สมาธิ
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูกชื่อ ณัฐชา เป็นเจ้าของบริษัทเพชรสุวรรณการเกษตรจำกัด ผลิตสารปรับปรุงดินและส่งเสริมการปลูกอินทผลัมแบบเกษตรอินทรีย์เจ้าค่ะ
กัลฯ ณัฐชา กับกิจการขายสารปรับปรุงดิน
กิจการส่งเสริมการปลูกอินทผลัมแบบเกษตรอินทรีย์ค่ะ
หลวงพ่อคะ ก่อนลูกจะมีวาสนามาเข้าวัดพระธรรมกาย ลูกมีชีวิตที่ยากจนข้นแค้นไม่มีเงินใช้ จนต้องเก็บผักจับปลา หากบหาเขียดตามท้องนามากินเพื่อประทังชีวิต หนำซ้ำพ่อแม่ก็สามารถส่งลูกเรียนได้แค่ป.6เท่านั้น พอจบมาก็ต้องมาตรากตรำทำนา จนลูกคิดหนีจากความจนไปให้พ้นๆ โดยการแต่งงาน แล้วเปลี่ยนอาชีพมาเก็บของป่าขาย เช่น เห็ด หน่อไม้แต่รายได้ก็ไม่แน่นอนเอาเลยค่ะเพราะบางวันก็ได้แค่ 30 บาท บางวันก็ไม่ได้เลย เงินแม้แต่บาทเดียวก็ไม่มีติดบ้าน ทำให้ต้องอยู่อย่างอดๆอยากๆ ถึงขนาดต้องกินข้าวกับน้ำปลา จนรู้สึกน้อยใจในโชคชะตาและตัดพ้อกับตัวเองว่า “เราเกิดมาทำไมนะ จนก็จน ลำบากก็ลำบาก ถ้าเกิดมาแล้วทุกข์ขนาดนี้ อย่าเกิดเลยซะดีกว่า”
จนวันหนึ่งมีญาติเอาหนังสือธรรมะของวัด ที่เขียนโดย คุณป้าถวิล วัติรางกูลมาให้อ่าน ลูกก็เลยได้คำตอบว่า ที่ลูกเกิดมายากจนขนาดนี้ เพราะไม่ได้ทำบุญมาลูกจึงออกแบบชีวิตใหม่ ด้วยการยอมเหนื่อยออกไปหารายได้เพิ่ม โดยรับจ้างเขาหักฝักข้าวโพดเพื่อแลกกับเงินเพียง 1 บาทมาทำบุญหยอดกระปุกให้ได้ทุกวัน และลูกก็อธิษฐานขอกับหลวงปู่วัดปากน้ำทุกครั้งเลยว่า ขอให้หลุดพ้นจากวังวนแห่งความจน ให้สามารถถือศีล 5 ได้ ซึ่งพอทำอย่างนี้ 3 เดือน อยู่ๆก็มีคนแนะนำให้มาทำงานเป็นแม่บ้านทำความสะอาดที่สนามกอล์ฟ โดยได้เงินเดือนๆละ 4,000 บาท ด้วยเหตุนี้ ชีวิตลูกจึงเริ่มดีขึ้น
และมีโอกาสมาวัดพระธรรมกายตลอดต่อเนื่องจนกระทั่งปีพ.ศ.2541เป็นปีที่วัดโดนโจมตีหนัก หัวหน้างานจึงสั่งห้ามไม่ให้ลูกมาวัด ลูกจึงตัดสินใจลาออก แล้วเอาเงินก้อนสุดท้ายที่ได้ 8,000 บาท มาลงทุนเปิดแผงลอยขายกระเป๋า เสื้อผ้าและรองเท้า แต่ก็ขายได้ไม่ดีเลยจนต้องหันมาทำอาชีพขายตรง แล้วสุดท้ายก็มีปัญหาอีก จนเพื่อนโทรมาชวนให้ไปขายปุ๋ย ทำให้รายได้เริ่มดีขึ้น แล้ววันหนึ่งพอลูกได้ยินหลวงพ่อพูดว่า “ครั้งหนึ่งในชีวิตเราต้องเป็นประธานกองกฐินให้ได้”ทำให้ลูกอยากเป็นมาก เพราะอยากจะรื้อผังจนออกไปให้สิ้นซาก เนื่องจากที่ผ่านมาลูกลำบากเหลือเกินแต่เนื่องจากลูกยังมีเงินไม่ถึง M จึงชวนเพื่อนหุ้นกันคนละครึ่ง เพื่อเป็นประธานกองกฐินในปี พ.