รักยมกัดแขน


[ 7 พ.ย. 2549 ] - [ 18279 ] LINE it!
View this page in: 中文

CASE STUDY
รักยมกัดแขน
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
  
 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 
    โบราณท่านว่าไว้ ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ แม้ลูกต้องเผชิญทั้งความมีโรคจนแทบจะโหมโลงหามโลงกันเลยทีเดียว แถมเรื่องลึกลับประดุจว่า จะพาลุยป่าช้าไปล่าผี และเรื่องราวอาถรรพ์อันน่าพิศวง แต่บัดนี้ลูกอุ่นใจแล้ว เพราะวินาทีต่อจากนี้ไป ชีวิตของลูกและครอบครัว จะถูกคุ้มครองด้วย DMC ช่องนี้ช่องเดียวเจ้าค่ะ
 
    ลูก เป็นพี่สาวคนโต จากพี่น้อง 7 คน ลูกเกิดในครอบครัวที่มีฐานะยากจน ซึ่งจัดว่าเป็นความไร้ลาภ ขณะที่ความมีโรคก็ไม่ยอมน้อยหน้า ได้ติดตามลูกมาในวันแรกเกิดเลยทีเดียว เนื่องจากช่วงที่คุณแม่ตั้งท้องตัวลูกนั้น คุณแม่ป่วยเป็นไข้จับสั่น หรือไข้มาเลเรีย ซึ่งมันก็ส่งผลมาถึงตัวลูก ทำให้ลูกเกิดมาหัวกะโหลกศีรษะไม่ติดกัน มีช่องว่างตรงกระหม่อม จับแล้วเคลื่อนไปมาได้ มีผลให้สุขภาพของลูกไม่แข็งแรง เจ็บออดๆแอดๆเรื่อยมา
 
    ต่อมา คุณแม่ก็นำลูกไปอาบน้ำตามธรรมเนียมจีน ที่ต้องนำเด็กไปแช่น้ำอุ่น 1ชั่วโมง ขณะที่คุณแม่ใช้มือซ้ายวักน้ำเข้ามาหาตัวลูก ท่านไม่ทันระวัง น้ำก็เข้าหูซ้ายของลูก โดยที่คุณแม่ก็ไม่ทราบ จึงไม่ได้เอาน้ำออก ทำให้แก้วหูของลูกอักเสบ กลายเป็นหูน้ำหนวกในเวลาต่อมา ซึ่งจะมีน้ำหนองสีเหลืองกลิ่นเหม็นมาก ไหลออกมาจากหูตลอด ทำให้ปัจจุบันหูข้างซ้ายของลูกก็เสียไป ไม่ค่อยได้ยินเสียงตั้งแต่นั้นมา แต่เวลาที่คนอื่นเขาฟังเสียงอะไรต่ออะไรกัน ลูกก็อยากฟังกับเขาด้วยเหมือนกันค่ะ
 
    พอลูกอายุได้ราว 10ขวบ ก็เกิดอาการไอโขลกๆอย่างรุนแรง จนเสมหะพันคอ หายใจไม่ออก หน้าเปลี่ยนเป็นสีเขียว แทบจะเดินทางออกจากกายมนุษย์แล้ว คุณปู่มาเห็นเข้าพอดี จึงเอามือควักเสลดออกมาจากคอของลูก ลูกจึงงดการเดินทาง รอดชีวิตมาจนได้ ยังไม่หมดนะเจ้าคะ ต่อมาลูกก็ป่วยเป็นวัณโรคในสมอง เมื่อปี พ.ศ.2513 แต่โชคดีที่มีการค้นพบยารักษาเป็นครั้งแรกทันเวลา ทำให้สามารถรักษาได้ โดยลูกต้องไปพักรักษาที่โรงพยาบาล ที่รักษาทางด้านสมอง
 
    วันแรกที่เข้ารักษาตัว พยาบาลเห็นลูกสวมสร้อยคอที่มีพระของขวัญของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯรุ่น 1 ซึ่ง สามี ให้ลูกมา เธอจึงบอกให้ลูกถอดสร้อยคอออก เพราะเห็นว่าเวลานอนสร้อยอาจไปพันคอได้ หลังจากถอดสร้อยแล้ว ตอนกลางคืนขณะลูกอยู่ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น ลูกก็เห็นเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัว...
 
