ศิษย์ลูกท้อ...ขอแขวนนวม

CASE STUDY

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบแทบเท้าคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความคารพรักอย่างสูงครับ

ผม เรียนจบจากมหาวิทยาลัยรามคำแหง หลังจากนั้นก็ได้มีโอกาสเข้ามาเป็นอุบาสกอยู่ในวัด ผมมีความสุขมากที่ได้อยู่สร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะ ปัจจุบันผมได้รับบุญทำ Animation ครับ
ผมกราบขอความเมตตาพระเดชพระคุณหลวงพ่อฝันในฝันดังนี้ครับ

คุณพ่อของผม ท่านมีอาชีพทำนาและเป็นลูกมือของช่างไม้ ท่านจะเป็นคนใจกว้าง ชอบเลี้ยงเหล้าเพื่อนฝูง เวลาคนชวนกินเหล้า ถ้าพ่อมีเงินท่านก็จะไปกินกับเขา และมักจะอาสาเป็นเจ้ามือเลี้ยงเหล้าเขาทุกครั้ง พ่อจะดื่มเมาบ้างไม่เมาบ้าง แต่ถ้าได้เมาก็มักจะชอบอาละวาด พ่อเคยเมาจนขาดสติแล้วอาละวาดทุบทำลายข้าวของในบ้านจนเสียหาย พ่อมักจะสนใจในเรื่องหมัดมวย เคยร่วมกับทีมงานจัดการแข่งขันชกมวยขึ้นในงานประจำปีของหมู่บ้าน ทำอยู่ 2-3 ครั้ง แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ ขาดทุนก็เลยต้องเลิกไป นอกจากนั้น พ่อยังเคยทดลองเลี้ยงไก่ชนและจับไก่มาซ้อมชนกันเองเป็นประจำ และยังเคยทดลองเปิดบ่อนไก่เล็กๆที่บ้านด้วย แต่ไม่ดึงดูดความสนใจ คนจึงไม่ค่อยมาใช้บริการ สุดท้ายก็เลยต้องเลิกไป

คืนหนึ่งคุณพ่อนอนหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกทีในตอนเช้าก็รู้สึกว่าขาทั้งสองข้างชาไม่มีความรู้สึก ไม่สามารถลุกเดินได้ เป็นอยู่ 3 วัน พี่เขยก็เลยเอายาสมุนไพรมาต้มให้กินและเอามาประคบที่ขาควบคู่กับการทำกายภาพบำบัด จากนั้นท่านก็สามารถเดินได้ แต่ไม่หายเป็นปกติ พ่อยังต้องเดินขาเป๋อยู่จนถึงปัจจุบันนี้

เมื่อพ่ออายุมากขึ้นท่านมักจะฟังเพี้ยน เวลาไปไหนๆได้ยินใครพูดอะไรจะชัดหรือไม่ชัดก็ตาม พ่อก็จะได้ยินเป็นว่าเขากำลังด่าตัวเองหรือนินทาตัวเอง มีหลายครั้งที่พ่อเอาเรื่องเขาถึงขั้นฟ้องร้องต้องว่าความกัน บางครั้งเรื่องถึงนายอำเภอ แต่ผลสรุปก็คือพ่อคิดไปเอง เขาไม่ได้พูดอย่างที่พ่อได้ยิน สุดท้ายเขาก็จะพูดไกล่เกลี่ยให้เลิกแล้วต่อกัน แต่ก็ยังไม่เป็นที่พอใจของพ่อ ซ้ำเชื่อว่าสิ่งที่ตัวเองได้ยินนั้นถูกต้องและเก็บเอามาคิดต่อที่บ้านด้วยความไม่สบายใจ เป็นอย่างนี้มานานหลายปี เคยไปหาหมอ ๆให้ยามาทาน บางครั้งพ่อก็ไม่ทาน พ่อบอกว่าพ่อไม่เป็นอะไร พ่อไม่สนับสนุนการมาอยู่วัดสร้างบารมีของผมเลย เวลาผมกลับบ้านท่านมักจะพูดให้ผมกลับไปอยู่บ้าน แต่ผมไม่เห็นด้วยจึงมักถกเถียงกัน เวลาคุยกันจึงไม่ค่อยลงรอยกัน จะขัดกันตลอด ระยะหลังผมเลยใช้วิธีนิ่ง

