วัดไม่ใช่บาร์...ศาลาไม่ใช่บ่อน
กระผม ดร.ปรีชา เรืองจันทร์ ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตรครับ กระผมเป็นลูกชาวนา ที่มีความภาคภูมิใจและรู้สึกโชคดีที่ได้เกิดมาในสังคมชนบทแบบนี้ เพราะสังคมที่นี่...เป็นสังคมวิถีพุทธ ที่วัดมีอิทธิพลต่อสังคมสูงมาก มีชาวบ้านที่ต่างนบนอบให้ความเคารพต่อพระภิกษุสงฆ์ แม้จะเห็นพระอยู่ไกลลิบๆ ก็รีบนั่งพนมมือขึ้นไหว้, ไม่เคยเดินสวนกับพระ คือ จะหลีกทางให้ท่านเดินไปก่อนเสมอ
พ่อแม่ของกระผมได้ปลูกฝังสอนลูกหลานมาดี พากระผมเข้าวัดตั้งแต่ยังคลาน กระผมจึงเติบโตมากับวัด มีพระมาสอนหนังสือ สอนศีลธรรม กระผมยังช่วยถูศาลาให้พระใช้เป็นสถานที่โกนผมในวันโกน และทุกวันพระก็จะหิ้วปิ่นโตไปทำบุญไม่เคยขาด ทำจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ เพราะความเป็นวิถีพุทธนี่แหละครับ...ทำให้ชีวิตของกระผมมีความสุข
แต่ปัจจุบันสภาพของวัดต่างๆได้เปลี่ยนไปมาก ตั้งแต่เริ่มมีการนำวงดนตรี ลิเก มหรสพ มีผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยมาเต้นในงานวัด มีการขายเหล้าเบียร์ มีการดื่มกินกันจนวัดขาดความสงบ แถมมีสาวเชียร์เบียร์อีก กระผมดูแล้วรู้สึกไม่สบายใจเอาเลยครับ เพราะสภาพเช่นนี้ไม่ผิดอะไรกับบาร์ อีกทั้งยังมีการเล่นพนัน ปาเป้า บิงโก ไฮโล เล่นกันอย่างเปิดเผย เหมือนบ่อนเลยครับ
หนำซ้ำบ่อยครั้ง เมื่อมีคนเชิญกระผมให้ไปเป็นเกียรติในงานสวดศพ พอจุดธูปจุดเทียนเสร็จ พระยังสวดไปไม่ทันจบดี ก็มีคนมาเชิญให้กระผมกลับ กระผมก็งงๆครับว่าพระยังสวดไม่ทันเสร็จเลย ทำไมชอบมีคนมาเชิญให้กระผมกลับก่อนจังเลย พอบ่อยๆครั้งเข้า กระผมก็เริ่มสังเกต แล้วปรายตาไปมอง ปรากฏว่าเขาเริ่มตั้งวงไฮโล ตั้งวงไพ่ วงเหล้า กันแล้วครับ โดยเขาอ้างว่าต้องเล่นพนันเป็นเพื่อนศพ
กระผมฟังดังนั้น ก็เลยไปค้นในพระไตรปิฎกดู ปรากฏว่าไม่เห็นมีเล่มไหนสอนให้เล่นไฮโลเป็นเพื่อนศพเลยสักเล่ม แล้วตั้งแต่กระผมศึกษาพระพุทธศาสนามา พระพุทธเจ้าก็ไม่เคยสอนแบบนี้ กระผมว่าทำอย่างนี้ไม่ถูกนะครับ จะพากันลงนรกเปล่าๆ แต่ตอนนั้นกระผมยังทำอะไรไม่ได้มาก เพราะเป็นแค่นายอำเภอ อำนาจอะไรก็ยังไม่ค่อยมาก กระผมก็เลยได้แต่หวังว่า สักวัน...หากกระผมมีบารมีกว่านี้ กระผมจะทำหน้าที่พัฒนาฟื้นฟูวัดให้กลับเป็นวัดอีกครั้ง
