ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน ยิ่งทำบุญ สมบัติยิ่งงอกเงย

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม”

ตอน ยิ่งทำบุญ สมบัติยิ่งงอกเงย

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

     กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

     ผม กัลฯชวลิต ปัจจุบันเป็นเจ้าของ บริษัท แมทซัพพลาย จำกัด (ขายอุปกรณ์เซฟตี้งานก่อสร้าง อุปกรณ์จราจร ฯ ครับ)

กัลฯ ชวลิต เจ้าของ บริษัท แมทซัพพลาย จำกัด

     หลวงพ่อครับ ผมเรียนจบด้านวิศวะก่อสร้าง สมัยที่ทำงานแรกๆผมก็มีฝันว่าสักวัน “เราจะต้องเป็นเจ้าของกิจการให้ได้” แม้ตอนนั้นผมจะยังเป็นแค่ลูกน้องเขาก็ตาม ผมจะต้องไปให้ถึงจุดนั้นให้ได้ครับ

     แต่พอเจ้านายรู้เท่านั้นแหละครับว่าผมกำลังขวนขวายอยากจะออกไปทำธุรกิจของตัวเอง เขาก็ไล่ผมออกเลย ผมคิดว่าไม่เป็นไร ถือว่าเป็นโอกาสที่เราจะได้ทำธุรกิจของตัวเองเร็วขึ้น ผมเริ่มต้นด้วยการเอาของไปขายตามไซต์ก่อสร้าง จำได้ว่าสินค้าล็อตแรกที่ไซต์ก่อสร้างสั่งซื้อจากผม คือ ไม้กวาดแข็ง จำนวน 10 อัน ผมก็ขายครับ คือตอนนั้นอะไรขายได้ ผมขายหมดแหละครับ ผมทำธุรกิจแบบมองไม่เห็นโอกาสรอดและไม่มีโอกาสรวยเพราะ 1.ผมไม่มีหน้าร้าน 2.ผมต้องซื้อของเงินสด และ 3.ลูกค้าซื้อของแบบใช้เครดิต ผมเลยหมุนเงินไม่ทัน ยิ่งทำก็ยิ่งแย่ มีแต่ปัญหารุมเร้า แต่ก่อนที่ธุรกิจผมจะดับอนาถ ก็พอดีปี 2551 มีกัลยาณมิตรมาชวนผมทำบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ หลวงพ่อครับ..บอกตรงๆตอนนั้นเงินก็ไม่ค่อยจะมีนะครับ แต่ในใจมันอยากทำบุญมาก ผมจึงกัดฟันรวบรวมกวาดเงินมาทุกบาททุกสตางค์ ร่วมหล่อหลวงปู่ทองคำไปเลย 15,000 บาท

     หลังจากทำบุญไปแล้ว ของก็ขายดีขึ้น ดีขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถทำบุญกฐินสร้างอาคาร 100 ปี คุณยายอาจารย์ได้ถึง 1.5 S อย่างไม่น่าเชื่อครับ แล้วพอได้ฟังหลวงพ่อเล่าเรื่องราวการเป็นประธานกฐินของน้องแบงค์ ก็ทำให้ผมปลื้มมาก ปลื้มถึงขนาดเกิดแรงบันดาลใจ ตั้งผังอยากเป็นประธานกฐินกับเขาบ้าง ก็ขนาดน้องแบงค์เขาเด็กกว่า เขายังทำได้ ผมก็ต้องทำได้ แม้จะยังมองไม่เห็นช่องทางก็ตามครับ

     หลังจากตั้งผังแล้ว ผมก็คิดอยู่ในใจเสมอว่าขอให้มีปัจจัยมาเถอะจะเอาไปทำกฐินให้สำเร็จ ซึ่งผมก็อธิษฐานขอให้พระเดชพระคุณหลวงปู่และคุณยายอาจารย์ช่วยด้วยครับ แล้วก็ประจวบเหมาะพอดีมีคนแนะนำให้เอาสินค้าจากประเทศจีนมาขายครับ ซึ่งก็ขายดีเกินคาด จนผมสามารถรวบรวมปัจจัยได้ถึง 2 S เอาไปเข้ากองกฐิน แล้วของก็ยิ่งขายดีขึ้นไปอีก ผมก็ทยอยเอาปัจจัยเข้ากองกฐินไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ปิดกอง M สำเร็จเป็นครั้งแรกของชีวิตเลยครับ

