หลับอย่างสบาย ตื่นขึ้นมาก็ตายทันที, ให้เธอหมดใจ และเขาต้องตายด้วยกุยช่าย

View this page in: 中文

CASE STUDY

หลับอย่างสบาย ตี่นขึ้นมาก็ตายทันที,

ให้เธอหมดใจ และเขาต้องตายด้วยกุยช่าย

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ลูก เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เข้าวัดเมื่อปี 2513 ตั้งแต่สมัยวัดปากน้ำ แล้วย้ายตามหมู่คณะมาที่วัดพระธรรมกาย โดยการชักชวนของคุณแม่จึงทำให้ลูกมีโอกาสได้มาสร้างบารมีกับหลวงพ่อและหมู่คณะจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ ลูกจะขอเล่าประวัติชีวิตโดยย่อดังต่อไปนี้ค่ะ

คุณพ่อของลูก เป็นคนจีนแผ่นดินใหญ่ ได้มารับช่วงทำธุรกิจค้าขายข้าวที่เมืองไทยต่อจากพี่ชาย เพราะพี่ชายของพ่อได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุ แล้วต่อมาคุณพ่อก็มาแต่งงานกับพี่สะใภ้ซึ่งก็คือคุณแม่ของลูกเอง ขณะนั้นคุณพ่อก็มีครอบครัวอยู่ทางเมืองจีนแล้ว อีกทั้งยังมีลูกชายกับภรรยาชาวจีนถึง 2 คน แต่ภรรยาทางเมืองจีนก็ไม่ได้ว่าอะไรถ้าคุณพ่อจะแต่งงานใหม่กับพี่สะใภ้ของตัวเอง เมื่อคุณพ่อแต่งงานอยู่กินกับคุณแม่แล้ว ท่านก็มีลูกด้วยกันทั้งหมด 4 คนเป็นหญิงล้วน ลูกเป็นลูกสาวคนที่ 3 คุณพ่อเป็นคนรักครอบครัวมาก คอยพร่ำสอนลูกๆให้เป็นคนดี ให้ขยันอดทนเพื่ออนาคตที่ดีในวันข้างหน้า ท่านทำบุญใส่ซองทอดกฐินผ้าป่าบ้างตามประเพณี แต่จะเน้นไปในทางนับถือศาลเจ้าซะมากกว่า คุณพ่อได้เป็นประธานใหญ่ในการบริจาคให้กับศาลเจ้าปีละหลายๆแสนบาท จึงทำให้เป็นที่นับหน้าถือตาของคนจีนทั่วไป คุณพ่อสูบบุหรี่บ้างเป็นบางครั้ง แต่จู่ๆท่านก็มาล้มป่วยด้วยโรคลมในตัวตีขึ้นทำให้เสมหะติดในลำคอเสียชีวิตกะทันหัน เมื่ออายุ 70 ปี

คุณแม่ของลูก เป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิด ท่านมาแต่งงานอยู่กินกับคุณลุงซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆของคุณพ่อ มีลูกกับคุณลุงด้วยกันถึง 3 คนชาย 2 คน หญิง 1 คน แต่เมื่อคุณลุงเสียชีวิตลงในขณะที่ลูกยังเล็กๆอยู่ จึงทำให้คุณแม่ต้องดูแลกิจการค้าขายข้าวอยู่ตามลำพังคนเดียว ซึ่งกิจการนี้ก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนท่านดูแลไม่ไหว ต่อมาคุณพ่อของลูกซึ่งก็คือน้องชายของคุณลุง ก็เดินทางมาร่วมทำธุรกิจค้าข้าวกับคุณแม่ด้วย และได้แต่งงานอยู่กินกับคุณแม่ จึงทำให้คุณแม่มีคุณพ่อมาเป็นหลักในการทำธุรกิจทั้งหมด และกิจการก็ล่ำซำดีขึ้นไปเรื่อยๆ จนคุณแม่กลายเป็นอาเจ๊ที่มีคนงานมากมาย นั่งชี้นิ้วสั่งงานและเลี้ยงดูลูกแต่เพียงอย่างเดียว ซึ่งทำให้คุณแม่มีเวลาว่างไปเล่นไพ่อยู่เสมอ แต่ท่านก็จะมีเพื่อนๆชวนไปทำบุญที่วัดปากน้ำอยู่บ่อยๆ ซึ่งลูกๆก็มีโอกาสติดตามท่านไปทำบุญด้วย