    มีคนตัวดำๆ จำนวนมากเต็มไปหมด ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ออกมาจากกำแพง มายืนอยู่ข้างๆเตียง แล้วช่วยกันดึงหมอนมาปิดหน้าลูก พร้อมกับกดหมอนไว้ จนรู้สึกสะดุ้งเฮือกตกใจแทบตาย ในฝันลูกต้องดิ้นอย่างทรมาน เป็นอย่างนี้อยู่หลายๆคืน ลูกได้แต่สงสัยว่า "ทำไมนะ...ทำไม ลำพังกลางวันก็ถูกโรคร้ายรังแก เสียจนสะบักสะบอมจะแย่อยู่แล้ว กลางคืนยังจะต้องมาสู้รบปรบมือกับภูตผีปิศาจอีก"
 
    ลูกจึงนำสร้อยคอที่ถอดออกไป กลับมาสวมใหม่อีกครั้ง นับตั้งแต่นั้น ลูกก็ไม่ฝันเห็นผีอีกเลย...ลูกรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่หลายเดือน แล้วมารักษาต่อที่บ้าน กินยาอยู่ 4 ปีเต็มๆ จึงหายจากโรค
 
    ด้วยอาการเจ็บป่วยที่เดี๋ยวเป็นเดี๋ยวหาย เดี๋ยวโรคนั้นโรคนี้ จนแทบจะมอบเมรุ ประเคนความตายให้ จึงเป็นเหตุให้ลูกลองเปลี่ยนแนวทางรักษา มาเป็นแผนพื้นบ้านบ้าง แผนปัจจุบันบ้าง
 
    ครั้งหนึ่ง ลูกเจ็บป่วยหนัก มีคนแนะนำให้รู้จักกับร่างทรงแถวบ้านว่า เป็นถึงร่างทรงของพระยาพิชัยดาบหัก ลูกจึงไปทดลองรักษา ตอนเริ่มต้น ร่างทรงจะอยู่ในชุดชาวบ้านธรรมดา แต่พอจะลงทรงก็จะเปลี่ยนเป็นชุดสีขาว จุดธูปเชิญวิญญาณ แล้วร่างทรงก็จะหาวอย่างมาก ไออย่างมาก ไอสักพักก็เอาน้ำมาบ้วนปาก แล้วเคาะที่พื้น ยกมือขึ้นมาดู เหมือนส่องกระจก จากนั้นก็ถามว่า “ลูกมีอะไรที่จะถามพ่อหรือ” พอลูกเล่าอาการป่วยให้ฟัง คนทรงก็ถามว่า “อยากหายมั้ย” ลูกก็บอกว่า “อยากหายสิ ถึงได้มานี่ไง”
 
    คนทรงจึงเอาดอกไม้มาเป่า แล้วเขียนชื่อสมุนไพรไทยต่างๆ บอกทั้งน้ำหนักและราคาอย่างละเอียด ซึ่งแปลกมาก คนทรงไม่เคยเรียนหนังสือเลย แต่เขียนหนังสือได้ถูกต้อง ลูกนำกระดาษที่คนทรงเขียนไปซื้อสมุนไพรไทย ซึ่งมีหลายชนิดมาก แล้วนำไปต้มกินเป็นยาหม้อใหญ่ๆ ขนาดหม้อข้าว รสชาติของยา ขมสุดบรรยาย ลูกต้องกินยาเช้าชามเย็นชาม กินไปถึง 8 หม้อก็ยังไม่หาย จึงไปหาร่างทรงอีกครั้ง ร่างทรงบอกว่า “แปลกมากทำไมไม่หาย ต้องหายสิ” แล้วก็บอกว่า “ไปกินอีกหม้อหนึ่ง รับรองหายแน่นอน” พอลูกกินยาหม้อที่9 ก็หายขาดทันที...แถมยังแข็งแรงดีกว่าเดิมอีกด้วยค่ะ
 
    ต่อมา ก็มีคนรู้จักนำรักยมมาให้เลี้ยง รักยมที่ลูกเห็น แกะเป็นตุ๊กตา 2ตัว แช่น้ำมันอยู่ในขวดแก้วใสเล็กๆ ตัวหนึ่งสีดำ อีกตัวสีขาว โดยคนรู้จักแนะนำวิธีเลี้ยงว่า ลูกจะต้องคอยหมั่นเติมน้ำมันอยู่เสมอ ระวังอย่าให้น้ำมันแห้ง ไม่นานลูกก็ได้เห็นเด็กอายุราว 3-4 ขวบ ไว้จุกน่ารักไม่ใส่เสื้อผ้า มาเล่นด้วยหลายครั้ง
 
