การเดินทางเริ่มขึ้นเมื่อหลับตา

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรอลัน เคมนิทซ์ (เดนมาร์ก)

ผมชื่อ อลัน เคมนิทซ์ เป็นชาวคริสต์โดยกำเนิด เติบโตขึ้นท่ามกลางเกาะที่ใหญ่ที่สุดในโลกนั่นคือ ประเทศกรีนแลนด์ครับ ปัจจุบันผมอายุ 46ปี มีประสบการณ์มากมายเกี่ยวกับการจัดการเทคโนโลยีการสื่อสาร และกลยุทธ์ขั้นสูง อาชีพของผมจึงเป็นที่ปรึกษาด้าน IT ปัจจุบันผมอยู่กับภรรยา และลูกๆที่น่ารักอีก 2คนที่เมืองโฮโบะ ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆทางตอนเหนือของประเทศเดนมาร์กครับ

ช่วงหนึ่งของชีวิต ผมต้องเผชิญกับประสบการณ์ที่แสนจะขมขื่น หลังการหย่าร้างจากภรรยาคนแรก ผมได้ตัดสินใจละทิ้งอดีตไปให้หมด พยายามค้นหาตัวเอง เพื่อที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ในช่วงนั้นผมรู้สึกว่า ผมไม่ได้รับการสนับสนุนและความสบายใจจากใครเลย ผมจึงจดจ่ออยู่แต่งาน ทำงานอย่างหนัก และท่องเที่ยวไปในสแกนดิเนเวียและอเมริกา เป็นหนุ่มเจ้าสำราญไม่จริงใจกับใคร ผมรู้สึกเจ็บปวด และไม่รู้ว่าจะหาทางออกให้กับตัวเองอย่างไร ในที่สุดผมจึงกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว เริ่มดื่มเหล้า ไม่ดูแลสุขภาพ ดื่มแล้วดื่มอีก เพราะผมไม่สามารถปล่อยอดีตให้เป็นอดีตได้ครับ

แล้วจังหวะชีวิตนั้นเอง ผมก็ได้พบสิ่งมีค่ามากที่สุดสำหรับผม “ผกามาศ” เธอเป็นสาวไทยที่แสนจะน่ารัก เธอเป็นเพื่อนรู้ใจที่สุดของผม และต่อมาเธอก็ได้มาเป็นภรรยาคู่ใจของผมครับ หลังจากนั้นผมจึงย้ายมาทำงานที่เดนมาร์ก เพื่อสร้างชีวิตใหม่

ที่เดนมาร์ก แม้ว่าผมจะประสบความสำเร็จอย่างสูงในหน้าที่การงาน พร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่โต แต่ผมกลับไม่มีความสุขเลย ผมพยายามเลิกเหล้าหลายครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ จนวันหนึ่ง ภรรยามาบอกผมเกี่ยวกับ วัดพุทธเดนมาร์ก ผมจึงตกลงลองไปวัดกับเธอ เพื่อที่ผมจะได้เข้าใจในตัวเธอ และวัฒนธรรมของเธอให้มากขึ้น ผมคิดว่าสิ่งนี้เป็นการยุติธรรมต่อเธอ และยังเป็นการแสดงให้เธอรู้ว่า ผมแคร์เธอแค่ไหน

แล้วผมก็ต้องขอบคุณเธอ ที่ทำให้ผมได้พบกับประสบการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ ก้าวแรกที่ผมสัมผัสวัดพุทธเดนมาร์ก ผมรู้สึกถึงความผูกพันกับพระพุทธศาสนาอย่างแรงกล้า ผมได้นั่งสมาธิเพื่อค้นหาแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา ทั้งๆที่ผมยังเป็นคริสต์อยู่ เมื่อผมนั่งขัดสมาธิลงกับพื้น และปล่อยใจไปตามเสียงนำ เพียงแค่ 20นาที ผมรู้สึกว่าภายในตัวผมมีการเปลี่ยนแปลง เมื่อผมลืมตาขึ้น ใจผมสว่าง สมองปลอดโปร่งโล่งสบาย ผมทราบได้ทันทีว่า “ผมเจอสิ่งมีค่าที่พิเศษสุดเข้าแล้ว”