     จริงๆ แล้วตอนนั้นพี่ๆเขาก็เป็นห่วงอยากให้ผมเอาเงินก้อนนั้นไปซื้อบ้านก่อน ซึ่งผมเองก็อยากมีบ้านเป็นของตัวเองเหมือนกัน เพราะที่ผ่านมาก็เช่าเขาบ้าง ไปอาศัยเขาอยู่บ้าง แต่ผมคิดว่า..บ้าน..อยู่กับเราไม่กี่สิบปี ถ้าเราตาย เราก็ต้องจากมันไปอยู่ดี แสดงว่ามันก็ไม่ใช่ของเราอย่างแท้จริง สู้เราเอาไปทำบุญใหญ่ก่อนดีกว่า เพราะบุญเท่านั้นที่เป็นของจริงครับ

     ตอนนั้นพอผมทำบุญ M แรกของชีวิตไปแล้ว ก็เกิดเหตุอัศจรรย์ คือ มีคนเขาจะขายตึกแถวให้ 2 ห้อง ผมก็อยากได้เอามาทำเป็นหน้าร้าน แต่เพราะเพิ่งจะทำบุญไปจึงไม่มีเงินเหลือติดบัญชีเลย แต่ผมก็ห้าวมากผมเอาบัญชีเปล่าไปยื่นกู้แบงค์ครับ ซึ่งก็อย่างที่คาดเอาไว้ ไม่มีธนาคารไหนเขาอนุมัติ แต่เรื่องมันแปลกตรงที่ว่า พอผมกลับไปคุยกับเจ้าของตึกอีกครั้ง ทั้งๆที่เราเพิ่งจะรู้จักกันแต่เขาเสนอให้ผมยืมเงินเขา 1 M เอาไปใส่ไว้ในบัญชีและให้ไปทำเรื่องกับธนาคารใหม่ คราวนี้เลยผ่านฉลุยเลยครับ ผมจึงได้เป็นเจ้าของตึกสมใจอย่างอัศจรรย์ ไม่เพียงเท่านั้นกิจการยังดีขึ้นเรื่อยๆ ร้านใครขายไม่ได้แต่ร้านผมขายได้ ทำให้ผมทำบุญใหญ่กับหลวงพ่อในหลัก M ได้บ่อยขึ้น และเป็นประธานกองกฐินได้ทุกปีด้วยครับ ผมเป็นอีกคนที่พิสูจน์แล้วว่า ยิ่งทำบุญหมดบัญชี เหมือนจะหมด แต่ไม่หมด สมบัติกลับยิ่งงอกเงยครับ

     มาปีนี้ ปี 2558 ผมได้ร่วมสร้างอาคารบุญรักษาไปแล้ว 1 M แต่พอทราบว่าใกล้ถึงเวลาที่หลวงพ่อจะต้องไปปลีกวิเวกคุมบุญให้ลูกๆรวยสวนกระแส ผมก็อยากทำให้หลวงพ่อชื่นใจ วันนี้ผมจึงขอถวายความปลื้ม ด้วยการ ชิตังเม ปิดกองกฐินก่อนเลย 1 M ไม่ต้องรอออกพรรษาครับ

     ผมเชื่อในอานุภาพบุญอย่างสุดหัวใจ เพราะจากที่ทำ 15,000 บาทแรก ตอนนั้นควักแทบไม่ออก แต่เพราะคำสอนของหลวงพ่อที่สอนให้ผมกล้าคิดกล้าทำ กล้าตัดความตระหนี่ จึงทำให้ผมมีวันนี้ วันที่สามารถลืมตาอ้าปาก วันที่ได้รื้อผังจน ได้ตั้งผังชีวิตใหม่ ถ้าไม่ได้มาพบหลวงพ่อก็ไม่รู้ชีวิตผมจะเป็นยังไง ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ผมรักและเคารพหลวงพ่อมากที่สุด ผมจะเป็นคนหนึ่งที่จะช่วยหลวงพ่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาตลอดไปครับ สุดท้ายนี้ ก็ขอเชิญชวนนักเรียนอนุบาลทั่วโลกให้รีบๆมาปลื้ม ชิตังเม ด้วยการปิดกองกฐินในเร็ววันกันทุกคนครับ