ลูกชื่อ อรทัย พินิจมนตรี อายุ 40-ปี เป็นกำนันสองสมัย แห่งตำบลกุงเก่า อำเภอท่าคันโท จังหวัดกาฬสินธุ์ ลูกมีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของลูกบ้านทั้งหมด 11-หมู่บ้าน ด้วยความเป็นหญิงเก่ง บวกกับความเป็นลูกคนโต พอปี พ.ศ.2545-พ่อของลูกเสียชีวิต ลูกจึงต้องเข้ามารับช่วงธุรกิจซื้อขายอ้อยต่อจากพ่อ โดยจะไปประมูลอ้อยจากเกษตรกรตามไร่ต่างๆแล้วเอามาขายต่ออีกทอดหนึ่ง ถ้าราคาดีก็จะได้กำไรงาม แต่ส่วนใหญ่ลูกจะประสบแต่ภาวะขาดทุนค่ะ คือ ซื้อมาแพงแต่ขายไม่ได้ราคา พอเป็นอย่างนี้บ่อยเข้า ก็เริ่มเป็นหนี้ มีแต่หนี้พอกพูนเพิ่มขึ้นทุกปี ทุกคนในบ้านก็เครียด ตัวลูกเองก็เครียดมาก เพราะตัวแดงๆที่ติดอยู่กับหลายๆธนาคาร รวมกันแล้วเป็นเลขเจ็ดหลัก ทุกอย่างบีบคั้น ชีวิตมันมืดมน จนแวบหนึ่ง...เคยคิดสั้น อยากจะฆ่าตัวตาย

 

 

 

        แต่แล้วชีวิตของลูกก็เปลี่ยนไป เพราะในชุมชนของลูกเริ่มมีการจัดบวชตามโครงการต่างๆของวัดพระธรรมกาย ตั้งแต่บวชพระหนึ่งแสนรูปทั่วไทย บวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนหนึ่งแสนคน ทีแรกลูกก็ไม่คิดอะไร ลูกเพียงแต่รับรู้ และช่วยให้ทีมงาน ทำหน้าที่ได้สะดวกขึ้นเท่านั้นค่ะ จนมาถึงโครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนหนึ่งล้านคน ผู้นำบุญก็มาชวนลูกบวช เขาพูดไม่กี่คำ ลูกก็เขียนใบสมัครทันที แต่เขียนไปแบบเบลอๆ งงๆ ไม่รู้ว่าคิดอย่างไร รู้แต่ว่า...ถ้าลูกไม่เขียนใบสมัคร ลูกบ้านที่อยู่ตรงนั้นอีกสิบกว่าคนก็จะไม่เขียน ด้วยความเป็นกำนันและเป็นผู้นำชุมชน ลูกจึงต้องนำทุกคนทำความดี ทันทีที่ลูกเขียนใบสมัคร ลูกบ้านที่อยู่ตรงนั้นก็เขียนใบสมัครตามทุกคนเลยค่ะ

 

        พอมาบวชแล้ว ปลื้มใจมาก ดีใจที่ได้บวช เวลานั่งสมาธิ ลูกจะรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว จิตใจมันปลอดโปร่ง โล่งเบา ไม่มีความกังวลใจ มีความสุขมาก เพิ่งรู้ว่าการบวชนี้ดีจริงๆ พอจบโครงการแล้ว ลูกก็ลุยเปิดบ้านกัลยาณมิตรในทันที โดยทุกวันตอนเย็น ลูกจะชวนลูกบ้านให้มาสวดมนต์-นั่งสมาธิที่บ้านของลูก และเปิดช่องดีเอ็มซีให้ลูกบ้านดู ทำให้ทุกคนตื่นตัวสนใจพระพุทธศาสนามากขึ้น ซึ่งตอนนี้มีบ้านกัลยาณมิตรเกิดขึ้นแล้วกว่า 23-หลังค่ะ แล้วลูกก็จะหมุนเวียนไปสวดมนต์-นั่งสมาธิตามบ้านต่างๆทุกวัน บางครั้งก็นำลูกบ้านสวดมนต์-นั่งสมาธิด้วยตนเอง สอนให้พวกเขาภาวนา...สัมมาอะระหัง ถ้าวันไหนตรงกับวันพระ ทุกบ้านก็จะไปสวดมนต์-นั่งสมาธิร่วมกันที่ศาลาวัดในหมู่บ้านค่ะ

 

 

