ผลการปฏิบัติธรรม
กัลยาณมิตรอุบล วระน้อย (สวีเดน)
ลูกชื่อ อุบล วระน้อย อายุ 52ปี ปัจจุบัน ลูกตั้งรกรากอยู่กับสามีและลูกชายที่สวีเดนมา 27ปีแล้วค่ะ ชีวิตที่ผ่านมาของลูกก็เหมือนชาวพุทธทั่วไป ที่เป็นพุทธแต่ในทะเบียนบ้าน ไม่เคยรู้เรื่องสมาธิมาก่อน ทำบุญทุ่มสุดๆก็แค่ 20บาทเป็นอย่างสูง จนกระทั่งวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ.2547 ชีวิตของลูกและทุกคนในครอบครัวก็เริ่มเปลี่ยนไป…
วันนั้น ลูกไปหาเพื่อนชาวไทยที่ดัลลัส สหรัฐอเมริกาค่ะ ขณะที่ลูกกับเพื่อนกำลังสนทนากันอยู่นั้น เทพบุตรสุดเลิฟของลูก ก็ได้แต่รำพันเป็นภาษาสวีดิชอยู่หน้าจอทีวีว่า “อุบลดูพระ” จนลูกต้องหันไปดูด้วย แล้วก็ตะลึงไปชั่วครู่ที่ได้เห็นพระหนุ่มรูปงามอยู่เบื้องหน้า พอได้สติลูกก็รีบถามเพื่อนว่า “รู้จักพระรูปนี้ไหม แล้วท่านอยู่ที่ไหน” แต่ลูกก็ไม่ได้คำตอบค่ะ เพราะเธอไม่รู้จัก ลูกและสามีจึงคาใจมาก
พอกลับมาถึงสวีเดน สามีของลูกพยายามจูนหาช่องที่มีพระหนุ่มรูปงาม แล้วเราก็จูนจนเจอค่ะ เราทั้งสองดีใจมาก หลังจากนั้นพวกเราก็เฝ้าดูแต่ช่องนี้มาโดยตลอด ค่าบริการก็ไม่ต้องจ่าย บุญก็ได้คุ้มสุดๆ ลูกได้ลองโทรศัพท์ไปตามหมายเลขโทรศัพท์ที่ขึ้นหน้าจอ DMC ถึง 3ครั้ง จนกระทั่งมีผู้รับสาย หลังจากนั้นได้มีพระอาจารย์ติดต่อกลับมา ลูกก็เริ่ม Alert ทำบุญทีละ 20บาท ไม่อยู่ในความคิดแล้ว...ลูกรีบสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวทันที 2องค์ ได้ร่วมบุญใหญ่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาโดยตลอด ทำบุญองค์พระแสนปลื้ม องค์ละ 1.50บาท ถวายสุขพิมาน 1ชุด โมดูล 1S และบุญอื่นๆ ทุกบุญ ทั้งทำเองและชวนคนอื่นทำด้วยค่ะ
ล่าสุดในปีนี้ ลูกยังได้มาวัดพระธรรมกายในวันคุ้มครองโลก ถวายสังฆทานสองหมื่นวัด และที่ไม่ยอมพลาด คือ วันวิสาขบูชา ได้มาเป็น V-Guide ช่วยดูแลเด็กดี V-Star ที่มาจากจังหวัดลำพูนค่ะ ตั้งแต่เกิดมา ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้มาต้อนรับคุณครู และนักเรียนถึง 90คน พวกเราต่างก็เป็นปลื้มซึ่งกันและกัน จนพวกเด็กๆและคุณครูบอกว่า "จะมาอีก" แล้วหันมาถามลูกว่า จะมาต้อนรับพวกเขาอีกหรือไม่ ซึ่งลูกก็ตอบไปทันทีว่า “มาแน่...ถ้าได้ตั๋วเครื่องบินราคาถูก”
