ถ้ากล้า แล้วจะรุ่ง

ผลปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตร สมบัติ อัลเบอร์ติ (ประเทศอิตาลี)

สุภาษิตประจำวันนี้ขอเสนอคำว่า “ถ้ากล้า แล้วจะรุ่งค่ะ” ไม่ว่าถ้อยคำนี้จะเป็นอมตะหรือไม่ แต่ถ้าใช้ให้ถูกกาล รับรองได้ผลเริ่ดค่ะ ลูก...สมบัติ อัลเบอร์ติ ขอยืนยัน ซึ่งผลที่บอกว่าเริ่ดนั้นเป็นฉันใด ขอเชิญติดตามฟังค่ะ

แต่เดิมลูกเป็นสาวเพชรบูรณ์ ย้ายมาอยู่อิตาลีได้ 9ปีแล้ว จากชีวิตของสาวบ้านไกล ทำให้หัวใจแหว่งไปจากพระพุทธศาสนา ไม่เจอพระไม่เจอวัดเลย จนกระทั่งวันหนึ่งก็ได้ยินข่าวแว่วๆมาว่า จะมีพระมาสอนปฏิบัติธรรมที่อิตาลี และสถานที่ที่พระอยากจะขอเช่าใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรมก็คือ บ้านสามีของลูกเองค่ะ ท่านพยายามติดต่ออยู่หลายครั้ง แต่สามีของลูกก็ปฏิเสธทุกครั้ง ส่วนลูกก็ไม่กล้าทำอะไรนอกจากฟังสามีตอบปฏิเสธ

จนกระทั่งวันหนึ่ง ก็มีกัลยาณมิตรมากระตุกต่อมกล้าให้ทำงาน ชื่อ กัลยาณมิตร เมตตา หรือ เก๋ ค่ะ เธอยิงคำถามตรงๆเลยว่า...

“นี่...สมบัติ เธอไม่คิดทำอะไรสักอย่างเลยหรือ เรื่องที่หลวงพี่จะมาสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรมน่ะ เธอลองไปพูดกับสามีเธอดูสิ ในโลกนี้มีเธอคนเดียวที่เหมาะสมที่สุด เพราะเธอคือสุดที่รักของเขานะ”

เมื่อได้ฟังดังนั้น ลูกก็เริ่มรวบรวมความกล้า วันหนึ่ง พอใจสบายๆ ก็ได้บอกสามีไปว่า “นี่คุณ เรื่องที่พระอาจารย์ ท่านขอเช่าบ้านเป็นที่ปฏิบัติธรรมและสอบ World-PEC น่ะ คุณว่าไงบ้าง ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยนะ คุณว่าไหม”

สามีของลูกก็นิ่งไปพักหนึ่ง ใจของลูกก็เริ่มเต้น ชักไม่แน่ใจ ก่อนหน้านี้ใครโทรศัพท์มาก็ NO หมด แล้วเราจะเหลือเร้อ...

แล้วเขาก็ให้คำตอบว่า “ถ้าคิดว่าเป็นความสุขของคุณ ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่อย่าให้มีปัญหานะ และที่ผมให้เนี่ยนะ ก็เพราะว่า ผมรักคุณ”

ลูกได้ฟังแล้วโล่งอกค่ะ ตั้งแต่รู้จักความรักมา ได้ใช้รักให้เป็นประโยชน์ก็คราวนี้ล่ะค่ะ

ในที่สุด ศูนย์ปฏิบัติธรรมที่อิตาลีก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง ลูกได้ทำอาหารไปถวายพระเป็นประจำ จนวันหนึ่ง ลูกตื่นขึ้นมาตอนตีสามกว่าๆ คิดว่า ยังไม่เช้าเลยขอนอนต่ออีกสักงีบ แต่ที่ไหนได้ลูกหลับเตลิดไปถึง 7โมงเช้า แล้วจู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งที่ลูกไม่รู้จัก พูดข้างๆหูว่า “ลูกๆ...สายแล้ว” ได้ยินดังนั้น ลูกเหมือนติดสปริงเด้งดึ๋งขึ้นจากเตียงทันที ลูกรีบไปถวายภัตตาหาร แล้วเล่าให้หลวงพี่ฟัง

