ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557
สรุปประเด็นร.ร.อนุบาลฯ วันอังคารที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
คุณครูไม่ใหญ่ :
วันคุ้มครองโลก
• เราเบื่อการสร้างบารมีกันไหม? ขอครูไม่ใหญ่ส่งสารถึงพุทธบุตรก่อน เราปลื้มไหมว่าปีหนึ่ง วันคุ้มครองโลกที่เราได้ถวายไทยธรรมกับพระ 30,000 กว่าวัดทั่วประเทศ ถ้าเปิดเออีซีจะถวายทีละแสนวัด ตอนนี้เราต้องทำเป็นต้นแบบก่อนนะ
• นี่ก็ขึ้นเดือนเมษาแล้ว ใครสั่งสมบุญทุกวันบ้าง ปีที่ผ่านมาใครไม่ขาดการสั่งสมบุญเลยบ้าง มีบุคคลแบบนี้ในโลกด้วยรึ มหัศจรรย์มากเลยนะ ยกมือกันเยอะจนครูไม่ใหญ่อยากกลับตอนนี้เลย เพื่อไปบำเพ็ญสมณะธรรม คุมบุญให้
โครงการบวชภาคฤดูร้อน
• เราขยายเวลารับสมัครบวช ถึง 3 เมษายน เหลือเวลาอีก 2 วัน เราต้องทำให้เต็มที่นะ สู้ไม่สู้ อู้ไม่อู้ ถ้าใจใสใจสบายทำอะไรก็สำเร็จ ถ้าใจตั้งอยู่ฐานที่ 7 ทำอะไรก็สำเร็จสบายๆ
• เหลือเวลา 4 วันก็จะบรรพชาสามเณรที่วัดพระธรรมกาย เสาร์ที่ 5 เขาเอาไว้ทำความดีนะ อย่าเอาไปทำอย่างอื่น ต้องทำสิ่งที่เป็นมงคลนะ
• ลูกๆ นาคธรรมทายาททั้งหลายฟังอยู่รึป่าว กว่าจะบวชไม่ได้ง่ายเราต้องมีบุญด้านเนกขัมมะ เราถึงมีบุญได้มาบวช ต้องใช้ทุกอนุวินาทีให้เป็นประโยชน์ ที่เรานึกย้อนหลังแล้วปลื้ม ต้องปลื้มทุกวัน ให้ฝึกนึกถึงพ่อแม่ ที่ 072 ให้เห็นท่านนั่งสมาธิที่กลางกายให้ชัดแจ่มทีเดียว ถ้านึกไม่ออกให้ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือก่อน ให้ได้อารมณ์สบาย
• เราอยู่ในครรภ์มารดาตั้ง 9 เดือน เราเอาท่านมาอยู่ใน 072 แค่ 49 วัน เราจะทำไม่ได้เหรอ วันเสาร์ที่ 5 เราเอาท่านไปบวชด้วย บวชภายใน ให้เห็นท่านชัดใสแจ่ม แบบนี้ถึงจะถูกหลักวิชชา
• 49 วันเดี๋ยวเดียว จะต้องกลั่นใจให้บริสุทธิ์ที่สุด แบบที่เราไม่เคยเป็นมาก่อนเลย ซึ่งในยุคที่เราต้องช่วยกันยอยกพระพุทธศาสนา ซึ่งคนข้างนอกเขาจะมองจากพระ สามเณร ว่ามีข้อวัตรปฏิบัติดีไหม ถ้าเขาเห็นเขาก็จะเลื่อมใส บุญทั้งหมดเรามีส่วนสำคัญ ลูกนาคธทย.ทั้งหลายต้องทำให้ดีที่สุด พอถึงวันนั้นเราจะเห็นน้ำตาของมารดาหลั่งรินเพราะ เป็นวันที่แม่รอคอย
บุพกรรมแหวนสวรรค์
• ทบทวนวงที่ 12 ก่อน.... ยังสวยอยู่ไหม เราดูวงที่ 13 ของมิสยักษ์นะ มีหยกขาวสาวทรัพย์ ทอง 555 รัตนชาติ 7 สี หยกเขียวเหนี่ยวทรัพย์
