อุบาสิกาแก้วณัชชาลี สินธุสกุลวัฒน์

 

        ลูกเป็นตัวแทนอุบาสิกาแก้ว จากศูนย์อบรมที่มีอาคารที่พักเป็นอาคารใหญ่ 5-ชั้นใหม่เอี่ยม อากาศดี อาหารอร่อยค่ะ นั่นคือ วัดสามพระยา กรุงเทพฯค่ะ ตัวลูกไม่เคยมาวัดพระธรรมกายมาก่อนค่ะ เพิ่งรู้จักวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรกจากโครงการบวชอุบาสิกาแก้วรุ่นนี้ค่ะ เพราะมีวันหนึ่ง มีคนมาเปิดแผ่นซีดีและชวนลูกบวชอุบาสิกาแก้ว ลูกได้เห็นภาพตอนคนรับสไบแก้วที่มีผู้หญิงมากมายมหาศาลมารวมตัวกัน ตอนนั้นลูกแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยค่ะ ลูกยังถามเขากลับไปว่า “ภาพนี้ใช้คอมพิวเตอร์ทำหรือเปล่าพี่ ทำไมมีคนมาปฏิบัติธรรมมากขนาดนี้”

 

 

 

        ลูกทึ่งมาก แถบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยว่า ภาพนี้เป็นภาพที่ถ่ายจากของจริง พอลูกเห็นแล้วก็ตัดสินใจสมัครบวชตอนนั้นทันทีเลยค่ะ เพราะลูกต้องการเป็นหนึ่งในล้านคนในครั้งนี้ให้ได้ค่ะ ลูกอยากเป็นหนึ่งคนที่ได้อยู่ในภาพอันยิ่งใหญ่นี้ค่ะ วันแรกที่ลูกเข้าอบรมตอนนั้นลูกนั่งสมาธิเมื่อยมาก ง่วงและหลับตลอดเลยค่ะ นั่งเมื่อไรเป็นหลับ แต่พอนั่งไปเรื่อยๆ ใจลูกเริ่มนิ่งขึ้นมาก ลูกจะพยายามไม่คิดอะไรเลย ปล่อยทุกอย่างทิ้งเลยค่ะ ง่วงก็หลับ แต่พอตื่นแล้วก็เริ่มนั่งกันใหม่ ทำอย่างนี้มาเรื่อยๆจนถึงวันรับสไบแก้ว วันนั้นเป็นวันที่ลูกทึ่งมาก เพราะภาพที่ลูกเห็นจากแผ่นซีดีนั้น ได้มาปรากฏเป็นภาพจริงๆในวันนี้ ลูกได้อยู่ในสถานที่จริงๆบรรยากาศจริงๆคนก็มากมายจริงๆ ทุกอย่างมันคือความจริงที่ไม่ใช่ภาพที่ตัดต่อทางคอมพิวเตอร์ หรือตกแต่งด้วยอะไรทั้งสิ้น...มันคือของจริง ของแท้ ที่สามารถมาพิสูจน์ได้ ตอนนั้นลูกรู้สึกขนลุกไปหมดเลยค่ะ และมีความสุขมากที่เราได้เป็นหนึ่งในล้านคนแล้วจริงๆ

 

 

        หลังจากกลับมาจากพิธีรับสไบแก้ว ความสุขและความปลื้มก็ยังอยู่กับลูกตลอดเลยค่ะ เย็นวันนั้นลูกได้นั่งสมาธิตามปกติ ก่อนนั่งลูกนึกถึงตอนรับสไบแก้ว ตอนนั้นลูกยิ้มและมีความสุขมาก นึกถึงภาพบุญไปเรื่อยๆ สักพักหนึ่งลูกก็เห็นเหมือนเป็นห้องๆหนึ่งกว้างมาก แล้วลูกหันมองไปทางซ้ายก็เห็นเป็นดวงแก้วใสสว่างที่มีองค์พระอยู่ข้างใน องค์เล็กๆเรียงต่อกันเป็นแถว เป็นชั้นสูง และลึกเข้าไปข้างในเรื่อยๆ เหมือนเป็นทางเดินเข้าไปอีกค่ะ และพอลูกมองไปทางด้านขวา ลูกก็เห็นองค์พระเรียงกันเป็นแถวเหมือนเดิม ลูกแหงนมองขึ้นไปข้างบนก็เห็นองค์พระอยู่ในดวงแก้วเรียงต่อกันสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เรียงเป็นแถวเป็นชั้นเยอะมาก มากจนนับไม่ถูกเลยค่ะ มีเต็มไปหมด ส่องสว่างไปทั่วทุกทิศเลยค่ะ ไม่ว่าจะมองไปทิศไหนก็เห็นแต่องค์พระ สวยงามและงดงามมาก ลูกนั่งมองไปจนกระทั่งออกจากสมาธิ

 

 

        หลวงพ่อคะ...หลังจากนั้นมา ทุกครั้งที่ลูกหลับตาไม่เคยมืดมิดอีกเลยค่ะ สว่างตลอด ลูกเห็นดวงแก้วอยู่ที่กลางท้องทุกครั้ง ดวงแก้วใสสว่างมาก นั่งมองไปเรื่อยๆไม่นานก็เห็นองค์พระอยู่กลางดวงแก้ว ดวงแก้วโปร่งแสงและเป็นประกายสวยงามมาก ลูกเห็นองค์พระจากเศียรของท่านลงไป ท่านนั่งขัดสมาธิ กายของท่านใสและสว่างงดงามมากเลยค่ะ ตอนนั้นลูกมีความสุขมาก มากที่สุดจริงๆค่ะ องค์พระอยู่กลางท้องลูกตลอด ไม่ว่าลูกจะทำอะไร ท่านก็ยังอยู่นิ่งอยู่กลางท้องตลอดเลย ไม่ว่าจะหลับตาลืมตา นั่งเดินหรือนอน องค์พระก็ยังนิ่งสว่างอยู่กลางท้องตลอด องค์พระขยาย...ใหญ่ขึ้นๆ ใหญ่เท่าตัวลูก ใหญ่กว่าตัวลูก และขยายใหญ่จนประมาณไม่ได้เลยค่ะ กายของท่านเหมือนเพชรมีแสงระยิบระยับเต็มไปหมด รัศมีของท่านงดงามส่องสว่างไปทั่ว