ท่านถามว่า “เสียงของบุคคลนี้ใช่มั๊ย” แล้วท่านก็เปิดเสียงของคุณยายอาจารย์ ลูกฟังแล้วก็รู้ทันทีว่า เป็นเสียงเดียวกันกับบุคคลเมื่อเช้า ลูกทรุดลงทั้งยืน น้ำตาไหลพรากๆ แบบไม่ทันตั้งตัว ด้วยความปลื้มปีติเป็นที่สุดค่ะ

ในวัยเด็กลูกมีโอกาส เข้าวัดตั้งแต่ 6ขวบ เคยนั่งสมาธิมาบ้าง แต่ก็นั่งไปอย่างนั้น แต่ปัจจุบันพอได้รู้จักวัดและ DMC จึงทำให้รู้ซึ้งถึงคุณค่าของสมาธิมากขึ้น...เวลาเริ่มปฏิบัติธรรม ลูกก็จะนั่งไปเฉยๆ สบายๆ วางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ตอนแรกๆ นั่งก็ไม่เห็นอะไรหรอกค่ะ รู้แต่เพียงว่า นั่งแล้วมีความสุข ไม่ต้องกังวลกับอะไร ไม่มีอะไรจะสบายไปกว่าการนั่งเฉยๆอีกแล้ว

พอใจนิ่งๆไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยมองที่ศูนย์กลางกาย มองความว่างเปล่าไปอย่างมีความสุข สักพักก็เกิดสิ่งอัศจรรย์ขึ้น คือ มีจุดๆหนึ่งเกิดขึ้นกลางท้อง เหมือนดวงดาวเล็กๆ จากจุดสว่างก็เป็นดวงกลมใส ลูกมองตรงกลางไปอย่างเพลินๆ ดวงกลมใสก็พุ่งขยายขึ้นมาเป็นสายเลยเจ้าค่ะ จนรู้สึกสว่างจ้าไปทั้งตัว สว่างไปทั้งห้องที่กำลังนั่งอยู่ เป็นแสงสว่างนวลๆ ไม่แสบตา

จากนั้น ก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาจากภายใน มีความสุขมากๆ ตัวเบา เหมือนไม่ได้สัมผัสพื้น และนับตั้งแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา ลูกก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้นั่งสมาธิ และมีรอยยิ้มสวยๆไว้แจกผู้คนเป็นปกติ ลูกจะนั่งสมาธิทุกวัน วันละไม่ต่ำกว่าหนึ่งชั่วโมงค่ะ

ชีวิตที่อยู่กับดวงใส ทำให้ลูกได้พบเรื่องที่น่าปลื้มใจอยู่เรื่อยๆ เช่นเมื่อวันที่ 22 เมษายน ที่ผ่านมา วัดพุทธมิลาน ได้จัดพิธีหล่อองค์พระธรรมกายประจำตัว พร้อมเมืองไทย ผ่านช่อง DMC เมื่อได้เวลาสำคัญ ลูกหย่อนมหาสุวรรณนิธิ ซึ่งเป็นลูกกลมๆสีทองลงไปบนราง พอหย่อนลงไป ใจลูกก็จรดศูนย์กลางกายไปด้วย...