ต่อมาเมื่อคุณแม่อายุได้ 60 ปี ท่านก็ล้มป่วยด้วยโรคเกาต์มีอาการปวดตามข้อต่างๆโดยเฉพาะที่ข้อเท้าทั้งสองข้าง ทำให้ไม่สามารถเดินได้เลย ได้แต่นั่งอยู่กับเก้าอี้รถเข็นเป็นเวลานานๆ ต้องจ้างพยาบาลมาคอยดูแลตลอดเวลา ซึ่งคุณแม่ก็ไม่ชอบใจนักเพราะท่านอึดอัดยอมรับสภาพตัวเองไม่ค่อยจะได้ คุณแม่พยายามหัดเดินด้วยตัวเองในยามที่พยาบาลเผลอ จนทำให้คุณแม่หกล้มศีรษะกระแทกกับพื้น เป็นโรคความจำเสื่อม ต้องเข้าพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลระยะหนึ่ง จากนั้นลูกๆจึงได้นำคุณแม่กลับมาพักรักษาตัวต่อที่บ้านโดยจัดห้องพักไว้ชั้นบนของบ้าน และจ้างพยาบาลดูแลอย่างเคย แต่เมื่อพยาบาลเผลอ คุณแม่ก็หนีพยาบาลตกบันไดหล่นลงมา สลบกองอยู่กับพื้นชั้นล่างของบ้าน พยาบาลจึงนำท่านส่งโรงพยาบาลเข้าห้อง ICU ทันที คุณหมอจึงต้องใส่เครื่องช่วยหายใจไว้ตลอด แต่ร่างกายท่านก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆตอบสนอง แต่คุณแม่ก็ยังไม่ได้เสียชีวิตในขณะนั้น ทางคุณหมอจึงถามความเห็นกับพี่ๆน้องๆของลูกว่าจะให้ถอดเครื่องช่วยหายใจหรือเปล่า เนื่องจากตอนนี้คุณแม่มีชีวิตอยู่เพราะเครื่องช่วยหายใจเท่านั้น แต่ถ้าเมื่อไรถอดเครื่องช่วยหายใจแล้ว คุณแม่ก็จะไปได้อย่างสบาย ซึ่งพี่น้องของลูกก็ลงความเห็นตรงกันว่าให้หมอถอดเครื่องช่วยหายใจออกจากคุณแม่ได้เลย เพราะทุกคนต่างอยากให้คุณแม่ไปอย่างสบาย เมื่อถอดเครื่องช่วยหายใจ คุณแม่ก็เสียชีวิตทันที รวมอายุได้ 67 ปี