ตัวผมเอง เป็นลูกคนสุดท้อง มีพี่ชาย 2 คน พี่สาว 1 คน ตอนที่คุณแม่ตั้งท้องผมนั้น คุณแม่คิดว่ามีลูกแค่ 3 คนก็พอแล้ว แม่จึงพยายามทำแท้งด้วยวิธีกินยาขับ เวลาโม่แป้งทำขนมก็พยายามที่จะหมุนตัวแรงๆ เพื่อจะให้แท้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ

เมื่อครั้งที่ผมอายุ 5 ขวบ วันหนึ่งพี่ชายของผมได้รับมอบหมายจากพ่อให้ไปรับข้าวสารจากโรงสี ผม พี่ชายและเพื่อนอีกคนหนึ่ง เราทั้งสามได้จึงพากันเข็นรถเข็นเปล่าออกจากบ้าน เพื่อจะไปรับข้าวสารที่โรงสี โดยมีพี่ชายกับเพื่อนเป็นคนเข็นรถ ส่วนผมนั่งอยู่บนรถเข็นเปล่านั้น ด้วยความคึกคะนองของพี่ชายและเพื่อน จึงพากันเข็นรถวิ่งด้วยความเร็ว จนกระทั่งมาถึงถนนลาดยางแล้วปล่อยมือพร้อมกัน รถเข็นที่มีผมนั่งอยู่จึงวิ่งตรงไปยังฝั่งตรงข้ามของถนน แล้วก็พลิกคว่ำลงไหล่ทางซึ่งมีระดับสูงมาก เป็นเหตุให้ขาข้างขวาของผมไปงัดกับซี่ของล้อรถเข็นทำให้ขาผมหักไป 2 ท่อนแล้วผมก็สลบไปเลย

ตอนอายุ 14 ปีก็กระโดดเตะตระกร้อแบบตัวลอย ตอนลงผิดท่า ช่วงไหล่ซ้ายถูกกระแทกอย่างแรง จนกระดูกไหปลาร้าหัก

พออายุ 15 ปี ที่หมู่บ้านมีการจัดงานประจำปี และจัดให้มีการชกมวยเป็นปีแรก พ่อผมเองก็เป็นหนึ่งในคณะกรรมการนั้นด้วย ก็ได้ใช้ที่บ้านของผมเป็นที่ประกบคู่มวย และครั้งนี้เองผมได้ขึ้นเวทีเป็นนักชกอย่างเต็มตัวเป็นครั้งแรก ได้ฉายาว่า “ศักดิ์น้อย ลูกบ้านหนองผาสุก”

ตอนนั้นเนื่องจากผมไม่เคยผ่านสนามหรือเวทีไหนมาก่อนเลย เรียกว่ายังเป็นน้องใหม่ป้ายแดง ผมจึงอาศัยใจถึง..ลุยลูกเดียว ตั้งแต่ยกแรก ต่อด้วยยกที่ 2 และ 3 ผมลุยแหลกแบบไม่ยั้งเลย คิดแต่จะน็อคคู่ต่อสู้อย่างเดียว ผมนึกถึงอาวุธอะไรได้ก็ใส่จนหมด จบสามยกแรกทำให้ฝ่ายตรงข้าม โดนนับ 8 ผมเป็นต่อเขาเยอะมาก ถ้าจบยกนั้นผมคงชนะไปแล้ว แต่บังเอิญมันมีถึง 5 ยกน่ะซีครับ พอเข้ายกที่ 4 และ 5 ทำให้ผมหมดแรงเพราะไม่ประมาณกำลังในการชก ยกที่สี่ผมก็เลยโดนเขาทั้งตีทั้งแทงเข่าฝ่ายเดียวเลย จนผมล้มลงนอนต้องเป็นฝ่ายให้กรรมการนับ พอครบห้ายก ผลก็คือ...ผมแพ้คะแนนอย่างเฉียดฉิว

