เป็น อยู่ คือ วิถีชีวิตชาวมาเลเซีย

เป็น  อยู่  คือ  วิถีชีวิตมาเลย์

 ผู้คนบนแผ่นดินมาเลย์ ในประเทศมาเลเซีย

     สังคมมาเลเซียมีลักษณ์เป็น พหุสังคม (Multiracial Society) ประกอบด้วยประชากรหลากหลายเชื้อชาติ ได้แก่ มาเลย์ จีน  และอินเดียแต่ละเชื้อชาติมีความแตกต่างทางภาษา  ศาสนา วัฒนธรรม ประเพณี และวิถีชีวิตความเป็นอยู่

      พหุสังคม  หรือ  สังคมหลากวัฒนธรรม  (Multiracial Society)  หมายถึงกลุ่มคนที่แยกย่อยออกเป็นกลุ่มภาษา  กลุ่มชาติพันธุ์  กลุ่มศาสนา  หรือกลุ่มเชื้อชาติต่างๆหลากหลายกลุ่ม

      ประชากรมาเลเซียส่วนที่อยู่บนคาบสมุทรมลายูร้อยละ  82 อาศัยอยู่หนาแน่นบริเวณที่ราบชายฝั่งตะวันตก รองลงมาคือ บริเวณชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือ ส่วนบนเกาะบอร์เนียวมีประชากรอยู่หนาแน่นบริเวณที่ราบชายฝั่งทางตอนใต้ของรับชาราวัก

จำนวนประชากรแต่ละเชื้อชาติของประเทสมาเลเซีย

     ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวมาเลย์เชื้อสายอินเดียร้อยละ  50.4  ชาว มาเลย์เชื้อสายจีนร้อยละ  23.7  และชาวมาเลย์เชื้อสายอินเดียร้อยละ  7.1  (ส่วนใหญ่สืบเชื้อสายมาจากชาวทมิฬ) นอกจากนี้ยังมีชาวมาเลย์สายไทย เชื้อสายโปรตุเกสเชื้อสายฮอลันดา และเชื้อสายอังกฤษรวมอยู่ด้วย

     ชนกลุ่มแรกในแหลมมาลายู  ได้แก่  ชาวโอรังอัสลี  (Orang Asli)  ชื่อนี้เป็นภาษามาเลย์  แปลว่า  ชนชาติดั้งเดิม ประกอบด้วยกลุ่มใหญ่ๆ  3  กลุ่มและเผ่าเล็กเผ่าน้อยอีกกว่า 20 เผ่า  เกือบทั้งหมดอาศัยอยู่ชั้นบน มีบางส่วนอาศัยอยู่ตามชานเมือง  ชาวโอรังอัสลีมีรูปร่างเตี้ย ผิวดำ  ริมฝีปากหนา  ผมหยิบขอดแบบชาติพันธุ์นิกรอยด์  เรารู้จักกันในชื่อว่า “ซาไก”

ชนกลุ่มแรกในแหลมมาลายู  ซาไก

   ในประเทศไทยก็มีชาวซาไกอยู่เช่นเดียวกัน  โดยกระจายอยู่ในจังหวัดยะลานราธิวาส  ตรัง  พัทลุง  และสตูล  กลุ่มใหญ่ที่สุดอยู่ในอำเภอธารโต  จังหวัดยะเล  ซึ่งได้รับพระราชทานนานสกุลจากสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีว่า  "ศรีธารโต"

หรือชาวมาเลย์มุสลิม คือผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามพูดภาษามลายู ซึ่งถือว่าเป็นภาษาประจำชาติและปฏิบัติตามกฎธรรมเนียมของชาวมาเลย์  ชาวมาเลย์กลุ่มนี้มีความผูกพันกับแผ่นดินเกิดจนเรียกตนเองว่า  ภูมิบุตร  หรือบุตรของแผ่นดิน        ชาวมาเลย์เป็นคนใจกว้าง  เอื้อเฟื้อ  ยิ้มง่าย และมีอารมณ์ขัน  ชาวมาเลย์ในชนบนจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย  ทำไร่ทำนา และรักใคร่กลมเกลียวกันในหมู่คนบ้านเดียวกัน  ขณะที่ชาวมาเลย์ในเมืองจะมีวิถีชีวิตที่แตกต่างจากในชนบนมาก แต่เพราะมีความเชื่อในศาสนาเดียวกัน ชาวมาเลย์จึงยังคงความเป็นหนึ่งเดียว หลักศาสนาอิสลามทำให้ชาวมาเลย์แตกต่างจากคนมาเลเซียกลุ่มอื่นๆ ไม่มีการแต่งงานข้ามชาติมากนัก แม้จะยอมรับมุสลิมชาติอื่นๆ ก็ตาม  จึงทำให้เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวมาเลย์มุสลิมยังคงโดดเด่นไม่เหมือนใคร

ชาวจีน  มีอยู่ประมาณร้อยละ  30  ของประชากรทั้งหมด มีบทบาทในการควบคุมเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมหลัก  เช่น ยางและดีบุก ชาวจีนเข้ามาค้าขายตามเกาะต่างๆบนคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะชวาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 13 โดยเข้ามาทำงานในเหมือง ดีบุก ทำถนน และ ทางรถไฟ      ตามกฎหมายของมาเลเซีย  ทุกคนต้องเรียนภาษามลายู  แต่เมื่อชาวจีนอยู่บ้านจะพุดภาษาจีนกลางหรือภาษาท้องถิ่น  ชาวจีนยึดมั่นในการพึ่งตนเองและมีความขยันขันแข็ง ให้ความสำคัญกับครอบครัวและความผูกพันในพวกพ้อง  ชาวจีนในมาเลเซียนับถือลัทธิเต๋าและขงจื๊อ