ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2557
เล่าเรื่องคุณยาย
ตอน คุณยายปัดก้อนเมฆ
ตอน คุณยายปัดก้อนเมฆ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
ผม..อาจารย์ลือพงศ์ ลีลพนัง นายกสมาคมศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ปัจจุบันดำรงตำแหน่งอาจารย์ประจำวิชาปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ อีกทั้งยังเป็นผู้ประสานงานโครงการเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ และกรรมการมูลนิธิพุทธอุทยานนานาชาติครับ
อาจารย์ลือพงศ์ ลีลพนัง
หลวงพ่อครับ..หลายคนคงฟังเรื่องคุณยายปัดลูกระเบิด มาแล้ว แต่เรื่องการปัดก้อนเมฆอาจจะยังไม่เคยฟังครับ ถึงแม้เรื่องนี้..อาจจะเป็นเรื่องจิ๊บๆ ง่ายๆ สำหรับคุณยาย แต่เท่าที่ผมเห็นกับตา ช่างมหัศจรรย์เหลือเกินครับ
คือ เรื่องมีอยู่ว่า..ย้อนไปประมาณปีพ.ศ.2532 ตอนพิธีอัญเชิญพระประธานองค์ใหญ่สีขาว มาประดิษฐาน ณ ลานธรรมในพื้นที่ 2,000 ไร่ ซึ่งช่วงก่อนเริ่มพิธีกรรมนิดหน่อย อยู่ๆ ก็มีเมฆฝนขนาดใหญ่ดำทะมึน กำลังเคลื่อนตัวมาด้วยความเร็วจากทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ มุ่งตรงสู่บริเวณพิธี ซึ่งผมมองดูแล้ว ยังไงงานนี้..ฝนต้องตกแน่ๆ แถมยังตกแบบจัดหนักเต็มๆ ด้วยครับ ด้วยเหตุนี้..ผมจึงกุลีกุจอไปเตรียมร่มและถุงพลาสติกไว้ป้องกันไม่ให้เปียและทันใดนั้นเองครับ..!!! อีก 15 นาที..ก่อนที่พิธีกรรมกำลังจะเริ่ม พี่อารีพันธุ์ก็ขับรถพาคุณยายมาถึงศูนย์กลางพิธี พอผมเห็นดังนั้น..ผมมีแฮงใจ๋เลยครับ
และพอคุณยายลงจากรถ ท่านก็จ้องไปที่ก้อนเมฆดำทะมึนนั่น และก็ชูมือข้างหนึ่งขึ้นเหนือศีรษะ ทำท่าโบกปัด โดยพูดว่า.. “ไปๆๆ” ซึ่งตอนนั้นผมก็จ้องตาไม่กระพริบเลยครับ โดยนึกอุทานในใจว่า “โห..ท่านปัดก้อนเมฆแบบนี้เลยรึ!!!” จากนั้นผมก็เฝ้าจับตามองพฤติกรรมของก้อนเมฆอย่างใจจดใจจ่อ โดยไม่คลาดสายตา และทันใดนั้น.!!! ก้อนเมฆก็เกิดปฏิกิริยาตอบรับ คือ ค่อยๆ เคลื่อนตัวเฉียงคล้อยไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ค่อนไปทางตลาดไท ทั้งๆ ที่จากเดิมเมฆ
จะเคลื่อนตัวพุ่งเข้าจู่โจมมาตกในศูนย์กลางพิธี เรียกว่าเหตุการณ์ที่เผชิญอยู่ต่อหน้ากลับพลิกล็อกเลยครับ และอีกไม่กี่นาทีต่อจากนั้น เสียงซ่าใหญ่ เพราะฝนตกหนักก็ดังขึ้นไกลๆ ทำให้สาธุชนที่มาร่วมพิธีในวันนั้นโดนแค่ปลายๆ ฝน พอเป็นน้ำมนต์นิดหน่อยเท่านั้นครับ จากเหตุการณ์ในวันนั้นเอง..ทำให้ผมประทับใจไม่รู้ลืมมาจนถึงวันนี้ว่า..ผมนี้ช่างโชคดีมีบุญ ที่มีครูบาอาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ถึงเพียงนี้ นี่ขนาดท่านลืมตาแท้ๆ ท่านยังปัดเมฆหนีไปได้ และถ้าท่านนั่งหลับตาจะขนาดไหน !!!