• แหวนวงที่ 13 เรามาฟังกัน...แหวนคืนนี้เป็นขอเทพธิดายักษ์ ที่มีวิมารอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา บุพกรรมที่เธอได้สั่งสมเอาไว้ตอนเป็นมนุษย์ได้ช่องตามมาส่งผล เรื่องมีอยู่ว่า สมัยที่เธอมีชีวิตอยู่ เธอเกิดเป็นกุลธิดาสาวสุดสวยในตระกูลเศรษฐีพ่อค้าข้าว เมื่อเธอโตก็ได้สืบทอดกิจการค้าข้าวจากพ่อแม่เธอ
• เธอดูแลลูกน้องด้วยพระเดชพระคุณอย่างดี คราใดที่ลูกน้องตั้งใจทำงานอย่างดี ครานั้นตัวเธอจะตบรางวัลกับลูกน้องอย่างงาม แต่คราใดทำงานผิดพลาดตัวเธอจะออกฤทธิ์และเต็มไปด้วยความโกรธ และแสดงอาการด้วยรูปแบบต่างๆ แยกเขี้ยว ยิงฟัน จนลูกน้องแตกกระเจิง หงายเงิบ ไปตามๆกัน แบบสุดฤทธิ์สุดเดชเลย
• ที่จริงเธอจิตใจดี และช่วยผู้คนตกยากเสมอ แต่เธอต้องไปลงรายละเอียดกับลูกน้อง ทำให้เธอติดนิสัยออกฤทธิ์ออกเดชกับลูกน้องมา
• ในวันเกิดของเธอทุกๆปี เธอจะเปิดโรงทาน ให้ลูกน้องเอาข้าวเปลือกทำอาหารเลี้ยงชาวบ้านจำนวนมาก เพราะพื้นฐานใจของเธอดีเธอจึงชอบแบ่งปัน
• โอ้...นี่นะ ดอกไม้ครูไม่ใหญ่โตเป็นแถวเลย ดอกไม้หน้ารร. น้องนภา มาเป็นกองเชียร์นะ
• เธอนำข้าวสวยที่หุงอย่างประณีต เป็นสูตรลับของตระกูล ที่ทำให้ข้าวสวยสีรุ้ง สีแดงบ้าง ส้มบ้าง เป็นต้น ซึ่งล้วนเกิดจากสมุนไพรที่เธอใส่ลงไปในหม้อข้าวขณะหุง ไปถวายแด่นักบวชสมัยนั้น และนำไปให้ญาติผู้ใหญ่สมัยนั้น ซึ่งเธอทำด้วยความปีติใจ ด้วยหัวใจผองโต ซึ่งสิ่งที่เธอทำเป็นส่วนหนึ่งของการทำทาน
• ด้วยผลแห่งบุญดังกล่าวที่มาส่งผลรวมกับวิบากกรรมที่เธออาละวาดกับลูกน้อง ทำให้เธอได้มาเกิดเป็นยักษ์ไฮโซ ไม่มีเขี้ยวแต่เวลาโกรธจะมีเขี้ยว ซึ่งแหวนวงนี้เป็นส่วนหนึ่งของบุญที่เธอได้สั่งสมไว้ตอนเป็นมนุษย์
เล่าเรื่องคุณยาย ตอน..ความศักดิ์สิทธิ์ ของสิ่งที่เนื่องด้วยคุณยาย
• กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ ผม อาจารย์ลือพงศ์ ลีลพนัง นายกสมาคมศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ปัจจุบันดำรงตำแหน่งอาจารย์ประจำวิชาปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ อีกทั้งยังเป็นผู้ประสานงานโครงการเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ และกรรมการมูลนิธิพุทธอุทยานนานาชาติครับ สาธุจ๊ะ...
