ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557
ความประทับใจของพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ
พระสมพงษ์ ภาสกโร
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม พระสมพงษ์ ภาสกโร อายุ 78 ปี มาจากศูนย์อบรมเยาวชนจังหวัดนครราชสีมาครับ ผมคือหลวงตาที่ใครหลายคนพูดถึง วันนี้ผมขอโอกาสมาเล่าความในใจและเหตุการณ์สุดปลื้มในช่วงโค้งสุดท้ายก่อนจะชิตังเมให้หลวงพ่อและนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกได้ฟังกันครับ
พระสมพงษ์ ภาสกโร
หนึ่งในพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ 1,129 รูป
หนึ่งในพุทธบุตรกองพันเนื้อนาบุญ 1,129 รูป
ผมเคยบวชแล้ว 1 ครั้ง ในโครงการ 1 แสนรูปแรก ทำให้ผมมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา มีศรัทธาในพระเดชพระคุณหลวงปู่ แล้วไม่ว่าผมจะประสบปัญหาอะไรถ้าอธิษฐานถึงหลวงปู่ท่านก็จะช่วยผมเสมอ ตั้งแต่บวชคราวนั้นผมก็เข้าวัดทำบุญและทำหน้าที่ชวนบวชด้วยครับ อย่างโครงการนี้พอผมพาคนสุดท้าย ชื่อ นายแข่ง คงมณี ไปเข้าโครงการ พระอาจารย์ก็กวักมือเรียกและบอกว่า โกนแต่หัวเขา มามา มาโกนหัวตัวเองมั่ง ใจจริงผมอยากบวชอยู่แล้ว พอพระอาจารย์เปิดช่องผมก็ตัดสินใจบวชเลย การได้บวชในโครงการของหลวงพ่อดีมาก เมื่อก่อนตอนเป็นฆราวาสความประพฤติผมก็ไม่ดีเท่าไหร่ แต่พอมาบวชแล้วก็ปรับปรุงตัวได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ครับ
หลวงพ่อครับ ถึงผมเกือบจะ 80 แต่หัวใจผมอยากบูชาธรรมหลวงปู่มาก พอรู้ว่ามีโครงการเดินธุดงค์ผมก็อยากเดิน เพราะที่ผ่านมาเวลาอธิษฐานอะไร ท่านจะช่วยผมตลอด ดังนั้นใครไม่เดิน ไม่เป็นไร แต่ผมต้องเดิน ซึ่งผมก็ฝึกสมาธิมากขึ้น และสัมมาอะระหังตลอดทุกลมหายใจทุกก้าว แล้วไม่ว่าจะทำกิจวัตรอะไรก็จะภาวนาสัมมาอะระหังไปด้วย ซึ่งทุกๆก้าวที่ผมภาวนา ผมรู้สึกว่าในศูนย์กลางกายจะดีมาก ภายในใจนั้นชุ่มชื่นชุ่มเย็นครับ
ทุกวันที่เดินธุดงค์ ถ้าถามว่าแดดร้อนมั๊ย ผมว่าตามธรรมชาติแดดมันต้องร้อนอยู่แล้วครับ แต่ผมทนได้เหมือนความร้อนไม่กระทบใจผมเลย แล้วผมก็เดินธุดงค์ทุกวัน ไม่เคยแวะข้างทาง ไม่เคยขอหยุดพัก หรือแวะเข้าห้องน้ำ ผมเดินด้วยความตั้งใจพันเปอร์เซ็นต์เพื่อบูชาธรรมหลวงปู่ ยิ่งเห็นญาติโยมมีศรัทธาพูดสาธุ ผมก็ยิ่งปลื้ม และรู้สึกว่าโยมที่มาก็มาด้วยศรัทธาที่มีต่อหลวงปู่ หลวงพ่อ และวัดพระธรรมกาย แล้วสิ่งที่ทำให้หัวใจผมพองโต น้ำตาแทบไหลได้ทุกวัน คือบรรยากาศในพิธีล้างเท้า หลวงพ่อครับ พอโยมเขาไม่รังเกียจเท้าผม มันก็กระตุ้นทำให้ผมคิดว่า วันนี้เราจะต้องฝึกตัวของเราให้ดีกว่าเก่า ต้องยึดมั่นในศีล 227 ข้อ จะต้องเป็นพระแท้ให้สมกับที่โยมเขามีศรัทธาครับ
หลวงพ่อครับ ผมเป็นลูกข้าวเหนียว ทุกวันผมจะฉันข้าวเหนียว 3 ห่อ แต่วันสุดท้ายไม่รู้คิดยังไง ฉันไปแค่ห่อเดียว แล้ววันนั้นต้องขึ้นลงสะพานลอยเยอะ ซึ่งต้องใช้พลังเยอะกว่าการเดินทางเรียบๆ สงสัยจะหมดพลังข้าวเหนียวครับ พอไปถึงช่วงโค้งสุดท้าย เกิดอาการก้าวขาไม่ออกหมดแรงไปซะเฉยๆ ดีที่มีพระเพื่อนช่วยประคองเอาไว้ ตอนนั้นผมคิดแต่ว่าเราต้องไปให้ถึงเส้นชัย เพราะในใจคิดแต่เพียงว่า...ต้องสู้จึงจะชนะ แล้วผมก็ไม่กลัวอะไรเลย ถึงจะตายก็ไม่เสียดายชีวิต เพราะผมมีอุดมการณ์ว่าต้องบูชาธรรมหลวงปู่ให้สำเร็จ เขาบอกให้เอาย่ามกับกลดออกก่อนเถอะ แต่ผมก็พยายามรั้งเอาไว้ ในใจมันคิดว่าขอให้ผมได้ทำพิธีให้เสร็จก่อน แล้วด้วยความใจดีของพระเพื่อน และพลังใจจากญาติโยม ในที่สุดผมก็ก้าวเข้าไปในวิหารหลวงปู่ไปถึงเส้นชัย ได้บูชาธรรมหลวงปู่ครบทุกกิโลเมตรสมความตั้งใจครับ เล่าถึงตรงนี้แล้วน้ำตาเย็นมันจะไหล ผมปลื้มมาก และอยากอนุโมทนาบุญกับญาติโยม ที่วันนั้นสาธุชิตังเมไม่ยอมหยุด ซึ่งผมเป็นเพียงแค่พระน้อยๆ เป็นเพียงพระปลายแถว แต่ญาติโยมก็ยังสาธุให้ขนาดนี้ ผมก็ขอให้ญาติโยมเจริญๆ คิดอะไรให้สำเร็จทุกประการเลยนะครับ ญาติโยมทั้งหลายที่ไปโปรยดาวรวยฟังไว้นะจ๊ะ พระกองพันเนื้อนาบุญท่านให้พรแล้ว ขอให้เจริญๆ จ้า
การเดินธุดงค์ครั้งนี้ ทำให้ผมได้ฝึกความอดทนอย่างมาก แล้วที่หลวงพ่อประกาศชวนให้พระกองพันอยู่เดินธุดงค์ไปหนองคาย ผมขอสมัครเป็นคนแรกครับ ขอโอกาสให้ผมได้เดินด้วยนะครับ
หลวงพ่อครับ หลวงพ่อเป็นยอดมนุษย์ในสมัยนี้ ผมว่าหลวงพ่อเป็นบุคคลที่มีคำพูดศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ธรรมดา อันนี้ผมพูดความจริงไม่ได้ยกยอปอปั้น ซึ่งผมก็ศรัทธาหลวงพ่อมาก แค่หลวงพ่อเดินผ่านเฉยๆ ผมก็ดีใจแล้ว ผมขอให้หลวงพ่อมีอายุยืน อยู่ไปอีกเป็นร้อยๆ ปี คนบนโลกใบนี้จะได้หันมานับถือพระพุทธศาสนาทั้งโลกครับ
Desktop Version