สามีของลูก เป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิด สมัยเด็กเขามีชีวิตที่ลำบากมาก ต้องช่วยคุณแม่ขายขนมให้กับเด็กนักเรียนในโรงเรียนวัดแห่งหนึ่ง ส่วนคุณพ่อของสามีก็เป็นมัคทายกวัดคอยช่วยเหลืองานต่างๆของวัด รายได้ก็แล้วแต่ทางวัดจะมอบให้ ซึ่งก็ไม่พอเพียงต่อการเลี้ยงดูครอบครัวสักเท่าไร แต่สามีของลูกก็สู้ฝ่าฝันอุปสรรคทุกอย่างมาจนกระทั่งเขาเรียนจนจบ ป. 7 จึงออกหางานทำ ได้ทำงานที่การไฟฟ้านครคลวง จนกระทั่งเขาอายุได้ 25 ปี เขาก็ได้มาซื้อของในร้านที่ลูกเป็นคนดูแลกิจการแทนคุณแม่อยู่ในขณะนั้น ครั้งแรกที่เขาพบลูก เขาถึงกับตกตะลึงแล้วเหลือบไปมองหนังสือที่ลูกถืออยู่ซึ่งเป็นหนังสือธรรมะ ที่ลูกชอบอ่าน แล้วเขาก็ถามลูกว่า “ขอยืมหนังสือนั่นได้มั๊ย อยากจะอ่านหนังสือธรรมะบ้างจัง” ลูกก็ยอมให้เขายืมไปอ่าน ลูกกับเขาติดต่อขอยืมหนังสือธรรมะเล่มแล้วเล่มเล่า จนเป็นเวลาปีกว่าๆ แล้วเขาก็มาขอลูกแต่งงานค่ะ ลูกก็ตกลง

ลูกแต่งงานอยู่กินกับเขา มีลูกด้วยกันถึง 2 คน หญิง 1 คน ชาย 1 คน แต่หลังแต่งงานกันแล้วลูกจึงมารู้ว่า สามีชอบเล่นการพนันทุกอย่างเป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะการพนันสนุกเกอร์และไฮโล เขาเสียเงินให้กับการพนันเหล่านี้ครั้งละสองสามแสนบาท ซึ่งบางครั้งก็มารบกวนเงินของลูกอีกด้วย เขาสูบบุหรี่จัดมากถึงวันละ 3 ซองขึ้นไป ตกดึกก็ชอบท่องเที่ยวราตรี จึงมีสาวๆติดมาให้ลูกซ้ำใจเสมอ บางครั้งก็ไปอยู่กับผู้หญิงถึง 6-7 เดือน ถึงจะหวนกลับมาบ้านค่ะ ลูกหนักใจแต่ก็ทำใจได้ เพราะช่วงนั้นลูกก็มารู้จักวัดพระธรรมกายแล้ว และก็รู้หลักวิชชาว่าต้องทำไง แต่สามีก็ไม่เคยห้ามลูกในการทำบุญเลย เพราะสามีก็ชอบทำบุญอยู่บ้างเหมือนกัน