หลวงพ่อครับ ในยุคนี้..การที่จะหาครูบาอาจารย์ที่ทรงอภิญญาอย่างนี้ยากมากนะครับ ซึ่งเมื่อมาเจอท่านแล้ว ถ้าเราได้ทำบุญกับท่าน เราจะได้บุญไปมหาศาลอย่างจะนับจะประมาณไม่ได้ โดยเฉพาะการหล่อรูปเหมือนของท่านด้วยทองคำ เพราะการทำบุญด้วยทองคำจะทำให้เรามีผิวพรรณวรรณะสว่างงามประดุจทองคำ ผมอยากให้ทุกคนตระหนักในการทำบุญกับคุณยายตรงนี้มากๆ เนื่องจากมีอยู่ครั้งหนึ่ง
ตอนที่คุณยายยังมีชีวิตอยู่ ผมได้เป็นตัวแทนอุบาสก นำแจกันดอกไม้เข้าไปถวายคุณยายด้วยมือของผมเอง ซึ่งก่อนจะถวาย คุณยายก็จะคุมบุญให้โดยให้ทุกคนนั่งสมาธิ และพอนั่งเสร็จ ขณะที่ยกแจกันถวาย คุณยายท่านก็ถามผมว่า.. “ทำเองรึเปล่า ? ” ผมก็อึ้งไปนิดหนึ่งครับ แล้วเรียนท่านว่า.. “ไม่ได้ทำเองครับ บ้านดอกไม้เขาทำให้” ซึ่งคุณยายท่านก็กำชับว่า “เออ..ต่อไปนะ ต้องทำเอง ถ้าทำเองจะได้บุญกับยายเยอะๆ” ซึ่งพอฟังอย่างนี้ ผมก็ได้ข้อคิดเลยครับว่า.. อะไรที่เป็นบุญ ถ้าเราทำเองกับมือได้ หรือทุ่มเทตั้งใจทำให้ครูบาอาจารย์ได้มากเท่าไร บุญก็จะได้ไปเยอะมากเท่านั้น นี่ขนาดแค่ดอกไม้นะครับ คุณยายท่านยังกำชับถึงขนาดนี้
ตอนผมได้เป็นตัวแทนอุบาสกถวายดอกไม้คุณยายครับ
ส่วนการหล่อทองนี่ผมว่า..บุญต้องมหาศาลกว่ามากๆโดยเฉพาะถ้าเราทำด้วยความทุ่มเท และบอกบุญทำหน้าที่ชวนคนมาอย่างสุดกำลัง ก็จะยิ่งทำให้เราได้บุญเยอะ ดังนั้นสมควรที่ทุกคนจะได้มาหล่อทองเชื่อมสายบุญกับคุณยายครับ
ซึ่งผมก็ไม่อยากให้โอกาสทองนี้ผ่านไปฟรีๆ โดยที่เรายังไม่ได้ทำอย่างเต็มที่ เพราะลองคิดดูเถิดครับว่า..ทองคำเป็นวัตถุธาตุที่มีราคาสูงลิบลิ่ว ซึ่งการจะเอาทองคำมาหล่อคุณยายขนาดใหญ่เช่นนี้ จึงเป็นเรื่องที่ยากมากๆ คือ แค่คิดจะหาบุคคลที่มีวิชั่นริเริ่มนำในการหล่อคุณยายแบบหลวงพ่อ ก็ยากมากแล้วครับ
ดังนั้นการหล่อคุณยายด้วยทองคำแท้ๆ จึงเป็นโอกาสที่เกิดขึ้นได้ยากเลยครับ และที่สำคัญ..หากเราเป็นคนที่มีทรัพย์น้อย แต่อยู่ๆ เกิดศรัทธาคิดจะหล่อคุณยายขนาดใหญ่เช่นนี้ตามลำพัง ชาตินี้ก็คงหมดโอกาสทำ เพราะตังค์ไม่พอ แต่นี่..ถือเป็นโอกาสเดียวที่เราจะได้ร่วมกันทำให้สำเร็จขึ้นมาได้ ในยุคของเรา ซึ่งถือเป็นยุคทองแห่งสิ่งมหัศจรรย์ของโลกเลยนะครับ
อีกทั้งเรายังได้จารึกชื่อในแผ่นทองอยู่กับยาย เพื่อประดิษฐานในแผ่นฌานอีกด้วย ซึ่งการทำอย่างนี้..เป็นสัญลักษณ์ว่า..เราจะได้รับการปกป้องคุ้มครองให้อยู่ในฌานของคุณยาย ซึ่งท่านจะเติมบุญเติมบารมีให้เราเจริญรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้นไปครับ
สุดท้ายนี้..ผมยังมีเรื่องคุณยายมาเล่าให้ฟังอีก โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ
Desktop Version