    ต่อมา ลูกได้นำเสื้อผ้าเล็กๆวางไว้ใกล้ๆขวดให้เขาใส่ ตอนหลังลูกก็เห็นเขามีเสื้อผ้าใส่ ชุดเดียวกับลูกที่วางไว้นั่นเอง ช่วงที่เลี้ยง แม่บ้านก็บอกว่า เจอแรงฤทธิ์พิศวาสรักยมมากัดที่ขา และเด็กที่บ้านก็บอกว่า มีเด็กมากัดที่แขนเห็นรอยฟันชัดเจน กระทั่งลูกมาดู DMC พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกให้นำไปปล่อย ลูกจึงนำเขาไปลอยน้ำ จะได้ไม่มีใจผูกพัน...เพราะเรารักกันไม่ได้...และจะได้ไม่ต้องไปรักยม (บาล) กันอีก
 
    นอกจากเรื่องรักยมแล้ว ในบ้านจะมีห้องๆหนึ่ง มีเสาไม้ต้นใหญ่ราวครึ่งฟุต อยู่กลางห้อง น้องสาวคนที่สาม เวลานอนบนเตียง ด้วยทิศทางของเตียง เท้าก็จะต้องชี้ไปที่เสา พอกลางคืนช่วง ตี 2 ตี 3 จะได้ยินเสียงปิดประตูตู้เสื้อผ้าดังปัง ตกใจสะดุ้งตาตั้งแทบช็อค เธอได้ยินอยู่คนเดียว คนอื่นไม่ได้ยิน เป็นอย่างนี้ต่อเนื่องทุกคืน จึงไปหาร่างทรง
 
    ร่างทรงบอกว่า เสาต้นนั้นมีนางไม้สิงสถิตอยู่ ให้เอาดอกไม้ 9สีไปไหว้ และย้ายห้องนอนไป ซึ่งหลังจากที่ลูกมาวัดได้นั่งสมาธิ เวลานั่งที่บ้าน ลูกก็จะเห็นนางไม้ใส่ชุดสีทอง เข็มขัดเงินแบบสาวชุดไทยโบราณ มานั่งสมาธิด้วย โดยนั่งลอยๆ อยู่ในระดับเหนือหัว ในวันพระจะเห็นชัดเจนมาก แต่ลูกไม่รู้สึกกลัวเลยค่ะ เพราะเห็นอย่างนี้มา 10 ปีแล้ว จนถึงปัจจุบัน
 
    แม้ช่วงที่มาวัดปี พ.ศ.2541 ลูกก็ได้มานั่งสมาธิในวันครูธรรมกาย นั่งไปสักพัก ลูกก็เห็นยักษ์ตัวสีดำสูงใหญ่ หัวติดหลังคาสภาธรรมกายสากล จะมาจับตัวลูก พอลืมตาก็หายไป ลูกไปสอบถามพระอาจารย์ ท่านก็แนะนำว่า อย่าไปคิด คิดแต่องค์พระก็พอ ลูกได้นั่งสมาธิที่วัดทุกเย็น จนกระทั่งป่วยด้วยโรคหืดหอบ ต้องเข้าโรงพยาบาล รักษาอยู่ 11 วัน
 
    ช่วงป่วย ก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ มายืนยิ้มอยู่ข้างเตียง รู้สึกดีใจที่เห็นท่านมาเยี่ยม แล้วพอหายกลับมา ก็กลับนั่งสมาธิได้ดี เห็นองค์พระใหญ่มากเท่าตึก ผุดครอบตัวลูกไว้ ตั้งแต่นั้นก็นั่งสมาธิดีมาตลอด บางครั้งช่วงบูชาข้าวพระ ก็เห็นของประเคนลอยไป แล้วเห็นพระธรรมกายมารับของประเคนเต็มไปหมด มีความสุขมาก บางครั้งองค์พระก็หายไป แต่พอนั่งไปสัก 1-2 ชั่วโมง ก็จะเห็นท่านอีก
 
