เจ้าแม่เด็ก

View this page in: 中文

Case study

เจ้าแม่เด็ก

เรียบเรียง จากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

ครั้งหนึ่ง ลูกถูกเขาตั้งฉายาว่าเป็น “ดาวเจดีย์” เนื่องจากว่า ลูกตื่นตี 4 ครึ่ง เพื่อมาทำหน้าที่เตรียมเสื่อ, พาน, สังฆทานและดอกไม้ สำหรับคนที่ต้องการมาบูชามหาธรรมกายเจดีย์ทุกวัน พอตกเย็นหลังเลิกงานก็มาทำอีก ทำอย่างนี้เป็นเวลาถึง 3 ปี ลูกเห็นคนอื่นเขียน Case study กัน ลูกก็เลยอยากที่จะเล่าเรื่องตัวเองบ้าง ทั้งๆที่ไม่อยากให้ใครรู้แต่... ถ้าอายครูก็บ่รู้วิชชา อายครูบาฯก็บ่รู้ชะตากรรม

ลูก เป็นคนจังหวัดอุดร เกิดที่อุดร แต่มาโตที่ขอนแก่น เป็นลูกครึ่งไทย-เวียดนาม ตอนเด็กๆ แม่ จะให้เงินใช้แค่วันละ 6 สลึง เงินไม่พอใช้ ลูกจึงต้องขายของเอง บางครั้งซื้อยาวิตามินซี เม็ดละ ห้าสิบสตางค์มาขายเม็ดละ 1 บาท บางครั้งก็ช่วยครูถอนผมหงอกได้เงินวันละ 1 บาท บางวันรับน้ำอัดลมมาขายที่ บขส. (คิวรถจังหวัดขอนแก่น) ตั้งแต่ 2 ทุ่ม ถึงตี 5 โดยจ้างเด็กๆ แถวนั้นให้ขายให้ ได้ฉายา “หัวหน้าแก๊ง” หรือ “เจ้าแม่” ตั้งแต่เด็ก เวลา 7 โมงเช้า ก็ตั้งวงเป็นเจ้ามือไฮโลทั้งแบบเขย่าเองและแบบฉีกกระดาษ ในวงไฮโล จะมีแต่ผู้ใหญ่ที่หวังจะมาหลอกเอาเงินเด็กซึ่งขณะนั้นลูกอายุแค่ 9-10 ปี แต่แทนที่ผู้ใหญ่จะโกงเด็ก แต่กลับถูกเด็กโกง ถึงแม้จะต้องหาเงินไปด้วยเรียนไปด้วย แต่ลูกก็เรียนได้คะแนนดีมากคือ 99 เปอร์เซ็นต์กว่าๆ

พ.ศ.2515 ตอนเรียนชั้น ป.3-ป.4 อายุ 10 ขวบ ลูกสามารถหาเงินได้ โดยไม่ต้องขอพ่อแม่เรียนอีกเลย ได้มีเงินทำบุญใส่บาตรและไหว้พระทุกวันไม่ขาด ตอนนั้นลูกมีเงินฝากวันละอย่างต่ำ 100บาท ทุกวัน ลูกได้ซื้อรถสามล้อ 3 คัน ให้คนเช่า ซึ่งในขณะนั้นลูกอายุแค่ 10 ขวบและยังซื้อรถจักรยานเสือหมอบอีก 2 คัน แต่พอได้เงินมาเท่าไร พ่อ ก็ช่วยใช้ โดยเอาไปเล่นการพนันทั้งไพ่ หวย มวย ม้า จนหมด จะซ่อนเงินไว้ตรงไหนพ่อก็ค้นเจอ แม่ขอยืมครั้งละ 3,000 บาท ก็ขอลืมไม่เคยได้คืน

