ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 9 มกราคม พ.ศ.2556Case Studyคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 7เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาภายหลังจากที่พระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ซึ่งก็คือตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ตัดสินใจสึกออกมาแต่งงานกับเธอแล้ว ข่าวการสึกออกมาแต่งงานของพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ก็ได้เซ็งแซ่แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสาธุชนที่เข้าวัดสาขาของพระเถระ ผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระทราบข่าวดังกล่าว หลายๆ คนต่างก็รับไม่ได้กับการกระทำของคนทั้งคู่ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ ในยุคสมัยนั้นผู้คนโดยส่วนใหญ่จะอยู่ในศีลในธรรม คือใจจะเกลี้ยงๆ ใสๆ ไม่ค่อยมีสิ่งปนเปื้อนหรือมีมลทินของใจ ดังนั้นเรื่องราวในทำนองนี้ ซึ่งก็คือเรื่องที่พระสึกออกมาแต่งงานกับเจ้าภาพที่คอยอุปัฏฐากดูแล จึงไม่ค่อยมีให้เห็นกันบ่อยๆ เหมือนอย่างในยุคปัจจุบันนี้นั่นเองข่าวการสึกออกมาแต่งงานของพระภิกษุหนุ่มรูปนี้ ก็ได้เซ็งแซ่แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วด้วยเหตุที่ทั้งคู่ถูกคนรอบข้าง ทั้งคนในครอบครัวของทั้ง 2 ฝ่าย และกลุ่มสาธุชนที่เข้าวัดกดดัน ก็เลยเป็นผลทำให้ทั้งคู่พยายามเก็บตัวและแยกตัวออกมาอยู่กันตามลำพัง และจากจุดนี้เองที่ทำให้ทั้งคู่เริ่มออกห่างจากการไปร่วมกิจกรรมงานบุญที่วัดใหม่ รวมถึงวัดสาขาของพระเถระที่ตั้งอยู่ภายในเมืองของตน นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และด้วยบุพกรรมที่เธอและตัวลูกแยกตัวออกห่างจากการสร้างบารมีกับหมู่คณะ ในช่วงเวลาดังกล่าวนี้นั่นเอง จึงส่งผลทำให้ในภพชาติปัจจุบันนี้ กว่าที่เธอและตัวลูกจะได้มาเจอกับหมู่คณะก็ใช้เวลาล่าช้ากว่าที่ควรจะเป็น และเมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปอีกสักพักใหญ่ๆ เธอและตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมาก็ได้มีลูกชายด้วยกันทั้งหมด 2 คน ซึ่งลูกชายทั้ง 2 คนในพุทธันดรที่ผ่านมา ก็เป็นคนเดียวกับลูกชายทั้ง 2 ในภพชาติปัจจุบันนี้เธอและตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมาก็ได้มีลูกชายด้วยกันทั้งหมด 2 คนและในระหว่างที่กระแสเรื่องที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา สึกออกมาแต่งงานกับเธอเริ่มซาลง เพื่อนสนิทสุดรักของเธอ ซึ่งก็คือพี่สาวที่แสนดีของเธอในภพชาติปัจจุบันนี้ ก็ได้สวมหัวใจของยอดกัลยาณมิตรเข้ามาชักชวน และคอยประคับประคองให้ทั้งเธอและตัวลูก ได้มีโอกาสกลับมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะอีกครั้งหนึ่ง และด้วยความเกื้อกูลที่ทั้งคู่ต่างมีให้ต่อกันมาข้ามภพข้ามชาตินี้เอง จึงทำให้พี่และเพื่อนที่แสนดีของเธอคนนี้รู้ตัวว่า เธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ นั่นก็คือเกิดมาเป็นเพื่อนและพี่ที่ช่วยประคับประคองในการสร้างบารมีของเธอนั่นเองจ้าเพื่อนสนิทสุดรักของเธอ ซึ่งก็คือพี่สาวที่แสนดีของเธอในภพชาติปัจจุบันนี้ ได้ทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรให้กับเธอและตัวลูกและด้วยความที่เธอและตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ต่างก็มีหัวใจของยอดนักสร้างบารมีเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว จึงทำให้ภายหลังจากที่เธอและตัวลูกได้กลับมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะอีกครั้ง