    คุณแม่ของลูก ช่วงบั้นปลายชีวิต ท่านป่วยเป็นโรคข้อกระดูกเสื่อม และเสียชีวิตด้วยโรคชรา เมื่ออายุได้ 86 ปี ช่วงก่อนเสียชีวิต น้องสาวเฝ้าไข้อยู่ เห็นคุณแม่ปากสั่น ขาสั่น สักครู่ปากเป็นสีม่วง น้องสาวบอกให้ท่าน นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ต่อมาคุณแม่ตาเหลือก มีเสมหะไหลออกจากปาก จึงเอามือไปควักออกมา แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว น้องสาวรู้สึกไม่สบายใจที่ช่วยท่านไม่ทันการเจ้าค่ะ
 
    ภายใน 7 วัน ที่คุณแม่เสียชีวิต ลูกและน้องๆได้พูดให้คุณแม่ระลึกถึงบุญที่ท่านได้ทำ และลูกๆได้ทำบุญให้ท่าน เช่น สร้างองค์พระประดิษฐานที่มหาธรรมกายเจดีย์ทั้งภายนอกและภายใน สร้างลานธรรม และอื่นๆเกือบทุกบุญ และในระหว่าง 7 วัน ลูกและน้องๆได้ไปถวายภัตตาหารเพล ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้คุณแม่ โดยชวนท่านไปด้วยทุกครั้ง นอกจากนี้ลูกได้ยังนึกถึงบุญต่างๆ และความดีที่เคยสั่งสมมาตลอด รวมทั้งบุญที่ตักบาตรทุกวันประมาณ 10 ปี อุทิศให้ท่านอีกด้วย 
 
    คุณพ่อของลูก เป็นคนขยัน อดทน แข็งแรง แต่เมื่อมีอายุมากขึ้น ท่านป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง โรคเกาต์และโรคนิ่วที่กระเพาะปัสสาวะ ท่านทำบุญตามประเพณี  เสียชีวิตเมื่ออายุ 69 ปี ด้วยโรคปอดบวม
 
    ลูกยังมี ลูกชายบุญธรรม อีก 1 คน ได้มาด้วยสาเหตุว่า ครั้งหนึ่งน้องสาวของลูกพาลูกของเธอ ไปรักษาที่โรงพยาบาลเด็ก ซึ่งลูกก็ตามไปด้วย ก็ไปเจอเหล่าเด็กกำพร้าในโรงพยาบาล มีเด็กคนหนึ่งพยายามคลานออกจากเตียง จะให้ลูกอุ้ม ลูกสงสารจึงรับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม ซึ่งตอนเล็กๆ เขาเรียบร้อยเลี้ยงง่าย แต่พอโตขึ้นกลับไม่สนใจเรียนหนังสือ ตอนสอบก็ไม่ไปสอบ ลูกย้ายให้ไปเรียนโรงเรียนอื่นๆ ก็ไม่ได้ผล
 
    พอโตขึ้นก็ดื่มเหล้า ทำงานที่ไหนก็ไม่ได้ เพราะตื่นสายไปทำงานไม่ไหว ปัจจุบันอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ยอมทำงาน พอลูกเตือนเขา ก็จะทะเลาะกันทุกครั้ง ทำให้ต้องปวดหัวจัง-ปวดหัวใจ ไปเสียทุกครั้ง ลูกก็อยากถามเขาค่ะว่า “รักแม่ไหม”
 
(คุณครูไม่ใหญ่: ถ้ารักแม่อย่าทำให้แม่เสียใจ ก็ต้องเชื่อฟังแม่ เพราะแม่รักและหวังดีต่อลูกมากที่สุด)
 
    น้องชายของลูก เกิดขึ้นมาหลังจากที่คุณพ่อ-คุณแม่ อยากมีลูกชาย เพราะท่านมีแต่ลูกสาว จึงไปขอลูกชายที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง แล้วก็ได้ลูกชายตามที่ขอไว้ ปัจจุบันพี่น้องทั้งหมดเข้าวัดหมดแล้ว เหลือเพียงน้องชายไม่ยอมมาวัด เพราะเขาบอกว่า เขาไม่ศรัทธา
 
คำถาม
 
1. กรรมใด กะโหลกศีรษะของลูกจึงไม่ติดกัน ป่วยเป็นโรคหูน้ำหนวก จนหูซ้ายไม่ได้ยินเสียง เจ็บป่วยจนมีเสมหะพันคอ เกือบเสียชีวิต บุญใดคุ้มครองไว้ให้รอดมาได้ และกรรมใดลูกจึงป่วยเป็นวัณโรคสมอง และทำไมลูกจึงไม่ค่อยแข็งแรงเจ้าคะ
 