พอเรียนจบชั้น ป.4 สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดขอนแก่นชั้น ป.5 ได้ที่ 7 แต่ก็เกือบจะไม่ได้เรียน เนื่องจากคุณแม่ไม่อยากให้เรียนต่อ เพราะเป็นลูกคนโตต้องเลี้ยงน้องอีก 4 คน แต่พอลูกบอกว่าจะให้เงินคุณแม่ 3,000 บาท เพื่อขออนุญาตเรียนต่อ คุณแม่จึงยอมอนุญาต ผลการเรียนช่วงประถม-มัธยม นี่ไม่ได้โม้นะเจ้าคะ ชื่อของลูกไม่เคยถูกลบออกไปจากบอร์ดคนเรียนเก่งสามอันดับแรกเลย ม.ศ.1-5 ทำกิจกรรมหลายอย่างเช่น เป็นประธานการเชียร์ พานักเรียนประท้วงเพื่อให้โรงเรียนมีกีฬาจังหวัด เป็นนักกีฬาหลายประเภท เป็นเชียร์ลีดเดอร์จังหวัด นักยิมนาสติกประจำจังหวัด เนตรนารีรุ่นแรกของอีสาน จนเรียนจบมัธยมปลาย ก็เข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย โดยเรียนไปทำงานไป ชีวิตต้องสู้ตลอด เป็นพนักงานแจกของ, ขายประกัน, เปิดร้านขายอาหาร, จนถึงเป็นผู้จัดการคอนโดที่พัทยา

มีเรื่องแปลกคือว่า ตั้งแต่เด็กๆจะชอบมองไปที่ท้องฟ้ามาก ตามองท้องฟ้า แต่กลับเห็นดวงแก้วในตัวมีความสุขมากเหมือนกลืนลูกอะไรกลมๆอยู่ หลังจากนั้นจึงมีความรู้สึกที่อยากจะฝึกสมาธิเรื่อยมา แต่ก็ไม่ทราบว่าจะนั่งแบบไหนดี วันหนึ่งมีพี่มาชวนไปวัดพระธรรมกาย โดยบอกว่าที่วัดนี้แหละมีนั่งสมาธิ มาวัดครั้งแรกตรงกับวันพระ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 วันนั้นลูกนั่งนิ่งๆสบายๆ ใจจดจ่ออยู่กับเสียงพระอาจารย์นำไปเรื่อยๆ ลูกก็เห็นความสว่าง ต่อมาได้เห็นองค์พระแก้วใส ลอยมาเต็มไปหมดไม่ขาดสาย ใสสว่างตลอดเวลา มีความสุขมากๆ

หลังจากนั้นลูกก็มาวัดทุกวันอาทิตย์ มาอยู่ธุดงค์ ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ปฏิบัติธรรมไม่เคยขาด ลูกได้ทำบุญเป็นประธานรองแทบจะทุกงานและทำบุญทุกบุญไม่เคยขาด ทำแบบไม่ห่วงชีวิตตัวเองว่าจะเป็นอย่างไร ยอมรับว่าบางครั้งยอมเป็นหนี้เพื่อทำบุญ เพราะกลัวว่าตายแล้วไม่ได้บุญ

อีกทั้งลูกยังได้ทำหน้าที่ผู้นำบุญ ทั้งทำเองและบอกบุญทุกอย่างเช่น หล่อรูปพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีทองคำได้ประมาณ 1 M, ทำบุญและบอกบุญเสามหาธรรมกายเจดีย์มากกว่า 11 ต้น, ทำบุญและบอกบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวหนึ่งพันกว่าองค์ ลูกบอกบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวได้ทุกวัน ออกทำหน้าที่ทุกวัน พอเลิกงาน4โมงครึ่ง ก็ไปทำหน้าที่ต่อจนถึงตี1 - ตี2 บางวันถึงบ้านดึก พอเข้าห้องน้ำสลบไปเลย เหมือนมีอะไรมาทำให้เราหมดสติหายใจไม่ออกบอกไม่ถูก ล้มไปเลย แต่ก็นึกถึงหลวงปู่และท่อง “สัมมา อะระหัง” แล้ววูบไปเลย มารู้อีกทีก็สว่างแล้ว