แล้วในปี 2547 เหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นกับเขา คือ วันหนึ่งเป็นวันหยุดงานของเขา สามีก็อยู่ทานข้าวและพักผ่อนนอนหลับอย่างสบายอยู่ที่บ้าน จนกระทั่งตกเย็น สามีก็ตื่นขึ้นมา เห็นถุงขนมกุยช่ายวางอยู่บนโต๊ะอาหาร เขาจึงบอกให้ลูกช่วยหยิบจานมาให้เขาใส่ขนมกุยช่ายหน่อย ลูกเองก็หยิบจานให้ในทันที สามีก็นั่งลงบนเก้าอี้ แล้วก็เอื้อมมือไปหยิบถุงขนมกุยช่าย ทันใดนั้นเขาก็ล้มลงหล่นจากเก้าอี้ไปกองอยู่กับพื้น พร้อมมือทั้งสองไปจับกุมอยู่ที่หัวใจ แล้วเขาก็ดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมาน ลูกก็ได้แต่วิ่งไปวิ่งมาอยู่กับ ลูกชาย พยายามหายาประจำตัวที่สามีใช้ทานอยู่เป็นประจำ แต่ก็ไม่พบ พยายามถามเขาว่า เอายาไว้ไหน แต่สามีก็พูดไม่ได้แล้ว ลิ้นของเขาก็แลบออกมาอุดอยู่ที่ปาก กว่า ลูกสาวของลูก จะเอารถมารับไปโรงพยาบาล สามีของลูกก็แน่นิ่งไป เมื่อถึงโรงพยาบาล คุณหมอก็นำสามีเข้าห้องฉุกเฉินทันที ลูกพยายามสงบสติอารมณ์จากนั้นจึงได้โทรหาพระอาจารย์ที่วัดพระธรรมกายว่า “จะทำยังไงดี ขณะนี้สามีของลูกตายมากกว่าเป็นเจ้าค่ะ” พระอาจารย์ที่วัดก็บอกให้ลูก “ทำใจให้สบาย เดี๋ยวจะดีเองโยม” แล้วก็ดีอย่างที่ว่าค่ะ เพราะมีพระอาจารย์รูปหนึ่งของวัดพระธรรมกาย ท่านเดินทางมาขยายจานดาวธรรมแถวโรงพยาบาลนี้พอดี แล้วท่านก็ทราบข่าวของสามีลูกจากพระอาจารย์ที่อยู่ทางวัดโทรมาบอก พระอาจารย์รูปนี้ก็รีบมาเยี่ยมสามีลูกในห้องฉุกเฉินทันที จากนั้นท่านก็พูดเรื่องบุญต่างๆที่สามีของลูกได้เคยทำ ให้เขาฟัง ซึ่งลูกก็ไม่รู้ว่าเขารับรู้ได้แค่ไหน และพระอาจารย์ก็กุมมือของสามีลูกไว้ตลอด ส่วนคุณหมอก็ช่วยกันปั๊มหัวใจของสามีไว้ตลอดเหมือนกัน แต่ในที่สุดเขาก็เสียชีวิตในวันนั้น ด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน อายุได้ 49 ปี

ส่วนตัวลูก เมื่อคลอดออกมาได้3วัน คุณแม่ ก็เอาตัวลูกไปให้ ญาติของท่านเลี้ยงดู ลูกก็อยู่กับ ญาติและหลานของญาติ จนสนิทและผูกพันกันมาก แต่เมื่อลูกโตขึ้นอายุได้ 8 ขวบ คุณแม่ถึงกลับมารับลูกไปเลี้ยงเอง และก็ส่งให้ได้เรียนหนังสือจนจบ ม.3 จากนั้นลูกก็ได้มาช่วย คุณพ่อคุณแม่ ดูแลกิจการต่างๆของครอบครัว ซึ่งก็ทำให้ลูกมีเงินเก็บเป็นกอบเป็นกำให้กับตัวเองด้วย ต่อมาลูกอายุได้ 17 ปีก็ได้ติดตามคุณแม่ไปทำบุญที่วัดปากน้ำ และลูกก็ได้ไปทำบุญที่วัดนี้อยู่เป็นประจำ ซึ่งทางวัดชวนทำบุญอะไร ลูกก็ทำทุกบุญไม่เคยขาด แล้วกลุ่มเพื่อนๆกัลยาณมิตรก็ได้ย้ายมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ลูกก็ติดตามเขามาทำบุญที่วัดพระธรรมกายด้วย จนกระทั่งลูกอายุได้ 28 ปี จึงได้พบรักและแต่งงานมีครอบครัวค่ะ ขณะนั้นลูกมีกิจการร้านค้าที่ต้องดูแลอยู่คนเดียวแล้วยังต้องมาดูแลลูกๆอีก สามีก็ติดการพนันงอมแงม ลูกเหน็ดเหนื่อยกับการทำงานมาก ร่างกายก็เริ่มจะไม่ไหว คล้ายๆจะเป็นอัมพฤต ลูกกลัวมากจึงไปรักษาด้วยการนวดแผนโบราณ อาการจึงปกติ

คำถาม

1. บุพกรรมใดคุณพ่อจึงมาล้มป่วยด้วยโรคลมในตัวตีขึ้น เสมหะติดคอเสียชีวิตอย่างไม่ทันตั้งตัว คุณพ่อตายแล้วไปไหน ได้รับที่บุญอุทิศไปให้หรือไม่คะ

