สิ่งอัศจรรย์ในวันพระใหญ่

ผลการปฏิบัติธรรม

พระธรรมทายาทประวิทย์ ธมฺมวิชฺโช

โครงการบรรพชาและอุปสมบทหมู่พระธรรมทายาท

รุ่นบูชาธรรม 64ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ โครงการ 1

สวนลิ้นจี่ พนาวัฒน์ จังหวัดเชียงใหม่

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงสุดครับ

กระผม พระประวิทย์ ธมฺมวิชฺโช อายุ 26ปี พระธรรมทายาท โครงการบรรพชาและอุปสมบทหมู่พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 64ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ โครงการ1 ช่วงที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย

กระผมได้รู้จักกับชมรมพุทธฯ ทำให้รู้จัก การทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา อย่างแท้จริง และที่สำคัญได้มาวัดพระธรรมกาย

กระผมได้เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อครั้งแรก ในวันสลายร่างคุณยาย ซึ่งตอนนั้นกระผมมาเป็นอาสาสมัคร และได้เห็นพระสงฆ์เป็นจำนวนเรือนแสน เหตุการณ์วันนั้นทำให้กระผมรู้สึกปีติใจ ปลื้มใจ ดีใจมากๆครับ ที่กระผมได้มาเป็นลูกของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และกระผมก็ตั้งใจติดตาม ตามติด สร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ไม่ให้ตกบุญเลยแม้แต่เพียงบุญเดียวครับ

หลังจากเรียนจบชั้นปริญญาตรีแล้ว กระผมได้เป็นอาจารย์สอนอยู่ที่โรงเรียนเทคโนโลยีกรุงเทพฯ และได้พานักศึกษามาช่วยงานบุญเป็นอาสาสมัคร กระผมได้มีโอกาสบวชครั้งแรกในโครงการพระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 62ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ เพื่อทดแทนคุณโยมพ่อที่ได้เสียชีวิตไปแล้วก่อนหน้านี้ ทำให้กระผมรู้สึกเสียดายว่า น่าจะบวชให้โยมพ่อตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็อยากให้โยมพ่อได้เห็นภาพถวายผ้าไตรให้พระลูกชาย เมื่อจบโครงการแล้ว ในใจของกระผมก็อยากบวชต่อ แต่โดยหน้าที่ที่ต้องทำงานส่งน้องเรียนหนังสือ จึงต้องลาสิกขาออกมา

ครั้นเมื่อถึงเวลานี้ กระผมได้ศึกษาจบปริญญาโทจาก มหาวิทายาลัยรามคำแหง พอดี และอยากแทนคุณโยมแม่ซึ่งยังมีชีวิตอยู่ และที่สำคัญอยากจะฝึกฝนตนเอง เอาบุญให้ตัวเองเยอะๆครับ ดังนั้นกระผมจึงสมัครเข้า โครงการพระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรม 64ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ ครับ

เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ.2551 ที่ผ่านมา คณะพระธรรมทายาทได้ขึ้นมาปฏิบัติธรรมที่สวนลิ้นจี่ พอมาถึงสวนลิ้นจี่แล้ว กระผมรู้สึกว่า เป็นสถานที่ที่ร่มเย็น สงบ เหมาะแก่การนั่งสมาธิเข้าถึงธรรมมากๆครับ ทำให้กระผมซาบซึ้งในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่หาสถานที่ปฏิบัติธรรมเพื่อให้ลูกพระทุกรูปได้เข้าถึงธรรม

เมื่อวันที่ 5 เมษายน ซึ่งเป็นวันพระใหญ่ ก็มีการลงสวดพระปาติโมกข์ ในระหว่างที่กระผมฟังพระปาติโมกข์อยู่นั้น ก็ได้หลับตาเบาๆ ทำใจหยุดนิ่งเฉยๆ อยู่ที่ศูนย์กลางกายอย่างสบายๆ สิ่งอัศจรรย์ก็เกิดขึ้นครับ ซึ่งในตลอดชีวิตของกระผมไม่เคยประสบมาก่อน คือ อยู่ๆก็มีองค์พระแก้วใสเกตุดอกบัวตูมมาปรากฏอยู่กลางท้อง ทำให้กระผมมีอาการตกใจและตื่นเต้น แต่กระผมก็ทำเฉยๆ ดูต่อไปเรื่อยๆ ปรากฏว่า ท่านขยาย โตขึ้นๆ ยอดเศียรของท่านก็ใหญ่ขึ้นมาในแนวตั้ง จนในที่สุดองค์พระก็ขยายจนมีขนาดพอดีกับตัวกระผมเลยครับ แล้วท่านก็หายไป แต่กระผมก็ไม่มีความเสียดายครับ เพราะมีองค์ใหม่ผุดขึ้นมาอีกอย่างต่อเนื่องช้าๆไม่ขาดสาย กระผมดีใจจนขนลุก ปีติใจมากๆ มีความสุขแบบอธิบายไม่ถูกเลยครับ

เมื่อถึงเวลาฉันเพล ขณะสนทนาธรรมกับเพื่อนสหธรรมิก องค์พระก็ยังผุดขึ้นมาตลอดทั้งๆที่ไม่มีเจตนา และไม่ต้องการให้ท่านผุด จนถึงตอนเย็นที่กระผมกำลังจะสรงน้ำ แม้มือจะเคลื่อนไหว กายจะขยับ แต่ใจก็ยังจรดอยู่ที่กลางท้อง องค์พระก็ยังผุดขึ้นมาอยู่ตลอดเลยครับ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ กระผมรู้สึกปีติและยิ่งซาบซึ้ง ในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆเลยครับ ที่ทำให้กระผมมีประสบการณ์ที่ดีเช่นนี้ กระผมมีความสุขจากความสงบภายในมากเลยครับ

สุดท้ายนี้ กระผมขอกราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ทำให้กระผมได้มีโอกาสบวชและได้ขึ้นมาปฏิบัติธรรม กระผมขออาราธนาคุณของพระรัตนตรัย และด้วยอานุภาพแห่งบุญที่กระผมได้บวชพระสร้างบารมี ตั้งใจปฏิบัติธรรมมาตลอด ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง เป็นหลักชัยให้แก่ลูกพระและหมู่คณะสร้างบารมีไปนานๆเลยนะครับ

ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด

พระประวิทย์ ธมฺมวิชฺโช