Case study
บุพกรรมเจ้าของแพปลา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 28 มกราคม พ.ศ.2546
อาม่าท่านหนึ่ง ชนกกรรมนำท่านมาเกิดเป็นผู้มีฐานะยากจน เมื่อมีครอบครัวก็ต่อสู้ชีวิตเรื่อยมาจนเจริญรุ่งเรือง อาม่าประกอบธุรกิจแพปลา มีเรือประมงเป็นของตัวเอง มีลูก ๗ คน ผู้ส่งเรื่องมาเป็นลูกสาวคนที่ห้า เล่าว่าคุณแม่เมื่อมีฐานะที่มั่งคั่งก็ได้บำเพ็ญสาธารณประโยชน์โดยนำผลประโยชน์ที่ได้รับคืนสู่สังคม สร้างสาธารณประโยชน์ทั้งทางโลกและทางธรรม สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล โบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ ใครมาชวนทำบุญท่านก็ทำตามกำลังด้วยความเต็มใจ มีความปลื้มปีติ ได้มาทำบุญที่วัดพระธรรมกายด้วย
กระทั่งถึงวาระสุดท้าย มีอยู่ช่วงหนึ่งโจรมาดูลาดเลาแถวบ้านอยู่ ๒ วัน พอได้โอกาสก็มาปล้นโดยปิดหน้าปิดตา สวมหมวกไหมพรม มีอาวุธติดมือ ทำให้ทุกคนต่างตกใจ เมื่อทุกคนถูกจับมัด โจรได้ทำร้ายพี่สาวเพราะขัดขืน
อาม่าไม่กลัวตาย ไม่กลัวโจรทั้งที่เป็นผู้หญิง ท่านเข้าไปเจรจากับโจรบอกว่าเอาทรัพย์สินอะไรก็ให้หมด ยื่นกุญแจห้องให้ ขอเพียงแต่ชีวิตของทุกคน โจรเอาเข่งมาแล้วขึ้นไปค้นหาทรัพย์สิน เกิดเหตุอัศจรรย์คือห้องที่มีทรัพย์สินโจรไม่ได้เข้าไปค้น จะขนพระออกไปจากตู้กระจกก็ไม่ได้เพราะตู้ล๊อคไว้ โจรมองผ่านกระจกแล้ว เอาปืนทุบกระจกก็ไม่แตก ทีนี้กลัวตำรวจจะมาเลยรีบทำเวลา
ขณะที่โจรปล้นอยู่นั้น มีคนงานคนหนึ่งหนีหลุดไปได้ โจรกลัวคนนั้นจะไปตามตำรวจมา โจรจึงต้องทำเวลา และพอขนได้เต็มที่เป็นที่พึงพอใจแล้ว ก็ให้ทุกคนเข้าไปในห้องน้ำปิดประตู และดึงสลักระเบิดออกผูกไว้ตรงประตู ใครเปิดออกก็ต้องตายกันหมด ทุกคนในบ้านร้องไห้กันหมดยกเว้นคุณแม่คนเดียวที่มีสติ เมื่อคนงานที่หนีไปได้ไปตามตำรวจมาถึง โจรก็เลยรีบหนีออกไป ระเบิดก็ถอดสลักได้
ต่อมาตำรวจจับผู้ร้ายได้เนื่องจากไปปล้นบ้านอื่น โจรคนหนึ่งสารภาพว่าวันที่ปล้นบ้านเข้าไปค้นห้องที่มีสมบัติก็ไม่เห็นสมบัติ มันหายไปเฉย ๆ และตู้กระจกก็เอาปืนทุบก็ไม่แตกแล้วคิดว่าไปดีกว่าเอาแค่นี้พอแล้ว แต่อัศจรรย์ใจตรงที่ว่าคุณแม่ของเจ้าของเรื่องไม่กลัวโจรและพูดเจรจาอย่างดี ขณะที่คนอื่นกลัวจนตัวสั่น
หลังจากแม่ละโลกไปแล้ว พี่ ๔ คน ชาย ๒ คน หญิง ๒ คน ยังประกอบอาชีพทำแพปลา แล้วก็เอาเรือไปจับปลา ไปจับปลาในน่านน้ำพม่าบ้าง อินโดนีเซียบ้าง เลยโดนจับได้ และเรียกค่าไถ่เรือต้องเสียเงินทำให้ทรัพย์ที่สะสมเอาไว้หมด พี่ทั้งสี่กลายเป็นคนล้มละลาย
แม่ตายแล้วไปไหน ทำไมชีวิตแม่ถึงเป็นอย่างนี้ ทำไมชีวิตพี่สาวกับพี่ชายจึงล้มละลายในภายหลัง