2. บุพกรรมใดคุณแม่จึงมีสามีถึง 2 คน แล้วสามีทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันด้วย กรรมใดคุณแม่จึงป่วยเป็นโรคเกาต์ทำให้เดินไม่ได้ เป็นโรคความจำเสื่อมและตกบันไดต้องเข้าห้อง ICU และเป็นเพราะกรรมใดลูกๆ ก็พร้อมใจกันให้ถอดเครื่องช่วยหายใจออกทั้งๆที่คุณแม่ยังไม่ตาย คุณแม่ตายแล้วไปไหน ได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่อย่างไรคะ

3. บุพกรรมใดสามีของลูกจึงมีชีวิตที่ลำบากมาตั้งแต่เด็ก และกรรมใดจึงเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ขณะอยู่โรงพยาบาลพระอาจารย์พูดเรื่องบุญให้เขาฟัง สามีรับรู้ได้หรือไม่คะ เขาตายแล้วไปไหน ได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่คะ

4. กรรมใดตั้งแต่เกิดมาลูกก็ต้องถูกคุณแม่ส่งไปให้ญาติท่านเลี้ยงคะ แต่พออายุได้ 8 ขวบ คุณแม่ก็มารับกลับไปเลี้ยงเอง เป็นเพราะบุญใดส่งผลคะ

5. ญาติผู้หญิงคนที่เลี้ยงตัวลูกเมื่อยังเด็ก ป่วยเป็นอัมพาตเสียชีวิตแล้วไปไหนคะ และหลานผู้หญิงของเธอก็ป่วยด้วยโรคมะเร็งที่ตับเสียชีวิตแล้วไปไหนคะ ลูกควรทำบุญให้อย่างไรคะ

6. กรรมใดลูกจึงมีสามีที่ชอบเล่นการพนันมาก ทำให้บางครั้งต้องสูญเสียเงินของลูกไปให้สามีด้วย

7. กรรมใดที่ทำให้ลูกเกือบจะเป็นอัมพฤต แต่ต่อมาก็หายได้ด้วยบุญใดคะ

8. ลูกมาซื้อที่ดินใกล้วัดเพื่อจะปลูกบ้าน แต่ครั้นลงเสาบ้านก็มีเหตุให้เดือดร้อน ต้องเปลี่ยนช่างหลายชุดมาแล้วก็ยังไม่สามารถสร้างได้ เป็นเพราะกรรมใดที่ลูกเคยทำไว้ หรือเพราะภุมมเทวาแรงคะ ลูกควรแก้ไขอย่างไรคะ

9. ลูกสาว ลูกชาย และตัวลูกเคยสร้างบารมีมาอย่างไร จะมีสิทธิไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิ์สัตย์หรือไม่คะ

10. พระอาจารย์ทั้งสองรูปที่เป็นกัลยาณมิตรให้ลูกเสมอ ลูกเคยสร้างบารมีกับท่านมาอย่างไรคะ และท่านเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. คุณพ่อล้มป่วยด้วย “โรคลม” และเสียชีวิตอย่างไม่ทันตั้งตัว เพราะ ...กรรมในอดีต ท่านเคยดูแล “คุณทวด” ที่อายุมาก , ต่อมาก็หงุดหงิดรำคาญ ได้ป้อนอาหารท่านเร็ว , จนท่านสำลัก เพราะอาหารติดหลอดลม จนเสียชีวิต

ตายแล้ว ก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับกลาง อยู่ในหมู่บ้านภุมมเทวาแถวศาลเจ้า
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ทำให้ท่านมีสภาพดีขึ้นกว่าเดิมจ่ะ!