ในระหว่างทางกลับบ้าน ผมจึงสัญญากับตัวเองว่า จะนั่งสมาธิให้มากกว่านี้ และจะต้องค้นหาสิ่งนี้ให้ได้ และผมก็นึกรู้ขึ้นมาทันทีว่า การที่ผมจะรักษาความสว่างของใจให้ได้นั้น ผมต้องหยุดดื่ม แล้วผมก็ทำได้ครับ ผมจึงคิดว่า การที่เราจะเลิกสิ่งใดได้ เราต้องรักในอีกสิ่งหนึ่งให้มากกว่า เหมือนที่ผมรักการนั่งสมาธิมากกว่าการดื่มครับ แล้วปัญหาที่ยากที่สุดของผมก็กลายเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุด เพียงแค่นั่งลงทำสมาธิ อาการอยากดื่มที่เกิดขึ้นในช่วงแรกก็หายเป็นปลิดทิ้ง..ตอนนี้ ชีวิตของผมเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงแล้วครับ

จากนั้นมา การนั่งสมาธิและศาสนาพุทธ ก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตประจำวันของผม ในขณะเดียวกัน ผมก็ได้รู้จักกับสิ่งมหัศจรรย์ใหม่ คือ DMC สิ่งนี้ทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสมาธิ และศาสนาพุทธ ผมจึงอ่านทุกสิ่งทุกอย่างที่เจอทางอินเทอร์เน็ต และอย่างแรกที่ผมได้จากการอ่านก็คือ สิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯสอนเรื่องโทษของน้ำเมา และผู้ติดเหล้า ทำให้ผมรำลึกหลายสิ่งหลายอย่างได้อีกครั้ง เหมือนเป็นการตอกย้ำให้ผมดำเนินชีวิตใหม่ตามที่ผมได้ค้นพบ ซึ่งเป็นเป้าหมายอันสูงสุด

พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ...ความจริงแล้ว ผมชอบนั่งสมาธินานๆ และมันก็ง่ายสำหรับผมที่จะหยุดใจ ซึ่งใช้เวลาไม่นานที่จะเข้าสู่ขั้นตอนต่างๆ พอผมหลับตา ลมหายใจเริ่มช้าลง ความคิดต่างๆในใจก็ค่อยๆลดลง จน ไม่มีความคิด ไม่นานนักผมก็เริ่มเห็นเป็นสี บางทีก็จะมีแต่ความมืดเหมือนในห้องที่ผมอยู่ แต่มันกว้างจนผมไม่สามารถไปถึงได้ และเวลาลืมตา จะรู้สึกแปลกใจที่มาอยู่ตรงนี้ บางครั้ง ตัวผมจะหายไป แต่ก็ยังได้ยินเสียงในห้องอยู่ เช่น เสียงไม้หน้าต่างลั่น บางคราวผมคิดว่า ผมนั่งสมาธิไปแค่ 20นาที แต่จริงๆแล้ว ผมนั่งนานกว่า 2ชั่วโมงครับ

ผมใช้เวลาไม่นานนัก ในการจินตนาการให้เห็นสิ่งใสๆ ซึ่งในที่สุดผมก็ได้เห็นดวงกลมใสๆเกิดขึ้น แล้วเปลี่ยนเป็นดวงกลมสีทอง ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น หมุนไปรอบๆ และเปลี่ยนเป็นองค์พระสีทองในที่สุด นับเป็นประสบการณ์ที่แสนพิเศษสุดสำหรับผม องค์พระเหมือนมีชีวิต และยิ้มให้ผม ราวกับจะบอกผมว่า “ยินดีต้อนรับ” สิ่งที่ผมเห็นนี้เรียกว่า พระธรรมกาย ใช่ไหมครับ

(คุณครูไม่ใหญ่: ก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้น เป็นจุดเริ่มต้นที่จะเข้าไปถึงพระธรรมกายภายใน)

ผมมีความสุข ปนกับสนุกสนานมากเลยครับ แต่พอผมรู้สึกตื่นเต้น และแปลกใจ องค์พระก็หายไปทันที แต่ทุกๆครั้งที่เห็นดวงใสๆ ผมจะรู้สึกดีมาก สมองของผมเหมือนถูกทาด้วยยาหม่อง มีแต่ความสุขกับความสงบอย่างบอกไม่ถูก และผมก็ไม่สงสัยเลยกับความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นกับตัวผม เหมือนผมได้มีชีวิตใหม่