ลูกทั้งสองคนก็ยิ่งมุ่งมั่นตั้งใจที่จะสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ประมาณว่าต่างคนต่างก็อยากลบล้างความรู้สึกไม่ดีที่ยังคงฝังลึกอยู่ภายในใจให้หมดไปจากนั้นเธอและตัวลูกได้กลับมาสั่งสมบุญสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะอีกครั้งภายหลังจากที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้กลับมาสั่งสมบุญสร้างบารมีที่วัดใหม่และวัดสาขาที่ตนเองเคยออกบวชเป็นพระแล้ว ความรู้สึกอยากบวชเป็นพระหรือสมณะสัญญาที่ยังคงฝังลึกอยู่ภายในใจ ก็ได้หวนกลับมาให้ตัวลูกนึกถึงตอนสมัยที่ตัวลูกเคยออกบวชเป็นพระในช่วงวัยหนุ่ม เพราะหลังจากที่ตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้สึกออกมาครองเรือนและใช้ชีวิตแบบคฤหัสถ์อยู่หลายปี ในช่วงหลังๆ ของการใช้ชีวิตคู่ ตัวลูกก็ได้พบกับสัจธรรมในการใช้ชีวิตการครองเรือนด้วยตัวของลูกเองว่า “ชีวิตการครองเรือนนั้น มันไม่ได้มีความสุขหรือมีความหวานชื่นตลอดเวลา เหมือนอย่างที่ตัวลูกเคยคิดเอาไว้ และพอยิ่งอยู่นานๆ ไป ตัวลูกก็ยิ่งรู้สึกว่ามันไม่ใช่ชีวิตในแบบที่ลูกต้องการ แล้วมันก็ไม่ใช่เส้นทางที่ทำให้ตัวลูกได้พบเจอกับความสุขที่แท้จริง เพราะมันเป็นเพียงแค่ความเพลิน ที่ยังเจือทุกข์อยู่มากเท่านั้น”ตัวลูกก็ได้พบกับสัจธรรมในการใช้ชีวิตการครองเรือนว่า มันไม่ได้มีความสุขหรือหวานชื่นตลอดเวลาอย่างที่เคยคิดเอาไว้เมื่อตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมาเข้าถึงสัจธรรมของการครองเรือน ทั้งทางภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติเช่นนั้นแล้ว อีกทั้งในช่วงหลังๆ ความรู้สึกอยากบวชเป็นพระก็ได้ทับทวีเพิ่มมากขึ้น จนมันเป็นความรู้สึกที่จุกแน่นอยู่ภายในอก และด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง ตัวลูกจึงตัดสินใจนำเรื่องราวทั้งหมดนี้ไประบาย พร้อมกับหารือในเรื่องที่ตัวลูกอยากจะกลับไปบวชอีกครั้งหนึ่งให้เธอฟัง ในระหว่างที่เธอกำลังฟังความรู้สึกและความในใจของตัวลูกอยู่นั้น ภาพที่เธอเป็นต้นเหตุทำให้ตัวลูก ซึ่งแต่เดิมเป็นพระภิกษุที่มีความตั้งใจอยากจะออกบวชสร้างบารมีไปจนตลอดชีวิต ต้องสึกออกมาแต่งงานกับเธอ ก็ได้ย้อนกลับมาฉายเป็นภาพในมโนความคิดที่ทำให้เธอรู้สึกกินแหนงแคลงใจตัวเองตัวลูกจึงไปหารือในเรื่องที่ตัวลูกอยากจะกลับไปบวชอีกครั้งหนึ่งให้เธอฟังเมื่อภาพดังกล่าวได้ย้อนเข้ามาวนเวียนอยู่ภายในใจของเธอซ้ำๆ ย้ำๆ เธอจึงรู้สึกละอายในการกระทำที่ผ่านมาของเธอ ด้วยเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด แก้ไขข้อผิดพลาดที่ตัวเธอเองเป็นผู้เริ่มต้น ด้วยการตัดใจสละบุคคลอันเป็นที่รักให้กับพระพุทธศาสนา พร้อมกับอนุมัติและอนุโมทนาที่ตัวลูกจะกลับไปบวชสร้างบารมีอีกครั้งหนึ่งภายหลังจากที่ตัวลูกซึ่งในตอนนั้นได้เข้าสู่ช่วงมัชฌิมวัย ได้กลับมาบวชเป็นพระภิกษุที่วัดสาขาที่ตัวลูกเคยบวชอีกครั้งหนึ่งแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะ และกระทำตนเป็นพระแท้ยิ่งกว่าตอนที่ตัวลูกออกบวชในช่วงวัยหนุ่มเสียอีก ซึ่งผลจากการบวชของตัวลูกในครั้งนี้ ก็ทำให้เธอได้มีโอกาสเข้าวัดฟังธรรม แล้วก็ได้นั่งสมาธิมากขึ้นกว่าในช่วงที่ผ่านๆ มา คือถ้าเราจำเรื่องราวในช่วงก่อนหน้านี้กันได้ เธอจะเป็นคนที่ชอบทำทาน แต่ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับการฟังธรรมและนั่งสมาธิ ในช่วงหลังเมื่อเธอได้ฟังธรรมและได้นั่งสมาธิมากเข้า เธอจึงเข้าใจเรื่องเป้าหมายชีวิต