“สัมมา อะระหัง” คือ ยาวิเศษของชีวิต
เรื่อง : พระบริบูรณ์ ธมฺมวิชฺโช
จากวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนมิถุนายน พ.ศ.2558
จากวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนมิถุนายน พ.ศ.2558
คนโบร่ำโบราณกล่าวไว้ว่า “สวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน” ซึ่งเป็นคำที่ถ่ายทอดมาจากประสบการณ์จริงในการประพฤติปฏิบัติของผู้คนในอดีต ซึ่งก็เป็นผลเช่นนั้นจริง ๆ แม้แต่ในปัจจุบัน การภาวนาก็ยังมีผลอันมหัศจรรย์แก่ชีวิตมนุษย์ราวกับได้กินยาแสนวิเศษกันเลยทีเดียวดังเรื่องราวตัวอย่างของนักภาวนาเหล่านี้...
พอกลับมา ดิฉันก็ไปให้หมอรักษา หมอสั่งฉายแสง ๒๘ ครั้งให้คีโม ๔ ครั้ง ฝังแร่อีก ๔ ครั้ง ตอนที่ฝังแร่และให้คีโมอยู่นั้น เขากำลังโปรยดอกดาวรวยกัน ดิฉันเลยขอไปโปรยดอกดาวรวย หมอถามว่า “ยังจะไปโปรยอีกหรือ ไม่เจ็บไม่ปวดบ้างหรือคะ” ดิฉันบอกว่า “ไม่ค่ะ” ที่จริงคนไข้ที่ให้คีโมต้องมีอาการอาเจียน คลื่นไส้ แต่ดิฉันไม่มีอาการเลย เพราะดิฉันภาวนา “สัมมา อะระหัง” เรื่อยมาตอนที่หมอให้คีโม ดิฉันก็ไม่กลัว ภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วยทุกลมหายใจ กำลังใจยังดีอยู่เหมือนเดิม เพราะไม่เจ็บไม่ปวด ใจอยู่กับ“สัมมา อะระหัง” ๒๔ ชั่วโมง จะเดินไปไหนหรือจะทำอะไรก็ภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วยมีหลวงพี่รูปหนึ่งบอกว่า คนที่สุขภาพดีเขาภาวนา “สัมมา อะระหัง” วันละ ๕๐๐ ครั้ง แต่คนเป็นมะเร็งถ้าอยากหายต้องภาวนาวันละ ๑,๕๐๐ ครั้ง ดิฉันบอกว่า “แค่ ๕๐๐ ครั้ง ยังไม่ค่อยจะครบ นี่จะต้อง ๑,๕๐๐ ครั้งเชียวหรือคะ” ตอนหลังดิฉันภาวนาไปด้วย กดเครื่องนับดิจิทัลไปด้วยพอมาดูอีกทีได้ตั้งพันครั้งช่วงนั้นพอดีดิฉันเข้ากะนั่งสมาธิตามโครงการของหลวงพ่อ ๓ กะเช้า-บ่าย-เย็น พร้อมกับภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วย ตอนนั้นภาวนาได้วันละ ๓,๐๐๐ ครั้ง เดี๋ยวนี้ได้ ๕,๐๐๐ ครั้งแล้ว ดิฉันภาวนาทุกวันทุกลมหายใจ ถึงแม้จะคุยกับใคร เสียง “สัมมา อะระหัง” ก็ออกมาจากศูนย์กลางกายตลอด ๒๔ ชั่วโมง
ขณะนี้หมอยืนยันว่า ดิฉันหายแล้ว ร่างกายปกติดีทุกอย่าง แค่มีนัดว่า ๑ ปี ให้เข้าไปตรวจร่างกายครั้งหนึ่ง “สัมมา อะระหัง” นี่ดีจริง ๆ ค่ะ
ปกติผมนั่งสมาธิ เช้า-เย็น แรก ๆ นั่งไม่ค่อยนิ่ง แต่พอไปที่โรงงานผมก็กดเครื่องนับ “สัมมา อะระหัง ๆ” ไปเรื่อย ๆ บางวันได้เป็นหมื่นครั้งทำให้เวลานั่งสมาธิรู้สึกว่านิ่งเร็วขึ้น นิ่งมากขึ้นด้วย และนั่งได้นานขึ้น ปกตินั่งแค่ ๑๐-๑๕ นาที ก็ปวดขาแล้วเมื่อก่อนนี้ ตอนที่ผมยังไม่ได้ภาวนา ผมหายใจขัด ๆ แต่ตอนหลังหายใจดีขึ้น คล้าย ๆ กับเป็นโรคหัวใจ หมอบอกว่า มันจะจี๊ด ๆ ตามร่างกายแต่พอผมฝึกภาวนาก็เหมือนกับว่าร่างกายเราได้พักผ่อนเต็มที่ปกติผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องการนั่งสมาธิเท่าไร แต่ตอนหลังผมตั้งนาฬิกาไว้เลย ตี ๔ ต้องตื่นขึ้นมา ผมจะตั้งนาฬิกาไว้ ๒ ครั้ง คือ ตี ๔ กับตี ๕ ครึ่งผมเริ่มนั่งตั้งแต่ตี ๔ ถ้าไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาครั้งที่ ๒ ผมก็จะไม่ลุกขึ้นตอนออกไปทำงาน ผมรู้สึกว่า ร่างกายแข็งแรงขึ้น ไม่เพลียเลย และที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจนก็คือ ใจนิ่งขึ้น ปกติผมเป็นคนใจร้อนมาก จะทำอะไรต้องเอาให้ได้ แต่พอได้ภาวนา “สัมมา อะระหัง” ใจเย็นขึ้นมากไม่ว่าจะทำอะไรก็จะนึกถึงผลได้ผลเสีย ซึ่งแต่ก่อนทำอะไรไม่เคยคิดเลยผู้อ่านทุกท่านครับ ผมอยากให้ทุกท่านทำครับ ทำแล้วดีจริง ๆ ดีกับตัวเราเองและคนรอบข้าง อย่างน้อยสุขภาพจิตเราก็ดีขึ้น นิสัยเราจะเปลี่ยนไป อย่างผมเป็นคนใจร้อน เดี๋ยวนี้ผมใจเย็นขึ้น แต่ผมก็จะพัฒนาตัวเองให้ใจเย็นมากกว่านี้ครับ
วันใดที่เรารู้สึกว่าชีวิตพบกับความไม่สบายกายไม่สบายใจ อย่าปล่อยใจให้เกาะเกี่ยวอยู่กับความฟุ้งซ่าน หงุดหงิด หรือระทมทุกข์ เพราะเราจะไม่มีวันออกจากทุกข์ได้เลยถ้าเราไม่ยอมปล่อยวาง และวิธีที่ดีที่สุดก็คือ ถ้าความไม่สบายกายไม่สบายใจเกิดขึ้น นั่นแสดงว่าเราเริ่มป่วยแล้ว เมื่อรู้ว่าป่วยก็ต้องกินยา และยาที่ดีที่สุดของชีวิตในขณะนี้ ที่ไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ และได้รับการพิสูจน์แล้วว่าดีจริง ๆ ก็คือ ยาภาวนา “สัมมา อะระหัง” นั่นเอง
Desktop Version
