จดหมายจากเด็กดี V-Star
ด.ช.พิเชษฐ์ ยวงสะอาด
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูงครับ
ผม ด.ช.พิเชษฐ์ ยวงสะอาด นักเรียนชั้น ม.3 เด็กดี V-Star โรงเรียนปากคลองบางขนาก จังหวัดฉะเชิงเทรา ผมชื่อเล่นชื่อ จ่อย ครับ
ก่อนที่ผมจะมาเข้าร่วมโครงการ V-Star ประวัติของผมโชกโชนมากๆครับ ผมสร้างวีรกรรมไว้มากมาย ซึ่งล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไม่ดีทั้งนั้น ผมชอบหนีเรียน โดดเรียนเป็นประจำ ผมติดเพื่อนมากครับ ตอนเช้าผมจะออกจากบ้านตั้งแต่ 6โมงครึ่ง แต่ไปไม่ถึงโรงเรียนหรอกครับ ผมจะนั่งมอเตอร์ไซด์ไปกับเพื่อน ไปเที่ยว ส่วนเรื่องการแต่งชุดนักเรียนไม่ต้องพูดถึงครับ ผมแต่งกายผิดระเบียบเป็นประจำ ชอบพูดคำหยาบ แล้วก็เป็นคนขี้เกียจมากๆครับ
พอตกกลางคืน ผมก็ออกเที่ยวทุกคืน ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดแต่ว่าผมไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน แล้วมันก็เป็นความสุขของผม แต่ผมก็แอบเห็นแม่ร้องไห้หลายครั้ง เพราะคุณครูจะโทรศัพท์ไปฟ้องแม่ แม่จะถูกคุณครูเรียกพบเป็นประจำ เพราะคุณครูไม่รู้ว่า จะทำอย่างไรกับตัวผมดี และสิ่งที่ทุกคนกังวลก็คือ ผมจะเรียนจบ ม.3 หรือไม่
จนวันหนึ่ง มีเพื่อนถามผมว่า “ไอ้จ่อย ทำไมแกถึงได้ทำตัวเลวได้ถึงขนาดนี้” ซึ่งตอนแรกผมก็นึกว่าเขาด่าผมเล่นๆ ไม่จริงจังอะไร แต่พอเอาเข้าจริงๆ เขาด่าผมกันทั้งโรงเรียนเลย ตอนนั้นพอผมรู้ว่าที่เพื่อนๆด่าผมกันทั้งโรงเรียน ไม่ใช่เรื่องเล่นๆสนุกๆแล้ว ผมก็เริ่มระอากับตัวเองและถามตัวเองว่า “เราเลวขนาดนั้นเลยหรือ”
ช่วงที่ผมกำลังสับสนกับตัวเองอยู่นั้น ก็เป็นช่วงที่คุณครูเชิญชวนให้นักเรียนในโรงเรียน เข้าร่วมโครงการ V-Star เพื่อนๆก็เชียร์ให้ผมสมัครครับ เขาบอกว่า “จ่อยลองสมัครดูสิ สมัครโครงการนี้แล้วเท่นะ เผลอๆจะมีแต่คนมองว่าเราเป็น V-Star เป็นเหมือนดาราของโรงเรียน” ตอนนั้น ผมก็ไม่ได้คิดอะไรครับ สมัครก็สมัคร เผื่อว่าเป็น V-Star แล้ว อะไรๆมันคงจะดีขึ้น
ผมเข้าร่วมโครงการ V-Star ตั้งแต่ครั้งที่1 จนถึงตอนนี้ผมก็ยังทำกิจวัตร 10ข้อ ของ V-Star ไม่ขาด ตอนนี้ชีวิตของผมมันแตกต่างกับแต่ก่อนมากๆครับ เมื่อก่อนผมไม่เคยไหว้แม่เลย พอเป็น V-Star ผมก็ลองไหว้แม่ดู ตอนแรกก็เขินๆครับ วันที่ผมไหว้แม่ครั้งแรก ท่านตาแดง น้ำตาคลอเลย แม่นึกว่าผมถูกผีเข้าครับ เพราะผมตัวสั่นไปทั้งตัว มือก็สั่น ใจก็สั่น
ผมกราบแม่พร้อมกับน้ำตาที่ร่วงออกมา ผมกอดแม่ไว้ด้วยความรู้สึกที่อยากบอกแม่ว่า “ผมรักแม่มาก” ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อนเลยครับ ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมทำผิดกับพ่อแม่มากครับ ที่ดื้อกับท่าน และเคยทำให้แม่ร้องไห้เสียใจ
