หอกกับโล่

มังกรสอนใจ 9

บทความให้กำลังใจในการดำเนินชีวิต

หอกกับโล่

"ผมหมายความว่า ถ้าใช้หอกของท่านแทงโล่ของทานผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร" ผู้คนที่รุมล้อมอยู่ฟังแล้วต่างก็หัวเราะกันอย่างครื้นเครง

มีอยู่วันหนึ่ง ช่างทำอาวุธคนหนึ่งในแคว้นฉู่ นำหอกกับโล่ไปขายในตลาด หอกและโล่ของเขาทำขึ้นอย่างประณีตงดงามมากฝีปากของเขาก็ไม่เลวทีเดียว ดังนั้นในไม่ช้าจึงมีผู้คนรุมล้อมดูมากมาย

เขาหยิบหอกขึ้นมา ป่าวประกาศโฆษณากับทุกคนว่า...

"หอกของฉันเป็นหอกที่คมที่สุดในแผ่นดิน ไม่มีอะไรที่มันแทงไม่ทะลุ ใครซื้อมันไว้ในครอบครองแล้วละก็ ถ้าไปล่าสัตว์ รับรองว่าจะต้องหามสัตว์กลับจนไหล่ลู่ทีเดียว หรือหากไปรบก็รับรองว่าจะต้องประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่"

แม้ทุกคนจะสนใจที่เขาพูด แต่ก็ไม่มีใครซื้อ ดังนั้นเขาจึงวางหอกเล่มนั้นลง หยิบโล่ขึ้นมา พูดกับทุกคนว่า

"ทุกท่านดู โล่อันนี้ทำขึ้นจากหนังสัตว์ที่ดีที่สุด เป็นโล่ที่เหนียวแน่นทนทานที่สุดในใต้ฟ้า ไม่ว่าอาวุธอะไรก็ไม่สามารถแทงทะลุมันได้"

เขาเอาโล่อันนั้นส่งให้ทุกคนดูต่อ ๆ กันไป หวังว่าจะมีใครสักคนซื้อ ขณะที่โล่อันนั้นส่งถึงมือของเด็กชายคนหนึ่ง เด็กคนนั้นพิจารณาดูโล่อันนั้นอย่างสนใจ รู้สึกชอบโล่นั้นมาก แต่ทันใดนั้นเองบนใบหน้าของเด็กก็แสดงออกถึงความฉงนสนเท่ห์ขึ้นมา หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งเด็กคนนั้นก็ถามช่างทำอาวุธว่า

"ท่านเพิ่งพูดหยก ๆ ว่าหอกของท่านเป็นหอกที่คมที่สุดในแผ่นดิน ไม่มีอะไรที่มันแทงไม่ทะลุใช่ไหม"

ช่างทำอาวุธตอบว่า

"ไม่ผิดแม้แต่น้อย จะให้ฉันส่งหอกให้เธอชมไหม"

เด็กคนนั้นถามต่อว่า

"แต่ท่านก็บอกอีกว่าโล่ของท่านเหนียวแน่นทนทานที่สุดในใต้ฟ้า ไม่มีอะไรสามารถแทงทะลุมันได้ ใช้ไหม"

ช่างทำอาวุธตอบว่า "เออ..."

เด็กถามต่อด้วยสีหน้าที่แสดงความสงสัยว่า

"ผมหมายความว่า ถ้าใช้หอกของท่านแทงโล่ของท่านผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร"

ผู้คนที่รุมล้อมอยู่ฟังแล้วต่างก็หัวเราะกันอย่างครื้นเครง ช่างทำอาวุธคนนั้นอายจนหน้าแดงหูแดง พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ท่านสาธุชนทั้งหลาย...

เราอย่าเป็นคนขี้โอ ชอบโอ้อวดกันนะ จะพูดจะแสดงอะไรก็ว่าไปตามเนื้อผ้า อย่าใส่สีตีไข่ เราจะได้ไม่ต้องอับอายขายหน้า เดือดร้อนในภายหลัง และขอให้แสดงออกมาตามที่เป็นจริง โดยแฝงไว้ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน เราจะได้รับความเคารพยกย่องเกรงใจจากบุคคลอื่นและอยู่อย่างเป็นสุข

กุหา ถทฺธา ลปา สิงฺคี อุนฺนฬา จาสมาหิตา
น เต ธมฺเม วิรูหนฺติ สมฺมาสมฺพุทฺธเทสิเต

คนหลอกลวง เย่อหยิ่ง เพ้อเจ้อ ขี้โอ่ อวดดี และไม่ตั้งมั่น

ย่อมไม่งอกงามในธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว

(องฺ. จตุกฺก. 21/36)

โดย พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ M.D., Ph.D.