2. คุณแม่มีสามี 2 คน เป็นพี่น้องกัน เพราะ ...คุณแม่เคยเป็นภรรยาของพ่อกับลุงมาก่อน แต่คนละชาติ , ซึ่งตอนเป็นสามีภรรยากันได้อธิษฐานว่า ขอให้ได้เป็นสามี – ภรรยากันอีก , ต่อมาอีกชาติหนึ่งพ่อกับลุงได้เป็นเพื่อนรักกัน , ได้สาบานว่า ขอให้ได้มาเป็นพี่น้องกันในชาติต่อไป

มาในชาตินี้ทั้งสามคนมาเจอกัน, จึงทำให้ความปรารถนาของทั้งสามสำเร็จ , โดยคุณแม่เป็นภรรยาของลุกก่อน จนลุงตาย , ต่อมาก็มาเป็นภรรยาของพ่อ , อีกทั้งลุงกับพ่อก็มาเป็นพี่น้องกันในชาตินี้ ตามคำอธิษฐานของเพื่อนรักทั้ง 2 คนจ่ะ!

คุณแม่ตายแล้ว ไปเป็นเทพธิดา มีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์” เฟส 3” ด้วยบุญทีทำไว้ในพระพุทธศาสนา , ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ยิ่งทำให้ท่านมีทิพยสมบัติมากขึ้นจ่ะ!

คุณแม่เป็น “โรคเก๊าต์” ทำให้เดินไม่ได้ , “โรคความจำเสื่อม” และตกบันได เพราะ ...กรรมมัดสัตว์ส่งให้เขาฆ่าสัตว์ทำอาหาร จึงทำให้เป็นโรคเก๊าต์เดินไม่ได้ , ส่วนความจำเสื่อม เพราะต้อง “โกหก” ในเวลาค้าขาย , ส่วนตกบันได เพราะกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารจ่ะ!

ลูกๆพร้อมใจกัน ให้หมอถอดเครื่องช่วยหายใจออก จนท่านเสียชีวิต เพราะ ...ท่านหมดอายุขัย และกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารและขายสัตว์ให้เขาฆ่ามาบีบคั้นจ่ะ!

ลูกทุกคนของท่านที่ทำอย่างนี้ ก็ไม่ถือว่าเป็น “อนันตริยกรรม” แต่จะมีกรรมเมื่อเรานอนอยู่บนเตียงคนป่วยและใกล้จะตาย , ลูกหลานก็จะตัดสินใจอย่างนี้เหมือนกันจ่ะ!

3. สามีของลูกมีชีวิตลำบากตั้งแต่เด็ก เพราะ ...ในอดีตเวลาจะทำบุญอะไรจะตัดสินใจช้า จึงทำให้ “ความตระหนี่” ได้ช่องแทรก ดังนั้นจึงทำให้ชีวิตในวัยเด็กลำบากจ่ะ!

เสียชีวิตด้วย “โรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน” เพราะ ...กรรมที่เคยสั่งฆ่าสัตว์ใหญ่ในอดีต ในชาติที่มีฐานะดี ได้สั่งล้มวัว ควาย มาเลี้ยงแขกเหรื่อ เพราะชอบจัดงานสังสรรค์จ่ะ!

ขณะอยู่โรงพยาบาล พระอาจารย์พูดเรื่องบุญให้ฟัง ท่านก็ไม่รู้เรื่องจ่ะ!
ตายแล้ว ก็วนเวียนอยู่ 7 วัน เมื่อได้รับบุญที่อุทิศไปให้ จึงทำให้ไปเกิดเป็น “อากาศเทวา” จ่ะ!

4. ลูกเกิดมา คุณแม่ส่งให้ญาติเลี้ยงจนอายุ 8 ขวบ คุณแม่ ก็กลับไปรับมาเลี้ยงเอง เพราะ ...ในอดีตลูกก็เคยทำอย่างนี้ เป็นเหตุการณ์ที่เราเคยทำคล้าย ๆ กันแหละจ่ะ!