คำตอบของลูกทำให้พวกเขาอึ้งไปเลย จนต้องอธิบายให้เข้าใจว่า ลูกอยู่ที่ต่างประเทศค่ะ แม้วันนั้นลูกจะเปียกไปทั้งตัว แต่ก็มีความสุขนะเจ้าคะ เปียกฝนเรื่องจิ๊บๆ ลูกเคยลุยหิมะที่ติดลบกว่า 30องศาเซลเซียสมาแล้ว พอเสร็จสิ้นงาน ลูกก็บินกลับสวีเดนในคืนนั้นเลย นึกถึงวันนั้นแล้วลูกก็ยังปลื้มไม่รู้ลืมเลยค่ะ
ตัวลูกนั้น นั่งสมาธิครั้งแรกในชีวิตก็เมื่อได้พบ DMC ค่ะ วันที่ได้ลองนั่งสมาธิเป็นครั้งแรก นั่งเพียงแค่ 3นาที ก็ติดใจเลย แค่หลับตา ก็เห็นแสงสีขาวนวลๆ พอลืมตาก็รู้สึกเป็นสุข ตอนนั้นลูกรู้สึกว่า “สนุกดี สว่างง่ายจังเลย” พอมีเรื่องมาให้คิด ลูกก็คิดว่าเรื่องนั้น เหมือนลูกฟุตบอล แล้วลูกก็ kick out (แปลว่า เตะส่งออกไปเลย) หลังจากนั้นลูกจึงขยายเวลานั่งเป็น 5-10นาที และมากขึ้นจนเป็นชั่วโมงค่ะ หลังจากที่ขยายชั่วโมงการนั่งสมาธิ ประสบการณ์ภายในของลูกพัฒนาไปเรื่อยๆ ตามวันเวลาที่ผ่านไป แต่สิ่งที่เหมือนกันทุกครั้ง คือ ลูกจะมีความสุขมากๆ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ลูกจำได้ว่า วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ.2549 ลูกเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ กายใสเป็นแก้ว นั่งสมาธิหันหน้าไปทางเดียวกับตัวลูก ซ้อนๆกันหลายชั้น สูงใหญ่มาก ต่อมา ลูกก็เห็นองค์พระสีทององค์ใหญ่กว่าตัวลูก เคลื่อนเข้ามาซ้อนทับตัวลูกอย่างช้าๆ ลูกมีความสุขมาก สุขไม่ขาดเลยเจ้าค่ะ จากนั้นลูกก็รู้สึกว่า ใจของลูกเกลี้ยง สงบ ไม่มีโมโหเลย มองไปทางไหนก็สุขไปหมด เป็นเช่นนี้อยู่หลายเดือนเลย และอยากเป็นอย่างนี้ไปตลอดชีวิตค่ะ
หลังจากมาร่วมงานทอดกฐินที่วัดพระธรรมกาย ปี พ.ศ.2550 และได้ไปถือผ้าไตรร่วมเดินในขบวนกฐินด้วย ลูกมีความปลื้มไม่หยุดเลย หลังจากนั้น ในวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ.2550 ขณะกำลังนอนอยู่ ลูกรู้สึกเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ยังไม่ทันลืมตา ลูกก็เห็นจุดสีขาวคล้ายดวงดาว แล้วกลายเป็นองค์พระ ไม่ใหญ่ ใสแจ๋ว ผุดขึ้นมา แล้วหมุนรอบช้าๆ เห็นท่านทั้งองค์ บนศีรษะมีเกตุดอกบัวตูมอยู่บนจอมกระหม่อม และท่านลอยมาเร็วมาก พอมาใกล้ ท่านใหญ่กว่าเดิมและซ้อนกลางกายของลูก และขยายขึ้น ความใสสว่างจากจอมกระหม่อม ทำให้ลูกคิดว่า ลุกไปนั่งสมาธิดีกว่า (เพราะตอนนั้นกำลังนอนอยู่) แต่ลูกไม่มั่นใจว่าลูกได้เห็นพระธรรมกายเจ้าค่ะ เพราะคนอื่นเขานั่งสมาธิถึงเห็น ส่วนลูกตื่นนอนตอนเช้าประมาณตีห้าแล้วเห็นองค์พระเจ้าค่ะ