2. ผีที่เห็นในโรงพยาบาล เป็นพวกไหน ทำไมคิดเอาชีวิตลูก เหตุใดเมื่อสวมสร้อยที่มีพระของขวัญของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯแล้ว พวกนี้จึงไม่มารบกวนอีกเจ้าคะ
 
3. ร่างทรงพระยาพิชัยดาบหัก เป็นตัวจริงหรือตัวปลอม ทำไมจึงรักษาลูกให้หายได้ แต่ต้องกินยาถึง 9 หม้อเจ้าคะ
 
4. รักยมต่างจากกุมารทองอย่างไร กรณีของลูกเป็นรักยมจริงหรือไม่ ทำไมพอลูกนำเสื้อผ้าไปวางใกล้ๆขวด เขาถึงใส่ได้ เขาได้ใช้ฟันกัดคนในบ้านจริงหรือไม่เจ้าคะ
 
5. เรื่องราวของนางไม้ในบ้านของลูก เป็นจริงหรือไม่อย่างไร ถ้าจริง เหตุใดเธอจึงมานั่งสมาธิกับลูก และลูกควรดำเนินการกับเธอต่อไปอย่างไรดีเจ้าคะ ลูกเคยฝันเห็นคนนุ่งผ้าเตี่ยว 2 คน จะมาเอาตัวลูกไป เป็นจริงหรือไม่ ถ้าเป็นจริง เป็นเพราะเหตุใด จะแก้ไขได้อย่างไรเจ้าคะ
 
6. ที่ลูกเห็นยักษ์ตัวใหญ่ที่สภาธรรมกายสากล, ภาพที่เห็นตอนบูชาข้าวพระ (เห็นของประเคนลอยไป แล้วเห็นพระธรรมกายมารับของประเคนเต็มไปหมด), เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ มาเยี่ยมตอนที่ป่วย เกิดจากอะไร เป็นจริงหรือไม่เจ้าคะ
 
7. กรรมใด คุณแม่จึงป่วยเป็นโรคกระดูกเสื่อม ท่านเสียชีวิตเพราะเสมหะพันคอ ใช่หรือไม่ ถ้าน้องสาวควักเสมหะให้ท่านทันท่วงที จะช่วยท่านได้หรือไม่เจ้าคะ ตอนที่น้องสาวบอกให้คุณแม่นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คุณแม่นึกได้หรือไม่ ท่านตายแล้วไปไหน ฝากข้อความใดถึงลูกๆหรือไม่เจ้าคะ
 
8. กรรมใด คุณพ่อจึงป่วยเป็นโรคเกาต์ ความดันโลหิตสูง นิ่วในกระเพาะปัสสาวะ และเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม ขณะนี้อยู่ภพภูมิใด ลูกได้ทำบุญเกือบทุกบุญที่วัดพระธรรมกาย และอุทิศไปให้ ท่านได้รับหรือไม่ และฝากข้อความใดถึงลูกหรือไม่เจ้าคะ
 
9. ลูกชายบุญธรรม เหตุใดจึงไม่สนใจเรียน ติดเหล้าและไม่ทำการงาน ขนาดลูกสุดทน แต่ก็ต้องทนจนสุดๆ มีทางใดจะช่วยให้เขากลับตัวได้ เขาและตัวลูกทำบุญ-กรรมร่วมกันมาอย่างไรเจ้าคะ
 
10. น้องชายมาจากภพภูมิใด ทำไมจึงไม่มาเส้นทางบุญเดียวกัน ทำอย่างไรจึงจะสามารถมาเดินเส้นทางเดียวกันได้เจ้าคะ
 
11. ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรบ้างเจ้าคะ
 
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
1. กะโหลกศีรษะของลูกไม่ติดกัน ก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา ไม่ได้ผิดแปลกแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆแต่อย่างใด
  • ป่วยเป็นโรคหูน้ำหนวก จนหูข้างซ้ายไม่ได้ยิน เพราะกรรมในอดีต เวลาที่พ่อ-แม่ เรียกใช้งาน ก็มักทำเป็นไม่ได้ยิน บ่อยครั้ง มาส่งผล 