5. ญาติผู้หญิงที่เลี้ยงตัวลูกตั้งแต่เด็ก “ป่วยเป็นอัมพาต” เสียชีวิต เพราะ ...กรรมที่ชอบมัดสัตว์ส่งฆ่าขาย ในชาติที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม มาส่งผลจ่ะ!

ตายแล้ว ก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับปานกลาง มีบ้านอยู่เป็นของตนเองจ่ะ! ให้ทำบุญอุทิศไปให้เธอบ่อย ๆ จ่ะ!

หลานผู้หญิงของเธอ ป่วยเป็น “โรคตับ” เสียชีวิต เพราะ ...ชาติในอดีต เธอเคยใส่ยาพิษไปในอาหารทีละน้อย ให้ลูกชายของภรรยาน้อยของสามีที่รับมาอยู่บ้านเดียวกัน กินจนตายจ่ะ!
ตายแล้ว ก็ไปเกิดใหม่เป็น “มนุษย์” แล้วจ่ะ! ...ไม่อาจรับบุญได้

6. ลูกมีสามีที่ “เล่นการพนันมาก” เพราะ ...ชาติในอดีต ลูกได้ชอบคบคนพาลมาเป็นมิตร โดยมักจะสนับสนุนสามี ในชาตินั้น ซึ่งไม่ใช่คนปัจจุบัน ให้มา “ตั้งวงไพ่พนัน” ที่บ้าน แถมยังเลี้ยงอาหารเสียอีก เพราะกลัวสามีจะไปนอกบ้าน จึงตัด สินใจทำดังนี้ , วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผลจ่ะ!

7. ลูกเกือบจะเป็น “อัมพาต” แต่หายได้เพราะ ...กรรมในอดีต ที่ได้ช่วยมัดสัตว์ส่งขายให้เขาฆ่า มาส่งผล แต่มีบุญในปัจจุบันมาช่วย เช่น , บุญถวายภัตตาหารพระ , บุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา และบุญอื่น ๆ ได้มาช่วยตัดรอนวิบากกรรมดังกล่าว จึงทำให้หายได้จ่ะ!

8. ลูกมาซื้อที่ดินใกล้วัด เพื่อจะปลูกบ้าน , แต่พอลงมือ จะปลูกก็เดือดร้อนทุกที เพราะกรรมในอดีต เคยไล่ญาติที่มาขอพักอาศัยอยู่ที่บ้านออกไป ด้วยอารมณ์ที่ไม่มีเหตุผล เพียงแค่เขาทำไม่ถูกใจ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ!

ไม่เกี่ยวกับ ภุมมเทวา หรือเจ้าหน้าที่เขต

จะแก้ไข ก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญ , ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา แล้วแผ่เมตตาด้วยใจใส ๆ แล้วอธิษฐานจิตนึกถึงบุญทุกบุญดังกล่าวว่า ให้ได้เจอช่างดี ๆ มารับบุญที่สามารถสร้างบ้านได้สำเร็จจ่ะ!

9. ลูกสาว , ลูกชาย และตัวลูก เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง” โดยบางครั้งก็สม่ำเสมอ , บางครั้งก็ตามอารมณ์จ่ะ!

ชาตินี้ก็ต้องให้ตั้งใจทำบุญให้สม่ำเสมอจ่ะ !

10. พระอาจารย์ 2 รูป ที่เป็นกัลยาณมิตรให้ลูก เคยสร้างบารมีกับตัวลูก โดยเป็นกัลยาณมิตรให้กับลูกมาหลายชาติแล้วจ่ะ!

ท่านทั้งสอง เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเมื่อพุทธันดรที่ผ่านมา ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช , ได้ออกบวชตามพระราช , โดยทำหน้าที่ “เผยแผ่” จนตลอดชีวิต และได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับลูกเหมือนชาตินี้

พุทธันดรที่ผ่านมาทั้งสองรูปได้มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี พอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้จ่ะ!

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าพลัดกันเลยจ่ะ!