ในเช้าวันรุ่งขึ้น ผมลุกแทบไม่ไหว แข้งขามันบวมไปหมด ใต้ตาก็เขียวปูดทั้ง 2 ข้าง ระบมไปหมดทั้งตัว เวลาเข้าห้องน้ำ ก็นั่งแทบไม่ได้เพราะมันเจ็บมากๆเลยครับ เป็นอยู่อย่างนี้เกือบ 1 อาทิตย์ ครั้งนั้นได้ค่าตัว 150 บาท แต่ก็ไม่เข็ด หลังจากนั้นก็พยายามหาโอกาสขึ้นเวทีอีก เมื่อมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่ 2, 3 ในการต่อยแต่ละครั้ง ผมก็ได้สะสมประสบการณ์ ทำให้รู้จังหวะเข้าต่อยเข้าตี รู้จักผ่อนแรง รู้ประมาณกำลังในการชกให้ครบตลอด 5 ยก พี่เลี้ยงก็ได้บอกวิธีแก้ทางมวย ยิ่งทำให้ฮึกเหิมคึกคะนอง อยากต่อยไปเรื่อยๆ ประกอบกับเพื่อนๆที่โรงเรียน เริ่มไม่มีใครกล้ามาแหยม ผมก็ยิ่งได้ใจที่อยากต่อยมวยมากขึ้น แต่เหมือนกับบุญบันดาลให้ผมได้เลิกการต่อยมวย คือ ในการชกครั้งสุดท้าย ผมได้ฉายาที่ไม่ค่อยจะเป็นมงคลเลยครับ ได้ฉายาว่า “ลูกท้อน้อย ศิษย์ลูกท้อ” ผมไม่ชอบฉายานี้เลย แต่ก็ต้องเอาเพราะคนที่พาไปเปรียบมวยเขาชื่อ ท้อ ก่อนชกผมมั่นใจมากว่าต้องชนะแน่ เพราะคู่ชกตัวเล็กกว่าผม ขณะที่ชกกันอยู่ มีจังหวะหนึ่งที่คู่ต่อสู้เตะมา ผมก็ยกขาขึ้นป้องกัน เกิดมีเสียงดังแป๊ก ดังมาก เหมือนจะมีอะไรแตก แต่ก็ไม่มีใครเจ็บอะไร แต่พอผมจะยกขาขึ้นเตะกลับไปบ้าง ผมกลับล้มลงเองโดยไม่รู้ตัว จะยืนก็ยืนไม่ได้ เมื่อตั้งสติได้จึงรู้ว่ากระดูกขาของผมหักซะแล้ว การชกครั้งนี้ก็เลยพลิกล็อก ผมถูกหามลงจากเวที และเป็นเหตุให้ผมชกมวยไม่ได้อีกเลย ถึงกระนั้นผมก็รักที่จะฝึกมวย เพราะมันทำให้เป็นที่เกรงขามของเพื่อนๆและไม่มีใครกล้ามารังแก ถือเป็นการป้องกันตัวทางอ้อมอย่างหนึ่งของผมครับ

พี่ชายคนที่ 2 ของผม เคยทำงานสหกรณ์อยู่ที่บ้านโดยรับหน้าที่ทำบัญชี ต่อมามีผู้หญิงคนหนึ่งเรียนจบด้านบัญชีได้เข้ามาขอฝึกงานที่สหกรณ์ที่พี่ชายทำอยู่ ทางผู้จัดการจึงมอบให้พี่ชายของผมเป็นพี่เลี้ยง ผู้หญิงคนนี้ได้พยายามทำความสนิทสนมกับพี่ชายโดยซื้อของมาฝากเป็นประจำ จนพี่ชายตายใจและหลงรักเธอ ต่อมาผู้หญิงคนนี้ก็ได้ให้พี่สาวตัวเองมาขอยืมเงินจากพี่ชายไปหลายหมื่นบาท โดยพี่สาวของเธอบอกว่าจะเชียร์น้องสาวให้แต่งงานด้วย หลังจากจบคอร์ส ผู้หญิงคนนี้ก็ออกจากสหกรณ์ไปทำงานที่กรุงเทพฯ โดยไม่ได้ชำระหนี้ให้กับพี่ชายของผมเลย