 

        ลูกนั่งมองไปเรื่อยๆ องค์พระที่ลูกเห็นก็ค่อยๆเหมือนกลายมาเป็นตัวลูก ในสมาธิเหมือนลูกก้มมองแขนตัวเอง ก็เห็นแขนตัวเองเหมือนเพชรระยิบระยับ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นองค์พระและองค์พระเป็นคนเดียวกับลูก พอลูกออกจากสมาธิ ลืมตาขึ้นมา ลูกยังรู้สึกว่าแก้มของลูกหรือหน้าของลูกยังสว่างๆออกมาอยู่เลยค่ะ มันบรรยายความรู้สึกออกมาไม่ถูกเลยค่ะ ลูกรู้สึกดีใจและมีความสุขมากๆเลยค่ะ

 

        การเข้าอบรมในครั้งนี้ลูกมีความสุขมาก ทางวัดศูนย์อบรม คือ วัดสามพระยา เจ้าอาวาส คือ พระเดชพระคุณพระพรหมดิลก เจ้าคณะภาค 14-ท่านได้เมตตาดูแลลูกๆอุบาสิกาแก้วทุกคนเป็นอย่างดี ท่านได้เปิดห้องปฏิบัติธรรมที่สวยงามมากให้พวกเราได้เข้ามานั่งปฏิบัติธรรม แบบมีความสุขสบาย เย็นกายสบายใจ ยิ่งเย็นยิ่งสบายก็ยิ่งเข้าถึงธรรมง่ายค่ะ แถมยังมีที่พักเป็นอาคาร 5-ชั้นหลังใหญ่ใหม่เอี่ยม บรรยากาศดีมากๆเลยค่ะ อาหารก็อร่อย ที่สำคัญ คือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าอาวาสได้เมตตาลงเทศน์เกี่ยวกับธรรมะให้ฟัง ท่านเทศน์สนุกสนานมากค่ะ ไม่น่าเบื่อ ทำให้เข้าใจและเข้าถึงธรรมะได้ง่ายค่ะ

 

อุบาสิกาแก้วอาวรณ์ ส่งรอบ

 

        ลูก...อายุ 58-ปี ตัวแทนอุบาสิกาแก้ว จากศูนย์วัดมงคลสถิต จังหวัดพังงาค่ะ ในอดีต...ลูกมีอาชีพแม่บ้าน แต่ปัจจุบันเปลี่ยนอาชีพมาเป็นแสวงบุญสร้างบารมีตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงค่ะ ลูกได้เข้าร่วมโครงการ จากการโทรศัพท์ชวนบวชของเพื่อน ซึ่งพอลูกทราบว่ามีโครงการดีดีแบบนี้ ก็ตัดสินใจสมัครตอนคุยกันครั้งแรกเลยค่ะ พอเข้าโครงการแล้ว ขอบอกค่ะว่า มีความสุขตั้งแต่วันแรกที่เข้ามา

 

 

        ก่อนเข้าโครงการ ลูกคิดอยู่เสมอว่า ถ้าเข้าโครงการแล้ว ลูกจะทำทุกบุญให้เต็มที่ จะเก็บเกี่ยวบุญบารมีให้เต็มที่เต็มกำลังค่ะ ทุกครั้งที่ลูกนั่งสมาธิ ลูกจะมีความสุขมากๆค่ะ นั่งไปเรื่อยๆ มีบ้างที่ฟุ้งแต่ก็เฉยๆ ฟุ้งก็ฟุ้ง นั่งต่อไปเรื่อยๆ

 

        วันหนึ่ง ลูกนั่งสมาธิรอบสาย ตอนนั้นลูกก็นั่งตามปกติและปล่อยใจไปเรื่อยๆ ไม่นานลูกก็รู้สึกเหมือนเห็นแสงสว่างแวบๆอยู่ที่กลางท้อง ตอนนั้นคิดว่า...แสงอะไรนะ ทะลุท้องเข้ามา ลูกพยายามนั่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่นานจากแสงนั้น...ลูกก็เห็นเป็นองค์พระค่ะ องค์พระใสมากค่ะ ใสจนลูกแปลกใจว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นองค์พระใสขนาดนี้ ทำด้วยอะไรนะ ถึงใสได้ถึงขนาดนี้ ยิ่งดูก็ยิ่งชอบค่ะ ตอนนั้นลูกก็นั่งไปเรื่อยๆ และภาวนาสัมมา อะระหัง ไปเรื่อยๆ องค์พระขยายใหญ่...ใหญ่ออกไปสุดลูกหูลูกตาเลยค่ะ ดูเหมือนเป็นเรื่องที่แปลกมากสำหรับลูก แต่มัน คือ เรื่องแปลกที่ทำให้ลูกมีความสุขที่สุดในโลกค่ะ

 

        ลูกขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อ ที่ทำให้ลูกๆได้มีโอกาสมาอยู่ตรงนี้ ได้มาสร้างบุญสร้างบารมี ลูกจะขออธิษฐานจิต ขอให้มีโอกาสได้เข้าร่วมโครงการแบบอีกต่อไป ทุกๆโครงการเลยค่ะ

 

************************