  • เจ็บป่วยจนเสมหะพันคอ เกือบเสียชีวิต เพราะกรรมในอดีต ชอบเถียงพ่อ-แม่ ในเวลาที่ท่านอบรมสั่งสอน มาส่งผล
  • แต่ไม่ตาย เพราะบุญที่เคยทำกับหมู่คณะ และเคยทำในพระพุทธศาสนา มาช่วยเอาไว้

  • ลูกป่วยเป็นวัณโรคขึ้นสมอง และไม่ค่อยแข็งแรง เพราะกรรมในอดีต ที่ชอบเถียงผู้ใหญ่ กรรมที่ทรมานสัตว์ ชอบทุบตีสัตว์บ้าง
  • และบางทีก็เลี้ยงสัตว์เอาไว้ แล้วไม่ค่อยสนใจดูแล ปล่อยไปตามยถากรรม เช่น เลี้ยงสุนัข แมว
  • มารวมกับกรรม บี้มดตบยุง ฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อยในบ้าน เช่น หนู แมลงสาบ เป็นต้น มาส่งผล

2. ผีที่เห็นที่โรงพยาบาลนั้น ก็ไม่ใช่ผีจริง แค่เห็นเพราะอาการเพ้อของพิษไข้ จึงทำให้เห็นไปเช่นนั้น เป็นเรื่องคิดไปเอง
 

3. ร่างทรงพระยาพิชัยดาบหักนั้น ก็เป็นเรื่องปลอม คือ ผีที่มาเข้าทรงนั้น เป็นผีพวกตีนโรงตีนศาล ที่โกหกอ้างว่าเป็นพระยาพิชัยดาบหัก แต่บางครั้งก็ไม่มีผีเข้า แต่ร่างทรงแสร้งทำเป็นผีเข้า
  • ลูกกินยา 9หม้อหายได้ เพราะตัวลูกหมดกรรมพอดี จะกินยาก็หาย ไม่กินก็หาย

4. รักยมกับกุมารทอง ก็คล้ายกัน คือ เป็นผีเด็กที่ถูกอาจารย์วิทยาธร ผูกมนต์ให้มาอยู่กับหุ่นที่เป็นไม้แกะสลัก ถ้าเป็นรักยมก็จะใช้ผีเด็กคู่ ถ้าเป็นกุมารทองก็จะเป็นผีเด็กเดี่ยว
  • กรณีของลูก รักยมนั้น ก็เป็นเรื่องไม่จริง เป็นเรื่องที่คิดเป็นตุเป็นตะ ด้วยเชื้อเก่าทั้งอดีตและปัจจุบัน ที่ชอบนับถือเรื่องสิงๆทรงๆ
  • ให้ลืมไปเสียเถิด และหักดิบเลิกจากสิ่งเหล่านั้น แล้วหันมานับถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างเดียว 
 
5. เรื่องราวของนางไม้ในบ้านของลูกนั้น ก็เป็นเรื่องไม่จริง และก็ไม่ได้มานั่งสมาธิกับตัวลูก แต่ตัวลูกมีเชื้อสิงๆทรงๆ จึงเห็นเป็นตุเป็นตะไป
  • ลูกเคยฝันเห็นคนนุ่งผ้าเตี่ยว 2 คน จะมาเอาตัวลูกไปนั้น ก็เป็นแค่ความฝัน ที่จิตไม่ผ่องใส รวมกับธาตุวิปริตด้วย 
 
6. ลูกเห็นยักษ์ตัวใหญ่ที่สภาธรรมกายสากล ก็เป็นนิมิตเลื่อนลอย
  • เห็นภาพตอนบูชาข้าวพระ ก็เป็นกุศลนิมิต
  • เห็นมหาปูชนียาจารย์มาเยี่ยมตอนป่วยนั้น ก็เป็นกุศลนิมิต คือ มีจิตเลื่อมใสศรัทธาท่าน ก็เห็นได้

7. คุณแม่เป็นโรคกระดูกเสื่อม เพราะกรรมในอดีต ชอบทุบตีสัตว์ เช่น หมู หมา กา ไก่ แมว ในบ้าน ด้วยความโกรธที่มันมาเพ่นพ่าน มาส่งผล
  • เสียชีวิต เพราะหมดอายุขัย ไม่ว่าจะควักเสมหะหรือไม่ก็ตาย
  • ท่านใจใสระดับหนึ่ง นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯและบุญได้