สำหรับภรรยาของผม เธอก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีเช่นเดียวกัน เธอบอกว่า พอหลับตาปุ๊บ ใช้เวลาไม่นานนัก ร่างกายก็จะผ่อนคลาย ความรู้สึกเหมือนดิ่งลงไป แต่ว่าไม่น่ากลัว แล้วเธอก็จะเห็นดวงแก้ว บางครั้งก็จะเห็นดวงแก้วแวบเป็นจุด แล้วก็เห็นเป็นองค์พระครับ และนับตั้งแต่ที่เธอได้นั่งสมาธิ ผมรู้สึกว่า เธอคลายความกังวล ให้อภัยคนอื่น และสามารถปล่อยวางสิ่งต่างๆได้ง่ายขึ้นครับ

สมาธิ ทำให้ชีวิตทั้งหมดของผมเปลี่ยนแปลง ผมคิดว่า นี่คือ ขุมทรัพย์ที่ผมค้นพบ อย่างไม่คาดหวัง ผมมีใจที่ปลอดโปร่ง มีความสุขมากขึ้น มีอุปกรณ์ที่พร้อมจะก้าวไปข้างหน้า และเอาชนะอุปสรรคต่างๆได้ เมื่อก่อนผมชอบดื่มไวน์เพื่อช่วยให้จิตใจสงบหลังการทำงานหนัก และเคร่งเครียด แต่ตอนนี้ผมหันหลังให้กับวิธีนั้นแล้ว เมื่อความเครียดเริ่มก่อตัวขึ้น เพียงแค่ผมนั่งลงและทำสมาธิ ก็ทำให้ใจผมปลอดโปร่ง และนอนหลับอย่างเป็นสุขครับ ผมกล้าพูดได้เลยว่า ด้วยสติปัญญาจากธรรมะ และจากการนั่งสมาธิอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผมเข้มแข็ง ผมอยากให้คนรอบข้างได้ทำเช่นผมครับ

สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต คือ ความสุข และความสมดุลภายใน ซึ่งควรเริ่มที่ตัวเราก่อน จากนั้นก็ค่อยขยายไปสู่ผู้อื่นครับ สำหรับผมแล้ว การนั่งสมาธิเป็นกุญแจนำไปสู่ความเบิกบาน ความสุข และความสำเร็จ เป็นทางลัดที่จะช่วยแก้ปัญหาต่างๆ และเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างดีงาม ผมทราบดีว่า เราต้องทำสมาธิทุกวัน และต้องทำตลอดชีวิตที่เหลืออยู่

ทุกวันนี้ ความสุขจากการนั่งสมาธิเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเอาไปจากผมได้ ผมดีใจ ภูมิใจ ที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งในการเผยแผ่การนั่งสมาธิให้กับผู้อื่น ผมได้แปลบทความ และให้สัมภาษณ์ในรายการวิทยุของประเทศเดนมาร์ก ซึ่งเป็นความภูมิใจของผมมากครับ นอกจากนี้ ผมยังได้จัดทำเว็บไซต์วัดพุทธเดนมาร์ก และได้ลงเรื่องราวเกี่ยวกับศาสนาพุทธในบล็อกของผม เพื่อเผยแผ่เรื่องราวของศาสนาพุทธด้วยครับ

พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ ผมเคารพและชื่นชมพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นที่สุด คำแรกที่ผมอยากจะบอกพระเดชพระคุณหลวงพ่อก็คือ “ขอบคุณครับ” จริงๆแล้ว แค่คำนี้ผมว่ายังไม่เพียงพอสำหรับความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้เผยแผ่พระพุทธศาสนาด้วยวิธีใหม่ สวนกระแสกับวิกฤตปัจจุบัน แต่ผมก็ไม่รู้จะสื่อคำพูดอะไรให้ดีที่สุด เพราะสมาธิ ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป

มีคนกล่าวว่า “การเดินทางเริ่มต้นด้วยก้าวแรก” แต่ผมค้นพบแล้วว่า “การเดินทางของผมเริ่มต้นเมื่อผมหลับตา” และผมก็มีความสุขและซาบซึ้งเป็นอย่างมาก ที่ได้มาเป็นลูกของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นส่วนหนึ่งของหมู่คณะ ซึ่งเป็นองค์กรที่รู้จักกันไปทั่วโลกครับ