อาจารย์ลือพงศ์ ลีลพนัง
• เมื่อวานอาจารย์ลือเล่าเรื่องยายปราบยักษ์ ของครูไม่ใหญ่ตอน 7 ขวบไปเล่าให้ยายฟัง ท่านบอกเป็นเทวดาแถวนั้นมาเรียกชื่อ ดีนะไม่โดนเขก
• 9 ขวบนี่อีกทีนะ 9 ขวบมีอยู่คืนหนึ่ง โยมพ่อก็ไม่อยู่ เหลือครูไม่ใหญ่เด็กน้อยคนเดียว 9 ขวบ เวลาจะนอนโยมพ่อบอกให้ปิดประตูให้ดี ก็ทำตามทุกอย่าง ดูทั้งหมดทั้งห้องมีเพียงคนเดียว หน้าต่างเปิดให้อากาศถ่ายเท ใครจะขึ้นไปต้องปีนขึ้นไป มองขึ้นไปที่หน้าต่าง จะเห็นถนน แบ่งเส้นเขตวัด กับป่าไม่เร็ว ป้าช้า ตอนนั้นก็หลับเป็นสุข กำลังหลับสบายกลางดึกนั้น มีบุคคลที่ต้องการให้ครูไม่ใหญ่อบอุ่นมานอนที่โยมพ่อนอน แต่บุคคลที่มานอนนั้นนอนเบียด เพื่อให้เกิดความอบอุ่น แต่นอนตะแคงหันหลังให้ ดีไม่หันหน้ามา เบียดจนครูไม่ใหญ่รู้สึกตัว จนลืมตาขึ้น ใครนะแต่ไม่กล้าถาม เลยไม่หลับเลย คิดในใจเมื่อไหร่จะสว่าง ถ้าสว่างเมื่อไหร่เราจะวิ่งออกจากห้อง เมื่อไหร่จะสว่างซักที จะจแสงลอดช่องเล็กออกมา เราเลยไม่รอช้าเอาผ้าห่มคลุมไม่หันกลับเลย วิ่งเปิดประตูไปฉิ๋วเลย แต่ไม่เล่าให้ใครฟัง แต่พอโตมาเล่าให้คุณยายฟัง เพราะคนอื่นตอบคำถามเราไม่ได้ ยายท่านนั่งหลับตา ซักพักท่านบอกว่าเป็นเทวดาแถวนั้น เขาเอ็นดูคุณ เขามานอนเป็นเพื่อนเพื่อให้อบอุ่นใจ เขากลัวจะตกใจเลยหันหลังให้ ... 10 ขวบเจอ แต่ต้องพรุ่งนี้
• หลวงพ่อครับ...พอผมฟังเรื่องที่หลวงพ่อเล่าถึงความศักดิ์สิทธิ์ของล็อกเกตคุณยาย จึงทำให้ผมนึกถึง ความศักดิ์สิทธิ์ของสิ่งของที่เนื่องด้วยคุณยายได้เป็นฉากๆ เลยครับ โดยเฉพาะตอนที่คุณครูไม่เล็กเน้นย้ำกับผม
• ขณะที่ผมกำลังปั่นจักรยานมาใกล้อาศรมบัณฑิต ก็ได้ยินคุณครูไม่เล็ก พูดดังๆ เรียกผมว่า..“ไอ้ลือๆ” ทำไมไม่เรียกนายกนะ ซึ่งเมื่อผมได้ยินดังนั้นจึงรีบเบรครถเพื่อลงจากจักรยาน มาฟังท่าน เพราะคิดว่า..คุณครูไม่เล็กต้องมีเรื่องสำคัญที่จะสั่งงานผมเป็นแน่ แต่ที่ไหนได้ครับ คุณครูไม่เล็กกลับถามผมว่า.. “ตูอยากรู้..ว่าสู มีล็อกเกตยายรึยัง..??” เดี๋ยวลองไปถามตัวจริงดูนะ
• ตอนนั้นผมงงมากเลยครับว่า.. ทำไมคุณครูไม่เล็กถึงถามอย่างนี้ ผมจึงรีบตอบท่านไปว่า.. “อ๋อ..มีแล้วครับ” จากนั้นท่านก็พูดต่ออีกว่า.. “ สูน่ะ ปกติท่านจะพูด..มึง พูดแบบนี้เหรอเดี๋ยวถามตัวจริงนะ..จะเดินทางไปทำงาน หรือจะไปไหนมาไหน ให้พกล็อกเกตยายติดตัวไว้หน่อยนะ เพราะยายจะได้คุ้มครองให้ปลอดภัย” ซึ่งผมก็รับปากท่านว่า “ครับ”