แปลกมากค่ะ มหาสุวรรณนิธิ กลับเปลี่ยนเป็นสีใสๆ เหมือนดวงแก้ว แล้วก็ใสลงไปเป็นท่อเลยเจ้าค่ะ เมื่อเห็นดังนั้น ลูกก็น้ำตาไหล ด้วยความปลื้มปีติ จนรู้สึกว่าทั้งห้องมีแต่ดวงแก้วใสลอยอยู่จนเต็มไปหมด ลูกปลื้มในบุญมากๆ จนอธิบายไม่ถูกเลยค่ะ ซึ่งลูกคิดว่า บุคคลผู้ได้รับผลประโยชน์เต็มๆ จากการเปิดศูนย์ปฏิบัติธรรมก็คือ คุณสามีของลูกเองแหละค่ะ

“ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์” พระบรมศาสดาตรัสไว้ไม่ผิดทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นรักแห่งสยาม หรือรักแห่งอิตาลี เมื่อก่อน ชีวิตคู่ของลูก มีบ่อยครั้ง เมื่อยามเราขัดใจกัน ลูกก็จะงอนเขา ไม่พูดกันข้ามวันข้ามคืน มองเห็นกันเป็นแค่อากาศธาตุ หนาวเหน็บเจ็บลึกถึงขั้วหัวใจ แต่เมื่อนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอ ทำให้ลูกไม่ค่อยจะมีอารมณ์งอนสักเท่าไหร่ เพราะความสุขภายในมีอิทธิพลมากกว่าค่ะ

เมื่อก่อนเวลาโมโหหนักๆ ลูกจะไม่พูดกับเขาเลยเป็น 2อาทิตย์ แต่เดี๋ยวนี้ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจ จากเบือนหน้าหนี ก็หันหน้ามาคุยกัน เหตุนี้แหละค่ะ ทำให้สามีของลูกค่อนข้างปลื้ม แม้เขาจะเป็นคริสเตียน แต่ก็ไม่ปฏิเสธการนั่งสมาธิค่ะ เขาไม่ดื่มเหล้า ไม่เล่นการพนัน ไม่เจ้าชู้ และไม่รังแกลูก ที่พิเศษคือ เขาเป็นคริสเตียนที่รู้จักการ “สาธุ”

เมื่อลูกไปวัดกลับมาถึงบ้าน พอบอกว่า “ฉันเอาบุญมาฝากนะ” เขาก็จะยกมือขึ้นหัว และบอกว่า “สาธุ” แถมด้วยการหอมแก้มอีกหนึ่งฟอด รวมถึงตอนนี้คุณสามีของลูกได้มีโอกาสรับบุญ แปลนำนั่งสมาธิของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นภาษาอิตาลีด้วยนะเจ้าค่ะ เราให้ DMC มาเพิ่มความสุขให้กับครอบครัวค่ะ

ลูกและสามี เรามีลูกด้วยกัน 3คนค่ะ น้องแบงค์ ลูกชายคนโต อายุ 14ปี เขาเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อครั้งแรก ก็บอกว่า “แม่ๆทำไมพระองค์นี้หล่อจัง” เขาชอบเพลงใน DMC มากค่ะ ทั้งแรพโมดูล และสาวอีสานโมดูล ที่สำคัญน้องแบงค์ยังได้มีโอกาสรับบุญ พูดเสียงอิตาลีในเพลงโมดูลอิตาลีด้วย พอเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อทาง DMC เขาก็บอกว่า อยากจะบวชให้คุณพ่อ คุณแม่

ส่วน น้องโซเฟีย ลูกสาววัย 4ขวบ และลูกชายคนเล็ก น้องอเล็กซานเดอร์ วัย 3ขวบ พอตื่นเช้ามาก็จะบอกว่า “แม่ๆเปิดพระดู” พอเปิด DMC ก็จะพูด “สาธุ” เมื่อก่อนเด็กๆจะดื้อมากๆ แต่เดี๋ยวนี้รู้จักการไหว้พระ พูดอะไรก็ง่ายขึ้น จนสามีของลูกแปลกใจค่ะว่า ทำไมช่วงนี้เสียงบ่นในบ้านถึงน้อยลง

ทุกวันนี้ ชีวิตของลูกได้ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ ด้วยสมาธิ และ DMC ลูกมีความประทับใจในคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่มากๆ และกราบขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ ที่ทำให้คนไทยในอิตาลี ได้มีโอกาสมาร่วมกันสร้างบุญใหญ่ในทุกๆบุญค่ะ