เฉพาะในชาติปัจจุบันเท่านั้น เวรยังติดตามคนที่มีเวรต่อกันข้ามภพ ข้ามชาติไปด้วย คนที่เคยมีเวรต่อกันมาในอดีต แม้เพียงได้ยินชื่อก็เกลียดกันเสียแล้ว หรือเมื่อฝ่ายใดได้ดีก็เกิดอาการไม่พอใจขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักเกี่ยวข้องกันเลย เวรมีฤทธิ์ทำลายมากมายและยาวนานถึงเพียงนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะผูกกันไว้ทำไม
ความโดดเดี่ยว
ต้นไม้ที่ถูกลมพัดหักโค่น เพราะอยู่โดดเดี่ยว ไม่มีพวกไม่มีเพื่อนคอยช่วยต้านลมฉันใด คนที่เอาญาติไม่เอาพวก ก็มักจะถูกทิ้งให้อยู่เดียวดายว้าเหว่ และสุดท้ายก็หมดลมตามลำพัง เพราะไม่มีใครสนใจจะมาแยแสดูแลช่วยเหลือด้วย ฉันนั้น
ลิ้นกับฟัน
ลิ้นกับฟันย่อมจะกระทบกันบ้างเป็นธรรมดา แต่ก็อยู่ด้วยกันได้ด้วยดี คนเราก็เหมือนกัน เมื่ออยู่ด้วยกันทำงานด้วยกัน ก็ย่อมกระทบกระทั่งกันหรือทะเลาะกันบ้าง แต่ความทะเลาะกันอย่างสัตบุรุษ คืออย่างมีสติ แล้วก็แล้วกันไป ไม่ถือเอามาเป็นอารมณ์อีก หากทะเลาะกันแบบคนพาลซึ่งทะเลาะกันแล้วก็แตกกันไปเลย ย่อมนำเรื่องมาให้มิรู้จบสิ้น
แค่ลมปากคน
เมื่อถูกนินทาหรือได้รับการสรรเสริญต้องมีสติ คือต้องพิจารณาให้ดีว่า ที่เขาด่าว่านินทา หรือที่เขาชมเขาสรรเสริญนั้นมีความเป็นจริงเพียงใด ควรปรับปรุงตัวหรือไม่ เพราะเมื่อคนดีชมก็เป็นอันชม เมื่อตำหนิก็เป็นอันตำหนิควรรับฟังเป็นอย่างยิ่งเท่ากับเป็นกระจกเงาให้แต่ถ้าคนพาลติหรือชม มักเอาแน่ไม่ได้ ต้องพิจารณาให้รอบคอบทำตัวให้เหมือนเป็นภูเขาหินล้วนไว้เป็นดี เพราะคำนินทาหรือคำสรรเสริญของคนพาล เอาเป็นประมาณไม่ได้
เรียบเรียงโดย พระธรรมกิตติวงศ์ ป.ธ.9. ราชบัณฑิต
Desktop Version