ลูกไปบอกบุญพร้อมกับความมั่นใจในบุญว่า มีอานุภาพจริง เช่น บุญจากการสร้างพระได้ช่วยชีวิตหลายคนให้พ้นจากโรคภัยไข้เจ็บ มีอยู่รายหนึ่งเป็น ผู้หญิงนับถือศาสนาคริสต์ ป่วยเป็นโรคมะเร็งขั้นสุดท้าย หมอบอกว่าต้องตายภายใน 1 เดือน ตอนที่มาพบลูก ตัวเธอมีกลิ่นเหม็นมาก ตัวดำ ลูกจึงพามากราบมหาธรรมกายเจดีย์ และสร้างองค์พระธรรมกาย ให้อธิษฐานต่อหลวงปู่ขอให้หาย ลูกแนะนำว่าให้นั่งสมาธิ นั่งครั้งแรกเธอบอกว่า เห็นพระองค์หนึ่งมาลอยอยู่ตรงหน้า ลูกถามว่าพระองค์ไหนเหรอ เธอบอกว่าไม่รู้จักเหมือนกัน ลูกจึงหยิบรูปหลวงปู่เพื่อให้เธอไว้บูชา พอเธอเห็นเท่านั้นเธอตกใจปนดีใจมากอุทานว่า “องค์นี้แหละที่พี่เห็น องค์นี้แหละ” แล้วเธอก็กลับไป หลังจากนั้น 2 วัน เธอกลับมาหาลูก หน้าตาเธอดูสดใสขาวผ่องขึ้นมีสีสัน ไม่ซีดเซียวเหมือนตอนที่พบกันครั้งแรก เธอเล่าว่า เธอไปนั่งสมาธิที่บ้านตลอด 2 วัน 2 คืน จนได้เห็นหลวงปู่มาบอกว่า มะเร็งที่เป็นอยู่จะหายแล้วนะ เธอมีกำลังใจจึงไปหาหมอที่เคยรักษา หมอตรวจแล้วบอกว่าแปลกนะ มะเร็งหายแล้ว เป็นไปได้อย่างไร อาทิตย์ต่อมาพาไปกราบคุณยายอาจารย์ฯ ท่านจับที่ไหล่ซ้ายและถามว่า “เป็นตรงไหนยายจะช่วย” พอกลับมาจากวัดเธอก็ไปพบหมออีก หมอถามว่าไปรักษาที่ไหน เธอบอกว่าไม่ได้รักษาที่ไหน เพื่อนพาไปสร้างพระธรรมกายที่วัดพระธรรมกาย และนั่งสมาธิเท่านั้น หมองงมาก เธอดีใจมากและลูกก็ดีใจมากค่ะ ปัจจุบันนี้เธอยังมีชีวิตอยู่เจ้าค่ะ

คำถาม

1. ทำไมตอนเด็กๆ ลูกจึงหาเงินได้มาก ส่งตัวเองเรียนได้โดยไม่ต้องอาศัยเงินพ่อแม่ แต่ก็ไม่สามารถเก็บเงินไว้ได้ ต้องถูกคุณพ่อเอาไปเล่นการพนันจนหมดเป็นเพราะวิบากกรรมอะไร

2. การที่พ่อเอาเงินของลูกไปเล่นการพนัน ท่านจะมีวิบากกรรมอย่างไรคะ และลูกจะให้อโหสิกรรมท่านอย่างไรจึงจะไม่ต้องมีเวรต่อกัน

3. ลูกทำหน้าที่จัดเตรียมเสื่อ, พาน, สังฆทานและดอกไม้ให้คนมาบูชาเจดีย์ทุกวันจะมีอานิสงส์อย่างไรคะ และลูกเคยทำหน้าที่นี้มาในอดีตหรือเปล่าคะ เหตุใดลูกมักจะเป็นผู้นำบุกเบิกในการทำสิ่งต่างๆเกือบทุกเรื่อง ลูกทำบุญอะไรมาคะ

4. เหตุใดลูกจึงมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี ทั้งๆ ที่เพิ่งมาวัดครั้งแรก ตอนที่ลูกเป็นลมหมดสติในห้องน้ำ เหงื่อกาฬออกเต็มตัว หายใจไม่ออก เหมือนกับมีสิ่งลี้ลับจะมาพรากชีวิตลูก เป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่คะ ลูกรอดมาได้ด้วยบุญอะไร

5. ทำไมผู้หญิงที่เป็นโรคมะเร็งขั้นสุดท้าย จึงรอดตาย หายป่วยได้เจ้าคะ ทำไมเธอจึงมาเจอลูก เธอได้สร้างบุพกรรมกับลูกมาอย่างไรคะ ทำไมเธอนั่งสมาธิเห็นหลวงปู่แล้ว และหายจากโรคได้แล้ว แต่กลับหลุดจากหมู่คณะออกไปอีกคะ (ปัจจุบันเธอไม่มาวัดพระธรรมกายอีกเลยเพราะสามีไม่ให้มา)