และเห็นความสำคัญของการสั่งสมบุญสร้างบารมีเพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรมนับตั้งแต่นั้นเรื่อยมา นอกจากนั้นผลจากการที่ตัวลูกออกบวช ยังทำให้ลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมา ซึ่งก็คือลูกชายทั้งสองคนในภพชาติปัจจุบันนี้ มีความใกล้ชิดกับวัด กับพระ และคำสอนในพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เด็กอีกด้วยตัวลูกได้กลับมาบวชเป็นพระภิกษุที่วัดสาขาที่ตัวลูกเคยบวชอีกครั้งหนึ่งและด้วยความที่ลูกชายทั้งสองคนถูกพระพ่อรวมถึงผู้เป็นแม่ ปลูกฝังคำสอนในพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เด็กนี้เอง จึงส่งผลทำให้เมื่อพวกเขาเริ่มโตเป็นวัยรุ่น พวกเขาจึงรู้สึกอยากออกบวชสร้างบารมีตามอย่างพระพ่อ ผู้เป็นแม่ก็ไม่ได้ขัดข้องแต่ประการใด ซ้ำยังกลับอนุโมทนา และสนับสนุนให้ลูกชายทั้งสองคนออกบวชสร้างบารมีตามอย่างพระพ่อแบบสุดตัวอีกด้วยลูกชายทั้งสองคนก็รู้สึกอยากออกบวชสร้างบารมีตามอย่างพระพ่อส่วนสาเหตุที่เธอสนับสนุนให้ลูกชายทั้งสองคน ออกบวชตามอย่างพระพ่ออย่างสุดตัวนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะในตอนนั้น เธอได้เข้าใจในเรื่องเป้าหมายของชีวิตอย่างถ่องแท้แล้วว่า “มนุษย์ทุกคนล้วนเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ นั่นก็คือการสั่งสมบุญสร้างบารมี เพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม” เพราะฉะนั้น อะไรก็ตามที่เธอสามารถทำให้คนที่เธอรักสั่งสมบุญสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ เธอก็จะพยายามทำในสิ่งนั้นๆ อย่างเต็มกำลังเหตุที่เธอสนับสนุนให้ลูกชายทั้งสองคนออกบวชตามอย่างพระพ่อภายหลังจากคนที่เธอรัก ซึ่งก็คือตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมา ออกบวชกันหมดแล้ว เธอก็เลยรู้สึกคลายความกังวลในภาระทางโลก เพราะเธอไม่ต้องมาคอยดูแลสามีและลูกๆ ให้เหนื่อย เหมือนกับชาวโลกทั่วๆ ไป และด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอก็เลยมีโอกาสได้มาสั่งสมบุญและได้ร่วมปฏิบัติธรรมที่วัดสาขาแห่งนั้นอยู่เป็นประจำทุกวัน ยามใดที่วัดใหม่ของพระเถระผู้สืบทอดวิชชาฯ ต่อจากพระมหาเถระ จัดงานบุญในวาระสำคัญๆ เธอก็จะเดินทางไปแสวงบุญที่วัดใหม่พร้อมกับคณะสงฆ์ที่ประจำอยู่ที่วัดสาขาแห่งนั้นอย่างสม่ำเสมอตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเธอจึงมีโอกาสได้มาสั่งสมบุญและร่วมปฏิบัติธรรมที่วัดสาขาแห่งนั้นอยู่เป็นประจำหรืออย่างในเวลาที่เธอมาสั่งสมบุญที่วัดสาขา ซึ่งเป็นวัดที่ตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนของเธอบวชอยู่ เธอก็จะคอยมาอุปัฏฐากดูแลพระภิกษุสามเณรทุกๆ รูปในวัดสาขาแห่งนั้น ด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจทุกครั้ง ยามใดที่เธอรู้ว่าพระภิกษุสามเณรรูปไหนขาดเหลือสิ่งใด เธอก็จะรับบุญในการจัดหาข้าวของเครื่องใช้ที่เหมาะแก่สมณะบริโภค มาถวายให้แก่พระภิกษุสามเณร ที่ประจำอยู่ที่วัดสาขาแห่งนั้นอย่างไม่ขาดตกบกพร่องเลยเธอจะคอยมาอุปัฏฐากดูแลพระภิกษุสามเณรทุกๆ รูปในวัดสาขาแห่งนั้น ด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจทุกครั้งหรือถ้าเธอทราบว่า มีพระภิกษุสามเณรรูปไหนเจ็บป่วยไข้หรือไม่สบาย เธอก็จะรับบุญเป็นเจ้าภาพในการออกค่ารักษาหรือหาหมอมาดูแลอาการ พูดได้ว่าตั้งแต่คนที่เธอรัก ซึ่งก็คือตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมาออกบวช เธอก็ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำอย่างตลอดต่อเนื่องมากกว่าในช่วงที่ผ่านๆ มาเสียอีกหากมีพระภิกษุสามเณรรูปไหนเจ็บป่วยไข้หรือไม่สบาย เธอก็จะรับบุญเป็นเจ้าภาพในการออกค่ารักษาหรือหาหมอมาดูแลอาการจวบจนกระทั่งอายุของเธอเริ่มเข้าสู่วัยกลางคน ถ้าเทียบกับอายุมนุษย์ในยุคปัจจุบันก็ประมาณ 40 ต้นๆ ด้วยผลกรรมที่เธอเป็นผู้เริ่มต้นทำให้ตัวลูก ซึ่งเคยบวชเป็นพระภิกษุที่มีความตั้งใจว่าจะออกบวชสร้างบารมีไปจนตลอดชีวิต ต้องสึกออกมาแต่งงานกับเธอ ก็ได้ไปดึงดูดและเปิดช่องให้วิบากกรรมปาณาติบาตในภพชาติก่อนหน้านี้ ถัดไปอีก 2 ชาติ ซึ่งก็คือภพชาติที่เธอเป็นหมอรักษาโรค แล้ววินิจฉัยโรคคนไข้แบบผ่านๆ จนเป็นเหตุทำให้คนไข้รายหนึ่งซึ่งจริงๆ แล้วมีสิทธิ์รอด กลับต้องมาเสียชีวิตโดยไม่เจตนา ให้ตามมาส่งผลจนทำให้เธอต้องป่วยเป็นโรคที่เกี่ยวกับระบบเลือด ซึ่งถือเป็นโรคที่รักษาไม่หายในยุคสมัยนั้นเมื่อเธอเข้าสู่วัยกลางคน วิบากกรรมปาณาติบาตในภพชาติก่อน ได้ช่องมาส่งผลให้เธอต้องป่วยเป็นโรคที่เกี่ยวกับระบบเลือดเมื่อเธอรู้ตัวว่าตัวเองป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย เธอก็ยิ่งทุ่มเทให้กับการสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง แล้วก็ทำมากยิ่งกว่าในช่วงที่สภาพร่างกายของเธอยังเป็นปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุญจากการเจริญภาวนา เธอได้ตั้งใจนั่งสมาธิจนเธอสามารถเห็นดวงธรรมที่ใสสว่างติดแน่นอยู่ที่ศูนย์กลางกาย และเมื่อถึงวันที่ลมหายใจสุดท้ายของเธอหมดลง ด้วยผลแห่งบุญที่เธอได้ตั้งใจสั่งสมเอาไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง เธอจึงได้กลับไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง เหมือนอย่างในภพชาติปัจจุบันนี้เธอได้ตั้งใจนั่งสมาธิจนสามารถเห็นดวงธรรมที่ใสสว่างติดแน่นอยู่ที่ศูนย์กลางกาย เธอจึงได้กลับไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียงได้ภายหลังจากที่เธอเสียชีวิตลงไปแล้ว ตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมา ซึ่งก็คือลูกชายทั้งสองคนในภพชาติปัจจุบันนี้ ก็ได้เป็นหนึ่งในกำลังสำคัญ ที่ได้ทำหน้าที่ประกาศธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปสู่ดวงใจของชาวโลกในยุคนั้นตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้ทำหน้าที่ประกาศธรรมและเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปสู่ชาวโลกในยุคนั้นนอกจากจะทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะไปสู่ดวงใจของชาวโลกในยุคนั้นแล้ว ตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมา ยังตั้งใจบำเพ็ญสมณะธรรมจนมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี สามารถเข้าถึงพระธรรมกายและสร้างบารมีในเพศภาวะอันประเสริฐนี้จวบจนตลอดชีวิต เมื่อถึงคราวที่จะละจากโลก ตัวลูกรวมถึงลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมา ก็สามารถกลับไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้อย่างสมภาคภูมิตัวลูกและลูกชายทั้งสองคนในพุทธันดรที่ผ่านมาสามารถเข้าถึงพระธรรมกาย และกลับไปแวะพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้อย่างสมภาคภูมิส่วนว่าคำถามข้อที่ว่าทำไม เธอถึงได้มารับบุญรักษาสุขภาพภายในช่องปากให้กับพระภิกษุผู้จรมาจากทิศทั้งสี่ โดยไม่คิดค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้นจะมาจากสาเหตุใด หรือบุพกรรมอะไร เราก็คงต้องมาติดตามกันในตอนต่อไป
กรณีศึกษาคุณหมอปุ้ยตายแล้วไปไหน ตอนที่ 7
[ 11 ม.ค. 2556 ] - [ 18269 ]
Desktop Version