ศ.2554 ให้สำเร็จ ซึ่งเขาก็รับปากลูกอย่างดิบดี แต่เรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกค่ะ เพราะวันที่จะปิดกองกันเพื่อนไม่สามารถทำตามสัญญาได้ แต่เนื่องจากความตั้งใจที่จะเป็นประธานกองของลูกมันพวยพุ่งไปถึงขีดสุดลูกจึงตัดสินใจเอาชีวิตเป็นเดิมพันว่า จะเป็นตายอย่างไร ก็ต้องเป็นประธานกองให้ได้ ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ยังไงก็ต้องไม่เสียสัจจะจากนั้นลูกก็ไปรวบรวมเงินที่เป็นเงินหมุนค่าสินค้าทั้งหมดที่มีอยู่ นำบัตรเอทีเอ็มทุกใบ มากดเงินออกจากบัญชีทั้งหมดโดยคิดเพียงว่าถ้าวันนี้ไม่ชนะวันข้างหน้าก็จะแพ้ไปเรื่อยๆ แล้วเมื่อไรจะชนะ!
แล้วอีก 1 ชั่วโมงต่อมา ลูกก็รวบรวมเงินได้ครบ M พอดี จึงรีบเข้าไปถวายปัจจัยปิดกองอย่างเหลือเชื่อจริงๆ เรียกว่า ทำบุญทั้งน้ำตาเลย เพราะปลื้มมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โดยที่เงินทุกบัญชีของลูกหมดเกลี้ยง แต่แปลกมาก ที่ตอนนั้นแม้เงินจะหมด แต่กลับไม่รู้สึกห่วงอะไรเลย รู้แต่ว่าปลื้ม จนน้ำตาไหลพรากๆ และรู้แต่ว่า เด็กบ้านนอกที่ยากจนขนาดต้องกินข้าวกับน้ำปลาสามารถเป็นประธานกองกฐินได้แล้ว และที่น่าแปลกไปกว่านั้น หลังทำบุญเป็นประธานกองเสร็จ ยอดขายปุ๋ยพุ่งขึ้นสูงมาก ทั้งๆที่ปีนั้นเจอวิกฤติน้ำท่วมครั้งใหญ่แต่กลับขายดี จนสุดท้ายลูกพบจุดหักเหของชีวิต ได้ก้าวเข้ามาเป็นเจ้าของกิจการขายปุ๋ยอย่างเหลือเชื่อและมีเงินเป็นประธานกอง M ทุกปีอย่างต่อเนื่องนับจากนั้น
และแม้ปีนี้ จะเป็นปีที่เจอวิกฤติเศรษฐกิจมากที่สุด แต่ลูกกลับสวนกระแสค่ะ เพราะตั้งแต่ลูกรับผ้าไตรจักรพรรดิมหาสมบัติไปอธิษฐานชีวิตลูกก็พลิกโผสามารถขายต้นกล้าอินทผลัมได้อย่างทะลักทะลวง
ต้นกล้าอินทผลัมที่ขายได้ค่ะ
จนสามารถเป็นประธานกองกฐินได้ถึง 2M อย่างเหลือเชื่อ คือ เกินกว่าที่ตั้งใจไว้อีกซึ่งทำให้ลูกปลื้มมากเลยค่ะ เพราะลูกจะได้หล่อหลวงปู่องค์ที่ 8 อีก
สุดท้ายนี้ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าไม่ใช่เพราะลูกกัดฟันมุ่งมั่นเอาชีวิตเป็นเดิมพันที่จะเป็นประธานกฐินสักครั้งหนึ่งในชีวิตให้ได้ ลูกคงไม่มีวันนี้อย่างแน่นอนค่ะลูกขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อมากๆที่ชี้แนะวิธีรื้อผังจนให้ลูก เพราะการเป็นประธานกองเปลี่ยนชีวิตลูกจริงๆ
Desktop Version