6. การทำบุญโดยการกู้ยืมเงินมาทำบุญ (ซึ่งลูกก็เคยทำ) จะได้บุญมากน้อยแค่ไหนคะ

7. วิบากกรรมใดทำให้ลูกต้องมาพบกับผู้ชายหลายคน ได้อยู่ด้วยกันแต่ไม่มีลูก แต่ละคนในครั้งแรกก็ดูท่าว่าจะดี แต่ก็มีเหตุทำให้อยู่กันไม่ยืด ไม่ทราบว่า ลูกเคยอธิษฐานจิตเกี่ยวกับการครองตัวเป็นโสดหรือไม่มีลูกอย่างไรหรือเปล่าคะ

8. ลูกเคยคิดว่าจะสร้างบารมีแบบอยู่ตัวคนเดียวไปเรื่อยๆ แต่สภาพแวดล้อมหลายอย่างไม่เอื้ออำนวย เพราะลูกไม่ได้อยู่กับญาติพี่น้องและแม่ บางครั้งก็ท้อใจและอยากมีคู่ครอง คนที่มีชีวิตเช่นนี้ควรทำอย่างไรดีคะ

9. เหตุใดชีวิตของลูกในเรื่องการหาทรัพย์ การทำงาน ไม่มีอุปสรรคอันใด แต่การมาวัดสร้างบารมี กลับพบอุปสรรคหลายอย่างจนแทบจะหลุดไปจากหมู่คณะ เป็นเพราะวิบากกรรมใด และจะแก้ไขได้อย่างไรคะ

10. ลูกได้รู้จักสามีภรรยาคู่หนึ่งมาร่วม 10 ปีแล้ว เรามารู้จักกันที่วัดพระธรรมกาย เมื่อ 3 ปีที่แล้วทั้งสองได้มาชวนลูกเป็นหุ้นส่วนธุรกิจโดยเสนอว่าไม่ต้องลงทุนลงแรงอะไรเลย เพียงแต่ให้ลูกทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้เขาก็พอแล้ว และเขาก็ได้แบ่งกำไรให้ลูกตั้งแต่ปีแรกที่มาชวนลูกเป็นหุ้นส่วนจนถึงปัจจุบัน เป็นเพราะบุญอะไรของลูกคะ สามีภรรยาคู่นี้มีความเกี่ยวข้องกับลูกอย่างไรในอดีต และลูกทั้งสามเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. เมื่อตอนเด็ก ลูกสามารถหาเงินส่งตัวเองเรียนได้โดยไม่ต้องอาศัยเงินพ่อ-แม่ แต่เก็บเงินไม่ได้ ต้องถูกคุณพ่อเอาเงินไปเล่นการพนันหมด เพราะ ...ยังมีกำลังทานบารมีส่วนตัวอยู่ จึงทำให้สามารถหาเงินส่งตัวเองเรียนได้

แต่ก็ยังมีเศษกรรมในอดีต คือ บางครั้งเงินก็ได้มาจากทางมิชอบ เช่น เล่นการพนัน และกรรมคบคนพาล จึงดึงดูดให้ได้พ่อที่มีนิสัยเล่นการพนัน แล้วเป็นเหตุให้นำเงินของลูกไปเล่นพนันจนหมดจ่ะ!

2. การที่พ่อเอาเงินของลูกไปเล่นการพนัน ก็จะมีวิบากกรรม คือ นอกจากจะมีวิบากกรรมส่วนตัวที่เล่นการพนันด้วยเงินตนเองแล้ว ก็ยังจะมีวิบากกรรมที่นำเงินของลูกไปเล่นการพนัน คือ เมื่อมีสมบัติส่วนตัว ก็จะถูกพ่อ-แม่หรือญาติพี่น้องนำไปใช้ เพื่อการพนันจนหมดสิ้นไป เหมือนดังที่ตัวพ่อทำเอาไว้จ่ะ!

ลูกแค่ให้อโหสิกรรมกับท่านอย่างหมดใจ ก็ไม่ต้องมีเวรต่อ กันแล้ว โดยนึกว่าเรายกเงินนี้ให้ท่านเป็นการตอบแทนท่าน ส่วนท่านจะเอาไปทำอะไรก็แล้วแต่ท่านจ่ะ!

3. ลูกทำหน้าที่จัดเตรียมเสื่อ , พาน , สังฆทาน และดอกไม้ให้คนมาบูชาเจดีย์ ก็จะมีอานิสงส์ คือ ก็จะมีรูปสมบัติ , ทรัพย์สมบัติ , คุณสมบัติ ติดตัวไป อีกทั้งยังจะมีส่วนบุญที่คนอื่นได้บูชาเจดีย์ด้วย , แต่ต้องระวังอย่าให้ไปกระทบกระทั่งคนอื่น ไม่ว่าจะมีเจตนาหรือไม่มีก็ตามจ่ะ!

