เมื่อพบองค์พระภายใน โรคร้ายก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา


[ 1 มิ.ย. 2549 ] - [ 18268 ] LINE it!

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตร เอี่ยม ธรรมสุจริต (อเมริกา)

 
    ผมชื่อ เอี่ยม ธรรมสุจริต เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จากชิคาโก อเมริกา อายุ 69ปี เข้าวัดมา 8ปีแล้ว ผมเคยเป็นที่ปรึกษาของกรมอัยการสูงสุดของรัฐอิลลินอยส์ และเป็นที่ปรึกษานายกเทศมนตรีเมืองชิคาโก ปัจจุบันผมอยู่ในวัยเกษียณ และป่วยด้วยโรคมะเร็งในเม็ดเลือด หลายคนบอกว่า "ถ้าคนอื่นเป็นอย่างผม ชีวิตก็คงจะจอดไปนานแล้ว" ซึ่งอาจจะจอดจริงๆก็ได้ ถ้าผมไม่ได้รู้จักการนั่งสมาธิ

    ย้อนไปปี พ.ศ.2541 ผมได้ต้อนรับพระภิกษุจากเมืองไทย ซึ่งเดินทางมาเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาในชิคาโก ท่านเคยเป็นนิสิตรุ่นน้อง คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แล้วผมก็ได้รู้จักการนั่งสมาธิ เพื่อเข้าถึงพระธรรมกายเป็นครั้งแรก 

    ตอนนั่งสมาธิครั้งแรก ก็มีเรื่องชวนสงสัยเข้ามาในใจ คือหลังจากหลับตาสักพัก ผมเห็นแม่ชีในชุดขาวเดินเข้ามา ในมือมีดอกไม้สีเหลืองสด แล้วท่านก็ยื่นดอกไม้ให้ผม หลังจากนั้น 1เดือน ผมนั่งสมาธิ ก็เห็นแม่ชีท่านเดิมยื่นดอกไม้ให้อีก เห็นอย่างนี้ถึง 3ครั้ง

    ผมจึงนำเรื่องคาใจไปปรึกษาพระอาจารย์ สักครู่ พระอาจารย์ก็ให้ดูรูปของ คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกา จันทร์ ขนนกยูง ผมก็อัศจรรย์ใจมาก เพราะเป็นคนเดียวกับที่ผมเห็นในสมาธิทั้ง 3ครั้ง
 
 
    นับจากนั้น ชีวิตผมของก็เริ่มเบนเข็มทิศ หันมาช่วยบุกเบิก สร้างวัดที่ชิคาโก และนั่งสมาธิต่อเนื่องขึ้น ช่วงแรกผมวางใจเฉยๆ ผมจึงได้สัมผัสถึงความสงบนิ่งที่อยู่ในท้อง มีความสุขแบบเพลินๆ ลืมตามาอีกที ปรากฏว่าผ่านไป 5ชั่วโมงแล้ว ผมเองยังรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก แล้วผมก็กลับไปนั่งสมาธิที่บ้านต่อ ก็เริ่มวางใจนิ่งๆกลางท้อง ความสงบทำให้ปีติ มีความสุข จนน้ำตาไหลออกมา
 
    วันหนึ่ง ผมวางใจนิ่งๆเช่นเดิม สักพักในท้องผมก็มีดวงดาว ใส สว่างมีประกาย ปรากฏขึ้น พอเอาใจจรดที่กลางดวงดาวนั้น ก็รู้สึกว่าดาวนั้นขยายจากเล็กมาใหญ่ ผมปีติมีความสุขมากๆ สุขจนบอกไม่ถูก ไม่รู้จะเปรียบกับอะไร

      นับแต่นั้นมา ผมตื่นแต่เช้า ตี 4 ครึ่ง เพื่อมานั่งสมาธิทุกวัน เมื่อนึกถึงดาวดวงนั้นอีกครั้ง สักพัก ดาวก็ขยาย ในกลางดาวที่ขยาย ผมเห็นศูนย์ 5ศูนย์ ในกลางดวงดาว คือ ซ้าย ขวา หน้า หลัง และตรงกลาง อยู่ในกลางศูนย์กลางกายฐานที่7 แล้วใจผมก็มุดเข้าไปอยู่ในกลางนั้น แล้วผมก็เห็นองค์พระใสๆ ผุดขึ้นมาทีละองค์ ณ จุดกึ่งกลางขององค์พระนั้นเป็นจุดเล็กๆ ที่เหมือนกับปลายท่อ ที่มีองค์พระผุดขึ้นมาเยอะมาก เหมือนปลายท่อที่มีน้ำรั่ว น้ำผุดออกมา ทำให้ผมมีความสุขอย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน


    เวลาผมเดินไปไหนมาไหน พอมองในท้องเมื่อไหร่ ก็เห็นองค์พระใสๆอยู่ข้างในทันที เห็นทั้งลืมตา หลับตา รู้สึกว่า ท่านอยู่กับเราตลอดเวลา มองเมื่อไหร่ก็เห็นเมื่อนั้น เหมือนเรามีของอยู่ในกระเป๋าเสื้อ ไม่ต้องคิดว่า ของจะหายไปไหน หรือเวลาผมไปเห็นน้ำแข็ง ก้อนใหญ่ๆที่ว่าใสๆแล้ว แต่พอเห็นองค์พระภายในใสแจ๋วกว่า จึงได้เข้าใจที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า “ใสยิ่งกว่าใส” นั้นเป็นอย่างไร

    ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง”

 

    หลังจากรู้ว่าป่วย เวลาผมนั่งสมาธิ ก็จะนึกเข้าไปอยู่ที่ศูนย์อากาศ ที่ตรงกลางฐานที่เจ็ด แล้วผมจะเห็นเป็นจุดใสๆสว่างๆ เล็กๆ เหมือนปลายเข็มนั้น พอใจหยุดนิ่งเข้าไป อยู่ตรงจุดใสๆนั้น ผมเห็นเป็นเกศขององค์พระขึ้นมา แล้วก็เห็นทั้งองค์พระ
 
    ตอนเห็นองค์พระใสๆนั้น ผมก็นึกนิดๆ กราบนิมนต์ท่านช่วยคุ้มครองผม แล้วผมก็หายเข้าไปในท้ององค์พระท่าน แล้วก็เห็น ผมเป็นตัวใสๆ ในกลางองค์พระ เหมือนท่านช่วยรักษา
 
    บางครั้งผมนึกเล่นๆว่า “เรามีปัญหาเกี่ยวกับเลือด เอ...แล้วถ้าองค์พระเข้าไปอยู่ในเลือดของเรา จะเป็นยังไงนะ” แล้วองค์พระท่านก็ย่อเข้าไปอยู่ในเส้นเลือดของผมจริงๆ ผมก็นึกว่า "ตรงไหนที่ยังไม่ปกติ ก็ขอให้ปกติ" แต่ผมก็ไม่รู้ว่าทำถูกต้องหรือไม่ ช่วงเวลาที่อยู่กับองค์พระรู้สึกเหมือนเราเป็นเด็กที่ขอของกับผู้ใหญ่ ซึ่งองค์พระท่านไม่เคยขัดใจเลยครับ

    ทั้งๆที่เป็นมะเร็งในเม็ดเลือด และต้องฉีดคีโม ถ้าเป็นคนอื่น เส้นผมก็จะร่วง ร่างกายจะโทรม หรือไม่ป่านนี้ก็กลับบ้านเก่าไปแล้ว แต่แปลกที่ร่างกายของผมกลับไม่เป็นอะไรเลย ผม ขน ก็ไม่ร่วง ทั้งๆที่ผมต้องไปเจาะเลือด ฉีดคีโม ถูกเข็มแทงสัปดาห์ละ 2ครั้ง ติดต่อมา 2ปี จนมือพรุนไปหมด แต่ผมก็ไม่เคยทุกข์ร้อนหรือกังวลใจกับมัน ยังคิดว่า ตัวเองยังแข็งแรงอยู่ ต้องหาย แต่ถ้าถึงที่ตายก็เป็นกฎแห่งกรรม แพทย์ชาวอเมริกันยังบอกผมว่า “แค่คุณนึกว่าไม่เป็นอะไร คุณก็หายจากโรคไป 70% แล้ว เพราะยาช่วยได้เพียงแค่ 30% เท่านั้น” 

    ถึงวินาทีนี้ ผมกล้าบอกว่า การปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย ถ้าเราศึกษาให้รู้ เข้าใจและทำอย่างจริงจังจนใจหยุดนิ่ง สามารถช่วยชีวิตของเราได้สารพัด เวลาที่ใจเรากังวล ก็เอาใจหยุดเข้ากลางนึกถึงองค์พระ ความกังวลใจก็จะหลุด เหมือนเราล้างจาน ใสสะอาดเกลี้ยง ผมใช้ Concept (ความคิด) ตรงนี้ในการดูแลตัวเอง

    ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า "การปฏิบัติธรรม ทำได้ทุกกาลเวลา ทุกสถานที่" ผมก็ลองครับ แม้กระทั่งเข้าห้องน้ำผมก็ลอง เป็นจริงอย่างนั้น นั่งทำกิจในห้องน้ำไป ลองทำใจนิ่งๆ ก็เห็นองค์พระ เหมือนกับเอาน้ำตั้ง แล้วก็จุดไฟ แล้วก็เผาไปเถอะเดี๋ยวน้ำก็ร้อน การนั่งสมาธิต้องนั่งให้ตั้งใจมั่น ฝึกไปจะเป็นผลดีต่อตัวเอง และคนรอบข้าง 

    ถ้ามีโอกาส ผมก็อยากกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับว่า "ที่ผมทำอยู่นี้ถูกต้องหรือไม่" เนื่องจากผมอยู่ไกลครูบาอาจารย์ ขอความเมตตาได้แนะนำเพื่อที่จะปฏิบัติได้ถูกต้องครับ
 
    กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากครับ ที่ได้เมตตาเผยแผ่วิชชาธรรมกาย เปิดโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา เป็นประโยชน์กับชาวโลก ทุกชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์


Desktop Version Desktop Version    



บทความที่เกี่ยวข้อง
โซโลมอน เกาะแห่งธรรมโซโลมอน เกาะแห่งธรรม

ชาวโซโลมอน ผู้กระหายธรรมชาวโซโลมอน ผู้กระหายธรรม

บททดสอบของการจะเป็นชาวพุทธบททดสอบของการจะเป็นชาวพุทธ



Home

อ่านธรรมะ

ธรรมะมาแรง

ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