        หลังจากเสร็จกิจกรรมบ้านกัลยาณมิตรทุกครั้ง ลูกก็ไม่เคยพลาดที่จะชวนทั้งสาวเล็กสาวใหญ่ให้มาบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน แล้วยังฝากให้ว่าที่อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนทุกคนไปชวนเทพบุตรข้างกาย ให้มาบวชในโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูปอีกด้วย ตอนนี้ชุมชนของลูก เป็นชุมชนอบอุ่น เป็นชุมชนสว่างไสว มองไปทางไหนก็มีแต่เสียงสวดมนต์ และเสียงชวนคนบวชค่ะ

 

 

        ตั้งแต่ลูกไปบวชเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน และเปิดบ้านกัลยาณมิตร ได้สวดมนต์-นั่งสมาธิทุกวัน อะไรๆในชีวิตของลูกก็ดีขึ้นอย่างผิดหูผิดตาค่ะ ลูกกลายเป็นคนใจเย็น ทำอะไรรอบคอบ มีสติมากขึ้น การงานการเงินก็ดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ก่อนหน้านี้ ลูกได้บอกขายรถสิบล้อเอาไว้ โดยตั้งราคาในใจที่สี่แสนบาท บอกขายมาหกเดือน ก็ขายไม่ออก เคยมีคนมาดู แต่ไม่เคยมีใครให้ราคาถึงเป้าตามที่ตั้งไว้เลย แต่พอไปบวชกลับมาไม่นาน อยู่ๆก็มีคนมาขอซื้อและออกปากให้ราคาตามเป้าที่ตั้งไว้ โดยที่ลูกยังไม่ได้บอกเลยว่าจะขายเท่าไหร่ แล้วเงินทองที่เคยฝืดๆขัดๆ ตอนนี้ก็คล่องตัว จังหวะชีวิตมันดีขึ้น จากแต่ก่อนที่มองไม่เห็นช่องทาง เหมือนคนอยู่ในห้องที่ประตูถูกปิดตาย แต่ตอนนี้ประตูทุกบานถูกเปิดออก เป็นช่องทางรับทรัพย์ มีแต่สิ่งดีๆเข้ามา ผู้หลักผู้ใหญ่ก็ให้ความช่วยเหลือ บางคนถึงกับให้ยืมเงินไปทำธุรกิจ ทำให้ลูกไม่ต้องไปกู้เงินเป็นหนี้

 

        ส่วนธนาคารที่เป็นเจ้าหนี้ก็เจรจาผ่อนผันง่ายจนเหลือเชื่อ อ้อยที่ไปประมูลมา ก็ขายได้กำไรอย่างเดียว ไม่ขาดทุนเหมือนแต่ก่อน แล้วงานหัตถกรรมที่ลูกทำขายที่บ้าน ก็มีลูกค้ามาขอซื้ออยู่เรื่อยๆ เงินมันมาหาลูกชนิดไม่ขาดมือเลยค่ะ แถมลูกยังได้รับเลือกเป็นกำนันดีเด่นระดับอำเภอ ปี พ.ศ.2554-อีกด้วย ซึ่งจะไปรับรางวัลในวันที่ 10-สิงหาคมนี้ค่ะ ซึ่งลูกก็เชื่อมั่นล้านเปอร์เซ็นต์ว่า...ต้องเป็นอานุภาพบุญบวช และบุญชวนคนบวช อย่างแน่นอน ที่ทำให้ลูกได้พบกับชีวิตใหม่ ที่แฮบปี้สุดๆค่ะ

 

        ทุกวันนี้ ลูกทำหน้าที่กำนันด้วยความเบิกบานใจ และทำหน้าที่ลูกพระธัมฯมือใหม่อย่างเข้มข้น ด้วยการชวนคนบวชในทุกโครงการของหลวงพ่อ โดยชวนทุกครั้ง ทุกที่ ที่มีโอกาส ทั้งประกาศเสียงตามสาย เดินไปชวนถึงในบ้าน แจ้งข่าวโครงการในที่ประชุม และยังให้ผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ไปตามคนมาบวชอีกด้วย ทำให้ตอนนี้มียอดสมัครอย่างไม่เป็นทางการ กว่า 200-คนแล้วค่ะ ลูกได้ไปบวชด้วยตนเอง และพบเจอกับอานุภาพบุญด้วยตนเอง ทำให้ลูกเชื่อมั่นในบุญอย่างไม่มีข้อสงสัย ลูกจึงอยากให้ทุกคนทั้งหญิงและชายได้มาบวชสักครั้งในชีวิต ส่วนใครที่บวชไม่ได้ ก็ขอให้ลุกขึ้นไปทำหน้าที่ ไปชวนบวชให้ทะลุเป้ากันเลยค่ะ

 

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

 

กำนันอรทัย พินิจมนตรี

 

************************