อดีตชาติมีอยู่ชาติหนึ่ง ลูกๆ ในชาตินี้ก็เป็นลูกของแม่ในชาตินั้น แม่เป็นคนตระหนี่ ในวัยต้นๆ ไม่ทำบุญสร้างกุศล แต่ต่อมาภายหลังก็มีเพื่อนสหธรรมิกเพื่อนรักกันชวนมาทำบุญในบุญเขต ท่านทำไปแม้ไม่เข้าใจ ได้สร้างวิหารทาน สร้างถาวรวัตถุ มีสร้างหอฉัน สร้างสภาฯ เป็นต้น แล้วอธิษฐานว่า สาธุ ด้วยอานุภาพแห่งบุญนี้ เกิดไปกี่ชาติอย่าได้ลำบากยากจนเลย ไม่ได้อธิษฐานอะไรมากมายกว่านี้ แล้วในบั้นปลายของชีวิตในชาตินั้น ก่อนละโลกได้แบ่งสมบัติให้ลูกทุกคน แล้วบอกว่าอย่าลืมเอาไปทำบุญด้วย ไปทำบุญสร้างวัดวาอารามหรือจะเอาไปทำอะไรก็ได้ที่มันเป็นบุญเป็นกุศล
ตอนนั้น อยู่ในยุคที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานไปแล้ว ในช่วงที่ไม่ได้ทำบุญ กรรมตระหนี่มาให้ผลก่อนเป็นชนกกรรมนำมาเกิด เกิดมาลำบาก กว่าบุญเก่าจะตามทันต้องลำบากอยู่นาน เป็นที่ดูถูกดูแคลนของชาวบ้าน แต่ก็สู้ชีวิตจนเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านเมื่อบุญมาวาสนาส่ง ท่านทำบุญไม่ได้ประกอบไปด้วยปัญญา ไม่ได้อธิษฐานล้อมคอกไว้ ทำให้ต้องมาประกอบอาชีพปาณาติบาต ที่ทำบาปขึ้นเพราะบุญเก่าส่งผลให้มั่งมีศรีสุขกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งท่านได้มีโอกาสมาสร้างบุญสร้างกุศล
เหตุถูกโจรปล้นเพราะมีอยู่ชาติหนึ่งท่านเป็นผู้ชายถูกเพื่อนชวนไปเป็นโจร ท่านไม่ได้มีสันดานโจรแต่ตกบันไดพลอยโจน แต่ว่าเป็นโจรที่มีหลักการ เอาเฉพาะทรัพย์สินไม่เอาชีวิต เป็นโจรอยู่ไม่นาน ต่อมาก็เห็นว่ามันไม่ดีก็เลิก ในชาติที่เป็นผู้หญิงเพราะว่าไปผิดศีลข้อที่ ๓ ด้วยอัธยาศัยโจรเก่า อาจหาญ จึงไม่กลัว เข้าไปคุยเจรจาอย่างสบายเหมือนคุยกับลูกหลาน
บุญปัจจุบันที่ทำไว้ ในพระพุทธศาสนา บุญสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ ใครมาขอความช่วยเหลือท่านก็ช่วย จิตใจงดงาม ก็ทำให้บดบังทรัพย์ไว้ โจรเอาไปได้ส่วนหนึ่งไม่มากเท่าไร แม้นโจรเอาไปเป็นแสน แต่ทรัพย์ส่วนใหญ่ยังอยู่ บุญคุ้มครองไว้พระพุทธรูปในตู้ก็เอาไปไม่ได้ ทรัพย์ที่มีอยู่โจรเดินผ่านไปมาแล้วบอกไม่เห็น ส่วนลูกหลานครอบครัวทุกคนที่โดนกักขังเป็นกรรมปัจจุบัน ที่จับเอาปลาหรือสัตว์ต่างๆ มาขังไว้ แต่ว่าบุญปัจจุบันช่วยไม่ให้ตาย หลุดออกมาได้
พี่สาวและพี่ชายประกอบอาชีพนี้ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะในชาตินั้น แม่ให้สมบัติและบอกให้ทำบุญ เกิดเสียดายไม่ได้ทำบุญ ก็ไม่มีบุญที่จะรักษาทรัพย์ได้ แต่ลูกสาวคนที่ ๕ ทำบุญ จึงมาอยู่ในครอบครัวที่มีฐานะเป็นคหบดีมั่งคั่ง เป็นสัมมาทิฐิ เมื่อละโลกแล้วใจแม่เป็นบุญตลอดแม้ทำปาณาติบาต บุญให้ผลก่อน ใจใสไม่หมอง บาปไม่ได้ช่อง บุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวด้วย บุญทุกบุญมาส่งผล ไปเป็นเทพธิดาอยู่ที่ชั้นดาวดึงส์ มีวิมานพอประมาณเพราะทำถูกหลักวิชชา ที่ยังไม่ถูกหลักวิชชาก็มีอยู่ คละกันไป และได้รับบุญทุกบุญที่ลูกสาวอุทิศส่วนกุศลไปให้