ผลการปฏิบัติธรรม
พระบุญประเสริฐ ปุญฺญเสฏโฐ
พระธรรมทายาท รุ่น บูชาธรรม 64ปี พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์
กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
กระผม ลูกพระ บุญประเสริฐ ปุญฺญเสฏโฐ พระธรรมทายาท รุ่นบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ในวาระครบ 64ปีครับ การได้มาบวชเพื่อบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อในครั้งนี้ ถือเป็นความภาคภูมิใจอย่างสูงสุดในชีวิตของกระผมเลยครับ เพราะพระเดชพระคุณหลวงพ่อยอมเหน็ดเหนื่อยทุกอย่างเพื่อลูกๆ เพื่อสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่ชาวโลก กระผมจึงมีความประทับใจและซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่ง และตั้งใจมาบวชเพื่อน้อมถวายบุญนี้ บูชาธรรมแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ
พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ กระผมยังจำได้ว่า ความประทับใจครั้งแรกของกระผมที่มาวัดเมื่อปลายปี พ.ศ.2534 คือ ภาพของพระภิกษุสงฆ์วัดพระธรรมกายที่เดินเป็นแถว อย่างเป็นระเบียบ ดูสงบเสงี่ยม สง่างาม สมเป็นนักรบแห่งกองทัพธรรม ภาพนี้เองที่ทำให้กระผมปลาบปลื้มปีติใจ จนขนลุกไปทั้งตัว ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา กระผมก็มีความคิดจะมาบวชที่วัดพระธรรมกายครับ
จนกระทั่งปี พ.ศ.2538 กระผมก็ได้มีโอกาสเข้ารับการอบรมธรรมทายาท ภาคฤดูร้อน รุ่นที่23 ซึ่งในรุ่นนี้พวกเราได้รับความเมตตาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้รับบุญทำฝายกั้นน้ำที่ปิงโค้ง ในครั้งนั้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อลงมานำทีมอย่างใกล้ชิด ให้ลูกพระช่วยกันขนหินกั้นน้ำ และให้ธรรมะเป็นกำลังใจในการสร้างบารมีกับลูกพระทุกๆรูป ทำให้ลูกพระทุกรูปมีความสุขมากเลยครับ แม้หลังจบโครงการ กระผมจะต้องออกไปทำภารกิจทางโลกต่อ แต่ภายในใจก็ยังมีความตั้งใจจะกลับมาบวชเป็นพระลูกชายของพระเดชพระคุณหลวงพ่ออีก
สำหรับการมาบวช เพื่อบูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อในครั้งนี้ กระผมตั้งใจมากว่า จะต้องบวชให้เป็นพระทั้งภายนอกและภายใน เป็นพระแท้ให้ได้ ดังนั้น ตั้งแต่เข้าโครงการมา กระผมก็ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองตามที่พระอาจารย์ และพระพี่เลี้ยงแนะนำทุกอย่างเลยครับ ซึ่งมีผลทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของกระผมก้าวหน้าขึ้นตามลำดับครับ เวลานั่งสมาธิ บางครั้งกระผมก็จะเห็นองค์พระท่านหมุนลอยมาให้เห็น แต่กระผมก็ไม่ได้สนใจ ทำเพียงอารมณ์สบายๆครับ และทุกครั้งที่นั่งสมาธิ กระผมก็จะลืมประสบการณ์เก่าๆไม่เอามาคิด ทำเพียงแค่ความรู้สึกสบายๆให้เกิดขึ้น
เมื่อถึงวันอุปสมบทของกระผม เป็นวันที่กระผมพยายามรักษาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา กระผมมีความรู้สึกสบายๆ ไม่มีความกังวลใจเลยครับ ในระหว่างที่กระผมกำลังหลับตาประนมมือ ฟังพระคู่สวดกำลังสวดเพื่อยกให้กระผมเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาอยู่นั้น ใจที่ยังตรึกถึงองค์พระที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา ก็ปรากฏมีความสว่างเย็นแต่ไม่หนาว พร้อมๆกับมีองค์พระใสๆ ขนาดหน้าตักประมาณ 5นิ้ว ผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกายครับ
กระผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ เป็นความสุขที่ไม่เคยได้รับมาก่อน น้ำตาเย็นๆค่อยๆไหลออกมา ความปีติ เกิดขึ้นไปทั่วกายของกระผมเลยครับ มีความรู้สึกคล้ายกับว่า ได้พบสิ่งที่กำลังรอคอยมานานแสนนาน กระผมนึกอยากน้อมถวายบุญที่เกิดจากการบวชในครั้งนี้ แด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นที่สุดเลยครับ และยังนึกอยากให้ทุกคนในโลกได้มีโอกาสได้พบกับความสุขอย่างนี้บ้าง...ความสุขเช่นนี้เองใช่ไหมครับ ที่ทำให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ยอมเหนื่อยทั้งชีวิตเพื่อให้ทุกๆคนได้เข้าถึง
พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ หลังจากบวชแล้ว พวกเราก็ได้ขึ้นมาปฏิบัติธรรมที่สวนลิ้นจี่ พนาวัฒน์ครับ ที่นี่มีบรรยากาศที่เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมเป็นอย่างมากเลยครับ พระอาจารย์พระพี่เลี้ยงก็เน้นให้พวกเราตรึกธรรมะทั้งในและนอกรอบ เพื่อให้ยกชั้นเข้าถึงธรรม บูชาพระพ่อครับ หลังจากที่ใช้เวลาปรับกายและใจให้เข้ากับที่นี่ ผลการปฏิบัติธรรมของกระผมก็ก้าวหน้าขึ้นครับ
ในการปฏิบัติธรรม กระผมจะเริ่มต้นจากการแผ่เมตตา แผ่กระแสแห่งความสุขไปรอบๆ แล้วก็จะนึกถึงสิ่งนุ่มๆเบาๆ ละมุมละไม นึกถึงบรรยากาศที่เย็นๆ ชุ่มฉ่ำไว้ จนใจสบาย จากนั้นกระผมจึงค่อยๆหลับตาเบาๆ วางใจนิ่งๆ ไม่นึกอยากจะทำอะไร ปล่อยใจให้ว่างๆ เหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศ และก็มีสติคอยกำกับอยู่ตลอด
สักพัก ก็จะมีแสงสีเงินสว่างปรากฏขึ้น มีองค์พระลอยมา ถึงตอนนี้ใจของกระผมจะเริ่มรวม กระผมทำใจให้ไม่สนใจกับนิมิต ทำเพียงแตะใจไปที่กลางองค์พระอย่างเดียว ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ค่อยๆแตะเบาๆ ก็จะมีความรู้สึกเย็นสบาย มีจุดเล็กๆสว่างๆเกิดขึ้นแล้วค่อยๆขยายขึ้นๆ พร้อมๆกับความรู้สึกว่า ร่างกายจากช่วงล่างค่อยๆเบาหายไป พอแตะใจไปเรื่อยๆอีก แสงสว่างก็จะเริ่มมากขึ้นอีก
สักพัก ก็มีความรู้สึกว่า โดนดูดลงไปคล้ายตกเหว คล้ายตกลงไปในท่อใสๆ ระหว่างที่กำลังตกลงไป ก็มีองค์พระใสๆ หน้าตักประมาณ 6นิ้วหลายองค์ ผุดสวนทางขึ้นมา สลับกับดวงแก้ว จนกระทั่งใจมาหยุดที่องค์พระอีกองค์ ที่มีหน้าตักใหญ่กว่าทุกองค์ที่ผ่านมา ตอนแรกกระผมก็พยายามดูรอบๆองค์พระ เพื่อจะหาศูนย์กลางกายแต่ก็ไม่เจอ เลยทำเพียงแค่ให้ใจนิ่งๆ ก็มีความรู้สึกเย็นๆแบบอบอุ่น อาการที่คล้ายจะตกจากที่สูงหายไป กลับมีความรู้สึกเบายิ่งกว่าเบา คล้ายตัวของเราจะไปละลายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับองค์พระ แล้วองค์พระที่ผมเห็นก็เริ่มมีความใสและสว่าง มากขึ้นๆ
กระผมก็ทำใจนิ่งๆ ดูไปเรื่อยๆ มีความรู้สึกว่า อิ่มเอิบใจเหมือนความสุขจะล้นออกมาจากใจ รู้สึกใจพองโต จะเปรียบเทียบความรู้สึกตอนนี้กับความสุขทางโลกก็ยังคิดหามาเปรียบไม่ได้เลยครับ มันเหมือนกับมีละอองน้ำเย็นๆ มากระทบตัวเรา แล้วทำให้เราชุ่มฉ่ำไปหมดเลยครับ ใจอยากจะอยู่กับองค์พระอย่างนี้ไปนานๆครับ ซึ่งกระผมก็ไม่รู้ว่า จะสรรหาคำอะไรมาบรรยายให้เหมาะสมกับประสบการณ์ที่ได้พบในครั้งนี้
สุดท้ายนี้ กระผมขอน้อมถวายบุญที่เกิดขึ้นจากการมาบวชในครั้งนี้ และบุญที่ตั้งใจจะช่วยงานพระพุทธศาสนา ถวายแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ขออาราธนาให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ หายจากโรคาพาธทุกอย่าง เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆในการสร้างบารมีตลอดไปด้วย เทอญฯ
กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ด้วยความรักและเคารพอย่างสูงสุด
ลูกพระ บุญประเสริฐ ปุญฺญเสฎโฐ
Desktop Version
