กล้าตะวันต้นน้อยๆ

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตรมัทนา นิถานานนท์

คณะกรรมการชมรมพุทธฯ มหาวิทยาลัยบูรพา จังหวัดชลบุรี

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อ (คุณครูไม่ใหญ่) ที่เคารพอย่างสูงค่ะ

ลูกชื่อ มัทนา นิถานานนท์ หรือ ลูกผักกาด เป็นคณะกรรมการชมรมพุทธฯ มหาวิทยาลัยบูรพา จังหวัดชลบุรี ศึกษาอยู่ที่คณะศึกษาศาสตร์ เอก

การสอนภาษาอังกฤษ ปีที่4 มีโอกาสได้เข้าชมรมพุทธฯ จากโครงการสอบตอบปัญหาธรรมะ “ทางก้าวหน้า” ได้รับบุญเป็นผู้ประสานงานการจัดสอบทางก้าวหน้า หรือ Supervisor มาโดยตลอด ตั้งแต่ “ทางก้าวหน้า” ครั้งที่24 ถึงปัจจุบัน ครั้งที่27 ค่ะ

ตอนนี้ลูกและเพื่อนๆ คณะกรรมการชมรมพุทธฯในสถาบันการศึกษาต่างๆจากทั่วประเทศ มาปฏิบัติธรรมร่วมกัน ณ สนแก้ววนาราม อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นสถานที่ที่ลูกประทับใจมากๆค่ะ ตั้งแต่เมื่อครั้งที่ลูกได้มาปฏิบัติธรรม ตอนอบรมธรรมทายาทหญิงรุ่นที่24 ที่นี่อากาศดีมากเลยค่ะ เย็นสบาย สงบ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมมากๆ ได้มาทีไร ก็ทำให้นึกถึงความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่หาสถานที่ปฏิบัติธรรมที่สุดแสนจะวิเศษ เหมาะสมกับเด็กๆวัยเดียวกับลูก

อยู่ที่นี่ ลูกจะได้ยินเสียงนกร้อง เสียงลมพัดยามที่ใบสนต้องลม ทำให้บรรยากาศเหมือนอยู่ท่ามกลางทะเลของทิวสนและต้นไม้ ยามเช้าก็จะมีหมอกบางๆ ทำให้ใจของลูกๆชมรมพุทธฯทุกคน ที่มาปฏิบัติธรรมร่วมกัน มีความสุขมากเลยค่ะ ตลอดทั้งวัน จะได้เห็นแต่รอยยิ้มที่เปื้อนอยู่บนใบหน้าของเพื่อนๆ ทุกคนตั้งใจและทำการบ้าน 10ข้อที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ และดู DMC ทุกคืน

ปกติแล้ว ตัวลูกเองเรียนที่มหาวิทยาลัย ก็ได้สวดมนต์ นั่งสมาธิทุกวัน ที่ชมรมพุทธฯ แต่บรรยากาศไม่เหมือนกัน บุคคลที่พบเจอก็ไม่เหมือนกัน เมื่ออยู่ที่นี่ทำให้ลูกเก็บอารมณ์สบายได้ตั้งแต่ตื่นนอนจนตื่นนอนอีกรอบเลยค่ะ

เมื่อวันออกพรรษา วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2551 ที่ผ่านมา เป็นวันสุดแสนจะมหัศจรรย์ เรียกว่า Amazing มากๆค่ะ หลังจากจบรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาแล้ว ลูกได้นั่งธรรมะรอบดึก ตั้งแต่เวลา 22.30น. วันนี้เพื่อนๆหลายๆคนตั้งใจนั่งเนสัชฯ (เนสชฺชิกงฺคํ) เนื่องจากเป็นวันพระและเป็นวันออกพรรษา เราก็เลยชวนกันไปนั่งเนสัชฯ คือ ไม่ได้บังคับให้นั่งเนสัชฯ ทุกคน

พวกเรานั่งกันท่ามกลางความมืด อื้อ...ฮือ…บรรยากาศอย่าบอกใครเลยค่ะ ลูกเลือกที่นั่งเหมาะๆ และปรับท่านั่งให้สบายที่สุดก่อนที่จะหลับตา ลูกได้นั่งเป็นปกติ วางใจด้วยการนึกถึงดวงแก้ว และภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปเรื่อยๆ สักพักลูกก็รู้สึกว่าในกลางท้องของลูกมีแสงสว่างเกิดขึ้น เหมือนมีแสงออกมาจากกลางท้อง พอใจนิ่งๆ จะเหมือนเราอยู่คนเดียวในโลก มันจะสบาย เย็นๆ ไม่ปวดไม่เมื่อย ไม่รู้สึกว่ามีใครนั่งอยู่ด้วย ใจสบายมากค่ะ

สักพัก ลูกก็เห็นดวงแก้วใสๆ กลมโต ดวงนี้ใหญ่กว่าปกติที่เห็น ดวงแก้วขึ้นมากลางท้องของลูก แล้วก็มีองค์พระแก้วใสเกิดขึ้นกลางดวงนั้น องค์พระ...ท่านจะใหญ่พอดีกับดวงแก้ว ดวงแก้วจะเหมือนมีแสง มีรัศมีออกจากขอบของดวงแก้ว ลูกรู้สึกปลื้มปีติใจ จนบอกไม่ถูกค่ะ ช่างเป็นความสุขที่ชุ่มเย็น เหมือนมีน้ำมาหล่อเลี้ยงใจ ให้ชุ่มชื่นใจ ช่างเป็นความสุขที่นิ่งนาน ลูกมีความสุขมากเหลือเกิน ลูกปลื้มใจที่สุดเลยค่ะ ลูกนั่งยิ้มมีความสุขอยู่อย่างนั้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงเวลาตีสองครึ่ง

เหลือเวลาอีกแค่เพียงสองวัน ลูกๆคณะกรรมการชมรมพุทธฯทุกคน ก็ต้องแยกย้ายกลับไปในแต่ละมหาวิทยาลัย เพื่อทำหน้าที่เป็นกล้าตะวันต้นน้อยๆที่คอยรับแสงจากตะวันธรรม ในการทำหน้าที่ขยายแสงสว่างในมหาวิทยาลัย

ลูกทุกคนขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ได้สร้างชมรมพุทธฯ ได้สร้างนิสัยดีๆให้เกิดกับเด็กวัยรุ่นอย่างพวกลูกๆ เพราะมีพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จึงทำให้มีชมรมพุทธฯ ทำให้ลูกๆทุกคนได้มาสร้างบารมี ทำให้ชีวิตของลูกๆมีความหมาย มีเส้นทางชีวิตที่ชัดเจน

ลูกทุกคนจะตั้งใจทำทุกหน้าที่ให้ดีที่สุด มีพ่อ มีพระ มีภารกิจ เพื่อน้อมนำเอาบุญนี้ถวายบูชาธรรมแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระพ่อผู้เป็นขวัญเป็นกำลังใจ และเป็นต้นบุญต้นแบบของลูกๆชมรมพุทธฯทุกคนค่ะ

มัทนา นิถานานนท์ (ลูกผักกาด)

มหาวิทยาลัยบูรพา