ผลการปฏิบัติธรรมพุทธศาสตร์สากล รุ่นที่ 1 ตอน ยิ่งนิ่ง ยิ่งเย็น ยิ่งสุขใจ

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

ผลการปฏิบัติธรรมจากธรรมทายาทพุทธศาสตร์สากล รุ่นที่ 1
ตอน ยิ่งนิ่ง ยิ่งเย็น ยิ่งสุขใจ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

1. กระผมพระธรรมทายาทศักดินันท์ ฐานานนฺโท อายุ 20 ปี ครับ

พระธรรมทายาทศักดินันท์ ฐานานนฺโท
ศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คณะศิลปศาสตร์และวิทยาการจัดการ สาขาการบัญชี

หลวงพ่อครับ ผมมีความภาคภูมิใจที่ได้มาบวช ได้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย โครงการนี้ได้เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปของชีวิตผม ซึ่งสิ่งที่ผมประทับใจที่สุด คือ พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ท่านสอนให้พวกผมเป็นพระแท้ด้วยการเดินตามรอยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในโครงการนี้มุ่งเน้นให้พวกผมได้ฝึกสมาธิไปพร้อมๆกับการเรียนรู้หลักธรรมคำสอน ซึ่งผมก็ชอบนั่งสมาธิมากครับ

เวลานั่งสมาธิ ผมจะหลับตาเบาๆสบายๆ ทิ้งทุกอย่างวางทุกสิ่ง แล้วก็คิดว่าเรากำลังนั่งอยู่กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และนิมนต์ท่านคุมบุญให้ครับ ผมคิดว่าท่านมีความสุขอย่างไรก็ขอให้ผมมีความสุขอย่างนั้นด้วย แล้วในวันหนึ่งขณะที่ผมนั่งหลับตาพริ้มๆสบายๆอยู่นั้น ผมนึกถึงพระพุทธเจ้า นึกแล้วก็รู้สึกสบายใจครับ แล้วตัวผมก็เริ่มขยายและหายไปเลย หายไปไหนก็ไม่รู้ สักพักผมก็เห็นแสงลอยลงมาที่กลางท้องอย่างช้าๆ พร้อมกับมีดวงใสๆอ้อมแสงอยู่ คือมีดวงแก้วใสๆผุดออกมาจากกลางแสงสว่างครับ แล้วตัวผมก็รู้สึกโล่งโปร่งเบาสบาย รู้สึกว่าใจมันนุ่มนิ่มจิ้มลิ้ม แล้วผมก็เห็นดวงใสๆพุ่งลงไปด้วยความเร็วแล้วหายไป สักพักก็มีองค์พระแก้วใสผุดขึ้นมาส่องแสงแว๊บๆ แต่แป๊บๆท่านก็หายไปครับ ผมก็เริ่มต้นใหม่ด้วยการทำตามวิธีเดิม สักพักก็เห็นดวงแก้วสว่างที่กลางท้องของผมอีกครั้ง ดวงแก้วใสสว่างเหมือนพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน บางครั้งก็สว่างมากบางครั้งก็สว่างน้อย แต่ผมมีความสุข รู้สึกว่ามีทั้งความสุขและความสบายเกิดขึ้นอย่างมากๆเลยครับ ผมรู้สึกอยากให้ความสุขที่เกิดขึ้นนี้ แผ่ไปถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย อยากให้ทุกคนมีความสุขแบบนี้ครับ

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ พระธรรมทายาทศักดินันท์ ฐานานนฺโท

พระธรรมทายาทศักดินันท์ ฐานานนฺโท ในท่า Peace Position

พวกผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงที่ได้จัดโครงการนี้ขึ้นมา พวกผมจะตอบแทนพระคุณของหลวงพ่อด้วยการเชื่อฟังและปฏิบัติตามคำสั่งสอน และจะยกชั้นเข้าถึงธรรมให้ได้ครับ พวกผมขอให้หลวงพ่อแข็งแรงอยู่กับทุกๆคนไปนานๆนะครับ

2.กระผมพระธรรมทายาทสัญปกรณ์ ปุสฺสวรณฺโณ ครับ

พระธรรมทายาทสัญปกรณ์ ปุสฺสวรณฺโณ
ศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 1 คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