ต่อมาพี่ชายของผมก็ได้ลาออกจากงานที่สหกรณ์โดยไม่บอกให้ใครรู้ แล้วไปทำงานที่กรุงเทพ เพื่อจะตามไปคบกับผู้หญิงคนนั้นต่อ แล้วพี่ชายก็ได้ไปทำงานอยู่ใกล้ๆที่พักของผู้หญิงคนนั้น แต่เมื่อกลับไปหาเธอในครั้งนี้ เธอและญาติๆเปลี่ยนไปจากเดิม ได้พยายามตัดไมตรีจากพี่ชาย ไม่อยากให้มายุ่งเกี่ยวอีก แต่ด้วยความรักที่พี่ชายมี แม้จะถูกปฏิเสธแต่พี่ชายก็ไม่ย่อท้อ หมั่นไปหาเธออยู่เรื่อยๆ แต่ก็ถูกปฏิเสธออกมาทุกครั้ง เมื่อเป็นเช่นนี้พี่ชายก็เลยเก็บกด จนล่าสุดเมื่อพี่ชายมาหาแล้วก็ถูกขับไล่ไสส่งอย่างไม่ถนอมน้ำใจ พี่ชายสุดจะทนจึงไปกินเบียร์ย้อมใจแล้วมาที่บ้านของผู้หญิง ได้ล้วงเอาปืนที่พกติดตัวมาเล็งไปที่ผู้หญิงคนนั้น ตั้งใจว่าจะฆ่าเธอแล้วก็ฆ่าตัวเองให้ตายตาม แต่ด้วยความที่ไม่เคยซ้อมยิงมาก่อนจึง..ยิงไม่ถูก คนที่เห็นเหตุการณ์จึงช่วยกันเข้าแย่งปืน ทางฝ่ายหญิงก็เลยแจ้งตำรวจจับ พี่ชายเลยเจอข้อหาพยายามฆ่า ศาลได้สั่งจำคุกพี่ชาย 6 ปี

พี่สาวกับพี่เขยของผม มีบุตรยากมาก ตั้งครรภ์ครั้งแรกก็แท้งไป จน 9 ปีก็ยังไม่มีบุตร ต่อมาผมจึงแนะนำให้ไปปฏิบัติธรรมบนพนาวัฒน์ กลับลงมาได้ 3 เดือนก็ตั้งครรภ์ ขณะที่ลูกอยู่ในท้องได้ 3-4 เดือน พี่เขยก็ได้ทำเรื่องวุ่นวายขึ้น ได้ไปติดพนันบอลและเสียพนันเป็นจำนวนถึง 5-6 แสนบาท พี่เขยไม่สามารถหาเงินมาใช้หนี้ได้ รู้ว่าตัวเองจะต้องถูกเขาเอาเรื่อง จึงชวนพี่สาวของผมให้ไปหย่า โดยให้เหตุผลว่า ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจะได้ไม่มีข้อผูกพันทางกฎหมาย จนขณะนี้พี่เขยยังคงต้องหลบซ่อนตัวไม่สามารถกลับมาอยู่ที่บ้านได้ พอลูกเกิดมาจึงไม่มีโอกาสได้อยู่กับพ่อ

คำถามมีดังนี้ครับ

1. บุพกรรมใดที่ทำให้คุณพ่อต้องมาดื่มเหล้า และสนใจในเรื่องการเลี้ยงไก่ชน การพนันตีไก่ อีกทั้งยังชอบยุ่งเกี่ยวกับการจัดชกมวย แต่ทำได้ระยะหนึ่งก็เลิกไป และคุณพ่อจะมีวิบากกรรมอย่างไรครับ แก้ไขได้อย่างไร

2. บุพกรรมใดที่ทำให้คุณพ่อป่วยเป็นอัมพฤกษ์อยู่ 3 วัน ต่อมาก็ต้องเดินขาเป๋มาจนถึงปัจจุบัน กรรมใดทำให้ท่านหูเพี้ยน มักได้ยินว่าคนนั้นคนนี้นินทาตัวเองเสมอ จนมีเรื่องมีราวต้องว่าความกันหลายครั้ง จะแก้ไขได้อย่างไรครับ

3. กรรมใดที่ทำให้ผมเกือบตายตั้งแต่อยู่ในท้อง และกรรมใดที่ทำให้ผมขาหัก 2 ท่อนตอนอายุ 5 ขวบและหักเป็นครั้งที่ 2 ตอนขึ้นชกมวย ตอนอายุ 14 ปีก็เตะตระกร้อจนกระดูกไหปลาร้าหัก ที่ผมไม่ตายเพราะบุญใด และกรรมใดจึงทำให้ผมชอบเล่นกีฬาที่ต้องออกแรง เช่น เล่นฟุตบอล วิ่ง โดยเฉพาะการขึ้นชกมวยเป็นต้น จะแก้ไขกรรมนี้ได้อย่างไรครับ

