เตรียมตัวตายมาอย่างดี...ตามหลักวิชชา

 

        คุณน้าอำไพ บุณยบุตร เกิดที่อำเภอชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์ เป็นคหบดีหญิงที่มีความสามารถพิเศษเยี่ยงอย่างผู้ชาย มีความเด็ดขาด ฉลาด อดทน ขยัน หมั่นเพียร ต่อสู้ปัญหาต่างๆ ท่านไม่มีครอบครัว แต่ภาระของท่านหนักมาก เลี้ยงหลานเหลนถึงสิบคน ท่านเป็นผู้สูงอายุที่มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ความจำแม่นยำ ไม่หลงไม่ลืม หูตาดี จนกระทั่งเสียชีวิต

 

        กิจวัตรประจำวัน คุณน้าจะสวดมนต์ ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น ทุกวัน ตามเวลาของสถานีโทรทัศน์ดีเอ็มซีของวัดพระธรรมกาย และอธิษฐานจิตทุกวันว่า “ถ้าถึงคราวหมดอายุขัย ขอให้ได้ไปอยู่ที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์”

 

        คุณน้าอำไพเป็นคนพูดเก่ง เหมือนเป็นนักประชาสัมพันธ์ของวัดพระธรรมกาย ท่านจะแนะนำญาติและคนรู้จักให้มาวัดพระธรรมกาย และจะสอนให้รู้จักเตรียมตัวตาย โดยท่านจะบอกว่า “ไม่มีใครที่ไหนหรอกที่จะสอนให้เตรียมตัวตาย นอกจากหลวงพ่อธัมมชโยเท่านั้น”-ท่านแนะนำต่อว่า “ถ้าใครก็ตามที่ตื่นขึ้นมาแล้ว ยังเห็นร่างของตัวเองนอนอยู่บนที่นอน ทักใครก็ไม่มีใครคุยด้วย ให้เข้าใจว่าตนเองได้ตายไปแล้ว และให้ตั้งจิตอธิษฐาน ให้รีบไปกราบพระมหาธรรมกายเจดีย์...อย่าลืมถอดรองเท้านะ และเวียนทักษิณาวัตรรอบพระมหาธรรมกายเจดีย์ สามรอบ ให้นั่งสมาธิอธิษฐานจิต นึกถึงบุญที่ทำมาทั้งหมด เมื่อใจข้างในใสสว่างแล้วก็จะมีเทวรถมารับไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์”

 

        นอกจากนี้ ท่านจะทำบุญเลี้ยงพระทุกวันที่วัดพระธรรมกาย เดือนละ 30,000-บาท ท่านจะไปวัดพระธรรมกายทุกอาทิตย์ โดยเฉพาะวันอาทิตย์ต้นเดือนไม่เคยขาด ยกเว้นกรณีร่างกายของท่านไม่แข็งแรง ท่านจะปล่อยสัตว์ปล่อยปลาร่วมบุญกับหลวงพ่อทุกอาทิตย์ ถวายอาหารบูชาพระพุทธเจ้า ทุกอาทิตย์ต้นเดือน และถวายเงินหลวงพ่อส่วนตัวทุกเดือน นอกจากนี้ ท่านจะทำบุญกฐิน ผ้าป่า และกิจกรรมบุญทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นบุญเล็กบุญน้อย ท่านสร้างพระธรรมกายหลายร้อยองค์ ทั้งภายในและภายนอกของมหาธรรมกายเจดีย์ เพราะฉะนั้น...เวลาท่านเข้าวัดพระธรรมกายในวันอาทิตย์ ท่านจะพูดกับหลานๆว่า...อาคารหลังนี้ท่านสร้าง ที่ดินท่านซื้อ พระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาวิหารหลวงปู่ พระมหาวิหารคุณยาย อาคาร 60-ปีฯ อาคาร 100-ปี คุณยาย ห้องสุขพิมาน...ท่านก็ทำ ท่านมีส่วนร่วมบุญทุกบุญ ท่านจะพูดด้วยความปลาบปลื้มและมีความสุข อีกบุญหนึ่งที่ท่านลืมไม่ได้ คือ การร่วมสร้างพระอุโบสถกับหลวงพ่อ เนื่องจากท่านเป็น 1-ใน 40-คนที่ถวายเงินจำนวน 100,000-บาท สร้างพระอุโบสถ ในปี พ.ศ.2520-ท่านไม่เคยตกบุญ ไม่ว่าจะเป็นบุญของคุณยาย ของหลวงพ่อ ที่บอกบุญท่านมา ท่านรับหมด