  • ตายแล้ว แบบหลับแล้วตื่นขึ้น กลางวิมานเงินปนทองของอากาศเทวา ด้วยบุญที่ทำตามประเพณีในพระพุทธศาสนา และสร้างพระก่อนตาย
  • ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ทำให้ท่านมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น
  • ท่านฝากอนุโมทนาขอบคุณ ที่ทำบุญอุทิศไปให้ท่าน ท่านก็ดีใจที่ทำให้ท่านมีความสุขสบายเพิ่มขึ้น
 
8. คุณพ่อป่วยเป็นโรคเกาต์ ความดันโลหิตสูง นิ่วในกระเพาะปัสสาวะ เป็นโรคปอดบวมตายนั้น เพราะกรรมในอดีต ที่ทุบตีสัตว์เลี้ยง ทำให้เป็นโรคเกาต์
  • บางทีก็ ปล่อยให้ตากแดดตากฝนจนมันป่วย จึงทำให้เป็นปอดบวม
  • เป็นนิ่วในกระเพาะปัสสาวะ เพราะปัสสาวะไม่เป็นที่เป็นทาง ถ่ายเลอะเทอะไปเรื่อยในทุกหนทุกแห่ง มาส่งผล
  • ความดันโลหิตสูง เพราะกรรมใช้แรงงานสัตว์หนักเกินไป มาส่งผล

  • ตายแล้ว ก็ไปเป็นภุมมเทวา อยู่ในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง ด้วยบุญที่ทำตามประเพณี
  • ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ทำให้ท่านมีสภาพดีขึ้นในระดับชั้นกลางๆ
  • ท่านฝากอนุโมทนาขอบคุณ ที่ลูกทำบุญอุทิศมาให้ และดีใจที่ลูกระลึกถึงท่าน
 
9. ลูกชายบุญธรรม ไม่สนใจเรียน ติดเหล้า ไม่ทำการงาน จนลูกสุดทนแต่ต้องทนสุดๆ เพราะกรรมคบคนพาลในอดีต ที่ชักชวนไปในทางไม่ดี และมีนิสัยเกียจคร้าน ติดมาข้ามชาติ กับปัจจุบันก็คบคนพาลด้วย
 

  • ในอดีตก็เคยเป็นลูกชายของลูก เป็นคนดื้อ ว่ายาก เหมือนชาตินี้
  • บางครั้งเวลาเขาดื้อ ตัวลูกมักจะอธิษฐานว่า ชาติต่อไปอย่าได้เจอกัน แต่บางครั้งเขาเป็นเด็กดี ก็อธิษฐานให้มาเป็นแม่-ลูกกันอีก เป็นอย่างนี้ตลอดมา จึงตัดไม่ตาย ขายไม่ขาด แบบเบื่อๆอยากๆ บางครั้งอยากเลิก แต่เดี๋ยวก็สงสาร สลับกันดังนี้
 
  • จะแก้ไข ในตอนนี้ก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญแล้วก็ใส่ชื่อเขาทุกครั้ง แล้วอธิษฐานจิตให้เขากลับตัวกลับใจทุกครั้งบ่อยๆ แล้วหากัลยาณมิตรที่เขายอมฟังและทำตามให้แก่เขา
 
10. น้องชาย ก่อนมาเกิด ก็มาจากที่ไม่ไกลจากศาลเจ้าที่พ่อ-แม่ ไปขอให้มาเกิดนั่นเอง
  • ไม่มาเส้นทางบุญเดียวกัน เพราะมีสายบุญกับหมู่คณะมาน้อย ต้องใช้ความพยายาม และความอดทนสักหน่อย

11. ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเป็นกองเสบียง ประเภทบางทีก็ตามกำลัง บางทีก็ตามอารมณ์ จึงทำให้บางชาติก็เจอกัน บางชาติก็ไม่เจอกัน บางชาติก็หลุดไปนับถือนอกบุญเขต
 

  • ดังนั้นชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต   ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย
 


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
เจ้าเมืองไปเกิดเป็นพญานาคเจ้าเมืองไปเกิดเป็นพญานาค

นักบุญ - นักธุรกิจนักบุญ - นักธุรกิจ

สังขารดับ แต่ใจยังอาวรณ์สังขารดับ แต่ใจยังอาวรณ์



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

กรณีศึกษากฎแห่งกรรม