4. กรรมใดที่ทำให้พี่ชายคนที่ 2 ถูกผู้หญิงคนนั้นหลอกให้หลงรักและหลอกเอาเงินไปหลายหมื่นบาท และเกือบฆ่าเธอจนต้องไปติดคุก

5. ทำไมพี่สาวกับพี่เขยจึงมีบุตรยาก เป็นเพราะบุญที่ได้ไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์จึงทำให้พี่สาวมีบุตรใช่ไหมครับ และกรรมใดทำให้พี่สาวพี่เขยและลูกต้องพลัดพรากจากกัน เขาจะมีโอกาสได้มาอยู่ร่วมกันอีกหรือไม่ครับ จะแก้ไขเรื่องนี้ได้อย่างไร

6. คุณปู่กับคุณยายของผมตายแล้วไปไหนครับ มีสภาพเป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่อุทิศให้หรือไม่

7. ผมเคยสร้างบุญร่วมกับหมู่คณะมาอย่างไร บุญใดที่ทำให้ผมและทีมงาน Animation มาทำหน้าที่ในปัจจุบันและจะมีอานิสงส์อย่างไรครับ

กราบขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. กรรม “คบคนพาล” ทั้งในอดีตและปัจจุบัน จึงทำให้พ่อต้องมาอยู่ในวงจร , ดื่มเหล้า , ชนไก่ , ชกมวยจ่ะ! แต่ที่ทำได้ระยะหนึ่งแล้วเลิกไป เพราะ บุญเก่าที่เคยบวชพระ แล้วก็คิดได้ จึงได้อธิษฐานว่า ชาติต่อไปขออย่าได้ทำ “ความชั่วขึ้น” หรือทำบาปไม่ขึ้นเลย จึงทำให้ชาตินี้ แม้วิบากกรรมเก่าการคบคนพาล จะทำให้มาอยู่ในวงจรดังกล่าว ก็ทำไม่ขึ้น แล้วต้องเลิกไปในภายหลังจ่ะ!

วิบากกรรมที่ดื่มเหล้า ก็จะมีเชื้อปัญญาอ่อนติดไป , ชกมวย , ตีไก่ ก็จะทำให้มีโรคภัยไข้เจ็บในภพชาติต่อไป

จะแก้ไขก็ให้หักดิบเลิกสิ่งไม่ดีเหล่านั้น แล้วสั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา ให้มาก ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นวิบากกรรมเหล่านั้น และอย่าได้ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขอีกเลย

2. พ่อป่วยเป็นอัมพฤกษ์ 3 วัน และต่อมาเดิน “ขาเป๋” เพราะ ...กรรมในอดีตชอบชกมวยและเชียร์มวย อีกทั้งเคยทะเลาะ ชกต่อยทำให้คู่พิพาทบาดเจ็บหลังหักพิการ วิบากกรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ!

กรรมสุรา และชอบนินทาผู้อื่น และปล่อยข่าวให้ผู้อื่นเสียหายทั้งในอดีตและปัจจุบันมาส่งผล ให้ท่าน “หูเพี้ยน” ได้ยินคนนินทาตัวเองจนเป็นความกันบ่อย ๆ จ่ะ!

จะแก้ไขต้องปล่อยสัตว์ปล่อยปลาอุทิศบุญไปให้คนที่เราไปเบียดเบียนไว้และให้พูดแต่ปิยะวาจาจ่ะ!

3. ลูกเกือบตายในท้อง เพราะ ...ในพุทธันดรที่ผ่านมา ลูกได้เป็นทหารพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้เป็น “ขุนศึก” แนวหน้าแบบทะลวงฟัน จึงทำให้มีเวรปาณาติบาตติดมาเยอะ และเวลาพักผ่อนก็ชอบ “กีฬาเรื่องการต่อสู้”

วิบากกรรมในชาติดังกล่าว จึงทำให้ประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง และชอบเล่นกีฬาที่ออกแรง
แต่ที่รอดมาได้ เพราะบุญที่ได้ออกบวชตามพระราชาในภายหลัง ตามมาส่งผลตัดรอนวิบากกรรมจ่ะ!