 

        ในระหว่างอยู่ห้องไอซียู คุณน้าจะนิมนต์พระให้มารับบาตรทุกวัน บางอาทิตย์ท่านจะนิมนต์พระวัดพระธรรมกายครั้งละ 1-3-รูป มารับผ้าไตรจีวร ปัจจัยไทยธรรม และยารักษาโรค หลายครั้ง นอกจากนี้ ท่านยังร่วมทำกฐิน 20-ล้านบาทด้วยเงินสด ท่านไม่ชอบใช้เช็ค เพราะปลื้ม เมื่อคุณหมอเห็นคุณน้าทำบุญครั้งละมากๆ จึงได้สอบถามท่านว่า “คุณยายคงอายุยืนแน่นอนเพราะทำบุญเยอะ”-คุณน้าจึงได้ตอบคุณหมอว่า “คุณหมอช่วยรักษายายให้หายนะ ยายจะมีอายุ 120-ปี เพราะยายรับปากกับหลวงพ่อว่าจะอยู่เป็นเพื่อนหลวงพ่อ ขณะนี้เหลืออีก 27-ปี”- แล้วท่านก็เอานิ้วขึ้นมานับว่าเหลืออีกแค่ 27 ปี

 

        ช่วงระหว่างที่ป่วยอยู่ในโรงพยาบาล หลานจะไปเยี่ยมท่านทุกวัน ถามว่า “คุณน้ารักอะไรมากที่สุด”-ท่านจะชูขึ้นมาสี่นิ้ว แล้วบอกว่า “รักหลวงปู่ หลวงพ่อธัมมะ แล้วก็คุณยาย และก็พระนิพพาน”-ท่านก็จะพูดแบบนี้ประจำ จะไม่ได้บอกว่ารักหลานหรือใครๆเลย ท่านเสียชีวิตเมื่อวันที่ 9-ธันวาคม พ.ศ.2553-เนื่องจากมะเร็งกำเริบ น้ำในปอดเพิ่มมากขึ้น ทำให้หายใจไม่สะดวก รวมสิริอายุ 93 ปี 29 วัน

 

 

        ในช่วงที่คุณน้าของลูกนอนป่วยอยู่บนเตียง ท่านก็ได้ทำตามหลักวิชชา ด้วยการพยายามนึกถึงบุญทุกๆบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้อยู่ตลอดเวลา ในบางช่วงท่านก็จะนึกถึงภาพขององค์พระธรรมกาย ภาพของมหาปูชนียาจารย์ และภาพของการสร้างบารมีต่างๆที่ตัวท่านได้ตั้งใจกระทำไว้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง

 

 

        แต่ด้วยความที่ตัวท่านกำลังได้รับทุกขเวทนาจากโรคภัยไข้เจ็บที่กำลังรุมเร้ากายหยาบของท่านอยู่ จึงทำให้ภาพแห่งการทำความดีต่างๆเหล่านั้น ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง (ขึ้นอยู่กับทุกขเวทนาในขณะนั้นว่ามีมากหรือมีน้อย ถ้ามีมากก็เห็นภาพไม่ชัด ถ้ามีน้อยก็เห็นภาพชัด)-แต่ถึงกระนั้น ใจของท่านก็ไม่เคยว่างเว้นจากภาพของบุญกุศลเลยแม้แต่วินาทีเดียว จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายของชีวิต

 

 

 

        ภายหลังจากที่คุณน้าของลูกละจากโลกไปแล้ว กายมนุษย์ละเอียดของท่านก็ได้ออกมายืนที่ปลายเตียง ซึ่งในตอนนั้น เหล่าบริวารอันเป็นทิพย์ของท่าน ก็ได้มายืนรอต้อนรับท่านอยู่ เมื่อท่านหันไปเห็นเหล่าบริวารและเทวรถที่มารอรับตัวท่าน ท่านก็รู้สึกปีติเบิกบานใจ และรู้สึกปลื้มในผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ตัวท่านยังมีชีวิต

