อุบาสิกาแก้วณุภัทรณีย์ ใจเอื้อเฟื้อ

 

        ลูกชื่อ ณุภัทรณีย์ ใจเอื้อเฟื้อ หรือ ครูตู่ อายุ 43-ปี อาชีพทำธุรกิจส่วนตัวค่ะ ลูกได้เข้าร่วมโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนึ่งล้านคน จากการชวนของน้องสาวร่วมโลกของลูก ได้ชวนลูกเข้าโครงการ และชวนลูกมาวัดในวันอาทิตย์ต้นเดือนพฤศจิกายน เป็นครั้งแรกที่ลูกได้มาบูชาข้าวพระ ลูกรู้สึกประทับใจมากค่ะ จากการมาวัดในครั้งนั้น ลูกรู้สึกศรัทธาในวัดพระธรรมกายและหลวงพ่อมาก ระหว่างขับรถกลับบ้าน ลูกได้มีโอกาสพูดคุยกับหมู่คณะของน้องสาวเกี่ยวกับเรื่องวัดและการสร้างบารมี ตอนนั้นลูกรู้สึกดีมากค่ะ รู้สึกว่าคนรอบตัวของน้องมีแต่คนที่ดีๆทั้งนั้นเลย คุยกันแต่เรื่องบุญเรื่องการนั่งสมาธิ และชวนกันทำแต่บุญ ลูกรู้สึกดีมากๆค่ะ

 

 

 

        หลังจากกลับมา ลูกก็ฝันว่าตัวเองได้ใส่ชุดขาว กำลังนั่งสมาธิอยู่ในห้องโถงที่วัดแห่งหนึ่ง ซึ่งมีสถานที่กว้างขวางมาก และมีพญานาคที่มีแสงรัศมีสว่างมากจ้องมองลูก ตอนนั้น ลูกคิดว่าทำไมพญานาคตนนี้สวยงามมาก หลังจากนั้นลูกก็มีความรู้สึกอยากบวชขึ้นมาทันที พอตื่นนอนแล้วลูกจึงนึกถึงตอนที่น้องสาวร่วมโลกได้ชวนลูกบวชอุบาสิกาแก้ว ลูกจึงได้โทรศัพท์หาน้องสาวและตัดสินใจบวชตอนนั้นเลยค่ะ

 

        หลังจากเข้าโครงการแล้ว ลูกมีความสุขมากๆค่ะ ตอนนั่งสมาธิแรกๆ ลูกนั่งสมาธิเมื่อยมากค่ะ ยิ่งนั่งก็ยิ่งฟุ้ง แต่ก็นั่งไปเรื่อยๆ วันหนึ่งก่อนนั่งสมาธิลูกลองจินตนาการว่า มีองค์พระอยู่กลางท้อง นั่งคิดอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ตอนนั้นลูกรู้สึกว่าตัวเองใจนิ่งๆมากๆค่ะ เป็นครั้งแรกตั้งแต่เข้าโครงการที่นั่งสมาธิแล้วรู้สึกว่า ตัวเองไม่คิดฟุ้งซ่านเลย ใจนิ่งมาก แล้วไม่นานลูกก็เห็นเหมือนแสงสีขาวกลมๆอยู่ที่กลางท้อง แสงนั้นค่อยๆใหญ่และขยายขึ้น จนเป็นดวงแก้วที่ส่องสว่างและสวยงามมาก ตอนนั้น...ลูกรู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมาก นั่งไปยิ้มไปโดยไม่รู้ตัวเลยค่ะ มันเป็นความสุขที่แตกต่างจากความสุขที่เคยเจอมาทั้งชีวิตค่ะ เพราะเป็นความสุขที่ไม่ต้องทำอะไรเลย แต่กลับมีความสุขอย่างประมาณไม่ได้ ลูกนั่งดูไปเรื่อยๆตอนนั้นไม่อยากให้พระอาจารย์เลิกนั่งสมาธิเลย อยากนั่งแบบนี้ไปทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ ลูกรู้สึกมีความสุข ปีติ จนน้ำตาไหลและขนลุกไปทั้งตัวเลยค่ะ อยากนั่งหลับตาแบบนี้ตลอดไปเลยค่ะ

 

 

 

        ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่จัดโครงการนี้ขึ้นมา ให้ลูกได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริงจากการนั่งสมาธิ ลูกรักหลวงพ่อที่สุดในโลกค่ะ และลูกจะขออุทิศตนช่วยงานพระพุทธศาสนาในทุกๆโครงการตลอดไปค่ะ

 

อุบาสิกาแก้วเทื้อม ถนัดกิจ

 

        ลูกชื่อ เทื้อม ถนัดกิจ อายุ 80-ปี แต่ตัวจริงยังอ่อนเยาว์เหมือน 18-ปีอยู่เลยค่ะ ตัวแทนอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนจากศูนย์อบรมวัดมงคลสถิต จังหวัดพังงาค่ะ ลูกไม่ได้ทำอาชีพอะไรค่ะ วันๆลูกก็จะถางหญ้าหน้าบ้าน กวาดขยะพอเป็นพิธี ลูกได้รู้ข่าวโครงการจากการกวาดขยะหน้าบ้าน กวาดไปกวาดมา เจอแผ่นปลิวหยิบขึ้นมาอ่านก็เจอชวนบวชอุบาสิกาแก้ว ตอนนั้นอ่านแล้วรู้สึกสนใจมาก อยากบวชค่ะ จึงบอกคนที่บ้านให้พาไปสมัครและตัดสินใจเขียนใบสมัครวันนั้นเลยค่ะ

 

 

 

        ลูกเป็นคนที่ชอบนั่งสมาธิและทำบุญมากค่ะ ทุกครั้งที่ลูกทำบุญไม่ว่าบุญอะไร ลูกจะชอบอธิษฐานจิตขอให้ลูกได้ปฏิบัติธรรม และนั่งสมาธิได้เป็นเลิศ ลูกจะชอบอธิษฐานจิตแบบนี้เสมอค่ะ พอลูกเข้าโครงการแล้ว ลูกรู้สึกมีความสุขมากค่ะ รู้สึกว่าโดนใจ...ใช่เลย เพราะได้นั่งสมาธิเยอะมาก ตอนลูกนั่งสมาธิครั้งแรกๆก็ไม่มีอะไรค่ะ ว่างเปล่าไปเรื่อยๆ แต่ทุกครั้งที่เลิกนั่งสมาธิลูกจะรู้สึกโล่งๆเบาๆสบายๆค่ะ แม้ว่าจะยังมืดๆก็ตาม แต่ลูกก็ไม่คิดอะไร มีมืดๆให้ดู ก็ดูมืดๆไปก่อนแล้วกัน ก็นั่งแบบนี้มาเรื่อยๆ

 

        จนวันหนึ่ง ตอนนั้นลูกก็นั่งสมาธิตามปกติ นั่งไปนั่งมา ลูกก็เห็นเหมือนดวงแก้วดวงหนึ่งซึ่งมีขนาดเท่ากับหัวไม้ขีดไฟ ดวงแก้วดวงนี้ใสสว่างมาก เล็กแต่แจ๋วค่ะ ดวงแก้วดวงนี้ใสสว่างขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งดูก็ยิ่งสว่างและสว่างออกมาเรื่อยๆไม่ยอมหยุดเลย ลูกรู้สึกมีความสุขมาก ดวงแก้วจะมีดวงใหม่ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ และดวงใหม่ก็ส่องสว่างมากกว่าดวงเก่าอีกค่ะ สวยมากๆ ลูกมีความสุขมากๆ มากถึงมากที่สุดค่ะ สุขยิ่งกว่านี้ลูกคิดว่าไม่มีอีกแล้ว

 

        ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่จัดโครงการดีดีแบบนี้ขึ้นมา โครงการนี้มีแต่ให้สิ่งที่ดีๆ ทำให้มีความเข้าใจธรรมะมากขึ้น แต่ก่อนลูกยังงงๆ เหมือนมีผ้ามาปิดตา แต่ตอนนี้เหมือนหลวงพ่อเอาผ้าที่ปิดตานั้นออกให้แล้วค่ะ หลวงพ่อทำให้ลูกมองเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจนและแจ่มแจ้งค่ะ หลวงพ่อคะ...ลูกรักหลวงพ่อมากที่สุดในโลกค่ะ