ผลการปฏิบัติธรรมยุวธรรมทายาทรุ่นแรก
วัดพุทธสตุทท์การ์ท (เยอรมัน) " /> " /> " />
ครั้งแรกของวัดพุทธสตุทท์การ์ท ประเทศเยอรมัน ซึ่งได้รับความเมตตาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ให้มีโครงการอบรมสามเณรภาคฤดูร้อนรุ่นแรก ตั้งแต่วันที่ 13-27 สิงหาคม พ.ศ.2549 มีจำนวนผู้เข้าบรรพชาทั้งหมด 9 รูป เป็นชาวต่างชาติ 1 รูป ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน 2 รูป และชาวไทย 6 รูป สามเณรที่อายุมากสุดในครั้งนี้ อายุ 37 ปี (สามเณร คริสเตียน-พ่อ) และอายุน้อยสุด 7 ปี (สามเณร จอนนี่-ลูก)
" />
สามเณร มาทีน ไฮม์บรัวเกอร์อายุ 10 ปี (ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน)
กระผมได้มีโอกาสมาบวชเป็นครั้งแรก คุณแม่ชวนผมว่า “มาบวชไหมลูก” ผมตอบว่า “บวชครับ” ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมชอบมากเพราะทำให้ผมได้ใช้เวลาช่วงปิดเทอมให้เป็นประโยชน์อย่างแท้จริง
ผลการปฏิบัติธรรมของผม มีดังนี้ครับ พอผมนั่งสมาธิวางใจนิ่งๆอยู่ที่กลางท้อง ผมก็เห็นแสงสว่างมากๆ ในท่ามกลางความสว่างนั้น ผมก็มองเห็นเป็นดวงแก้วใสๆ ปรากฏขึ้นมา เพียงแค่ผมวางใจเข้าไปในกลางดวงแก้วเท่านั้น อัศจรรย์มากเลยครับ เพราะในดวงแก้วนั้นมีองค์พระอยู่ภายใน
ตอนนั้น ผมมีความรู้สึกว่าผมหลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่งเลย ซึ่งเป็นโลกที่เปลี่ยนแปลงแล้ว เปลี่ยนแปลงจากเดิมโดยสิ้นเชิง ผมรู้สึกได้เลยว่า "นี่แหละคือโลกส่วนตัวของผมอย่างแท้จริง" ไม่มีใครมาชิงโลกใบนี้ไปจากผมได้ ผมมีความสุขมากๆไม่รู้จะอธิบายได้อย่างไร มันรู้สึก อิมพอสสิเบิ้ลมากเลยครับ และการนั่งสมาธิทำให้นิสัยของผมเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น เมื่อก่อนผมเป็นคนคิดมาก ขี้น้อยใจ อะไรนิดอะไรหน่อย ใจก็หดเหลือน้อยลงทุกที แต่ตอนนี้ พอมานั่งสมาธิ อารมณ์ผมเบิกบานมาก ไม่ค่อยคิดมากและใจไม่น้อยแล้วครับ เพราะนับวัน ใจยิ่งขยาย
ผมก็ยังแปลกใจตัวเองว่า "นี่ผมเปลี่ยนแปลงไปได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ" มันเป็นอะไรที่ง่ายๆ ชิวชิว (ศัพท์วัยรุ่น แปลว่า สบายๆ) มากครับ แค่ผมทำสมาธิ หยุดนิ่งเฉยๆเท่านั้นเองครับ
สุดท้ายนี้ผมขอบพระคุณทุกๆท่านที่ทำให้ผมได้บวช ขอให้ทุกคนได้บุญกันเยอะๆนะครับ
" />
***************
สามเณร นครินทร์ ดอนซุยแป (ดิว)
อายุ 11 ปี
กระผมมาบวชครั้งนี้เป็นครั้งแรก และเป็นรุ่นแรก ของวัดพุทธสตุทท์การ์ท ทีแรกผมเกือบไม่ได้บวช เพราะผมป่วย แต่ด้วยบุญทำให้ผมหายทันได้บวช
สำหรับ การนั่งสมาธิของผม พอผมวางใจไว้ที่กลางท้องอย่างสงบแล้วใจผมก็สงบ สงบไปกี่นาทีไม่ทราบครับ เพราะไม่นานผมก็เห็นดวงแก้วใสปรากฏขึ้น ใสแวววาวอย่างบอกไม่ถูก ผมนิ่งเข้าไปในดวงแก้ว ผมมีความรู้สึกว่าตัวเอง หายเข้าไปในโลกแห่งความสงบสุข และมีไออุ่น
แปลกมากครับ ที่ผมกลับรู้สึกสนุกกับความสงบสุขนี้มากๆ มันไม่เหมือนความสนุกที่ผมเล่นกับเพื่อนๆ และผมก็ไม่เคยขาดคิดมาก่อนว่า "ความสงบจะทำให้เราสนุกได้มากมายขนาดนี้" ผมว่าต้องได้สัมผัสด้วยตัวเองครับถึงจะรู้ว่า ความสงบสุข นั้นสนุกแค่ไหน
สุดท้ายนี้ผมขออนุโมทนาทุกท่านที่สนับสนุนให้ผมได้บวชครับ
" />
" />
" />
" />
***************
สามเณรสุวรรณ แสงศิริ (แป๊ก)
อายุ 12 ปี
กระผมอยากให้ทุกๆ คนขยันนั่งสมาธิ มีความสุขมากๆและได้บุญมากๆครับ กระผมรู้สึกดีมากที่ได้มาบวชในครั้งนี้ เพราะทำให้ผมมีโอกาสนั่งสมาธิทุกวันทั้งเช้า สาย บ่าย ค่ำ
การนั่งสมาธิของผม พอผมจรดใจนิ่งๆที่ศูนย์กลางกาย ผมก็ได้เห็นแสงสว่าง ซึ่งไม่เหมือนแสงสว่างใดๆภายนอก เป็นแสงสว่างที่เยือกเย็น แสงสว่างนี้เย็นจริงๆครับหลวงพ่อ และผมรู้สึกโล่ง โปร่งเบา สบายมาก ผมไม่เคยรู้สึกดีอย่างนี้มาก่อนในชีวิต และผมมีความภูมิใจมากครับที่ได้มารู้จักการนั่งสมาธิ
***************
สามเณร จอนนาซาน พอลล์มันน์ (จอนนี่)
อายุ 7 ปี
(ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน)
กระผม สามเณรจอนนี่ อายุ 7 ขวบครับ ผมเป็นน้องเล็กที่สุดในรุ่น ตอนแรกผมไม่คิดจะบวช แต่เห็นพี่ๆเขาเตรียมตัวบวชแล้ว ผมเลยรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากบวชบ้าง และที่สำคัญผมมี สามเณรพ่อ เป็นแรงใจอยู่ข้างๆ
สามเณรพ่อเป็นต้นแบบ พ่อไม่ลุกผมก็ไม่ลุก แต่ก็มีบ้าง คือถ้าสามเณรพ่อนั่งนานเกินไปผมก็จะสะกิดว่า “พ่อครับ เมื่อไหร่จะลุก” หรือถ้าไม่ลุกผมก็เอนศีรษะพิงร่างอันอบอุ่นของพ่อไปเลย
การนั่งสมาธิของผม ผมเห็นแสงสว่างอยู่ในที่โล่งกว้าง อย่างไร้ขอบเขตครับ ผมเห็นแล้วรู้สึกสบายดีมากๆ ผมหันไปยิ้มให้สามเณรพ่อด้วยครับ
" />
" />
Desktop Version
