พึ่งตัวเองได้ (1)
นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 38 วันแล้ว เหลืออีกเดือนเศษก็จะออกพรรษาแล้ว พรรษานี้เราให้ชื่อว่า พรรษาแห่งการบรรลุธรรม ธรรมในที่นี้คือ พระธรรมกาย ซึ่งมีอยู่แล้วในตัวของมนุษย์ทุกคนในโลก รวมทั้งตัวเราด้วย การเข้าถึงพระธรรมกายภายใน ได้ชื่อว่าเรามีที่พึ่งที่ระลึกภายใน เราสามารถพึ่งตัวเราเองได้ การพึ่งตัวเองได้เป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่อยู่ในตัว เราจะมีปีติและภาคภูมิใจ มีความรู้สึกว่าเราไม่จำเป็นจะต้องไปพึ่งต้นไม้ ภูเขาเลากา จิ้งจกสองหาง แมวสองหัว วัวห้าขา หรืออะไรก็แล้วแต่เราจะมีความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ ที่เราจะอยู่ตรงไหนก็ได้ทุกหนทุกแห่งในโลกใบนี้ หรือที่ที่ใคร ๆ เขาเหงา แต่เราไม่เหงา อยู่คนเดียวก็สบายใจไม่เศร้า ไม่ซึม ไม่เซ็ง ไม่เครียด ไม่เบื่อ ไม่กลุ้ม เพราะเรามีพระในตัวพึ่งตัวเองได้ ไม่จำเป็นจะต้องไปพึ่งเหล้า พึ่งการพนัน พึ่งสิ่งที่ทำให้สนุกสนานเพลิดเพลิน เพราะเราคิดว่าสิ่งเหล่านั้นคงจะช่วยดับทุกข์ได้ เป็นเพื่อนใจให้หายกลุ้ม แต่ความจริงสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ช่วยเลย ไปดูหนังก็ทำให้ลืมไปได้ชั่วคราว แต่ถ้าดูนาน ๆ ก็เมื่อย ออกมาก็มึน เพราะฉะนั้นการพึ่งตัวเองได้เป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่มากจริง ๆ ไม่เชื่อลองดูก็ได้ ลองเข้าไปพบที่พึ่งภายในสิ
ครูไม่ใหญ่เคยถามคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูงว่า “ยายเหงาไหม” ท่านบอกว่า “ไม่เคยเลย ไม่มีใครมาคุย ยายก็คุยกับองค์พระของยายก็ได้ ไปคุยกับเทวดาก็ได้ เทวดามีเป็นล้าน ๆ คุยไม่หมดหรอกยายไม่มีเหงา ยายมีความสุขสบาย”เราก็เห็นว่าไม่เห็นท่านมีอะไรมากไปกว่าอาสนะผืนหนึ่ง เสื้อผ้าราคาก็ไม่แพงแต่สะอาด เป็นระเบียบ อาหารก็เห็นท่านรับประทานเป็นมื้อ ๆ ก็ไม่ได้เยอะอะไรเท่าไร เพราะตัวท่านก็เล็ก ๆ บาง ๆ แต่ทำไมดูหน้าตาท่านสดชื่นแม้อยู่ในวัยชราแต่หน้ายังตึงเลยนะ ราวกับเพิ่งทำบัตรประชาชนใหม่ๆ
เพราะฉะนั้น ผู้ที่เข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้วจะมีความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ ลองดูนะ เราต้องพึ่งตัวเองให้ได้แล้วจะสบาย หนังไม่ต้องดูก็ไม่มีปัญหา ทีวีไม่มีก็ไม่มีปัญหา ไม่ได้ไปเที่ยวป่า เที่ยวเขา ไม่ได้ไปชายทะเลไม่ได้ไปต่างประเทศก็ไม่มีปัญหา หรือไปต่างประเทศตั้งใจว่าจะไปพักผ่อนแต่กลับมาต้องมาพักผ่อนต่อ มันเป็นอย่างนี้นะเพราะฉะนั้น จะกึ่งกลางพรรษาแล้ว พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ของเรา กลางพรรษาที่ 12 เป็นประวัติศาสตร์ชีวิตอันงดงาม อายุ 33 ปี ท่านได้สละชีวิตปฏิบัติธรรมกระทั่งเข้าถึงที่พึ่งภายใน แล้วก็นำมาแจกจ่ายแบ่งปันมาถึงพวกเรา
ดังนั้น ใครที่ยังไม่ได้ทำจริง ๆ จัง ๆ ต้องรีบลุยกันแล้ว ถ้าไม่รีบลุยก็จะช้าเกินไป เพราะจริง ๆ แล้วชีวิตเราเกิดมาก็เพื่อแสวงหาพระรัตนตรัยในตัวสิ่งอื่นไม่ใช่ รู้ได้อย่างไรว่าไม่ใช่ ก็สังเกตดูความขี้เบื่อของเราสิ คิดว่าอย่างนี้ใช่ ไม่ว่าจะเป็นคนก็ดี สัตว์ก็ดี สิ่งของก็ดี คงใช่มั้ง ใช่เลย ประมาณนี้เลย อยู่กันไปนาน ๆ เบื่ออีกแล้ว บอกไม่ใช่ประมาณนี้ ต้องไปแสวงหาในอุดมคติใหม่ ก็เพราะสิ่งที่เราแสวงหามันไม่ได้อยู่นอกตัว มัวไปหาของนอกตัวก็ไม่เจอ มันไปหาผิดที่ ถ้าถูกที่ถึงจะใช่เลย คำว่า ใช่เลย เขามาใช้ตอนที่เข้าถึงดวง เพราะฉะนั้นก็ต้องทำให้ได้ภายในพรรษานี้
โดย พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
Desktop Version