ตอนนี้ ผมเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย ผมช่วยงานโรงเรียนทุกอย่าง ไม่หนีโรงเรียนแล้ว ทุกข้อของ V-Star ผมทำได้หมด ผมทำงานบ้านเอง ช่วยงานแม่ทุกอย่าง แม่เห็นผมเปลี่ยนไปมาก แม่ก็ถามผมว่า “จ่อย มันเกิดอะไรขึ้นลูก” เพราะสิ่งเหล่านี้ผมไม่เคยทำเลยในชีวิต ผมก็ตอบแม่ว่า “ผมอยากทำให้แม่ดีใจ ผมทำเพื่อแม่ครับ” ผมบอกแม่ทุกวันว่า “ผมรักแม่นะ”
แต่ก่อน ผมไม่เชื่อเรื่องสวรรค์-นรก ว่าจะมีจริง ผมชอบแกล้งสัตว์ เวลา
เห็นสุนัขเดินผ่านมา ผมก็เตะผัวะเข้าให้ แต่พอคุณครูสอนเรื่องสวรรค์-นรก พอเห็นภาพแล้วก็กลัวครับ นี่ถ้าผมยังทำตัวไม่ดี ทำตัวเลวอยู่อย่างนี้ ถ้าผมตายไป ผมคงต้องไปนรกแน่นอนเลย เดี๋ยวนี้เวลาอยู่ที่โรงเรียน ผมก็ช่วยงานคุณครูและเพื่อนๆ น้องๆ ทุกอย่าง ผมชอบเวลาที่ผมช่วยคุณครูแล้วคุณครูยิ้มให้ผม แค่ผมเห็นรอยยิ้มของคุณครูและรอยยิ้มของทุกคน แค่นี้ก็ปลื้มใจแล้วครับ
เห็นสุนัขเดินผ่านมา ผมก็เตะผัวะเข้าให้ แต่พอคุณครูสอนเรื่องสวรรค์-นรก พอเห็นภาพแล้วก็กลัวครับ นี่ถ้าผมยังทำตัวไม่ดี ทำตัวเลวอยู่อย่างนี้ ถ้าผมตายไป ผมคงต้องไปนรกแน่นอนเลย เดี๋ยวนี้เวลาอยู่ที่โรงเรียน ผมก็ช่วยงานคุณครูและเพื่อนๆ น้องๆ ทุกอย่าง ผมชอบเวลาที่ผมช่วยคุณครูแล้วคุณครูยิ้มให้ผม แค่ผมเห็นรอยยิ้มของคุณครูและรอยยิ้มของทุกคน แค่นี้ก็ปลื้มใจแล้วครับ พอถึงตอนที่ทางโรงเรียน มีการเลือกตั้งประธานนักเรียน ผมก็ขอลงสมัครด้วย ซึ่งก็ทำให้เพื่อนๆและคุณครูงงกันทั้งโรงเรียนเลยครับ เพราะผลประกาศคะแนน ปรากฏว่า เพื่อนๆ น้องๆ เกือบทั้งโรงเรียนเทคะแนนให้ผมหมดเลย ผมได้รับการเลือกตั้งให้เป็นประธานนักเรียน ผมดีใจมากครับ ผมภูมิใจในตัวเองมากๆ ผมดีใจที่ผมสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเอง จนทำให้ทุกๆคนยอมรับในตัวผมได้ จากเสียงที่ทุกคนรุมด่าว่าผม วันนี้ผมได้รับเสียงปรบมือต้อนรับ ให้กำลังใจผมกันทั้งโรงเรียน
ตอนนี้ แม่บอกผมว่า “แม่ภูมิใจในตัวลูกมากๆ” เพราะจากที่แต่ก่อน ผมเกือบจะถูกไล่ออกจากโรงเรียนด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ผมทำได้แล้ว เพราะผมเป็นลูกของแม่ ผมทำเพื่อแม่ และผมว่ามันเป็นความโชคดีของผม ที่ผมได้เข้าร่วมโครงการ V-Star ผมอยากบอกเพื่อนๆและผู้ใหญ่ใจดีทุกคนว่า V-Star เป็นโครงการที่ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปครับ
ผมขอกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ผู้ใหญ่ใจดี และพี่ๆทุกคน มากๆนะครับ ที่ทำให้มีโครงการ V-Star...เกิดขึ้น ทำให้ผมได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง จนได้มาเป็นประธานนักเรียนของโรงเรียนปากคลองบางขนาก และทำให้ชีวิตที่เกือบจะต้องตกนรกทั้งเป็นของผม กลับกลายเป็นความสุข ที่ผมจะไม่มีวันลืมเลือนไปได้เลยครับ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
ด.ช.พิเชษฐ์ ยวงสะอาด
โรงเรียนปากคลองบางขนาก
Desktop Version