จนกระทั่งปัจจุบัน กระผมได้มาเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด กระผมจึงใช้วิธีประชุมปรึกษาหารือ ขอประชามติ โดยกราบนิมนต์เจ้าอาวาสทุกวัด กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน อบต. และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เรียกมาหมด ขอคำหารือจนได้โครงการ วัดไม่ใช่บาร์...ศาลาไม่ใช่บ่อน ออกมา กระผมจะทำโครงการนี้ไปเรื่อยๆ แม้จะต้องทำไปตลอดชีวิตถึงจะสำเร็จ กระผมก็จะทำ เพราะกระผมคิดว่า เราเดินทางผิดกันมาไกลแล้ว หากไม่เริ่มทำในสิ่งที่ถูกต้อง สังคมของเราต้องแย่แน่ๆ
การทำโครงการนี้ แรกๆก็มีคนค้านกันมาก โดยเฉพาะพวกนักดื่ม เซียนพนัน คิดจะมาฆ่ากระผมก็มี เขาเที่ยวไปพูดกันว่ากระผมก็ทำไปงั้นๆ คอยให้กระผมย้ายไปก่อน เขาจะกลับมาเล่นกันใหม่ บางคนถึงขนาดไปขู่ท่านเจ้าอาวาสว่า ถ้าห้ามเล่นพนันในวัด ก็จะไม่มาทำบุญวัดนี้แล้ว กระผมก็กราบเรียนท่านเจ้าอาวาสไปว่า “ถ้าเขาไม่ทำ เดี๋ยวกระผมจะไปทำบุญที่วัดของท่านเอง”
บางคนก็ไม่พอใจที่กระผมห้ามเล่นพนันในวัด เขาก็มาบอกว่า “งั้นไปเล่นนอกวัดก็ได้” กระผมจึงแกล้งซื่อ ถามเขาต่อว่า “จะไปเล่นที่ไหนล่ะ” พอเขาบอกมา กระผมก็บอกตำรวจให้ไปจัดการต่อ เพราะไม่ว่าจะเล่นที่ไหน การพนันก็ผิดกฎหมายอยู่ดีครับ
บางคนทำอะไรไม่ได้ ก็ไปขโมยป้ายไวนิลที่ใช้โฆษณารณรงค์โครงการนี้ ไปทำลายทิ้งเสียดื้อๆ กระผมก็ทำให้ใหม่เรื่อยๆ จนสุดท้ายต้องบอกให้ตำรวจทราบด้วยว่า “ถ้าป้ายหายให้ช่วยกันรับผิดชอบป้ายนะ” ก็ปรากฏว่าป้ายหายน้อยลง
เมื่อกระผมห้ามคนดื่มเหล้า-ขายเหล้าในวัด ก็มีคนมาทักกระผมอีกว่า “ท่านทำแบบนี้มันไม่ขัดกับนโยบายหรือครับท่าน” กระผมก็งงๆว่านโยบายข้อไหน จึงถามเขากลับไปว่า “บ้านเรามีนโยบายให้ประชาชนดื่มเหล้าแทนน้ำด้วยหรือ” และที่สำคัญพอไปดูสถิติของกรมสรรพสามิต เกี่ยวกับการเสียเงินซื้อเหล้าของจังหวัดพิจิตร สามปีที่ผ่านมา พบว่าชาวบ้านในจังหวัดเสียเงินค่าน้ำเมาไปตั้ง 2,000กว่าล้านบาท กระผมว่าเงินตรงนี้ หากเอามาพัฒนาท้องถิ่น คงเกิดอะไรดีๆกับจังหวัดพิจิตรของเราอีกมาก
กระผมทำงานตรงนี้ ยอมรับครับว่าอุปสรรคมันเยอะ แต่ก็ทำเอาบุญครับ อยากเห็นสังคมไทยเราดี ทำจนกระทั่งโครงการผ่านไปหนึ่งปี ปรากฏว่า การพนัน การดื่มเหล้าในวัดลดลงไปประมาณ 70%
กระผมว่าถึงเวลาแล้วนะครับ ที่เราต้องมาช่วยกันทำ ช่วยกันฟื้นฟูวิถีพุทธให้อยู่คู่สังคมไทยของเราต่อไป อย่าเปลี่ยนสังคมวิถีพุทธอันสงบสุขให้เป็นสังคมผู้ใหญ่รังแกเด็กเลย คือ เราอย่าเป็นต้นแบบที่ไม่ดีให้เด็ก อย่าเอาอบายมุขเข้ามาปนเปื้อนให้ลูกหลานของเรา อีกหน่อยลูกหลานของเราจะแย่ครับ มาช่วยกันทำในสิ่งที่ถูกต้อง ให้ดำรงอยู่คู่คนไทยตลอดไปเถอะครับ
ดร.ปรีชา เรืองจันทร์
ผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร
Desktop Version