ล็อกเกตคุณยายของผมครับ
• แต่พอผมกลับมาที่พักจริงๆ ก็ยังไม่มีเวลาค้นหาล็อกเกตออกมาพกติดตัวหรอกครับ แต่พอหลังจากนั้นสัก 3-4 วัน ตอนผมไปกินข้าวที่ครัวยามา ก็เจอคุณยาย และอยู่ๆ ท่านพูดลอยๆ เพื่อให้ผมได้ยินว่า “เออ..ไปไหนมาไหน ให้นึกถึงยายไว้นะ ยายจะได้ช่วยดูแลป้องป้องคุ้มครองได้ และจำไว้เลยนะ.!!! แม้ยายไม่อยู่แล้ว ยายก็ดูแลปกป้องได้ ขอให้นึกถึงยายไว้”
• ซึ่งพอผมฟังจบประโยค ผมสะดุ้งเลยครับ เพราะรู้สึกว่า..หากครูบาอาจารย์ท่านทักขนาดนี้แสดงว่า..การพกล็อกเกตคุณยาย ต้องเป็นสิ่งสำคัญมากๆ ไม่งั้น..คุณครูไม่เล็ก และคุณยายอาจารย์ท่านไม่พูดเน้นย้ำและกำชับแบบนี้
• ด้วยเหตุนี้...พอผมกลับไปที่พัก จึงรีบเอาล็อกเกตคุณยายมาพกติดตัวทันทีเลยครับ เพราะหน้าที่การงานของผม ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดบ่อย แถมงานบางอย่างก็ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพันเลยครับ ลูกลือพูดถูกนะเรื่องนี้ และพอผมพกล็อกเกตคุณยายติดตัว ผมก็รอดปลอดภัยมาตลอด ชีวิตลูกลือนี่เสี่ยงมาตลอดเลยนะ
• ขนาดโบว์สัญลักษณ์ติดเสื้องานกฐิน 80 ปีคุณยาย ก็มีผู้นำบุญมาเล่าให้ผมฟังว่า..มีอยู่วันหนึ่ง...น้องสาวเขาขับรถยนต์ไปธุระที่ จ.กาญจนบุรีตามลำพัง เธอจะตรวจความเรียบร้อยของรถตลอดเวลาก่อเดินทางเพราะคิดว่าปลอดภัยไว้ก่อน
• และเมื่อเวลาประมาณตี 5 ซึ่งขณะขับๆ อยู่ ก็มีรถ 10 ล้อบรรทุกอ้อยคันใหญ่มาจากไหนก็ไม่ทราบ ทะเล่อทะล่าถอยหลังพรวดพลาดออกมาโดยไม่ทันมองว่า มีรถอยู่ข้างหลังอยู่รึเปล่า
• และทันใดนั้นเองครับ..ขณะที่รถ 10 ล้อ กำลังจะพุ่งชนรถเก๋งของน้องสาวผู้นำบุญขับอยู่ ก็เหมือนมีมือมาช่วยหักพวงมาลัยรถเก๋งแบบกะทันหัน ทำให้หักหลบจาก 10 ล้อ รอดอย่างหวุดหวิด ทำเอาน้องสาวเขาอึ้งไปเลยครับ เพราะมือที่มาช่วยหักหลบนั้น มีลักษณะเหมือนคนมีอายุ
โบว์สัญลักษณ์ติดเสื้อ ที่วางอยู่หน้าคอนโซลรถครับ
• และด้วยความคาใจตรงนี้เอง น้องสาวผู้นำบุญคนนั้น ก็รีบมาเล่าเรื่องนี้ให้พี่สาวเขาฟัง จากนั้นพี่สาวก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปดูในรถ เพื่อสำรวจว่า..ที่มาของมือนั้นมาจากไหน ซึ่งหาเท่าไรก็ไม่พบครับ แต่สิ่งที่พบก็คือ โบว์สัญลักษณ์ติดเสื้อรูปคุณยาย ที่วางอยู่หน้าคอนโซนรถเท่านั้น ซึ่งก็ทำให้เขาอึ้งมากเลยครับว่า..ขนาดโบว์รูปคุณยายยังศักดิ์สิทธิ์มากถึงเพียงนี้ !!!