กระทั่งเมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ.2551 ขณะที่ลูกนั่งสมาธิและปล่อยใจไปที่ศูนย์กลางกาย ไม่นานนัก ลูกก็เห็นองค์พระที่มีความใสละเอียด ขยายขึ้น และสูงขึ้น หลังจากนั้นก็มีองค์ที่สองตามมาติดๆแต่ที่น่าแปลก คือ ลูกเห็นท่านถอยเข้ามาในร่างของลูก และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับตัวลูกเจ้าค่ะ ท่านสวยมาก ทั้งมวยผม จอมกระหม่อม และรูปหน้า ใสจนลูกมองทะลุเข้าไปในพระเศียรของท่านได้ เพชรน้ำหนึ่งลูกก็เคยเห็นมาแล้ว แต่ก็ยังสู้ความสวยใส และเป็นประกายสว่างของท่านไม่ได้เลย ลูกได้แต่รำพึงว่า “สวยจริงๆ...งามจริงๆ”
สักพัก ลูกก็เห็นองค์พระองค์ที่สามผุดขึ้นมาจากกลางองค์พระอีกที เมื่อออกจากสมาธิแล้วลูกก็ยังเห็นท่านติดตา จิตใจเบิกบาน มีความสุขมากอย่างอิ่มเอิบจนไม่หิวเลยค่ะ
ลูกคิดว่า การนั่งสมาธิเป็นสิ่งที่ดี เราควรจะให้โอกาสกับตัวเอง และถ้าเราไม่อยากโง่เขลาในชาติต่อไป ก็ต้องทำให้ตัวเองสว่างก่อน การนั่งสมาธิช่วยทำให้ลูกคลายจากความโกรธลงได้ และใจเย็นมากขึ้น แม้ทุกวันนี้ลูกก็ยังมีความสุขอยู่ในใจ โดยไม่ติดค้างอะไรเลย เวลาใครพูดส่อเสียด หรือดุลูก ลูกก็ไม่โกรธตอบค่ะ และที่สำคัญสมาธิทำให้ครอบครัวของลูกอบอุ่นมากยิ่งขึ้น เพราะพวกเราชอบนั่งสมาธิกันทุกคน...
เทพบุตรชื่อ โยเน่ อายุ 60ปี นั่งสมาธิเห็นองค์พระสีทององค์ใหญ่ ส่วนลูกชายชื่อ ศิริชัย หรือ น้องเอลิยัส วัย 12ปี นั่งสมาธิก่อนนอนและก่อนไปโรงเรียน แล้วลูกชายก็เห็น Star ในตัวเอง เมื่อต้นปีนี้เอง และก่อนนอนน้องเอลิยัสจะกราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ก่อนนอนทุกคืนด้วยค่ะ
ลูกขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้ครอบครัวของลูกได้รู้จักสมาธิและการสร้างบุญบารมี ลูกขอถวายทองคำจำนวน 7บาท เพื่อร่วมหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ในวันที่ 10 ตุลาคมนี้ด้วยค่ะ
สุดท้ายนี้ ลูกจะอธิษฐานก่อนออกจากสมาธิทุกครั้ง ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อหายไอและหายเจ็บขา ทุกวัน และขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ หนุ่มเสถียรแบบนี้ตลอดไปนะเจ้าคะ ขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เมตตาอ่านผลการปฏิบัติธรรมของลูกเจ้าค่ะ
ด้วยความรักและเคารพอย่างสูง
กัลยาณมิตรอุบล วระน้อย
Desktop Version
