ความสุขที่ได้มาอย่างง่ายๆ

ผลการปฏิบัติธรรม

ธรรมทายาทนานาชาติ ภาคภาษาอังกฤษ

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ

กระผม พระโทมัส จนฺทโชโต อายุ 47ปี มาจากกรุงเบอร์ลิน สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี อาชีพของกระผม คือ ผู้จัดการฝ่ายขายของบริษัทเครื่องทำเตาผิงแห่งหนึ่ง เมื่อก่อนนี้กระผมก็มีชีวิตปกติเหมือนคนอื่นๆทั่วไปในเยอรมนี คือ ตื่นแต่เช้า ทำงานแล้วก็กลับบ้าน โดยมีเป้าหมายชีวิต คือ หาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัวให้ได้มากที่สุด เพราะกระผมเชื่อว่านี่คือความสุขสูงสุดในชีวิต จนกระทั่งวันหนึ่งซึ่งเปลี่ยนแปลงชีวิตของกระผมไปโดยสิ้นเชิง และเป็นวันที่กระผมคงจะไม่สามารถลืมได้เลยตลอดชีวิต เพราะแม้กระทั่งตอนนี้ กระผมยังจำทุกอย่างได้แม่นยำทั้งวันที่ เวลา อากาศ และเหตุการณ์ นั่นก็คือ...

วันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ.2551 กระผมจำได้ว่าเป็นวันที่อากาศดีมากๆ ทุกอย่างรอบตัวกระผมสวยงามไปหมด จึงอดใจไม่ได้ ต้องไปขี่จักรยานชมวิวในเมือง หลังจากเดินทางไปได้พักหนึ่ง กระผมก็ขี่จักรยานผ่านสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งกระผมไม่เคยรู้เลยว่ามีอยู่ในเมืองนี้ด้วย ที่นั่นคือ วัดพระภาวนาเบอร์ลิน สิ่งที่ทำให้กระผมสะดุดใจก็คือ วันนั้นกระผมเห็นคนนั่งอยู่หน้าวัด เลยถามเขาไปว่า ไม่ไปโรงเรียนหรือ แต่คำตอบที่ได้คือ เรียนจบแล้วและมาเป็นอาสาสมัครที่วัดนี้ ทำให้กระผมได้รู้ว่าใกล้ๆบ้านกระผมมีวัดมาตั้งอยู่ด้วย

หลังจากนั้น กระผมก็เลิกชมวิว เข้าไปชมวัดแทน เมื่อก้าวเท้าเข้ามาสิ่งที่กระผมพบก็คือ พระพุทธรูปปางสมาธิแก้วใส ซึ่งไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน แม้กระผมเองจะไม่ใช่ชาวพุทธ แต่พระพุทธรูปกับบรรยากาศในวัดทำให้กระผมรู้สึกว่า ที่นี่น่ะ...ใช่เลย หลังจากวันนั้น กระผมก็อดไม่ได้ที่จะต้องแวะมาช่วยงานที่วัดทุกวันแทบไม่ขาดเลย เพราะที่นี่กลายเป็นบ้านที่แท้จริงของกระผมไปแล้ว ที่วัดพระภาวนาเบอร์ลินนี้ทำให้กระผมได้พบความสุขที่แท้จริงของชีวิต

หลังจากนั้น กระผมก็เริ่มศึกษาสมาธิ และทำให้กระผมรู้สึกว่าความเครียดที่มากมายมหาศาลจากงานประจำวันนั้นหายไปโดยสิ้นเชิง กระผมไปสวดมนต์นั่งสมาธิที่วัดทุกวัน จนมีอยู่ครั้งหนึ่ง กระผมได้เห็นแสงสว่างที่กลางท้องซึ่งกระผมตกใจมาก จนต้องลืมตาขึ้น เพราะคิดว่ามีใครมาเปิดไฟ แต่สิ่งที่กระผมเห็นก็มีเพียงความมืดรอบตัว กับความสุขอันไม่มีประมาณที่เกิดขึ้น หลังจากนั้น กระผมจึงตัดสินใจมาบวชเพื่อศึกษาเกี่ยวกับประสบการณ์ที่กระผมได้รับให้มากขึ้น และเรียนรู้เกี่ยวกับโลกหลังความตายว่ามีจริงหรือไม่ เพราะกระผมต้องยอมรับกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อตรงๆนะครับว่า กระผมไม่เชื่อว่ามีจริง