หลวงพ่อครับ การได้เข้ามาบวชในโครงการนี้ ทำให้ผมมีแต่ความประทับใจ ตั้งแต่การได้ไปฝึกที่ค่าย จปร. ทำให้ผมมีระเบียบมากขึ้น ผมได้ศึกษาคำสอนเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ได้ทำกิจวัตรกิจกรรมต่างๆ ที่สำคัญทำให้ผมนั่งสมาธิเป็น และรักในการนั่งสมาธิครับ

ผมเริ่มจากการที่ไม่รู้ว่าการนั่งสมาธิคืออะไร และจะนั่งไปทำไม ไม่เคยรู้มาก่อนว่า “ธรรมกาย” คืออะไร ตอนแรกๆที่นั่งสมาธิผมเอาแต่นั่งหลับ หลับบ่อยจนคิดว่า “มันไม่ใช่ล่ะ” “แบบนี้ไม่ได้อะไรแน่ๆ” ผมจึงเริ่มสังเกตการนั่งของเพื่อนๆธรรมทายาทในกลุ่ม เห็นท่านนั่งกันนิ่งและดูดีจึงเอามาเป็นแบบอย่างครับ ผมก็ฝึกมาเรื่อยๆจนดีขึ้นมาเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งในขณะที่ผมกำลังนั่งด้วยการปล่อยใจเบาๆ ทำใจสบายๆตามเสียงนำนั่งของหลวงพ่อ ผมทำเพียงแค่ไม่คิดอะไร ผมก็รู้สึกได้ถึงความนิ่ง ในระดับที่นิ่งนานมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็เห็นแสงสว่างจ้ามากๆ ด้วยความตื่นเต้นผมก็จ้องไปที่แสงนั้น ผ่านไป 3 วินาที ทุกอย่างหายไป แต่ผมก็ยังฝึกนั่งไปเรื่อยๆครับ จนอีกวันหนึ่ง ผมนั่งสมาธิผ่านไปสักพัก ใจมันก็นิ่งมากๆ ผมเห็นองค์พระแก้วใส 2 องค์ซ้อนกัน อยู่ที่กลางท้องของผม ท่านค่อยๆลอยเข้ามาใกล้ๆ ทำให้ผมเห็นท่านชัดมากถึงมากที่สุด ตอนนั้นผมรู้สึกมีความสุขมากครับ ตั้งแต่นั้นมาผมก็นั่งสมาธิได้ดีมาตลอดเลยครับ

ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของ
พระธรรมทายาทสัญปกรณ์ ปุสฺสวรณฺโณ

พระธรรมทายาทสัญปกรณ์ ปุสฺสวรณฺโณ ในท่า Peace Position

หลวงพ่อครับ ผมไม่เคยรู้จักชมรมพุทธมาก่อน แต่พอผมได้เข้ามาบวชในโครงการนี้ ก็ได้เห็นว่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ส่วนใหญ่มาจากชมรมพุทธทั้งนั้นเลยครับ ผมได้เห็นถึงความตั้งใจของทุกรูป ทำให้ผมรู้สึกปลื้มและประทับใจมาก จึงเกิดแรงบันดาลใจอยากกลับไปทำชมรมบ้าง และจะช่วยงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้วยครับ ผมอยากให้ทุกๆคนเห็นในสิ่งที่ผมเห็น ได้สัมผัสกับความสุขภายในเหมือนอย่างที่ผมได้สัมผัสครับ แล้วตั้งแต่ผมได้มาบวชที่วัดพระธรรมกาย ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนมีระเบียบวินัยมากขึ้น รักในการทำบุญ ใจเย็นกว่าเดิมเยอะ และมองโลกในแง่ดีมากขึ้นด้วย สรุปคือ ผมได้อะไรมากกว่าที่คิดไว้จริงๆ และผมจะนำทุกอย่างที่ได้รับไปใช้ในชีวิตประจำวันให้ดีที่สุดครับ กระผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงด้วยครับ และผมอยากให้ทุกๆคนสละเวลามาใช้ชีวิตที่ประเสริฐเช่นนี้บ้างครับ