ผลการปฏิบัติธรรม
กัลยาณมิตร โรเบิร์ต แมฟิตี้ (โซโลมอน)
(ซ้ายสุด) กัลยาณมิตร โรเบิรต์ แมฟิตี้
ผมชื่อ โรเบิร์ต แมฟิตี้ อายุ 23ปี ผมมาที่ Buddha Hall เป็นประจำ ผมมักจะมาถึงก่อนคนอื่นๆและจะเลือกมานั่งแถวหน้าสุดเสมอ
ผมอยากจะขอสมัครเป็นสมาชิกใหม่ ที่เข้าร่วมเป็นชาวพุทธ ตอนนี้ผมได้ทราบข้อปฏิบัติทั้งหมดแล้วครับ ผมมั่นใจว่าทำได้ ผมไม่เคยฆ่าสัตว์ ไม่เคยขโมยของใครเพราะอายตัวเอง แม้คนอื่นไม่เห็นแต่เราก็เห็น ผมจึงไม่ทำ เรื่องห้ามไปยุ่งภรรยาคนอื่นนั้นง่ายมาก เพราะตอนนี้ผมยังโสด ไม่มีภรรยา ซึ่งผมว่าอิสระดีนะครับ ผมไม่เคยโกหก แต่เคยดื่มเหล้า สูบบุหรี่ และเคี้ยวหมากเป็นบางครั้ง แต่ถ้าให้เลิกก็สามารถทำได้ครับ
ก่อนอื่น ผมอยากถามคุณครูไม่ใหญ่มากครับว่า "ทำไมคุณครูไม่ใหญ่ดูหนุ่มจังเลยครับ" เหมือนพึ่งจะ 40 ใหม่ๆ แต่เปเล่บอกว่าจะ 62 แล้ว คนที่บ้านผมอายุก็น้อยกว่าคุณครูไม่ใหญ่ แต่ไม่เห็นหนุ่มอย่างคุณครูไม่ใหญ่เลย เวลานั่งมองคุณครูไม่ใหญ่ผมมีความสุขมาก อยากจะมองแล้วมองอีก มีคนบอกว่า นั่งสมาธิแล้วดี ผมก็อยากหาคำตอบให้กับตัวเอง จึงตัดสินใจ ลงมือนั่งทันที เมื่อเข้าใจวิธีการแล้วผมก็จะกลับไปบ้าน ก่อนนอนจะนั่งให้ได้อย่างน้อย 30นาทีครับ
เวลานั่งสมาธิผมก็จะลืมหมดทุกอย่าง แล้วจะนึกถึงดวงตะวัน มาเก็บไว้ในตัว ครั้งแรกผมนั่งเดี๋ยวก็เห็น เดี๋ยวก็ไม่เห็น แต่กลับรู้สึกผ่อนคลายอย่างประหลาด ผมก็เลยติดใจ อยากจะนั่งอีกครั้งเพื่อให้ได้ความสุขนั้นอีก
นั่งสมาธิครั้งต่อมา ผมก็เห็นดวงตะวัน ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 6เซนติเมตร สว่างเป็นกลมๆ สวยงามมาก ซึ่งผมก็นึกไม่ถึงว่า "มาได้ยังไง" บางครั้งดวงตะวันนั้นก็ขยายออกไปรอบๆตัวผม และแม้จะออกจากสมาธิแล้วผมก็ยังรู้สึกว่า ดวงตะวันก็ยังอยู่ในท้องอยู่ตลอดเวลา ผมมีความสุขมาก เหมือนมีเพื่อนใจมาอยู่ใกล้ๆ
ผมไปเล่าเรื่องสมาธิไปให้เพื่อนบ้านฟัง คราวนี้ก็เลยมีเพื่อน 3-4คน ตามมานั่งสมาธิที่บ้านผมเลยครับ
ก่อนอื่น ผมอยากถามคุณครูไม่ใหญ่มากครับว่า "ทำไมคุณครูไม่ใหญ่ดูหนุ่มจังเลยครับ" เหมือนพึ่งจะ 40 ใหม่ๆ แต่เปเล่บอกว่าจะ 62 แล้ว คนที่บ้านผมอายุก็น้อยกว่าคุณครูไม่ใหญ่ แต่ไม่เห็นหนุ่มอย่างคุณครูไม่ใหญ่เลย เวลานั่งมองคุณครูไม่ใหญ่ผมมีความสุขมาก อยากจะมองแล้วมองอีก มีคนบอกว่า นั่งสมาธิแล้วดี ผมก็อยากหาคำตอบให้กับตัวเอง จึงตัดสินใจ ลงมือนั่งทันที เมื่อเข้าใจวิธีการแล้วผมก็จะกลับไปบ้าน ก่อนนอนจะนั่งให้ได้อย่างน้อย 30นาทีครับ
เวลานั่งสมาธิผมก็จะลืมหมดทุกอย่าง แล้วจะนึกถึงดวงตะวัน มาเก็บไว้ในตัว ครั้งแรกผมนั่งเดี๋ยวก็เห็น เดี๋ยวก็ไม่เห็น แต่กลับรู้สึกผ่อนคลายอย่างประหลาด ผมก็เลยติดใจ อยากจะนั่งอีกครั้งเพื่อให้ได้ความสุขนั้นอีก
นั่งสมาธิครั้งต่อมา ผมก็เห็นดวงตะวัน ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 6เซนติเมตร สว่างเป็นกลมๆ สวยงามมาก ซึ่งผมก็นึกไม่ถึงว่า "มาได้ยังไง" บางครั้งดวงตะวันนั้นก็ขยายออกไปรอบๆตัวผม และแม้จะออกจากสมาธิแล้วผมก็ยังรู้สึกว่า ดวงตะวันก็ยังอยู่ในท้องอยู่ตลอดเวลา ผมมีความสุขมาก เหมือนมีเพื่อนใจมาอยู่ใกล้ๆ
ผมไปเล่าเรื่องสมาธิไปให้เพื่อนบ้านฟัง คราวนี้ก็เลยมีเพื่อน 3-4คน ตามมานั่งสมาธิที่บ้านผมเลยครับ
ผมอยากจะเป็นแบบคุณครูไม่ใหญ่ครับ (เป็นพระ) ผมอยากให้คุณครูไม่ใหญ่มาสอนผมที่โซโลมอน และผมอยากบอกทุกคนในโลกว่า "อย่าฆ่ากัน อย่าขโมยของใคร อย่าเจ้าชู้ รักสามี-ภรรยาตัวเองเพื่อลูก อย่าพูดเท็จอยากให้จริงใจต่อกัน และอย่าเสพสารเสพติดเลยครับ ทุกคนสามารถมาหาความสุขจากการปฏิบัติธรรมดีกว่าครับ"
Desktop Version