 

 

 

        ด้วยความปลื้มปีติในบุญของท่านนี้เอง จึงส่งผลทำให้ใจของท่านมีความผ่องใสสว่างไสวมากขึ้นเรื่อยๆ และในระหว่างที่คุณน้าของลูก กำลังปลื้มปีติในบุญทุกบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้อยู่นั้น กายละเอียดของท่านก็พลันสว่างขึ้น...สว่างขึ้น...และสว่างขึ้นไปตามลำดับ จนในที่สุด กายละเอียดของท่านก็ได้แปรเปลี่ยนไปเป็นกายของเทพธิดาที่มีรูปร่างหน้าตาที่งดงามเป็นอย่างมาก

 

 

 

        หลังจากนั้น ท่านเทพธิดาพร้อมกับเหล่าบริวาร ก็ได้เดินแบบลอยๆขึ้นไปบนเทวรถที่จอดรออยู่ เมื่อขึ้นไปบนเทวรถแล้ว ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้นำเทวรถของท่าน ตรงดิ่งมาเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ จำนวนทั้งหมดสามรอบในทันที

 

 

 

        ครั้นเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ครบสามรอบแล้ว ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้นำเทวรถไปเวียนประทักษิณรอบบริเวณพื้นที่วัดสองพันไร่ อีกสามรอบ จากนั้น ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้นำเทวรถของท่านมาจอดไว้ที่ด้านหลังของสภาธรรมกายสากล หรือบริเวณด้านหน้าของมหาธรรมกายเจดีย์

 

 

 

        ในขณะนี้ ท่านเทพธิดาใหม่กำลังปลื้มปีติในผลแห่งบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิต โดยที่ใจของท่านไม่มีความห่วงกังวลในเรื่องใดๆเลยแม้แต่น้อย เพราะภายในใจของท่านในตอนนี้ มีแต่ภาพของการสั่งสมบุญสร้างบารมีที่ตัวท่านได้เคยทำกับหลวงพ่อและหมู่คณะ มาปรากฏให้เห็นอยู่ภายในใจเท่านั้น ด้วยเหตุนี้เอง...จึงทำให้ใจของท่านสว่างไสวผ่องใสเป็นอย่างมาก

 

 

 

        ยิ่งในเวลาที่ลูกหลานสั่งสมบุญแล้วอุทิศส่งไปให้ท่าน ผลบุญเหล่านี้ก็ได้ไปหล่อเลี้ยงใจของท่านเพิ่มมากขึ้น จนทำให้ใจของท่านมีความสว่างไสวผ่องใสหนักขึ้นไปกว่าเดิมมากๆ

 

 

        หรืออย่างในวันรวมพลังเด็กดีวีสตาร์ ครั้งที่ 5-ที่ผ่านมา ท่านเทพธิดาใหม่ก็ได้มาร่วมอนุโมทนากับการทำความดีของเด็กดีวีสตาร์ทุกคน ด้วยความปลื้มปีติใจในทุกๆกิจกรรมบุญในวันนั้น ในตอนนี้ ท่านเทพธิดาใหม่มีความตั้งใจที่จะเก็บเกี่ยวบุญในช่วงสุดท้ายก่อนที่จะถึงวันชำระร่าง ซึ่งหลังจากเสร็จงานชำระร่างของท่านแล้ว ท่านเทพธิดาใหม่ก็จะกลับสู่วิมานของท่านในทันที

 

 

 

        สำหรับวิมานของท่านเทพธิดาใหม่ จะเป็นที่ไหนไปไม่ได้เลย ถ้าไม่ใช่...ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง ซึ่งวิมานของท่านมีลักษณะเป็นวิมานทองประดับรัตนชาติที่ใหญ่โต สวยงามและอลังการเป็นอย่างมาก อีกทั้ง...ท่านยังมีบริวารเป็นจำนวนมากอีกด้วย