• หลวงพ่อครับ..ผมว่าคนยุคนี้นี่มีบุญนะครับเพราะหล่อทองคุณยายแล้วยังมีสิทธิ์ได้ล็อกเกตคุณยายชุดสุดท้าย เพื่อเอาไว้พกติดตัว เพราะจะได้เป็นสิ่งเชื่อมให้คุณยายท่านคุ้มครองลูกหลานให้รอดปลอดภัย แถมร่ำรวยครับ และที่สำคัญ การหล่อคุณยายครั้งนี้ เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากมาก ซึ่งการทำสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากนี้เอง จะทำให้ผู้หล่อได้อานิสงส์มากอย่างจะนับจะประมาณมิได้ คือ เมื่อไปเกิดในภพชาติใด ก็จะได้ครอบครองสมบัติที่ขึ้นชื่อว่า..เลิศที่สุดเท่าที่มนุษย์พึงมีในยุคนั้น สาธุจ๊ะ เพราะเคยประกอบเหตุด้วยการทำบุญด้วยทองคำ ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นธาตุที่เลิศที่สุดครับ ที่สำคัญยังได้จารึกชื่อแผ่นทองกับคุณยาย ซึ่งคนที่มีชื่อในนั้นต้องเป็นบุคคลระดับแชมป์ออฟแชมป์ ซึ่งไม่ยากครับ ติดต่อผู้ประสานงานภาคได้เลยครับ หรือเบอร์ 02-831-1000
• สุดท้ายนี้..ก็ยังไม่ท้ายสุดนะครับ เพราะผมยังมีเรื่องราวที่แสดงถึงความทรงอภิญญาของคุณยาย ที่ฟังแล้วอะเลิร์ท จนอยู่ไม่ติดมาเล่าให้ฟังอีก ซึ่งจะตื่นเต้น และน่าสนใจขนาดไหน โปรดติดตามตอนต่อไปครับ
พระราชภาวนาจารย์ รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
• กล่าวสรรเสริญบุญแต่ละครั้งทำให้ใจเราฟูขึ้น คนอื่นฟังใจก็ฟูขึ้นมา ไม่ว่าเขาจะทำบุญกับเราหรือไม่ทำ ถ้าเป็นบัณฑิตได้ยินคำกล่าวบุญก็จะสรรเสริญ แบบนี้จะเข้าตำราที่ครูไม่ใหญ่บอกว่า ทำบุญ ๑ บาท ให้ปลื้มเป็นพันล้านให้ได้
• คุณยายอาจารย์เราจะหมั่นเตือนทุกคนที่มากราบท่าน ขอพูดแทนคุณยายแล้วกันว่า ทำความดีด้วยตัวเอง อย่าเบื่อหน่ายในการทำความดี ทำบุญทุกครั้งให้ปลื้ม และกล่าวคำสรรเสริญความดีนั้นๆ ให้ยิ่งๆขึ้นไป เมื่อกี้ครูไม่ใหญ่สรรเสริญคุณของคุณยายของเรา แม้กระทั่งโบว์ที่ให้ผู้นำบุญ มีสิ่งเหล่านี้กลายเป็นว่า สิ่งเหล่านี้จะเป็นเครื่องคุ้มครองเรา
• ความเชื่อความศรัทธาเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องงมงายแต่ต้องทำเป็น เมื่อเข้าวัดใหม่ๆ ความที่ยังไม่เข้าใจเรื่องบุญ เรื่องสมาธิ เพื่อนเอาพระเครื่องมาให้ พระพุทธรูปมาให้ เอามาให้ด้วยความรัก ก็ไม่เอาแล้วคืนเขาไป บอกเขาไปว่าของดีมันต้องอยู่ในตัวซิ เพื่อนเขารู้จะอธิบายว่าเรามีเหตุมีผล มันต้องธรรมะในใจว่าแล้วก็ภูมิใจในความรู้ของเรา
• ถ้าใจเราจรดกับหลวงปู่ ท่านก็คุ้มครองเรา หรือว่า ถ้าเราพลั้งเผลอปฏิบัติบ้าง ไม่ปฏิบัติบ้าง มี รูป คุณยาย ไว้กราบอยู่เป็นประจำ คุณยาย ก็เช่นกันท่านได้รับถ่ายทอด วิชชาธรรมกายจาก หลวงปู่ ใจของท่านขยายคลุมโลก คลุมจักรวาล ถ้านึกหน้าท่านได้ ถึงแม้ไม่ทัน ท่านก็ตามคุ้มครองเรา นึกถึงพระคุณที่ยายสร้างวัดไว้ให้ ก็ ทำให้เราใจเรากับใจคุณยาย เป็นหนึ่งเดียวได้ คือ พอมีอะไร ก็เหมือนเราไปอยู่กลางกายท่าน แต่ต้องนึกบ่อยๆ ไม่ใช่ ร้อยวันพันปี ไม่เคยนึก พอจะตายแล้วมานึก นั่นไม่ได้ผลแน่ๆ ให้เรามาหล่อทองคุณยาย จะได้ตามไปทุกชาติ ๆ
รับชมวิดีโอ
Desktop Version