จะแก้ไขลูกก็จะต้องไม่เป็นคนมักโกรธ และต้องแผ่เมตตา อีกทั้งต้องปล่อยสัตว์ปล่อยปลาอุทิศส่วนกุศลไปให้ผู้ที่เราไปเบียดเบียนเขาไว้จ่ะ!

4. พี่ชายคนที่ 2 ถูกผู้หญิงหลอกให้หลงรัก , หลอกเอาเงินไปหลายหมื่นและเกือบฆ่าเธอ จนเป็นเหตุให้ติดคุก เพราะ ... กรรมในอดีต พี่ชายคนที่ 2 มักชอบหลอกให้ผู้หญิงหลงรัก แล้วขอยืมเงินแล้วไม่คืน แต่ไม่ใช่ผู้หญิงคนปัจจุบัน จึงทำให้ผู้หญิงเจ็บแค้น ตามมาส่งผล

ส่วนเรื่องที่เกือบฆ่าเธอนั้น ก็เพราะ เมาและโกรธแค้นเธอในปัจจุบัน แต่ไม่เคยมีกรรมเก่ากับเธอ ในอดีต จึงฆ่าเธอไม่ได้
ที่ต้องติดคุกก็ด้วยเหตุในปัจจุบันดังกล่าวจ่ะ!

5. พี่สาวกับพี่เขยมีบุตรยาก เพราะ ...กรรมในอดีตได้เคยเป็นสามี-ภรรยากัน และอยู่ชายทะเล ได้มีอาชีพ “เก็บไข่เต่า” ตามชายหาดขาย กรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ!

เพราะบุญที่ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ บวกกับความปรารถนาที่จะมีบุตร จึงทำให้มีบุตรได้
แต่ยังมีกรรมคบคนพาลทั้งในอดีตและปัจจุบัน จึงทำให้เผลอไปเล่นการพนัน ซึ่งต่อมาเป็นเหตุให้ พลัดพรากจากครอบครัวจ่ะ!

ก็ต้องให้เลิกอบายมุข , เลิกคบคนพาลที่นำแต่ความเสื่อมมาให้ แล้วก็ให้คบแต่บัณฑิต อีกทั้งต้องสั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา ให้มาก ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นจากวิบากกรรมนี้จ่ะ!

6. คุณปู่ตายแล้วก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ระดับทั่วไปที่หมู่บ้าน ภุมมเทวาแห่งหนึ่ง ด้วยบุญตามประเพณี แม้จะมีวิบากกรรมสุราแบบพ่อ แต่บุญดังกล่าวมาอุ้มไว้จ่ะ!

ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ก็ทำให้ท่านมีสภาพที่ดีขึ้นทุกด้านจ่ะ! แต่ก็ยังอยู่ที่เดิม

คุณยายตายแล้ว ก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” สายยักษ์ระดับล่าง เพราะกรรมมักโกรธ
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ จึงมีสภาพที่ดีขึ้นทุกด้าน แต่ก็ยังอยู่ที่เดิมเช่นเดียวกันจ่ะ!

7. ทีมงาน Animation ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหลายรูปแบบ เช่น พุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกก็เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช แล้วได้ออกบวชตามพระราชา , ปฏิบัติธรรมได้ในระดับเห็นองค์พระภายใน พอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้ และได้อยู่ในฝ่าย “เผยแผ่”

นอกนั้นบางคนในทีมงาน , เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชก็มี , เป็น “กุลบุตร” ก็มี , เป็น “กุลธิดา” ก็มี

มาทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งต่างจากพุทธันดรที่แล้ว ก็จะทำให้มีปัญญาบารมี , มีรูปสมบัติ , ทรัพย์สมบัติ, คุณสมบัติ , ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข , มรรคผลนิพพาน, วิชชาธรรมกาย และไปสู่ที่สุดแห่งธรรมจ่ะ!

ชาตินี้มาเจอกันอีก ก็ให้ลูกทุกคนตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่อย่างเต็มกำลัง และเอาชีวิตเป็นเดิมพัน แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!