ในอดีตลูกเป็นคนที่ขวนขวายในบุญ แต่ไม่มีหน้าที่โดยตรงในการจัดเตรียมอุปกรณ์ในการสร้างความดีจ่ะ!

ลูกก็มีบุญพิเศษที่ชอบทำหน้าที่ผู้นำบุญ ติดตัวมาจ่ะ! ...เพียงแต่ต้องแก้ไขระมัดระวังในการทำหน้าที่เพื่อที่จะไม่ไปกระทบใครให้ใจเศร้าหมองจ่ะ!

4. ตอนที่ลูกเป็นลมหมดสติหน้าห้องน้ำเมื่อมาวัดครั้งแรก เหงื่อกาฬแตกเต็มตัว หายใจไม่ออก เหมือนกับมีสิ่งลี้ลับจะมาพรากชีวิตไปนั้น …ไม่จริงจ่ะ! แต่เกิดจากการอ่อนเพลียที่พักผ่อนน้อย เพราะเพลินต่อการทำหน้าที่จ่ะ! ... รอดมาได้ด้วยบุญที่ทำหน้าที่กัลยาณมิตรจ่ะ!

ตอนที่ลูกมาวัดครั้งแรกนั้น ลูกได้เห็นภาพนิมิตที่ดี ก็เพราะมีบุญเกี่ยวกับการนั่งสมาธิมาในอดีต แต่สิ่งที่เห็นแค่เป็น “กุศลนิมิต”จ่ะ! ดังนั้นให้ลูกดูไป เฉย ๆ โดยไม่ต้องคิดอะไร และไม่จำเป็นต้องไปเล่าให้ใครฟังจ่ะ!

5. ผู้หญิงคนที่เป็นโรคมะเร็ง รอดตายหายป่วยได้ เพราะ …บุญในอดีตที่เคยทำมากับหมู่คณะ กับบุญปัจจุบันที่ได้มาทำต่อกับหมู่คณะอีกจ่ะ!

และมาเจอลูกได้ เพราะ …ในอดีตลูกเคยทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับเธอ บุญนี้จึงดลบันดาลให้มาเจอยอดกัลยาณมิตรอีกจ่ะ!

เธอนั่งสมาธิได้เห็น “กุศลนิมิต” แต่หลุดจากหมู่คณะไปอีก เพราะ ...ในอดีตก็เคยหลุดออกจากหมู่คณะด้วยการกระทบกระทั่งกับบางคนในหมู่คณะ จนต้องไปนับถือความเชื่ออื่น , มาในชาตินี้ก็ซ้ำรอยผังเดิมจ่ะ!

6. การทำบุญโดยการกู้ยืมเงินมา ก็ถือว่า ยังไม่ถูกหลักวิชชานัก เพราะยังถือว่าเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นอยู่ , ยกเว้นในกรณีที่สามารถใช้คืนได้ และไม่เกินกำลัง และไม่ทำให้ครอบครัวตัวเองเดือดร้อนด้วยจ่ะ!

แต่ถ้าใช้คืนเงินกู้หมด เราก็ได้บุญเต็มที่ แต่ถ้าใช้คืนไม่หมด บุญก็หย่อนลงมา แถมผูกเวรอีก , ถ้าขอยืมแล้วขอลืม ก็ได้บุญ แต่เมื่อบุญบันดาลให้มีสมบัติเกิดขึ้น สมบัตินั้นก็จะวิบัติโดยเราไม่ได้ใช้จ่ะ! ... ถ้าเขายกหนี้นี้ให้ ก็จะต้องไปเป็นบริวารเขา โดยต้องอาศัยใบบุญเขา ถึงจะมีกินมีใช้จ่ะ!