หลังจากที่บวช กระผมก็มีโอกาสได้นั่งสมาธิมากขึ้น จนกระทั่งได้มาที่สุขสันโดษ ซึ่งมีบรรยากาศสงบ สวยงามมากๆ ทุกครั้งที่กระผมนั่งสมาธิ กระผมไม่ได้ทำอะไรเลย แค่หลับตาลงก็เห็นดวงสว่างมาลอยอยู่ตรงหน้าแล้ว เหมือนกับว่าดวงนั้นถูกดูดลอยผ่านหน้าเข้ามาหยุดนิ่งๆที่กลางท้องของกระผม แล้วกระผมก็ดูดวงสว่างนั้นไปเรื่อยๆ

จนมีอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนแรกกระผมรู้สึกตัวเบาๆ เหมือนลอยอยู่เหนือเมฆใหญ่ แล้วอยู่ดีๆก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในอุโมงค์สีฟ้าๆอย่างเร็วมาก เหมือนกับกระผมนั่งรถไฟเข้าไปในอุโมงค์เลยครับ แต่กระผมก็ไม่กลัว ยังดูเหตุการณ์รอบข้างไปเรื่อยๆ แล้วกระผมก็ได้ผ่านเข้าไปในป่าสีฟ้าที่สวยงามและมีต้นไม้ใหญ่ครับ หลังจากนั้นกระผมก็ถูกดูดอีกที คราวนี้กระผมหมุนควงสว่านเข้าไปในอุโมงค์ เห็นดาวสีฟ้าจำนวนมากมายสวยงามมากครับ

กระผมยอมรับครับว่า ตอนนั้น งงมากๆเลยว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พระอาจารย์สอนไว้ว่า ไม่ต้องสงสัยให้ดูไปเรื่อยๆ กระผมก็เลยทำตามครับ นั่งดูไปเรื่อยๆ ด้วยใจนิ่งๆ แล้วทุกอย่างก็หยุดนิ่งลง สิ่งที่เห็นคราวนี้คือ ตัวกระผมเองแต่เป็นสีฟ้าในท่านั่งสมาธิครับ แต่ต่อมาสิ่งที่กระผมเคยคิดว่าคือตัวเองนั้น จริงๆแล้วไม่ใช่หรอกครับ เพราะพอกระผมเล่าให้พระอาจารย์ฟัง ท่านก็เปิดรูปองค์พระ Top-View_ให้ดู กระผมต้องร้องออกมาด้วยความตกใจว่า ใช่เลย นี่แหละ คือสิ่งที่กระผมเห็น เป็นไปได้อย่างไร

กระผมขอสารภาพว่า ตอนนั้นกระผมมีความสุขมากๆเลย ทุกวันนี้องค์พระอยู่กับกระผมตลอด โดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย กระผมชอบนั่งสมาธิมาก มันทั้งง่ายและทำให้มีความสุขมากๆเลย

กระผมกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้คนธรรมดาอย่างกระผมมีโอกาสอันล้ำค่ามาบวชในครั้งนี้ มิฉะนั้น กระผมคงไม่มีโอกาสได้มาพบตัวตนที่แท้จริงของกระผมแน่นอนครับ กระผมอยากช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อเผยแผ่สมาธิไปทั่วโลก เพื่อให้ทุกคนได้มีโอกาสสัมผัสกับความสุขอันเหนือคำบรรยายนี้เหมือนกับกระผมครับ กระผมขอแบ่งบุญบวชครั้งนี้ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อและทุกๆคนที่สนับสนุนการบวชของกระผมด้วยครับ

***************