7. ลูกต้องมีคู่ผ่านมากมาย แต่ไม่มีลูกด้วยกัน เพราะ …เป็นวิบากกรรมกาเมเจ้าชู้มากในชาติที่เป็นผู้ชาย(ที่ใช้ของ ๆ เขามาเยอะ) ทำให้ติดนิสัยมีคู่ผ่านเยอะ(ชาตินี้ก็เลยต้องมาให้เขาใช้บ้าง) ไม่เกี่ยวกับการอธิษฐานจิตที่จะครองตัวเป็นโสดและไม่มีลูก

ลูกก็จะมีได้ไปเรื่อย ๆ เพราะวิบากกรรมและความพึงพอใจในสิ่งเหล่านี้ จนกว่าจะ “หักดิบ” เลิกสิ่งเหล่านี้ เลิกหาคู่ในอุดมคติด้วยวิธีการเดิม ๆ (แบบนี้) แล้วหันมาปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง จนเข้าถึงพระธรรมกายภายในอย่างแท้จริงนั่นแหละ ก็จะหมดกรรมจ่ะ!

8. ลูกอยากจะครองตัวเป็นโสด แต่บางครั้งก็อยากจะมีคู่ครอง เป็นแบบ “เบื่อ ๆ อยาก ๆ” อย่างนี้อยู่ตลอดเวลา ทำให้บางครั้ง ท้อใจ

ก็ให้ทำดังนี้ซิจ่ะ! ถ้าท้อแล้วให้ถอยซะแล้วให้คบเพื่อนผู้หญิงที่เป็นกัลยาณมิตรซึ่งกันและกันเป็นกลุ่ม ๆ ที่ชอบประพฤติพรหมจรรย์อย่างแน่วแน่จริงจัง เพื่อสร้างบารมี มีศรัทธา , ศีล , ทิฐิเสมอกัน แล้วชวนกันสร้างบารมีอย่างเดียว โดยไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องอย่างนั้น อย่างเด็ดขาด ด้วยใจเด็ดเดี่ยว ก็จะดำเนินชีวิตไปได้อย่างมีความสุข

แต่ต้องระวัง “คำพูด” ให้ดีอย่าให้กระทบกระทั่งกัน ให้เลือกประโยคที่ทำให้เขารักเราออกมาใช้เยอะ ๆ เพราะประโยคเหล่านี้เอามาใช้ฟรี ๆ ได้โดยไม่เสียเงินจ่ะ! และให้รู้จักอดทน , ให้อภัยซึ่งกันและกัน , ให้รอยยิ้มกับความรักและปรารถนาดีต่อกัน , ชีวิตการสร้างบารมีของลูกก็จะมีความสุขจ่ะ!

9. ลูกจะต้องหันกลับมาดูตัวเองว่า เรามีข้อบกพร่องอะไร ไม่ใช่ไปดูว่าใครมีข้อบกพร่อง แล้วก็แก้ไขข้อบกพร่องตัวเองนั้นเสียให้หมด ก็จะหมดปัญหา เพราะลูกเป็นคน “เก่ง” อยู่แล้วที่สามารถหาทรัพย์มาได้อย่างไม่ลำบาก หน้าที่การงานก็ดี มีเกียรติ ไม่ติดขัดอะไร , แต่ “เก่ง” อย่างเดียวไม่ได้ต้องน่า “น่ารัก” ด้วย จ่ะ!

และ “ความน่ารัก” นี้ลูกก็มีอยู่ในตัวตั้งเยอะ แต่ลูกเอาความน่ารักมาใช้เป็นบางช่วงตามอารมณ์ ชอบเขียม , ชอบประหยัด ในการใช้ความน่ารักมากเกินไป ถ้าลูกหัด “เย็น” , หัด “ยอม” , หัด “ยกย่อง” , หัด “ยืดหยุ่น” บ้าง ก็จะไม่ไปกระทบกับใคร , ใคร ๆ ก็จะรักลูก เพราะลูกทำตัวให้ น่ารักจ่ะ! (อย่าหงุดหงิดนะลูกนะ , แล้วจะดีจ่ะ!)

10. สามี-ภรรยาคู่หนึ่ง ซึ่งเป็นหุ้นส่วนการค้ากับลูก และได้แบ่งกำไรให้ลูกอย่างสม่ำเสมอ โดยแค่ให้ลูกทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้เขาเท่านั้น ไม่ต้องทำอะไรมากกว่านี้ เพราะ ... ในอดีตและปัจจุบัน ลูกก็เคยเป็นกัลยาณมิตรให้เขามาสร้างบารมีด้วยบุญนี้จึงทำให้ลูกไม่ต้องทำงานและได้รับส่วนแบ่งจ่ะ!

ลูกทั้งสามก็เป็น “กองเสบียง” ของหมู่คณะมาจ่ะ!

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!